Τούτο φαίνεται νά 'ναι μια gallery, τροφή για το πεινασμένο μάτι, αλλά είναι απάτη. Στην πραγματικότητα είναι τροφή για το μυαλό, ένα συμπόσιο ιδεών. Αριστοτέλικά "ψυχαγωγώ" σημαίνει "άγω την ψυχή".
Διασκεδάστε, αλλά περισσότερο, σκεφτείτε.
Tuesday, August 5, 2008
A little sea
Μια θάλασσα μικρή
είναι το καλοκαίρι μου, ο έρωτάς μου, ο πόνος μου.
Εξαιρετικό και συγκινητικό έργο. Ότι πρέπει για τις μέρες του Αυγούστου, φέρνει γλυκόπικρες αναμνήσεις….
(Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να σας συγχαρώ επί την επιλογή ψευδωνύμου εις το εδώ Μπλόγκιον σας. Αν και εμφανώς είστε καθαρόαιμον τέκνον τσι Κορφιάτικης Κοινωνίας, χρησιμοποιείτε το ειρωνικόν ψευδώνυμον «Βλάχος». Το χιούμορ σας είναι πηγή εμπνεύσεως δι' όλους ημων. Μπελλίσιμο, κύριε....«Βλάχε» !!! ---εκ του γέλωτος αποθνήσκω)
Σιγά να μη τέλειωσε η ζωή στο φοιτητιλίκι Σπύρο, μια χαρά ειναι και τώρα, αρκεί να μην έχεις πολλές απαιτήσεις, όπως και τότε δεν είχαμε...γι αυτό και περνούσαμε ωραία....αν δεν κάνω λάθος :))
Και η εικόνα μ'αρέσει και το τραγούδι. και φυσικά η ζωή ΔΕΝ τελειώνει με το πέρασμα της νιότης. Προσωπικά τώρα αισθάνομαι καλύτερα με το μέσα μου από τότε...
Count, Ναι, το μυστικόν μου, φευ, διέρευσεν, παρ' όλας τας αώκνους προσπαθείας μου. Το λαϊκιστί "Βλάχος" ήτο μια κάποια λύσις προς απόκρυψιν της ευγενούς μου καταγωγής.
Ας προσπαθήσουμε να μην .... ξεβρακωθούμε άλλο. Ο Σαββόπουλος δεν έγραψε, απλώς, μουσική, περισσότερο φιλοσοφία.
Σπύρο, οικειοποιούμαι τα λόγια του ανωνύμου, αμόλα καλούμπα... αλλά θα μου πεις πως εσείς οι θαλασσινοί λέτε βίρα τις άγκυρες... όπως και να το πεις όμως το ίδιο κάνει, ξεκόλλα πάει να πει. Την καλησπέρα μου στην εκλεκτή σου παρέα, ειδικά σ’ αυτήν εξ Αμερικής.
Γιάννη, νόμισα ότι το "αμόλα καλούμπα" έχει να κάνει κάτι με ... χειροποίητο σεξ. Ωραία, θα ξεκολλήσω. Εξ Αμερικής είναι αυτός ,όχι αυτή. Ο Αλέξανδρος. Καλά είσαι; Είσαι σε διακοπές; Μεταφέρθηκες; Τι άλλο κάνεις, δικέ μου;
Λενιώ, όταν θέλει μια γυναίκα να είναι όμορφη, είναι πολύ όμορφβ, θεά. Οι άντρες δεν μπορούν να είναι όμορφοι παρά μόνο όταν είναι αθώοι σαν παιδιά. Μετά αρχίζουν και παλεύουν με τη ζωή και τους φεύγει όλη η επαφή με το θείο. Οι γυναίκες, όμως......
Ocean Soul, τι κακό έχει μια όμορφη γυναίκα; Μ' αρέσουν οι όμορφες γυναίκες, ως ... ιδέα. Το στίχο είχα στο μυαλό όταν έκανα τον πίνακα. Όχι, χρησιμοποιώ όμως ζεστά χρώματα. Σε αποχρώσεις δεξιά στο φάσμα. Καλά είσαι; Πάντα να είσαι. Δρόσισε λίγο σήμερα εδώ, ευτυχώς.
Εδώ, μετά το μπουρίνι μας έμεινε η μουτζούφλα, έχει συννεφιά και φυσάει, ξεκούραστο είναι, δεν λέω, προσωπικά δεν με νοιάζει, δεν είμαι της θάλασσας, οι άλλοι που είναι δεν ξέρω τι κάνουν. Εσύ; Πώς είναι αυτό το καλοκαίρι;
Γιάννη, αυτά είναι τα καλά μαντάτα, να δροσίσει δεν περιμέναμε; Ούτε κι εγώ είμαι της θάλασσας, μ' έσυραν κι έκαμα ένα μπάνιο. Δεν ήταν κι άτυχο τούτο το καλοκαίρι, αν εξαιρέσουμε 2-3 περιπτώσεις κακές. Έχω αρχίσει να καταπιάνομαι πάλι με το μυθιστόρημα οπου σού 'στειλα, έχω φτάσι κοντά στις 60 σελίδες, αλλά το πρόβλημά μου είναι το ίδιο : πώς τελειώνω; Και θυμάμαι τη ρήση σου "ένα έργο δεν έχει τέλος"
Εγώ πάλι δεν έχω τίποτα καλό, μάλλον είμαι πολύ άκεφος, ευμετάβλητος, μπορεί να με χαλάσει το παραμικρό, ανά πάσα στιγμή. Καλά κάνεις και το δουλευεις. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ. Καλό βράδυ.
ρε συ Γιάννη, περνάς μια φάση down. Η οποία θά 'ναι περαστική. Δε θυμάσαι τι διαβάζαμε σ' ένα μπλογκ "μην αφήνεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει". Είναι σίγουρο ότι αύριο θά 'χει αλλάξει το κέφι σου. Μ' έναν καλό ύπνο, βαθύ, χωρίς όνειρα, θά 'σαι περδίκι
lenio, it is indeed Vlahos, my friend was making a joke. After a long and painfull week, when my mother was "ready to die" (her words) it was proven, beyond any doubt, that her instinct of self-preservation is intact. Therefore, all these shit about death was one more, subconscious, mechanism to make me feel guilty. Mothers, all around, have this talent. Don't worry, everything is as it always was. My best loves abd kisses for your interest to my humble person. Thank you.
lenio, ...and so they are sacred persons. I don't feel guilty, knowing what games mother's subconscious play. I love her, that's true. But I don't stop to think logically. I owe her my life, indeed she is sacred. But another piece of my brain doesn't stop analyzing. Anyway, I thank you again. You are very kind.
