Είναι μια παλιά ζωγραφιά αλλά την ξαναβάζω γιατί είναι απόλυτα επίκαιρη.Τα Αρπακτικά του Προχτές, αφού έδωσαν την εξουσία στα Αρπακτικά του Χτες, εμφανίζονται σαν οι Σωτήρες του Σήμερα.
Από την άλλη μεριά, ούτε είμαι ήρωας, ούτε καν απεργία δε θα κάνω, το μεροκάματο μου χρειάζεται για να πληρώσω χρέη. Πόσο επίκαιρή είναι η ρήση του Σαββόπουλου "βλέπω φτωχούς ανθρώπους με πληγωμένο εγωισμό κι όμως είμαι ο τελευταίος γιατί δεν έχω ούτε κι αυτό"!
Πότε τούτοι οι Έλληνες θα ξυπνήσουν;
Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών.
4 comments:
Θεωρώντας οτι εξακολουθείς να κάνεις στάση blogging εκανα καιρό να περάσω απ τη γειτονιά σου....
Προσδοκάς ανάσταση νεκρών?
Δεν σου είπαν οτι τα θάματα μας τέλειωσαν?
Τα κεφάλια μέσα και προσδοκώμεν αμφίβολη σωτηρία μετά απο μια 10ετία τουλάχιστον, αν τα βγάλουμε πέρα ως τότε....
Δεν μας έφταναν ολα τ άλλα που είχαμε.... Οι δολοφονίες εργαζομένων μας έλειπαν... το ζήσαμε κι αυτό για νά χουμε να διηγούμαστε στα εγγόνια μας οτι και οι εργαζόμενοι πληρώνουν και με τη ζωή τους, επειδή κάποιοι "γνωστοί άγνωστοι ακόμα" θεωρούν οτι κι αυτοί υπηρετούν το σύστημα, αρα ειναι κομμάτι του, άρα δεν τους πρέπει ζωή.....
Είμαι τόσο θυμωμένη, που δεν ξέρω τι γράφω....καλύτερα να σταματήσω εδώ....
Mtryfo,
προσδοκώ ανάσταση του κόσμου.
Και τα θαύματα δεν τελειώσανε ακόμα.
Συμφωνώ, να τους κρεμάσουν στο Σύνταγμα μαζί με ένα μεγάλο μέρος της Βουλής. Τόσα χρόνια τους ξέρουν και τώρα πάλι κάποιον αθώο θα πιάσουν.
Όσον αφορά τα θαύματα. Οι εποχές εγκυμονούν νέες παραμέτρους. Πάντα μετά από κάποια κρίση αλλάζουν πράγματα. Πόλεμος, θα πεις. Αλλά τώρα πια είμαστε σε παγκοσμιοποίηση και δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παλιούς όρους για καινούριες καταστάσεις.
Ένα γκράφιτι είδα και μ' άρεσε "δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη σας, τώρα γιατί να μοιραστούμε τις ζημίες σας;".
Και, για να αλαφρύνει κάπως το κλίμα, ένα άλλο παλιο γκράφιτι έλεγε "αγαπάτε Υπαλλήλους".
Επίκαιρο όσο ποτέ.
Σπύρο,
περαστική από εδώ,σχεδόν τυχαία,από λινκ σε λινκ,είπα να σου στείλω μια καλημέρα,στο όνομα της παλιάς,μπλογκικής γνωριμίας μας.Ελπίζω να είσαι καλά,διάβασα το παραπάνω σχόλιο,πολύ καλό το γκραφίτι που διάβασες,τα παιδιά ξέρουν να γράφουν στους τοίχους.
Καλό καλοκαίρι να έχεις.Χαιρετισμούς στο όμορφο νησί σου.
Όλα θα πάνε, το "καλά" το συζητάμε.
Έχω γράψει ένα μυθιστόρημα και τώρα τελειώνω το δεύτερο.
Ξέρεις κανέναν σε Εκδοτικό Οίκο να μου κάμεις επαφή;
Το ξέρω ότι είναι αριστούργημα και τούτο δεν είναι αλλαζονεία, είναι έξωθεν καλή μαρτυρία.
Είναι αμαρτία "να πάει αδιάβαστο" επειδή δεν έχω μία για να το εκδώσω μόνος μου.
Να περνάς κι εσύ καλά κι ό,τι επιθυμείς. Κουράγιο αυτές τις εποχές χρειάζεται.
Post a Comment