Επιτέλους, εκδόθηκα και στην Ελλάδα

Επιτέλους, ήρθε η ώρα που περιμένατε : κυκλοφορεί το πρώτο μυθιστόρημά μου. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από το AMAZON στα παρακάτω links:

http://amzn.to/1MOvvW1

και για τους φίλους εκτός Ευρώπης:

http://amzn.to/1zCMfqg

"Αυτός που σπέρνει δάκρυα και πόνο, θερίζει την αυγή ωκεανό" Τι προσπαθούν να μας φυλακίσουν σ' ένα προσχηματικό λόγο; Πώς χρησιμοποιούν λέξεις γεμάτες Ηθική, αυτοί που δεν ξέρουν ούτε την ορθογραφία της; Τι κάκιστο θέατρο παίζουν; Γιατί θεωρούν ότι δεν καταλαβαίνουμε το προφανές; Όλος ο κόσμος βράζει, ζούμε σε "ενδιαφέρουσες" εποχές. Κι ύστερα από μια "ενδιαφέρουσα" μια καινούρια ζωή βλέπει το φως. Απλώς κάντε υπομονή και μη χάνετε την ανθρωπιά σας, τη βιωμένη ομορφιά δεν μπορούν να μας την κλέψουν. Στο τέλος ούτε σαν κακή ανάμνηση δεν θα μείνουν

Κάθε στιγμή είναι κι ένα μικρό θαύμα

Καπνίζει και σκέφτεται. Ή μήπως δε σκέφτεται παρά έχει αφεθεί; Σε μια ομορφιά που δεν έχει τέλος.

Η βιωμένη ομορφιά, στο κάτω-κάτω, είναι το μόνο που του έχει απομείνει

Beggar on an empty street

Είναι μια παλιά ζωγραφιά αλλά την ξαναβάζω γιατί είναι απόλυτα επίκαιρη.

Τα Αρπακτικά του Προχτές, αφού έδωσαν την εξουσία στα Αρπακτικά του Χτες, εμφανίζονται σαν οι Σωτήρες του Σήμερα.

Από την άλλη μεριά, ούτε είμαι ήρωας, ούτε καν απεργία δε θα κάνω, το μεροκάματο μου χρειάζεται για να πληρώσω χρέη. Πόσο επίκαιρή είναι η ρήση του Σαββόπουλου "βλέπω φτωχούς ανθρώπους με πληγωμένο εγωισμό κι όμως είμαι ο τελευταίος γιατί δεν έχω ούτε κι αυτό"!

Πότε τούτοι οι Έλληνες θα ξυπνήσουν;

Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών.

Ascending to where?

Άναψε κεράκι στο μνημείο της χαμένης του αγάπης.

Αυτή θα 'μενε για πάντα παγωμένη στη στάση που πρέπει να 'χει οπωσδήποτε ένα μνημείο : αμέτοχη σε οτιδήποτε, αδιάφορη για τα πάντα.

Αυτός τράβηξε για πάνω, για όπου θα τον έβγαζαν οι δικές του επιλογές. Χαμογέλασε προς τα μέσα του "λες και υπάρχει ελεύθερη βούληση" είπε κι άρχισε ν' ανεβαίνει.

Αληθεύει ότι οι άγγελλοι δεν έχου φύλο;

Let's bury the body of Summer

Ας θάψουμε το σώμα του καλοκαιριού.

Ήταν καλό όσο κράτησε και θα ήταν καλύτερο αν δε μας εμπόδιζε το προσωπικό μας μπούκωμα να απολαύσουμε περισσότερα. Πάντα ανάμεσα από 'μας και τη χαρά μπαίνει σφήνα η αντίληψη και πάντα αυτή μας δημιουργεί την απόσταση από την ευτυχία.

Τι να 'πω για το καλοκαίρι; Τα 'χουν 'πει χιλιάδες ποιητές πολύ καλύτερα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να το αποχαιρετήσω με το κεφάλι στηριγμένο στο χέρι, εκεί που με καθήλωσε η ομορφιά.

Μας περιμένει ο πάνσοφος χειμώνας, ο ενδοστρεφής χειμώνας.

Στο χέρι μας είναι να απολαύσουμε κι αυτόν.

Focus

Απολογείται.

Είναι η ώρα μετά την ανυπακοή, μετά τον καρπό της Γνώσης. Προσπαθεί να βγάλει από πάνω του την ενοχή, να δικαιολογηθεί για την περιέργεια με την οποία ο θεός ο ίδιος τον προίκισε, προσπαθεί να μετατοπίσει τις ευθύνες του δείχνοντας μικροψυχία, την οποία ο θεός ο ίδιος του έδωσε. Το κατασκεύασμα ενός "παντογνώστη" θεού, γεμάτο με τις ανασφάλειες με τις οποίες ο θεός ο ίδιος τον έφτιαξε, προσπαθεί να αποφύγει την τιμωρία.