I might sound a little cruel..you do not have to answer me..but i always loved my mother...though she never did love me too..well..that is life..what can i say..probably nothing..only goodnight..
lenio, don't worry at all. Time has a certain way to heal all the scars. Sooner or later (probably later) you'll find out that your mother had a lot of her own fears, as well. You'll probably realise that she loved you but she couldn't express it properly. I don't know. Life flows on and we must, sometimes, leave bygones be bygones. Be happy Kisses
Γιάννη, η Λενιώ, ξαφνικά, άρχισε τ' Αγγλικά κι εγώ, για να τη διευκολύνω, απάντησα ωσαύτως. Μη μου στενοχωριέσαι διόλου. Πού να είναι, άραγε, η "όλα θα πάνε καλά";
Αν με αναζητούσες πραγματικά,μανάρι,ας ερχόσουν να με βρεις στο μπλογκάκι μου! :) Τι κάνεις,Σπυρουλίνο; Εγώ,να σου πω την αλήθεια,μελαγχόλησα λίγο με το μια θάλασσα μικρή,γιατί μου θύμισε έναν έρωτα. Δικέ μου,δεν θυμίζουν τέτοια τραγούδια στον κόσμο,καταμεσής του Αυγούστου. Θέλεις να φουντάρουμε ομαδικώς; Κι επειδή μου το γυρίσατε στο αγγλικό με τη Λενιώ,take care μανάρι,και τα μυαλά στα κάγκελα. :)
Όλα θα πάνε καλά, Μανάρι, (α) λόγω ασθένειας της μητέρας μου και τα συνεπακόλουθα τρεξίματα, έμεινα πίσω στις κοινωνικ΄λες μου υποχρεώσεις. Παρ' όλα αυτά σε σκεφτόμουν κι έλεγα "ρε γαμώτο, πάει διακοπές" κι ακολούθως σκεφτόμουν "αλλους ο θεός τους έπλασαε και άλλους τους ε..λασε" (β) αν ήμουν ομοφυλόφιλος θα μ' έλεγες Σπυρουλίνα ( η γνωστή ουσία) (γ) κι εμένα, γαμώτο, έρωτα μου θυμίζει, τελειωμένο, γεμάτο θλίψη. Στη Σαλονίκη. (δ) η Λενιώ με εξηπάτησε και το γυρίσαμε στ' Αγγλικά (όχι που δε μ' άρεσε) (ε) εσύ, μανάρι, τι κάνεις; Πώς περνάς; Μαύρισες καθόλου; (η τελευταία δεν ήταν ερώτηση, προβολή ευσεβών πόθων ήταν) Υα λέμε;
Ε,όχι λοιπόν,εσύ με τα γράμματα του αλφαβήτου με βομβαρδίζεις κι εγώ πάρε αυτά με αριθμούς.Πάρε λοιπόν να έχεις:
1.Περαστικά στη μητέρα σου! Σε ευχαριστώ που με σκεπτόσουν - η ατάκα που σκεπτόσουν,πέρα από μυρωδάτη είναι εντελώς Σπυρουλινική. :)))
2.Δεν είσαι Σπυρουλίνα,ΟΚ,Σπυρουλίνος,όμως;
3.Αχ,αυτοί οι έρωτες,Σπύρο μου...
4.Εγώ,μανάρι,δε μαυρίζω και πολύ αλλά από το συνεργείο μου έμειναν μερικές μαυρίλες(μουντζούρες)στα χέρια.Από μπάνια,λίγα.Μη νομίζεις - για μερικούς οι πολυήμερες διακοπές είναι κάτι μακρινό.Αλλά δε διαμαρτυρόμαστε,έχουμε υπομονή.
5.Τι θα πει "τα λέμε";Γιατί,τώρα,δεν τα λέγαμε;Τι κάναμε;
Όλα θα πάνε καλά (γνωστή και ως "μανάρι"), πάρε αυτά κι εγώ με αριθμούς.
1.Ευχαριστώ για τη μητέρα μου. Πραγματικά σε σκεφτόμουν, δεν κάνω πλάκα. Με μια μικρούλα πίκρα, ότι με ξέχασες.
2. Ωρή, 56 χρονώ γάϊδαρος, αποκλείεται να λέγεται Σπυρουλίνος!
3. Αχ αυτοί οι έρωτες "όλα θα πάνε καλά" μου (μικρότερο΄όνομα δε μπορούσες να βρεις;) Οι περισσότεροι θνησιγενείς επειδή άλλο ήθελε ο ένας κι άλλο ο άλλος και κανένας δεν τολμούσε να 'πει τι ήθελε.
4. Ευτυχώς που δε μαυρίζεις διότι είναι πια επικίνδυνο, υπεριώδεις κι έτσι. Ένα μπάνιο έκανα κι αυτό μ' εκβιάσανε να το κάνω.
5. Εννοώ, τα λέμε εις το διηνεκές.
ΥΓ. Η μάνα μου έχει μια Λευκορωσίδα να την προσέχει. Το Harasho (ούτε καν ξέρω πώς γράφεται) το λένε εκεί Dobra.
Παλαλέ, έχεις δίκιο για το Σαββόπουλο, κάποια ώρα μεγάλωσε. Έχει, όμως, γράψει και αριστουργήματα. Βασικά, είναι ο τραγουδιστής της γενιάς μου. Να 'σαι καλά και 'σύ
Σπυρουλίνε,56χρονε γαϊδαρούλη, (Συ είπας...!) Και γιατί αποκλείεται να σε λέει κάποιος με υποκοριστικό άμα οδεύεις προς τα 60;Τι μικροαστικά είναι αυτά,ωρέ;Ρε πού πάμε,πού πάμε;;; :) Επειδή ρωτάς:το χαρασό γράφεται με τρία όμικρον στη σειρά,σαν χοροσό δηλαδή,ακριβώς όπως στο γράφω και στο λέω,αλλά το σίγμα τους είναι πολύ παχύ και μοιάζει με τρία ύψιλον δικά μας στη σειρά και ενωμένα.
(α) Η μαμά μου με λέει ακόμα Πίπη, αλλά είναι 96. Ρε γαμώτο, τα γατάκια έχουν υποκοριστικό, οι γάϊδαροι όχι. Δεν άκουσα ποτέ να λένε Μεντιάκο!
(β) "Τα Μικροαστικά" του Κηλαϊδόνη, παλιά ιστορία, πού να θυμόσαστε εσείς οι νέοι!
(γ) Tanks (meaning "thanks") . Το Χι γράφεται όπως το Ελληνικό Χι. Έχουν κι άλλα γράμματα δικά μας. πχ Kycλa (που σημαίνει κούκλα κι όχι μια ρόδα τρικύκλου)
Βουρλίζομαι με τα ρώσικα σαν παλιός ... Κνίτης.
MANAΡΗ(θα μπορούσε να σημαίνει "μανάρι" αν το Η έμαιαζε με ανάποδο Ν)
Ωρε,Σπύρο,αυτό το Πίπης μου υπενθυμίζει πως για τις μητέρες τα παιδιά είναι πάντα παιδιά,όσων ετών κι αν είναι... Τρυφερό μου ακούγεται... Πίπη,έτοιμο το φαγητό!
λοιπόν ο πίνακας μου θυμίζει έναν έλληνα ζωγράφο τον Σαράντη .... (επιθετο δε θυμάμαι) έργα του ειδα φέτος σε μουσειο της Ανδρου. Ειναι αυτός που πάντα τοποθετει μια σφαίρα στα έργα του και χρησιμοποιει πολλά αρχαιοελληνικα κεφάλια. πάνε τα μπανια. ελπιζω γυρω στις 25 να ξαναβουτήξω.
Εγώ κρατιέμαι... από μακριά και αρκεί. Σπύρο, εσύ καλά; Δεν σε ακούω κεφάτο τελευταία, ούτε μανάρια, ούτε Τσάντος, ούτε Τιμοξένη, τι έγινε; Τους είπες τίποτα και τους πίκρανες;
Ωρε,Σπύρο-Πίπη,δεν ξέρω αν πρόσεξες το "μου" του Γιάννη μας.Λέει:Σπύρο μου ελπίζω και εύχομαι να είσαι καλά".Από μια δικτυακή,ψυχρή κατά τα φαινόμενα σύνδεση,είδες τι βγαίνει;Κάποτε μου είπες να σου πω γιατί είμαι στενοχωρημένη και τα ρέστα κι ότι με σκέφτεσαι.Ε,τώρα σου λέμε εμείς,ό,τι και αν περνάς,πως σε σκεφτόμαστε και είμαστε νοερά κοντά σου.Όποτε μπορέσεις,γράψε δυό λόγια. Μανάρι,λείπεις.
...και στη γωνιά η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι, ήσουν εσύ...
με την μεταφορά δανεισμένη από τον ποιητή Ν.Α. Ασλανογλου. Και μιας και τον θυμήθηκα, μούρθε το ποίημά του Κέρκυρα - "όπου κι αν πας, θα αρχίζεις ένα αίσθημα και θα το αφήνεις μισό τελειωμένο".
Γι αυτό πάντα μένω με ένα κενό στο τέλος των διακοπών. Καλώς σας βρήκα πάντως
Ocean Soul, Δεν τον ξέρω το Σαράντη. Άργησα ν' απαντήσω διότι μετέφερα τα δικαιώματά μου από ΟΤΕ σε Tellas. Οπότε και διαπίστωσα ότι "το καλύτερο είναι ο εχθρός του καλού"
Καλά τα υπόλοιπα μπάνια. Εγώ έκαμα 2. Πολλά είναι. Μη φύγει και το άγιο μύρο
Όλα θα πάνε (definitelly) καλά, ΜΑΝΑΡΙ, (α) τα προβλήματα δε με παρατήσανε αλλά σιωπούσα γιατί δεν είχα πρόσβαση επειδή άλλαξα πάροχο (β) να συνέλθω λίγο και θα επιστρέψω δριμύτερος
τι να πω ; οι νησιώτες τη θάλασσα που ειναι τροπος ζωής τους δε ξέρουν να τη γευτουν γιατι υπαρχει στη καθημερινότητα τους .Από την άλλη μη πάθεις και κανένα εγκεφαλικο , καμια καρδια με αυτά που θα δεις στις παραλίες. Οσο για τον πάροχο δεν ήξερες δε ρωταγες;
Αμάν,ρε Σπύρουλα καλέ μας,και μας κοψοχόλιασες,φοβήθηκα μήπως συμβαίνει κάτι...καταλαβαίνεις...εμείς πάντως,εμείς οι 2,σου υπενθυμίζω ότι είχαμε μείνει πάνω στο ότι θα μου έστελνες ένα σου κείμενο,άντε,ντε,να δω τι έκανες πάλι,μου τα έλεγες περίεργα σε κείνο το εμαιλ που μου είχες στείλει τις προάλλες,προειδοποίησέ με πριν μου στείλεις τέτοιο κειμενάκι,μη μου έρθει απότομο,καταλαβαίνεις... Όλα στη φόρα,Πίπη,εδώ και τώρα,στείλτα όλα! Καλησπέρα και χαίρομαι που είσαι καλά,έστω και με διαφορετικό πάροχο - τίποτα τελικά δε μένει σταθερό...ούτε ο πάροχος!
Ocean Soul, (α) έχεις απόλυτο δίκιο. Λέω "μπορώ να πάω μπάνιο οποιαδήποτε στιγμή" και, προφανώς, δεν πάω. (β) ελπίζω, ηλικιακά, να είμαι πέρα από καμπύλες και εγκεφαλικά (γ) προσβλέπω μικρή πίκρα για την TELLAS. Την έκαμα τη μαλακία μου, πάλι;
Όλα θα πάνε καλά, (α) η ζωή συνεχίζεται, απλά βλέπω τη μάνα μου να φθίνει μέρα με τη μέρα. Όσους βουδισμούς και χριστιανισμούς κι οτιδήποτε άλλο και να επιστρατέψω, πάντα μένει η πίκρα του ΄"τέλους εποχής". (β) θα σου στείλω μόνο ένα κεφάλαιο, δεν τό 'χω τελειώσει ακόμα (κι ούτε ξέρω πώς και αν). (γ) όσον αφορά τον πάροχο "τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμ΄νη σου ζωή". (τα quotation matks, τραγουδιστικά).
όταν ήμουνα στον otenet , κάθε φορά που γράφατε σχόλιο εδώ, ειδιποιούμουν με μέηλ. Κι απαντούσα. Τώρα, δεν ειδοποιούμε για όλα τα σχόλια. Ξέρετε πού να οφείλεται αυτό; Κι αν υπάρχει λύση;
Καλοκαιρινή διάθεση βλέπω Σπύρο. Όπως είχες πει ο πολιτισμός καταρρέει αλλά δεν θα καταρρεύσουμε και εμείς. Τραγούδι και στίχοι για να σταθούμε στα πόδια μας και να χαμογελάμε.
Λάκωνα, επέστρεψες; Αυτά είναι τα καλά μαντάτα. Μέσα μας δεν καταρρέει τίποτα, δεν "είναι όλα ωραία ερείπια" ή "στην Ελλάδα ζεις και υπάρχει ελπίς" Βλέπω ενδιαφέροντα χειμώνα να περνάμε παντοιοτρόπως. Τα λέμε δικέ μου!