Προφανώς δεν καταλαβαίνει ότι είναι αναλώσιμο θύμα ενός σενάριου που δεν έχει καμμιά λογική.

Αυτή η κωμωδία δε λέγεται "ελεύθερη βούληση". Πλάστηκε για να αμαρτήσει και να τιμωρηθεί!

Αν ο θεός ήταν πανάγαθος, θα τον συγχωρούσε την ίδια στιγμή. Στην ουσία, ο θεός, θα αντιλαμβανόταν τα σφάλματα που ο ίδιος έβαλε στο σενάριο.

Κι όμως δεν το κάνει. Τον αφήνει να περιπλανιέται με μόνη του περιουσία το "προπατορικό αμάρτημα". Πώς δεν ξέφυγε ο ίδιος ο θεός από το ταπεινό καθημερνό αμάρτημα του να ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους;

Μήπως φτιάχτηκε "κατ' εικόνα μας" κι όχι αντίστροφα;

Η προσωπική μου άποψη για το θεό δεν είναι η παραπάνω (που "χάνει" απ' όλες τις μεριές), η επίσημη και η επικρατούσα..

Για μένα Θεός είναι η εστία προς την οποία στοχεύεις όλη τη χαρά όταν κάποια στιγμή ξυπνήσεις από το λήθαργο της καθημερνότητας και κοιτάξεις ένα γύρω σου την ομορφιά.

Αυτός είναι ο προσωπικός μου Θεός.

Entrance to dream

Οι επιστήμονες βρήκαν ότι όταν πέφτουμε για ύπνο, καθώς το επίπεδο δραστηριότητας του εγκεφάλου ελαττώνεται, εκκρίνεται ένας νευροδιαμορφωτής που ονομάζεται ακετυλοχολίνη. Αυτή διεγείρει τα κέντρα όρασης, κίνησης και συναισθήματος και εκπέμπει σήματα που αρχίζουν τη γρήγορη κίνηση των ματιών (REM-Random Eye Movement) και τη δημιουργία οπτικών εικόνων. Ξεκινάνε, λοιπόν, τα όνειρα.

Η ακετυλοχολίνη μπλοκάρει την εξωτερική κίνηση οπότε είμαστε ουσιαστικά παράλυτοι. Εισερχόμενα εξωτερικά (από τις αισθήσεις μας) ερεθίσματα αποκλείονται κι έτσι ο εγκέφαλος αρχίζει να αντιλαμβάνεται τις εσωτερικές εικόνες και αισθήσεις σαν να ήταν αληθινές.

Ζούμε, λοιπόν, μια ζωή εντελώς διαφορετική (και απόλυτα ελεύθερη) μέσα μας.

Το γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα δεν ξέρει κανείς. Θεωρίες υπάρχουν όπως, για παράδειγμα, ότι ο εγκέφαλος ταχτοποιεί ποιότητες, έννοιες και σενάρια για να μας προετοιμάσει να επιβιώσουμε όταν ξυπνήσουμε.

Από τη μεριά του χρήστη όνείρων, πάντως, ρωτάω "είμαστε τίποτα περισσότερο από τα όνειρά μας";

While

Την θεοποιεί, της στήνει άγαλμα, τώρα την έχει κάνει ανάμνηση.

Μόνος του φεύγει.

Τα τόσα (λίγα, πολλά, ποιος ξέρει;) που πέρασαν μαζί τον κάνουν να αναβλύζει από ευγνωμοσύνη. Την ευχαριστεί για την παρουσία της στη ζωή του. Την ευχαριστεί για τις λίγες (αλλά γεμάτες ζεστασιά) στιγμές έρωτα που αισθάνθηκε, για την υπέρβαση του είναι του.

Πιθανόν όλα να ήταν στο μυαλό του.

Μόνος του φεύγει.

Κι αφήνει, σαν την τελευταία θυσία της συνάντησής τους, τα φτερά του. Ναι, εκείνα τα φτερά με τα οποία θα πέταγε, τα φτερά με τα οποία θα έκανε κι άλλες υπερβάσεις, με τα οποία θα ζούσε πέρα κι έξω από την καθημερνότητα, θα ονειρευόταν.

Τώρα, φεύγει μόνος, γυμνός όπως ήρθε, χωρίς όνειρα.

Τα όνειρα, εντέλει, πεθαίνουν νέα.

It's not what you think it is

Δεν είναι ό,τι νομίζετε, κι αν με ρωτήσετε, ούτε κι εγώ θα ξέρω γιατί δεν είναι ούτε ό,τι νομίζω κι εγώ.