Σπύρο καλημέρα. ΣΧΕΤΙΚΑ με το πρόβλημα που αναφέρεις πιο πάνω. Η ρύθμιση δεν είναι από τον πάροχο αλλά από τον Blogger. Πηγαίνεις Dashboard, Settings, Comments και κάτω κάτω έχει το κουτάκι Comment Notification Email όπου βάζεις τις διάφορες διευθύνσεις σου. Μήπως για κάποιο λόγο το απενεργοποίησες? Μήπως άλλαξες διεύθυνση e-mail? Eλπίζω να βοήθησα.
here comes a sun, γαμώτο, τό 'καμα έτσι και ξαναπήγα τώρα και το ξανάκαμα. πχ τούτο το δικό σου σχολιο δεν είχε ειδοποίηση με μέηλ. Τι στο διάολο συμβαίνει; Μήπως στο Outlook Express θέλει κάτι άλλο; Δεν ξέρω κι είμαι σε ... απόγνωση Σ' ευχαριστώ ούτως ή άλλως.
Kαταρχήν να απολογηθώ για την καθυστερημένη απάντηση. Όλα αυτά τα υποατομικά και κοσμικά σωματίδια, όπως και τα σωματίδια της κλασικής φυσικής αποτελούν (όπως αλώστε και οποιοδήποτε κομμάτι επιστημονικής γνώσης) τον τρόπο με τον όποιο ο άνθρωπος μοντελοποιεί το αντιληπτό του σύμπαν. Η φύση έχει τη δηκή της φυσική που πιθανότατα δεν μοιαζει καθολου με την ανθρώπινη επιστήμη. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η αξία των θεωριών αυτών κεφαλαιοποίηται μόνο όταν αυτές βρουν πρακτική εφαρμογή. Δηλαδή πχ το ότι θεωρήσαμε την ύπαρξη ποζιτρονίων μας επέτρεψεε να αναπτύξουμε το ποζιτρονικό εγκεφαλογράφημα αρα ήταν μια χρήσιμη θεωρία. Είμαι δηλαδή της άποψης ότι<< επειδή δεν υπάρχει πραγματικότητα πέρα από την ανθρώπινη αντίληψη, πραγματικό είναι ότι μπορεί να μας φανεί χρήσιμο.>>. Νομίζω ότι όλα αυτά τα σωματίδια χρησιμεύουν μόνο στο να προκύπτουν ως λύσεις κάποιων εξισώσεων που μοντελοποιούν το σύμπαν. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πριν από τον Κοπέρνικο υπήρχε ένα εξαιρετικά περίπλοκο μαθηματικό σύστημα που προέβλεπε με ακρίβεια τις θέσεις των πλανητών βασισμένο σε γεωκεντρική θεώρηση. Απλά είχαν υποθέσει για να λύσουν τις εξισώσεις τους ενεά σορό παραμέτρους (που δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα). Ο Κοπέρνικος, υποθέτοντας ένα ηλιοκεντρικό σύστημα, απλοποίησε θεαματικά το μαθηματικό μοντέλο.
Edison, κι αυτό είναι μια σωστή θέση ότι "η αντίληψη μπορεί να πάρει πολλές συσκευασίες". Δεν ξέρω αν, πέρα από τις προσσεγγίσεις της Φυσικής, χρειάζεται να δεχτούμε μια άλλη πηγή γνώσης (δηλαδή την διαίσθηση) η οποία, όμως, δεν ποσοστικοποιείται. Δεν το πάω για θεούς και τέτοια, όχι, απλώς (πέρα από το ωφελιμιστικό που τόνισες) θεωρώ ότι η Λογική έχει όρια. Κι ελπίζω ότι μια πιο ολιστική θεώρηση της Φύσης (μέσα κι οι δοξασίες, μέσα τα πάντα) βοηθάει καλύτερα την κατανόηση. Το συζητάμε.
Μια θάλασσα μικρή 
84 comments:
kala amola kaloumpa
Ανώνυμε,
δεν καταλαβαίνω το σχόλιο αλλά δεν πειράζει.
Γιατί, όμως, έτσι;
Βγες μπροστά, τι έχεις να κρύψεις;
Τρυφερος αγαπημένος Διονύσης,
πόσο κοντά μ έφερες στα νειάτα μου!
Σ ευχαριστώ , Σπύρο για το αγαπημένο τραγούδι :))
Mtryfo,
Τι να πρωτοθυμηθώ απ' αυτό το τραγούδι και τα φοιτητικά μου χρόνια στη Σαλονίκη.
Λες η ζωή να τέλειωσε στο φοιτητιλίκι;
Το ανάρτησα
Γιάννη,
σου θυμίζει τότε που ο κόσμος ήταν ολοκαίνουριος;
Κι εγώ βουρλίζομαι με τη νοσταλγία!
Εξαιρετικό και συγκινητικό έργο. Ότι πρέπει για τις μέρες του Αυγούστου, φέρνει γλυκόπικρες αναμνήσεις….
(Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να σας συγχαρώ επί την επιλογή ψευδωνύμου εις το εδώ Μπλόγκιον σας. Αν και εμφανώς είστε καθαρόαιμον τέκνον τσι Κορφιάτικης Κοινωνίας, χρησιμοποιείτε το ειρωνικόν ψευδώνυμον «Βλάχος». Το χιούμορ σας είναι πηγή εμπνεύσεως δι' όλους ημων. Μπελλίσιμο, κύριε....«Βλάχε» !!! ---εκ του γέλωτος αποθνήσκω)
Σιγά να μη τέλειωσε η ζωή στο φοιτητιλίκι Σπύρο, μια χαρά ειναι και τώρα, αρκεί να μην έχεις πολλές απαιτήσεις, όπως και τότε δεν είχαμε...γι αυτό και περνούσαμε ωραία....αν δεν κάνω λάθος :))
Και η εικόνα μ'αρέσει και το τραγούδι.
και φυσικά η ζωή ΔΕΝ τελειώνει με το πέρασμα της νιότης.
Προσωπικά τώρα αισθάνομαι καλύτερα με το μέσα μου από τότε...
καλησπερούδια Σπύρο μου
Count,
Ναι, το μυστικόν μου, φευ, διέρευσεν, παρ' όλας τας αώκνους προσπαθείας μου. Το λαϊκιστί "Βλάχος" ήτο μια κάποια λύσις προς απόκρυψιν της ευγενούς μου καταγωγής.
Ας προσπαθήσουμε να μην .... ξεβρακωθούμε άλλο.
Ο Σαββόπουλος δεν έγραψε, απλώς, μουσική, περισσότερο φιλοσοφία.
Mtryfo,
είσαι η ... μάρκα μου. Ούτε και τότε είχα ψευδαισθήσεις ότι θα γίνω μεγάλος και τρανός. Τώρα, βέβαια, μού 'μεινε το .... μεγάλος (από ηλικία)
Κέλυ,
είναι επειδή τώρα ξέρουμε μέχρι πού μας πάιρνει. Αυτογνωσία και non piu.
ψευδώνυμο το... βλάχος;;;;;
Γιάννη,
όχι, πλάκα κάνουμε με τον Τσάντο. Ούτε αυτός είναι κόμης, προφανώς.
Μικροαστός είμαι, του κερατά.
Σπύρο, οικειοποιούμαι τα λόγια του ανωνύμου, αμόλα καλούμπα... αλλά θα μου πεις πως εσείς οι θαλασσινοί λέτε βίρα τις άγκυρες... όπως και να το πεις όμως το ίδιο κάνει, ξεκόλλα πάει να πει.
Την καλησπέρα μου στην εκλεκτή σου παρέα, ειδικά σ’ αυτήν εξ Αμερικής.
Γιάννη,
νόμισα ότι το "αμόλα καλούμπα" έχει να κάνει κάτι με ... χειροποίητο σεξ.
Ωραία, θα ξεκολλήσω.
Εξ Αμερικής είναι αυτός ,όχι αυτή.
Ο Αλέξανδρος.
Καλά είσαι;
Είσαι σε διακοπές;
Μεταφέρθηκες;
Τι άλλο κάνεις, δικέ μου;
Η γυναικεια μορφη ειναι απο τις πιο ομορφες που εχω δει..ματια και χειλη που περιμενουν..το πιο εκφραστικο προσωπο στην γαληνη της θαλασσας..
Λενιώ,
όταν θέλει μια γυναίκα να είναι όμορφη, είναι πολύ όμορφβ, θεά.
Οι άντρες δεν μπορούν να είναι όμορφοι παρά μόνο όταν είναι αθώοι σαν παιδιά. Μετά αρχίζουν και παλεύουν με τη ζωή και τους φεύγει όλη η επαφή με το θείο.
Οι γυναίκες, όμως......
Τούτο το ταξίδι μεταξύ νοσταλγίας και ονείρου σταματημό δεν έχει.
Ο Νιόνιος μας τόσο αισθαντικός σε αυτό το τραγούδι, που τα χρόνια δεν το άγγιξαν. Μήπως και ποιό τραγούδι του δεν είναι διαχρονικό;
Ανασαιμιά,
δηλαδή μια ταλάντωση ανάμεσα από το παρελθόν και το μέλλον.
Ο Νιόνιος έχει 'πει όσα μποεούν να ειπωθούν για να κατα΄φέρεις να προχωρήσεις.
Να 'σαι καλά.
εσυ΄για να ομορφύνεις τους πίνακες χρησιμοποιείς γυναικες.
πάντως ο στιχος δε ταιριάζει με τον πίνακα
χρησιμοποιεις συγκεκριμένα χρωματα πάντα;
Ocean Soul,
τι κακό έχει μια όμορφη γυναίκα; Μ' αρέσουν οι όμορφες γυναίκες, ως ... ιδέα.
Το στίχο είχα στο μυαλό όταν έκανα τον πίνακα.
Όχι, χρησιμοποιώ όμως ζεστά χρώματα.
Σε αποχρώσεις δεξιά στο φάσμα.
Καλά είσαι;
Πάντα να είσαι.
Δρόσισε λίγο σήμερα εδώ, ευτυχώς.
Εδώ, μετά το μπουρίνι μας έμεινε η μουτζούφλα, έχει συννεφιά και φυσάει, ξεκούραστο είναι, δεν λέω, προσωπικά δεν με νοιάζει, δεν είμαι της θάλασσας, οι άλλοι που είναι δεν ξέρω τι κάνουν.
Εσύ; Πώς είναι αυτό το καλοκαίρι;
Γιάννη,
αυτά είναι τα καλά μαντάτα, να δροσίσει δεν περιμέναμε;
Ούτε κι εγώ είμαι της θάλασσας, μ' έσυραν κι έκαμα ένα μπάνιο.
Δεν ήταν κι άτυχο τούτο το καλοκαίρι, αν εξαιρέσουμε 2-3 περιπτώσεις κακές.
Έχω αρχίσει να καταπιάνομαι πάλι με το μυθιστόρημα οπου σού 'στειλα, έχω φτάσι κοντά στις 60 σελίδες, αλλά το πρόβλημά μου είναι το ίδιο : πώς τελειώνω;
Και θυμάμαι τη ρήση σου "ένα έργο δεν έχει τέλος"
Εγώ πάλι δεν έχω τίποτα καλό, μάλλον είμαι πολύ άκεφος, ευμετάβλητος, μπορεί να με χαλάσει το παραμικρό, ανά πάσα στιγμή.
Καλά κάνεις και το δουλευεις. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ.
Καλό βράδυ.
spyros..if it is Vlahos as well..i don't really mind...but i do wish you feel a little more comfortable with your mother's health..
ρε συ Γιάννη,
περνάς μια φάση down. Η οποία θά 'ναι περαστική.
Δε θυμάσαι τι διαβάζαμε σ' ένα μπλογκ "μην αφήνεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει".
Είναι σίγουρο ότι αύριο θά 'χει αλλάξει το κέφι σου.
Μ' έναν καλό ύπνο, βαθύ, χωρίς όνειρα, θά 'σαι περδίκι
lenio,
it is indeed Vlahos, my friend was making a joke.
After a long and painfull week, when my mother was "ready to die" (her words) it was proven, beyond any doubt, that her instinct of self-preservation is intact. Therefore, all these shit about death was one more, subconscious, mechanism to make me feel guilty.
Mothers, all around, have this talent.
Don't worry, everything is as it always was.
My best loves abd kisses for your interest to my humble person.
Thank you.
You are very welcome but..please you do not have to feel guilty..you know what i mean..bull shit, excuse me..mothers are mothers..and so..
lenio,
...and so they are sacred persons.
I don't feel guilty, knowing what games mother's subconscious play.
I love her, that's true. But I don't stop to think logically.
I owe her my life, indeed she is sacred. But another piece of my brain doesn't stop analyzing.
Anyway, I thank you again. You are very kind.
I might sound a little cruel..you do not have to answer me..but i always loved my mother...though she never did love me too..well..that is life..what can i say..probably nothing..only goodnight..
Παιδιά, τι έγινε; Πότε περάσαμε πάλι τα σύνορα;
lenio,
don't worry at all. Time has a certain way to heal all the scars.
Sooner or later (probably later) you'll find out that your mother had a lot of her own fears, as well.
You'll probably realise that she loved you but she couldn't express it properly.
I don't know. Life flows on and we must, sometimes, leave bygones be bygones.
Be happy
Kisses
Γιάννη,
η Λενιώ, ξαφνικά, άρχισε τ' Αγγλικά κι εγώ, για να τη διευκολύνω, απάντησα ωσαύτως.
Μη μου στενοχωριέσαι διόλου.
Πού να είναι, άραγε, η "όλα θα πάνε καλά";
@spyros vlahos:
Αν με αναζητούσες πραγματικά,μανάρι,ας ερχόσουν να με βρεις στο μπλογκάκι μου!
:)
Τι κάνεις,Σπυρουλίνο;
Εγώ,να σου πω την αλήθεια,μελαγχόλησα λίγο με το μια θάλασσα μικρή,γιατί μου θύμισε έναν έρωτα.