Ναι, ξέρω, οι άνθρωποι σπαράζονται από φτώχεια, τα πράγματα πάνε με ταχύτητα προς το κακό. Σύμφωνοι, οι αξίες έχουν λείψει, ανασφάλεια, τρόμος, κακομοιριά, η πραγματικότητα είναι μια αιχμηρή οντότητα που πληγώνει απ' όπου κι αν την πιάσεις.

Κάποια στιγμή, μέσα σ' αυτό το χάος, μέσα σ' αυτή την οδύνη, την ασχήμια, την κακομοιριά, χρειάζεσαι μια ανάπαυλα.

Μια ελπίδα ότι όλα δεν είναι τελείως ωμά και πεθαμένα, δεν είναι όλα τελείως χαμένα και σκούρα.

Μια στιγμή που να 'ναι όμορφη, ήρεμη και δική σου.

Μας τα πήραν όλα αλλά τη βιωμένη ομορφιά δεν είναι ικανοί να την αγγίξουν.

Ξέρω, αύριο θα 'μαστε πάλι με το όπλο στο χέρι, ν' αγωνιζόμαστε ενάντια στη βαρβαρότητα της εποχής μας, αύριο θα δένουμε τις πληγές μας με χρησιμοποιημένους επίδεσμους, αύριο πάλι στον αγώνα.

Απόψε, όμως, ας χαλαρώσουμε για λίγο.

Θυμηθείτε, μόνο ο διάβολος είναι φτωχός.

Dreams about to be shattered

Ένα μάτσο όνειρα κλεισμένα σε γυάλινο περίβλημα. Ένα σωρό σχέδια για το μέλλον, τρυφερές στιγμές του παρελθόντος, μοναδικές εικόνες της φαντασίας και της πραγματικότητας, σκέψεις και βιώματα που δεν έχουν πουθενά αλλού το ταίρι τους. Αισθήματα και συναισθήματα. Αισθήσεις και παραιθήσεις. Συμπαντικές αλήθειες και φτωχά ψέμματα για επιβίωση. Συλλαβές του υπερβατικού. Βήματα στα σκοτάδια. Πόνος, θλίψη αλλά και χαρά και προσμονή και κάποιο χαμόγελο αποτυπωμένο στις γειτονιές του μυαλού.

Κοντολογίς, μια ψυχή.

Έτοιμη να θρυμματιστεί.

Ένα τέλος θα δοθεί ή μια αρχή θα γίνει;

Unknown

Μπροστά του βρίσκεται το άγνωστο, το μέλλον που έρχεται καλπάζοντας να τον 'βρει. Έγιναν όσα πεθύμησε; Πραγματοποιήθηκαν όσα ευχήθηκε; Ξεχάστηκαν οι κακές συγκυρίες που πέρασε; Ποιος ξέρει, αν όχι ο ίδιος; Παρ' όλα αυτά, στο βάθος του χρόνου και της προσμονής, μια λάμψη φέγγει. Ένα φως που υπόσχεται ότι θα του εξηγήσει γιατί στο βάθος όλων των πραγμάτων δεν υπάρχει τίποτ' άλλο παρά φως. Ο χρόνος που θα ενσκήψει σίγουρα θα φέρει καλύτερες ποιότητες από πριν. Αν όχι επειδή αυτό αληθεύει (πού να ξέρουμε;), τουλάχιστον όμως επειδή το βλέμμα μας θα μπορεί να διακρίνει τις καλύτερες ποιότητες (έχοντας 'δει τις χειρότερες).

Narrow Escape

Ένα κράτος φτιαγμένο από κλεψιά και ψευτιά, από ξεπούλημα ιδανικών, και, τελικά, από ατσάλι και όπλα. Η καθημερινή τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου έχει κάνει τους ανθρώπους εκεί να θεωρούν τη βία αυτονόητη. Η καθημερινή σαπίλα έχει γίνει πια στοιχείο του πολιτισμού τους. Όλες οι αξίες παίρνουν το δρόμο για τους βόθρους ή χλευάζονται σαν παλιομοδίτικες.Ό,τι έκανε τους ανθρώπους να είναι άνθρωποι έχει πια εκλείψει απ' αυτό το κράτος.

Η μόνη απόδραση είναι μέσα από τη Γνώση.

Liston

Η πλατεία ήτανε άδεια.

Ο κόσμος είχε πάει να συνεχίσει τους βραδυνούς περιπάτους στις γειτονιές του ονείρου.

Και τότε εμφανίστηκαν.

Κομμάτια του ονείρου κι αυτοί, ψήγματα φωτός που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν μπορούσε να ανιχνεύσει, ήρθαν και έπιασαν τη συζήτηση στη μέση του έρημου δρόμου.