Δικέ μου,δεν θυμίζουν τέτοια τραγούδια στον κόσμο,καταμεσής του Αυγούστου.
Θέλεις να φουντάρουμε ομαδικώς;
Κι επειδή μου το γυρίσατε στο αγγλικό με τη Λενιώ,take care μανάρι,και τα μυαλά στα κάγκελα.
:)
Όλα θα πάνε καλά,
Μανάρι,
(α) λόγω ασθένειας της μητέρας μου και τα συνεπακόλουθα τρεξίματα, έμεινα πίσω στις κοινωνικ΄λες μου υποχρεώσεις. Παρ' όλα αυτά σε σκεφτόμουν κι έλεγα "ρε γαμώτο, πάει διακοπές" κι ακολούθως σκεφτόμουν "αλλους ο θεός τους έπλασαε και άλλους τους ε..λασε"
(β) αν ήμουν ομοφυλόφιλος θα μ' έλεγες Σπυρουλίνα ( η γνωστή ουσία)
(γ) κι εμένα, γαμώτο, έρωτα μου θυμίζει, τελειωμένο, γεμάτο θλίψη. Στη Σαλονίκη.
(δ) η Λενιώ με εξηπάτησε και το γυρίσαμε στ' Αγγλικά (όχι που δε μ' άρεσε)
(ε) εσύ, μανάρι, τι κάνεις; Πώς περνάς; Μαύρισες καθόλου;
(η τελευταία δεν ήταν ερώτηση, προβολή ευσεβών πόθων ήταν)
Υα λέμε;
@spyros vlahos:
Ε,όχι λοιπόν,εσύ με τα γράμματα του αλφαβήτου με βομβαρδίζεις κι εγώ πάρε αυτά με αριθμούς.Πάρε λοιπόν να έχεις:
1.Περαστικά στη μητέρα σου!
Σε ευχαριστώ που με σκεπτόσουν - η ατάκα που σκεπτόσουν,πέρα από μυρωδάτη είναι εντελώς Σπυρουλινική.
:)))
2.Δεν είσαι Σπυρουλίνα,ΟΚ,Σπυρουλίνος,όμως;
3.Αχ,αυτοί οι έρωτες,Σπύρο μου...
4.Εγώ,μανάρι,δε μαυρίζω και πολύ αλλά από το συνεργείο μου έμειναν μερικές μαυρίλες(μουντζούρες)στα χέρια.Από μπάνια,λίγα.Μη νομίζεις - για μερικούς οι πολυήμερες διακοπές είναι κάτι μακρινό.Αλλά δε διαμαρτυρόμαστε,έχουμε υπομονή.
5.Τι θα πει "τα λέμε";Γιατί,τώρα,δεν τα λέγαμε;Τι κάναμε;
Όλα θα πάνε καλά (γνωστή και ως "μανάρι"),
πάρε αυτά κι εγώ με αριθμούς.
1.Ευχαριστώ για τη μητέρα μου. Πραγματικά σε σκεφτόμουν, δεν κάνω πλάκα. Με μια μικρούλα πίκρα, ότι με ξέχασες.
2. Ωρή, 56 χρονώ γάϊδαρος, αποκλείεται να λέγεται Σπυρουλίνος!
3. Αχ αυτοί οι έρωτες "όλα θα πάνε καλά" μου (μικρότερο΄όνομα δε μπορούσες να βρεις;)
Οι περισσότεροι θνησιγενείς επειδή άλλο ήθελε ο ένας κι άλλο ο άλλος και κανένας δεν τολμούσε να 'πει τι ήθελε.
4. Ευτυχώς που δε μαυρίζεις διότι είναι πια επικίνδυνο, υπεριώδεις κι έτσι. Ένα μπάνιο έκανα κι αυτό μ' εκβιάσανε να το κάνω.
5. Εννοώ, τα λέμε εις το διηνεκές.
ΥΓ. Η μάνα μου έχει μια Λευκορωσίδα να την προσέχει. Το Harasho (ούτε καν ξέρω πώς γράφεται) το λένε εκεί Dobra.
Για μια καλημέρα πέρασα Σπύρο :)
τα λογια με αγγιξαν οχι και ο σαββοπουλος..ή μαλλον όσο πιο παλιος τοσο πιο καλος..'
να περνας καλα φιλε!
Ανασαιμιά.
Να 'σαι καλά να στολίζεις τον κόσμο με την παρουσία σου
Παλαλέ,
έχεις δίκιο για το Σαββόπουλο, κάποια ώρα μεγάλωσε.
Έχει, όμως, γράψει και αριστουργήματα.
Βασικά, είναι ο τραγουδιστής της γενιάς μου.
Να 'σαι καλά και 'σύ
Σπυρουλίνε,56χρονε γαϊδαρούλη,
(Συ είπας...!)
Και γιατί αποκλείεται να σε λέει κάποιος με υποκοριστικό άμα οδεύεις προς τα 60;Τι μικροαστικά είναι αυτά,ωρέ;Ρε πού πάμε,πού πάμε;;;
:)
Επειδή ρωτάς:το χαρασό γράφεται με τρία όμικρον στη σειρά,σαν χοροσό δηλαδή,ακριβώς όπως στο γράφω και στο λέω,αλλά το σίγμα τους είναι πολύ παχύ και μοιάζει με τρία ύψιλον δικά μας στη σειρά και ενωμένα.
Όλα θα πάν καλά,
(α) Η μαμά μου με λέει ακόμα Πίπη, αλλά είναι 96. Ρε γαμώτο, τα γατάκια έχουν υποκοριστικό, οι γάϊδαροι όχι. Δεν άκουσα ποτέ να λένε Μεντιάκο!
(β) "Τα Μικροαστικά" του Κηλαϊδόνη, παλιά ιστορία, πού να θυμόσαστε εσείς οι νέοι!
(γ) Tanks (meaning "thanks") . Το Χι γράφεται όπως το Ελληνικό Χι. Έχουν κι άλλα γράμματα δικά μας. πχ Kycλa (που σημαίνει κούκλα κι όχι μια ρόδα τρικύκλου)
Βουρλίζομαι με τα ρώσικα σαν παλιός ... Κνίτης.
MANAΡΗ(θα μπορούσε να σημαίνει "μανάρι" αν το Η έμαιαζε με ανάποδο Ν)
@spyros vlahos:
Ωρε,Σπύρο,αυτό το Πίπης μου υπενθυμίζει πως για τις μητέρες τα παιδιά είναι πάντα παιδιά,όσων ετών κι αν είναι...
Τρυφερό μου ακούγεται...
Πίπη,έτοιμο το φαγητό!
Όλα θα πάνε καλά,
Πι πι ,το παπί!