Τι να 'λεγαν; Για τι να αναρωτιόνταν;

Λένε ότι, όταν η πόλη ησυχάζει τότε βγαίνει από κάθε πόρο της η πραγματική ψυχή της. Η οποία ήταν κρυμμένη, την ημέρα, σε λαγούμια από το φόβο του βουητού της.

Λένε ακόμα ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο.

Ποιους να πιστέψεις πια;

Magic carpet

Μ' ένα βιβλίο, σαν μαγικό χαλί, πετάει προς το κάστρο, προς το παραμύθι του. Ταξιδεύει στο δικό του μύθο. Εκεί που δεν υπάρχει τρόμος, κακία, υστεροβουλία, φτήνεια. Εκεί που όλα είναι στρόγγυλα.

Ναι, οι ιδέες αλλάζουν τους ανθρώπους, ανεπαίσθητα, βασανιστικά αργά, αλλά τους αλλάζουν. Μερικές φορές και ριζικά.

Λένε, επίσης, ότι ακόμα πιο αποτελεσματική αλλαγή στους ανθρώπους γίνεται με την επαφή. Η ανθρώπινη επαφή δείχνει ότι όλοι βογγάμε και χαιρόμαστε κάτω από τον ίδιο ουρανό. Δείχνει ότι υπάρχει ένα χέρι να σε βοηθήσει ακόμα και στους πιο σκοτεινούς εφιάλτες σου. Δείχνει ότι ένα χαμόγελο, όσο αδύνατο και νά 'ναι, σα φλόγα κεριού, μπορεί να φωτίσει ερέβη.

Outhere

Ο τίτλος είναι μια συρραφή από το "out here" που μπορεί να διαβαστεί και "out there".

Αν έξω είναι το τοπίο, τότε μέσα γιατί πετάει ελεύθερο ένα πουλί;

Αν μέσα είναι η ελευθερία, τότε τι είναι το τοπίο έξω;

Αυτός στέκεται στο όριο ανάμεσα από το εδώ και το εκεί, αναποφάσιστος, τρομαγμένος, ανυποψίαστος, τι; Κοιτάζει ψηλά, πιστεύει, περιμένει, τι;

Το παράθυρο ενώνει δυο πραγματικότητες ή τις χωρίζει;

Throne

Όταν ήταν στο θρόνο του είχε τον έλεγχο των πάντων, καθόριζε τύχες, αλλοίωνε συνειδήσεις, άλλαζε την καθημερινότητα. Κλωθογύριζε γύρω από τον εαυτό του σαν τη μοναδική ύπαρξη που υπήρχε, οι άλλοι ήταν απλώς μια κάποια ενόχληση.

Τώρα, αδύναμος, ψάχνει το στέμμα του, το σύμβολο της κυριαρχίας του. Χωρίς αυτό είναι ένα τίποτα. Είχε στηρίξει όλο το είναι του σ' έναν εαυτό-βασιλιά, σ' έναν εαυτό-κέντρο του Σύμπαντος. Η πτώση ήταν τεράστια κι ο εαυτός του, πια, ένα πληγωμένο ζώο που προσπαθεί να κρυφτεί για να γλύψει τις πληγές του.

Ο μεγαλύτερος πόνος στο Σύμπαν είναι ο πληγωμένος εγωισμός.

Drop out

Στον πίνακα, που είναι κρεμασμένος στον τοίχο της γκαλερί, υπάρχει μια σειρά από ανθρώπους που βαδίζουν προς το κτίσμα. Ένα σκούρο, επιβλητικό κτίσμα που χάνεται στην ομίχλη του μέλλοντος. Πείστηκαν μόνοι τους ότι αυτός είναι ο προορισμός τους; Δεν έχουν, απλώς, άλλη επιλογή; Ποιος μπορεί να ξέρει τη μοίρα του άλλου;

Αυτός, όμως, δραπετεύει.

Δίνοντας ένα πήδημα φεύγει από τη γραμμή, φεύγει από τον πίνακα, φεύγει. Αυτός μπορεί να ξέρει τη μοίρα του;

Door

Είναι μια πόρτα στη μέση του πουθενά. Δε φαίνεται να χωρίζει τίποτα, δεν υπάρχει "εδώ" ή "εκεί". Όλα τούτα είναι ξεκάθαρα με την πρώτη κι επιπόλαιη ανάγνωση.

Αυτός, όμως, ξέρει μέσα του ότι είναι απόλυτα ορισμένο το "εδώ" από το "εκεί". Το ξέρει σαν κυτταρική του ιδιότητα, κάτι που του δόθηκε, σα μια μη συνειδητοποιημένη γνώση, τη στιγμή της γέννησης.