Άσε, γύρισα τσι 5:00
Το Harvard φταίει, τι ώρα θα ξυπνήσω αύριο;
Θα τα πούμε αν τα καταφέρω αύριο.
ΜΟΝΟΛΟΓΩΝ : άκου παιδί! Ο κος Βλάχος!
Μανάρι, σε γλυκοφιλώ και πάω να κοιμηθώ
λοιπόν ο πίνακας μου θυμίζει έναν έλληνα ζωγράφο τον Σαράντη ....
(επιθετο δε θυμάμαι) έργα του ειδα φέτος σε μουσειο της Ανδρου. Ειναι αυτός που πάντα τοποθετει μια σφαίρα στα έργα του και χρησιμοποιει πολλά αρχαιοελληνικα κεφάλια.
πάνε τα μπανια. ελπιζω γυρω στις 25 να ξαναβουτήξω.
Εγώ κρατιέμαι... από μακριά και αρκεί. Σπύρο, εσύ καλά; Δεν σε ακούω κεφάτο τελευταία, ούτε μανάρια, ούτε Τσάντος, ούτε Τιμοξένη, τι έγινε; Τους είπες τίποτα και τους πίκρανες;
Mανάρι,Πίπη,
Τι γίνεσαι;Ελπίζω καλά.
Έλεγες να μου στείλεις κάτι,το ξέχασες;το μετάνιωσες;
Γράψε,ωρέ!
πέρασα για μια καλημέρα! Ελπίζω όλα καλά :))
Σπύρο μου, ελπίζω και εύχομαι να είσαι καλά. Όταν θέλεις μας γράφεις και 'μας. Καλή σου μέρα.
@spyros vlahos:
Ωρε,Σπύρο-Πίπη,δεν ξέρω αν πρόσεξες το "μου" του Γιάννη μας.Λέει:Σπύρο μου ελπίζω και εύχομαι να είσαι καλά".Από μια δικτυακή,ψυχρή κατά τα φαινόμενα σύνδεση,είδες τι βγαίνει;Κάποτε μου είπες να σου πω γιατί είμαι στενοχωρημένη και τα ρέστα κι ότι με σκέφτεσαι.Ε,τώρα σου λέμε εμείς,ό,τι και αν περνάς,πως σε σκεφτόμαστε και είμαστε νοερά κοντά σου.Όποτε μπορέσεις,γράψε δυό λόγια.
Μανάρι,λείπεις.
Καλημέρα Σπυρο. Και σε όλους!
προσυπογράφω τα σχόλια της φίλης μας ΟΘΠΚ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!! :))
...και στη γωνιά η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι, ήσουν εσύ...
με την μεταφορά δανεισμένη από τον ποιητή Ν.Α. Ασλανογλου. Και μιας και τον θυμήθηκα, μούρθε το ποίημά του Κέρκυρα - "όπου κι αν πας, θα αρχίζεις ένα αίσθημα και θα το αφήνεις μισό
τελειωμένο".
Γι αυτό πάντα μένω με ένα κενό στο τέλος των διακοπών. Καλώς σας βρήκα πάντως
Ocean Soul,
Δεν τον ξέρω το Σαράντη.
Άργησα ν' απαντήσω διότι μετέφερα τα δικαιώματά μου από ΟΤΕ σε Tellas.
Οπότε και διαπίστωσα ότι "το καλύτερο είναι ο εχθρός του καλού"
Καλά τα υπόλοιπα μπάνια. Εγώ έκαμα 2. Πολλά είναι.
Μη φύγει και το άγιο μύρο
Γιάννη Πέτσα,
είμαι σχετικά καλά, απλώς άλλαξα πάροχο.
Θα συνεχίσουμε να τα λέμε
Όλα θα πάνε (definitelly) καλά,
ΜΑΝΑΡΙ,
(α) τα προβλήματα δε με παρατήσανε αλλά σιωπούσα γιατί δεν είχα πρόσβαση επειδή άλλαξα πάροχο
(β) να συνέλθω λίγο και θα επιστρέψω δριμύτερος
Γιάννη Ζωχιέ,
πότε θά 'ρθεις Κέρκυρα;
Λύσσαξα να με ... κεράσεις!
Mtryfo,
δικιά μου, μην ανησυχείτε, "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει (ας προσπαθήσουμε λίγο ακόμα)" είχε πει ο Νίκος Δήμου
Θα τα πούμε
Here comes a sun,
ναι, αυτή είναι η Κέρκυρα, όλα μισά , όλα ατέλειωτα.
Έτσι, όμως, υπόσχεται πάντα μια συνέχεια.
Τα λέμε
τι να πω ; οι νησιώτες τη θάλασσα που ειναι τροπος ζωής τους δε ξέρουν να τη γευτουν γιατι υπαρχει στη καθημερινότητα τους .Από την άλλη μη πάθεις και κανένα εγκεφαλικο , καμια καρδια με αυτά που θα δεις στις παραλίες.
Οσο για τον πάροχο δεν ήξερες δε ρωταγες;
Αμάν,ρε Σπύρουλα καλέ μας,και μας κοψοχόλιασες,φοβήθηκα μήπως συμβαίνει κάτι...καταλαβαίνεις...εμείς πάντως,εμείς οι 2,σου υπενθυμίζω ότι είχαμε μείνει πάνω στο ότι θα μου έστελνες ένα σου κείμενο,άντε,ντε,να δω τι έκανες πάλι,μου τα έλεγες περίεργα σε κείνο το εμαιλ που μου είχες στείλει τις προάλλες,προειδοποίησέ με πριν μου στείλεις τέτοιο κειμενάκι,μη μου έρθει απότομο,καταλαβαίνεις...
Όλα στη φόρα,Πίπη,εδώ και τώρα,στείλτα όλα!
Καλησπέρα και χαίρομαι που είσαι καλά,έστω και με διαφορετικό πάροχο - τίποτα τελικά δε μένει σταθερό...ούτε ο πάροχος!
"δικέ μου", με γειά ΤΗΝ καινούργια πάροχο, αυτή σε εμπόδιζε λοιπόν να επικοινωνήσεις μαζί μας...ελπίζω, για το καλό της, να σε φροντίζει!!!
Ocean Soul,
(α) έχεις απόλυτο δίκιο. Λέω "μπορώ να πάω μπάνιο οποιαδήποτε στιγμή" και, προφανώς, δεν πάω.
(β) ελπίζω, ηλικιακά, να είμαι πέρα από καμπύλες και εγκεφαλικά
(γ) προσβλέπω μικρή πίκρα για την TELLAS. Την έκαμα τη μαλακία μου, πάλι;
Όλα θα πάνε καλά,
(α) η ζωή συνεχίζεται, απλά βλέπω τη μάνα μου να φθίνει μέρα με τη μέρα. Όσους βουδισμούς και χριστιανισμούς κι οτιδήποτε άλλο και να επιστρατέψω, πάντα μένει η πίκρα του ΄"τέλους εποχής".