Ανοίγοντας, λοιπόν, την πόρτα για να περάσει πάλι στο ίδιο τοπίο, είναι απόλυτα σίγουρος ότι όλα θ' αλλάξουν. Και, ίσως, ριζικά.

ΥΓ. Για τους χριστιανούς αναγνώστες ίσως βοηθήσει αυτό που είπε ο Χριστός "εγώ ειμί θύρα".

A little sea

Μια θάλασσα μικρή

είναι το καλοκαίρι μου, ο έρωτάς μου, ο πόνος μου.

Μια θάλασσα μικρή

στο δάκρυ, στο τραγούδι, στο κάθε σου φιλί.

Μια θάλασσα μικρή

στα δυο σου μάτια φέγγει, κάθε πρωί.

________________(Δ Σαββόπουλος)

Diving

Βουτάει στην ανοιχτή θάλασσα.

Θέλει να κολυμπήσει, να βγει στην άκρη του ορίζοντα. Εκεί που ανατέλλει ο ήλιος, εκεί που οι απαντήσεις κυκλοφορούν ελεύθερες, εκεί που η καθημερινότητα αναιρείται από την έκπληξη.

Ν' αφεθεί στη θάλασσα να τον κανακέψει σα μητέρα, να τον πάει εκεί, στον ήλιο.

Εκεί που δεν είναι εδώ.

Them Who Wait

Μόνη της μπροστά στη γκρίζα φύση, περιμένει. Κοιτάει το βάθος του ορίζοντα με τα χέρια σταυρωμένα σε αναμονή. Κάτι θά 'ρθει; Κάτι που έφυγε θα επιστρέψει; Κάτι θά 'ρθει να την πάρει μαζί του; Κι αν κάτι έρθει, θα μείνει ή θα την αποχαιρετήσει για να φύγει ξανά; Όλοι αυτοί που περιμένουν είναι μόνοι τους. Κοιτούν το βάθος του ορίζοντα μήπως ξεστρατίσει προς το μέρος τους καμιά ελπίδα. Κι ο χρόνος περνάει και περιμένουν, μακρυά από την πολύβουη ζωή. Απεγνωσμένα αισιόδοξοι, διατρέχουν αυτή τη ζωή με τον ελάχιστο δυνατό θόρυβο.

Brainwashing (ακατάλληλο δι' ανηλίκους)

Ο πίνακας θα μπορούσε να ονομαστεί και "Τηλεόραση".

Ναι, δεν κάνετε λάθος, είναι ένα μάτσο σπερματοζωάρια που ορμάνε προς κάποιους εγκεφάλους με σκοπό να κάνουν ... έρωτα μαζί τους (ας αποφύγω λαϊκισμούς). Για τι άλλο είναι τα σπερματοζωάρια εξ' άλλου; Φαντάζομαι ότι η πολεμική κραυγή των σπερματοζωαρίων, καθώς ορμάνε προς τους σαστισμένους εγκέφαλους, θα είναι "τι σου κάνω, μάνα μου;". Ο πολιτισμός βρίθει από τέτοια παραδείγματα, κυρίως τις μεσημεριανές ώρες, όπου ξανθές (από μέσα) παράγουν φιλοσοφία και πιτσιλούν με αυτήν τον περιβάλλοντα χώρο.

What Man means

Μου είπαν ότι η λέξη "άνθρωπος" βγαίνει από το "άνω" + "θρώσκω" (=κοιτάζω). Περιμένω επιβεβαίωση ή απόρριψη αυτής της ετυμολογίας, όχι, όμως, σε ετυμολογικό επίπεδο. Να σκεφτούμε όλοι πόσες φορές κοιτάξαμε προς τα πάνω, επειδή εκεί πιστεύαμε ότι υπήρχαν οι λύσεις, υπήρχε κάποια έννοια του υπερβατικού, υπήρχε ο στόχος των οραματισμών μας. Επειδή πιστεύαμε ότι ο άνθρωπος είναι σάρκα συν κάτι άλλο. Ή, απλά, για ν' απολαύσουμε το απέραντο γαλάζιο ή τη μουντάδα της καταιγίδας.

Discussion with the idea someone has of himself

Everyone has an idea about himself, the way he sees himself internally, not on the mirror. Usually, you build this idea using all the positive characteristics you think you have (many of them fictional), hushing all the bad elements. Then, the Idea speaks and you listen, the Idea orders and you obey, the Idea controls you totally and you play a role. ________________________________________ Ο καθένας έχει μια ιδέα για τον εαυτό του, ο τρόπος που βλέπει τον εαυτό του εσωτερικά, όχι στον καθρέφτη. Συνήθως, χτίζεις αυτή την ιδέα χρησιμοποιώντας όλα τα θετικά χαρακτηριστικά που νομίζεις ότι έχεις (πολλά απ' αυτά φανταστικά), απ0σιωπώντας όλα τα κακά στοιχεία. Ύστερα, η Ιδέα μιλάει κι εσύ ακούς, η Ιδέα διατάζει κι εσύ υπακούς, η Ιδέα σε ελέγχει πλήρως κι εσύ παίζεις ένα ρόλο.

Beggar on an empty street

He's sitting, begging for help, material or sentimental, he doesn't mind. Once upon a time he was able to give, now he has nothing (except his humiliated self). Silently shouting that fate is not a thing taken lightly, trying to penetrate indifference.

Will someone help him? But who, the street is empty.

Did he sit on an empty street on purpose, knowing that begging doesn't change humans or the world? Does he want help or fate is stronger than him? Who knows? The river of time will show.

And moon smiles looking at all these.

_______________________________________

Κάθεται, ζητώντας βοήθεια, υλική ή συναισθηματική, δεν τον πειράζει. Κάποια φορά κι αυτός έδινε, τώρα δεν έχει τίποτα (εκτός από τον εξευτελισμένο εαυτό του). Σιγανά κραυγάζοντας ότι τη μοίρα δεν πρέπει να την παίρνουμε ελαφρά, προσπαθώντας να διαπεράσει την αδιαφορία.

Θα τον βοηθήσει κάποιος; Αλλά ποιος, ο δρόμος είναι άδειος.

Κάθησε στον άδειο δρόμο επίτηδες, ξέροντας ότι παρακαλώντας δεν αλλάζουν οι άνθρωποι ούτε ο κόσμος; Θέλει βοήθεια ή η μοίρα είναι πιο δυνατή απ' αυτόν; Ποιος ξέρει; Το ποτάμι του χρόνου θα δείξει.

Κι η Σελήνη χαμογελάει κοιτάζοντάς τα όλα αυτά.

I Want To Break Free

He had the wings to fly but he has been rooted to the ground. Today, he took the bold decision to cut out the roots and get away. "A new infrno is better than the old one" he said. Is it true? Does he know what he's going to do? Let's wait and see.

_____________________________

Είχε τα φτερά να πετάξει αλλά ήταν ριζωμένος στο έδαφος. Σήμερα, πήρε τη γενναία απόφαση να κόψει τις ρίζες και να φύγει μακρυά. "Μια νέα κόλαση είναι καλύτερη από την παλιά" είπε. Είν' αλήθεια αυτό; Ξέρει τι πρόκειται να κάνει; Ας περιμένουμε να 'δούμε.

Siren

The siren plays to entice the sailors, same old story. But we are outside the image, we don't hear the sounds, we imagine them. From that point, they are the sounds of silence.

___________________________________

Η σειρήνα παίζει για να ξεμυαλίσει τους ναυτικούς, η παλιά ιστορία. Αλλά εμείς είμαστε έξω από τον πίνακα, δεν ακούμε τους ήχους, τους φανταζόμαστε. Απ' αυτή την άποψη είναι οι ήχοι της σιωπής. (Αφιερωμένο στον ερΑσιτέχνη Άνθρωπο, για μια δική της ανάρτηση)

Help Is On Its Way

Help is always on its way to you. No matter how awful you feel, keep this in mind : help has already hit the road. As long as your heart is open help will find you.

___________________________________

Η βοήθεια πάντα έρχεται για 'σένα. Όσο άσχημα κι αν αισθάνεσαι, κράτα στο μυαλό σου αυτό : η βοήθεια έχει ήδη ξεκινήσει. Όσο η καρδιά σου είναι ανοιχτή η βοήθεια θα σε 'βρει.

Who Is To Blame ?

He draws a circle on the sand, does he play or create a prison known only to himself? Now, he doesn't need the boat, where to go? Where he came from?

__________________________________

Γράφει έναν κύκλο στην άμμο, παίζει ή δημιουργεί μια φυλακή γνωστή μόνο σ' αυτόν; Τώρα, δε χρειάζεται τη βάρκα, πού να πάει; Από πού ήρθε; (Αφιερωμένο στη Λου επειδή μου θύμισε τον Άη-Γόρδη)

On a rainy day

"It had no meaning" she had said "it was all in his imagination" she had said. "After all he didn't believe at himself" she had said . And now he was walking by the sea and he was, already, missing her. Winter, and the cold inside was more than outside.