(β) θα σου στείλω μόνο ένα κεφάλαιο, δεν τό 'χω τελειώσει ακόμα (κι ούτε ξέρω πώς και αν).
(γ) όσον αφορά τον πάροχο "τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμ΄νη σου ζωή". (τα quotation matks, τραγουδιστικά).
Mtryfo,
δικιά μου, να δούμε τι παροχές θά 'χει ο πάροχος διότι θα γίνι κι αυτός, παρωχημένος.
Σπύρο, χαίρομαι που είσαι καλά, πραγματικά. Από 'κει και πέρα θα αναφωνήσω: "Βάλε φόρα οδηγέ... για να τους περάσουμε". κι η ζωή συνεχίζεται...
..και θα σε κερασουμε ενα λουκουμα..εμενα δεν μου αρεσει αλλα ασχετον.........
οταν θα μεινει ενας, και λεων, αραγε τι θα αναφωνουμε...
Γιάννη,
οπωσδήποτε συνεχίζεται.
Απλώς υπάρχει και η κόπωση.
Λενιώ,
να 'σαι καλά (μαζί με τους λουκουμάδες)
Γιατί, κακούργα, δε σ' αρέσουνε; Με μπόλικο μέλι;
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΠΟΙΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ :
όταν ήμουνα στον otenet , κάθε φορά που γράφατε σχόλιο εδώ, ειδιποιούμουν με μέηλ. Κι απαντούσα.
Τώρα, δεν ειδοποιούμε για όλα τα σχόλια. Ξέρετε πού να οφείλεται αυτό;
Κι αν υπάρχει λύση;
Καλοκαιρινή διάθεση βλέπω Σπύρο.
Όπως είχες πει ο πολιτισμός καταρρέει αλλά δεν θα καταρρεύσουμε και εμείς.
Τραγούδι και στίχοι για να σταθούμε στα πόδια μας και να χαμογελάμε.
Λάκωνα,
επέστρεψες; Αυτά είναι τα καλά μαντάτα.
Μέσα μας δεν καταρρέει τίποτα, δεν "είναι όλα ωραία ερείπια" ή "στην Ελλάδα ζεις και υπάρχει ελπίς"
Βλέπω ενδιαφέροντα χειμώνα να περνάμε παντοιοτρόπως.
Τα λέμε δικέ μου!
Σπύρο καλημέρα.
ΣΧΕΤΙΚΑ
με το πρόβλημα που αναφέρεις πιο πάνω. Η ρύθμιση δεν είναι από τον πάροχο αλλά από τον Blogger. Πηγαίνεις Dashboard, Settings, Comments και κάτω κάτω έχει το κουτάκι Comment Notification Email όπου βάζεις τις διάφορες διευθύνσεις σου. Μήπως για κάποιο λόγο το απενεργοποίησες? Μήπως άλλαξες διεύθυνση e-mail? Eλπίζω να βοήθησα.
here comes a sun,
γαμώτο, τό 'καμα έτσι και ξαναπήγα τώρα και το ξανάκαμα.
πχ τούτο το δικό σου σχολιο δεν είχε ειδοποίηση με μέηλ.
Τι στο διάολο συμβαίνει;
Μήπως στο Outlook Express θέλει κάτι άλλο;
Δεν ξέρω κι είμαι σε ... απόγνωση
Σ' ευχαριστώ ούτως ή άλλως.
Kαταρχήν να απολογηθώ για την καθυστερημένη απάντηση. Όλα αυτά τα υποατομικά και κοσμικά σωματίδια, όπως και τα σωματίδια της κλασικής φυσικής αποτελούν (όπως αλώστε και οποιοδήποτε κομμάτι επιστημονικής γνώσης) τον τρόπο με τον όποιο ο άνθρωπος μοντελοποιεί το αντιληπτό του σύμπαν. Η φύση έχει τη δηκή της φυσική που πιθανότατα δεν μοιαζει καθολου με την ανθρώπινη επιστήμη. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η αξία των θεωριών αυτών κεφαλαιοποίηται μόνο όταν αυτές βρουν πρακτική εφαρμογή. Δηλαδή πχ το ότι θεωρήσαμε την ύπαρξη ποζιτρονίων μας επέτρεψεε να αναπτύξουμε το ποζιτρονικό εγκεφαλογράφημα αρα ήταν μια χρήσιμη θεωρία. Είμαι δηλαδή της άποψης ότι<< επειδή δεν υπάρχει πραγματικότητα πέρα από την ανθρώπινη αντίληψη, πραγματικό είναι ότι μπορεί να μας φανεί χρήσιμο.>>. Νομίζω ότι όλα αυτά τα σωματίδια χρησιμεύουν μόνο στο να προκύπτουν ως λύσεις κάποιων εξισώσεων που μοντελοποιούν το σύμπαν. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πριν από τον Κοπέρνικο υπήρχε ένα εξαιρετικά περίπλοκο μαθηματικό σύστημα που προέβλεπε με ακρίβεια τις θέσεις των πλανητών βασισμένο σε γεωκεντρική θεώρηση. Απλά είχαν υποθέσει για να λύσουν τις εξισώσεις τους ενεά σορό παραμέτρους (που δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα). Ο Κοπέρνικος, υποθέτοντας ένα ηλιοκεντρικό σύστημα, απλοποίησε θεαματικά το μαθηματικό μοντέλο.
Edison,
κι αυτό είναι μια σωστή θέση ότι "η αντίληψη μπορεί να πάρει πολλές συσκευασίες".
Δεν ξέρω αν, πέρα από τις προσσεγγίσεις της Φυσικής, χρειάζεται να δεχτούμε μια άλλη πηγή γνώσης (δηλαδή την διαίσθηση) η οποία, όμως, δεν ποσοστικοποιείται.
Δεν το πάω για θεούς και τέτοια, όχι, απλώς (πέρα από το ωφελιμιστικό που τόνισες) θεωρώ ότι η Λογική έχει όρια.
Κι ελπίζω ότι μια πιο ολιστική θεώρηση της Φύσης (μέσα κι οι δοξασίες, μέσα τα πάντα) βοηθάει καλύτερα την κατανόηση.
Το συζητάμε.
Ο πρώτος ανώνυμος μήπως εύχεται καλές διακοπές?????
Αυτό το "αμόλα" όποιος έχει ανάγκη διακοπές το ακούει σαν ποίημα!
patsiouri,
τώρα, δυστυχώς, οι διακοπές έρχονται στο τέλος τους.
Καλά περάσαμε, τα κεφάλια μέσα.
Ποτέ οι διακοπές δεν ήταν αρκετές.
Τα λέμε.
Aθάνατος Διονύσης
Νά'σε καλά φίλε μου
Agapite,
να 'σαι καλά κι εσύ
Post a Comment