______________________________________

"Δεν είχε νόημα" είχε 'πει αυτή "τα πάντα ήταν στη φαντασία του" είχε 'πει αυτή . "Στο κάτω-κάτω δεν πίστευε στον εαυτό του" είχε 'πει αυτή . Και τώρα περπατούσε δίπλα στη θάλασσα και, ήδη, τού 'λειπε. Χειμώνας, και το κρύο ήταν περισσότερο μέσα παρά έξω.

Strolling, I Found This Angelhive

One day, strolling in the country, I found this angelhive. It was full of tiny angels who panicked when they saw me. I bent to catch one, but in vain. Can an angel be caught?

__________________________________________

Μια μέρα, περπατώντας στην εξοχή, βρήκα αυτή την αγγελοφωλιά. Ήταν γεμάτη από μικρούς αγγέλους οι οποίοι πανικοβλήθηκαν μόλις με είδαν. Έσκυψα να πιάσω έναν, αλλά μάταια. Πιάνονται οι άγγελοι;

Prisoned in his own dreams

You create a role (something you'd like to be but you are not) and you play it, you live with it. Some time later, the role acquires a life of its own and begins to make dreams. That's the turning point : you try to make these dreams come true but you cannot succed. After all, these dreams are not a real person's dreams. And suddenly, one day, you are prisoned in the dreams of a fictional character.

______________________________

Δημιουργείς ένα ρόλο (κάτι που θά 'θελες νά 'σαι αλλά δεν είσαι) και τον παίζεις, τον ζεις. Αργότερα, ο ρόλος αποκτά δική του ζωή κι αρχίζει να κάνει δικά του όνειρα. Αυτό είναι το σημείο καμπής : προσπαθείς να κάνεις τα όνειρα να βγουν αληθινά και δεν το καταφέρνεις. Στο κάτω-κάτω, αυτά τα όνειρα δεν είναι όνειρα ενός πραγματικού προσώπου. Και ξαφνικά, μια μέρα, φυλακίζεσαι στα όνειρα ενός φανταστικού χαρακτήρα.

Midnight Melody

Sax enfolds them and takes them, two still figures, now they have arrived out of Sirius and they travel along, and Universe is gettind deeper around them.

_____________________________

Το σαξόφωνο τους τυλίγει και τους πάει, δυο ακίνητες φιγούρες, τώρα έχουν φτάσει έξω από το Σείριο κι όλο πάνε, κι όλο το Σύμπαν βαθαίνει γύρω τους.

Time Prisoner

Prisoned in time, he waits patiently (how else) for time to pass and.....? As usually, Nature doesn't care for our small dramas. ___________________________________ Φυλακισμένος στο χρόνο, περιμένει υπομονετικά (πώς αλλιώς) να περάσει ο χρόνος και.....; Ως συνήθως, η Φύση δε σκοτίζεται για τα μικρά μας δράματα.

Plato's Cave

Plato said that man lives in a cave with his back turned to the entrance. Everything that passes outside creates a shadow to the wall. Man cannot know the things in the Universe, except as shadows on the wall. That is no more! He has turned and he's looking reality in the eyes.

______________________________

Ο Πλάτωνας είπε ότι ο άνθρωπος ζει σε μια σπηλιά με την πλάτη γυρισμένη προς την είσοδο. Οτιδήποτε περνάει απέξω δημιουργεί μια σκιά στον τοίχο. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίζει τα πράγματα στο Σύμπαν παρά μόνο σα σκιές στον τοίχο. Αυτό τέλειωσε πια! Έχει γυρίσει και κοιτάζει την πραγματικότητα κατάματα.

Centurion Titus Begins To Wonder

They said he was a mere criminal and he had believed them. But when he saw the light coming out of the ground, he began to wonder.

_________________________________

Είχαν 'πει ότι είναι ένας κοινός εγκληματίας και τους είχε πιστέψει. Αλλά όταν είδε το φως να βγαίνει από το έδαφος, άρχισε ν' αναρωτιέται.

Epicouros

"The most horible of all, death, has nothing to do with us, because if we exist death is not there and if death exists we are not there" said Epicouros. The philosopher thinks and wait, seeing time to get away. The scroll was a great help but no more.

_____________________________

"Το πιο φρικτό απ' όλα, ο θάνατος, δεν έχει καμμιά σχέση με εμάς, επειδή όταν εμείς υπάρχουμε ο θάνατος δεν υπάρχει κι όταν υπάρξει ο θάνατος δεν υπάρχουμε εμείς" είπε ο Επίκουρος. Ο φιλόσοφος σκέφτεται και περιμένει, βλέποντας το χρόνο να φεύγει. Ο πάπυρος ήταν μια μεγάλη βοήθεια αλλά όχι πια.

Για περισσότερες πληροφορίες πηγαίνετε ατο http://www.cpil.info/theseries/episode/7 και δείτε το Sunset (τη διεύθυνση βρήκε η Ροδούλα-Κέλυ που την ευχαριστώ ιδιαίτρα)

The Winner Takes It All

He smiles knowing the cards he has. Does he know whom he plays with? Anyway, let's ask "World Poker Assosiation" if five aces win them all.

__________________________

Χαμογελάει ξέροντας τι χαρτιά έχει. Ξέρει με ποιον παίζει; Τελοσπάντων, ας ρωτήσουμε τη "Διεθνή Ομοσπονδία Πόκερ" αν οι πέντε άσσοι κερδίζουν τα πάντα.

The Four Truths

The four noble truths of Buddhism

_________________

Οι τέσσερεις ευγενικές αλήθειες του Βουδισμού

The Force Of Destiny

He shouts to the hand which controls the compass. Would it be more simple to step accross and don't accept the prison? After all it's only a circle, which he apprehends it as a prison.

___________________________

Φωνάζει στο χέρι που ελέγχει το διαβήτη. Δε θά 'ταν πιο εύκολο να περάσει τη γραμμή και να μη δεχτεί τη φυλάκιση; Στο κάτω-κάτω ένας κύκλος είναι, τον οποίο αυτός αντιλαμβάνεται σαν φυλακή.

Spring Teaches Sleep To Winter

The trees, sleping for a long time, wish some life to return to Nature. The job is taken by Spring who tries to teach the Winter how to sleep. When the time will come, she promises, she' ll wake him up again.

___________________________

Τα δέντρα, κοιμισμένα για πολύν καιρό, ποθούν να επιστρέψει η ζωή στη Φύση. Τη δουλειά την αναλαμβάνει η Άνοιξη η οποία προσπαθεί να διδάξει στο Χειμώνα τον ύπνο. Όταν θα έρθει η ώρα, υπόσχεται, θα τον ξυπνήσει ξανά.

Flying Flowers

She is adorned by two "flying flowers". She didn't call them, they came by themselves. After all there was a flower where they could sit.

____________________________

Είναι στολισμένη με δυο "ιπτάμενα λουλούδια". Δεν τις κάλεσε αυτή, ήρθαν μόνες τους. Στο κάτω-κάτω υπήρχε λουλούδι για να καθήσουν.

Seeking

Trying to find a meaning for his life, he ascends towards the sky. Will he succed? All these issues will be cleared at the end of his life. For the time beeing he seeks.

___________________________________

Προσπαθώντας να βρει ένα νόημα για τη ζωή του, σκαρφαλώνει προς τον ουρανό. Θα πετύχει; Όλα αυτά τα θέματα θα ξεκαθαριστούν στο τέλος της ζωής του. Για την ώρα ψάχνει.

Genitors

A mother who cannot see and a father who cannot speak, that's the boy's past. Now he plays alone under the shadow of his genitors.

____________________

Μια μάνα που δεν μπορεί να 'δει κι ένας πατέρας που δεν μπορεί να μιλήσει, αυτό είναι το παρελθόν του παιδιού. Τώρα παίζει μόνο του κάτω από τη σκιά των γεννητόρων του.

Sum Ergo Cogito

Sum (I exist) Ergo (therefore) Cogito (I think). Thinking is not nessecary. Look at her, ready to kiss a frog. And she is not even a blonde.

_________________________

Sum (υπάρχω) Ergo (άρα) Cogito (σκέφτομαι). Η σκέψη δεν είναι απαραίτητη. Κοίτα την, έτοιμη να φιλήσει ένα βάτραχο. Και δεν είναι καν ξανθιά.

The Thirst

A long trip and he came to a spring. His quest was an adventurous one and now the only thing he wanted was some water. But a pack of wolves was the only obstacle between him and his dream ____________________________________

Μετά από ένα μεγάλο ταξίδι έφτασε σε μια πηγή. Η αναζήτησή του ήταν περιπετειώδης και τώρα το μόνο πράγμα που ήθελε ήταν λίγο νερό. Αλλά μια αγέλη λύκων ήταν το μόνο εμπόδιο ανάμεσα σ' αυτόν και τ' όνειρό του

Cerberus

He went for a stroll with his bicycle where he met that dog. Now, he is patting it. Little does he know!

____________________________________

Πήγε περίπατο με το ποδήλατό του όπου βρήκε αυτό το σκυλί. Τώρα, το χαϊδεύει. Πόσο λίγο ξέρει!

Invasion

He goes for a stroll in the best morning part of Corfou, when suddenly... (dedicated to Mrs Tsotsou)

____________________________________

Πάει για έναν περίπατο στην πιο όμορφη πρωινή μεριά της Κέρκυρας, οπότε ξαφνικά... (αφιερωμένο στην κα Τσότσου)