Απολογείται.
Είναι η ώρα μετά την ανυπακοή, μετά τον καρπό της Γνώσης. Προσπαθεί να βγάλει από πάνω του την ενοχή, να δικαιολογηθεί για την περιέργεια με την οποία ο θεός ο ίδιος τον προίκισε, προσπαθεί να μετατοπίσει τις ευθύνες του δείχνοντας μικροψυχία, την οποία ο θεός ο ίδιος του έδωσε. Το κατασκεύασμα ενός "παντογνώστη" θεού, γεμάτο με τις ανασφάλειες με τις οποίες ο θεός ο ίδιος τον έφτιαξε, προσπαθεί να αποφύγει την τιμωρία.
Προφανώς δεν καταλαβαίνει ότι είναι αναλώσιμο θύμα ενός σενάριου που δεν έχει καμμιά λογική.
Αυτή η κωμωδία δε λέγεται "ελεύθερη βούληση". Πλάστηκε για να αμαρτήσει και να τιμωρηθεί!
Αν ο θεός ήταν πανάγαθος, θα τον συγχωρούσε την ίδια στιγμή. Στην ουσία, ο θεός, θα αντιλαμβανόταν τα σφάλματα που ο ίδιος έβαλε στο σενάριο.
Κι όμως δεν το κάνει. Τον αφήνει να περιπλανιέται με μόνη του περιουσία το "προπατορικό αμάρτημα". Πώς δεν ξέφυγε ο ίδιος ο θεός από το ταπεινό καθημερνό αμάρτημα του να ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους;
Μήπως φτιάχτηκε "κατ' εικόνα μας" κι όχι αντίστροφα;
Η προσωπική μου άποψη για το θεό δεν είναι η παραπάνω (που "χάνει" απ' όλες τις μεριές), η επίσημη και η επικρατούσα..
Για μένα Θεός είναι η εστία προς την οποία στοχεύεις όλη τη χαρά όταν κάποια στιγμή ξυπνήσεις από το λήθαργο της καθημερνότητας και κοιτάξεις ένα γύρω σου την ομορφιά.
Αυτός είναι ο προσωπικός μου Θεός.
53 comments:
O.K αφού θες να το πεις Θεό αυτό πες το. Τι ανάγκη κι αυτή όμως ε;
Θα χαρώ αν μου πεις πως είσαι καλά, κι ας μην έρχομαι.
Την καλημέρα μου... κι αυτή του Θεού είναι;
Γιάννη,
είμαι καλά κι εσύ ακούγεσαι καλά (και πάντα να 'σαι).
Ελλείψει, ίσως, καλύτερης λέξης;
Η καλημέρα είναι των ανθρώπων, αυτοί τη ζουν στο πετσί τους.
Τα λέμε.
Ενδιαφέρον κείμενο Σπύρο!
Με αυτό το.."Αυτή δε η κωμωδία λέγεται -ελεύθερη βούληση- " Αγγιξες χορδή..
Δεν ξέρω τι είναι,αν είναι,ο Θεός..κι'ομως αισθάνομαι πως μας περιέχει..
φιλιά
κ
Κέλυ,
κάτι μετά τη Φύση, κάτι το παράξενο και το διαχρονικό. Δεν μπορώ να το νοιώσω. Τη χαρά μου όμως τη νοιώθω.
Για μενα παλι Θεος ειναι οτι ολα γυρω μου εινα καλα ακομη κι οταν ολα ειναι σκ...
γιατι η πιστη μου σε αυτο ειναι η μεγαλυτερη δυναμη μου!
καλησπερα Σπυρο!
Όλα καλά,
να ξεκαθαρίσουμε κάτι : η επίσημη εκδοχή του θεού τον δείχνει σχετικά "άσχετο". Γι' αυτό κι ο καθένας, όπως πολύ καλά το λες, δημιουργεί την προσωπική του αντλία δύναμης.
Για μεταφυσική και τέτοια, μην περιμένεις από ένα Φυσικό να ταχθεί υπέρ.
Σπύρο, σκέφτομαι σοβαρά ν' απαρνηθώ την εικόνα μου. Έχεις να μου πεις κάτι;
Γιάννη,
δικέ μου! Εννοείς την εικόνα που
(α) έχεις στο προφάιλ σου
(β) έχεις μέσα σου για σένα
(γ) δείχνεις στους άλλους
(δ) φτιάχνεις ζωγραφίζοντας
Διαλέχτε. Ό,τι πάρετε τρία τάλληρα.
Το δεύτερο.
Γιάννη,
σε τι έπαψε να είναι λειτουργική; Ποιος ειδικός αμυντικός μηχανισμός πήγε στραβά; Ποιος σε πείραξε να πάω να τον ... βαρήσω;
Πάντως είναι καλή η αυτογνωσιακή αναθεώρηση.
Τώρα, "απαρνούμαι" είναι πολύ βαρειά λέξη. Πάντα θα 'χεις μια αντίληψη για τον εαυτό σου.
Δυστυχώς δε μπορούν όλοι να το κάνουν αυτό...να ξυπνησουν απ το λήθαργο και ΑΠΛΑ ν απολαυσουν την ομορφια γυρω μας. Γιατί;
Μαρίτσα,
διότι υπάρχει ένας θόρυβος στο μυαλό του καθενός από ψιλά-ψιλά καθημερνά πράμματα.
Αν σταματήσει αυτό το βουητό (πράγμα τρομαχτικά δύσκολο) ο άνθρωπος αυτόματα αρχίζει να βιώνει.
Το μυαλό πότε είναι στο παρελθόν (αναμνήσεις) και πότε στο μέλλον (σχέδια). 2500 χρόνια βουδισμού προσπάθησαν να κάνουν ακριβώς αυτό το πράγμα, να είναι το μυαλό στο παρόν και, κατά προτίμηση, άδειο. Τότε αντιλαμβάνεσαι (ενδεχόμενα, όχι νοητικά αλλά διαισθαντικά) ότι όντως είσαι ένα κομμάτι της Φύσης (και της συνεπακόλουθης ομορφιάς της).
και ο δικός μου θεός είναι η ελευθερία, είναι η ειλικρίνεια, είναι το δικαίωμα στο λάθος «αμαρτία», είναι η προσπάθεια να προχωρήσεις μπροστά και να μην περιμένεις την «τιμωρία», αφού τιμωρία είναι η αδράνεια και η μοιρολατρία.
Καλημέρα Σπύρο…. Καιρό είχαμε να τα πούμε….. είχα πολλά όλο αυτό τον καιρό….σε κάποια συζήτηση μου είχες προτείνει να διακοσμήσω αυτά που έχω…τελικά απλώς έκανα ένα βήμα παραπέρα…και εξαφανίστηκαν επιτέλους και τα λευκά κενά!!!
Φιλία και να τα λέμε!!
Inside My Head
και στο κάτω-κάτω η έννοια της ενοχής δεν υπάρχει στο βουδισμό. Ισχυρίζονται ότι ο εαυτός φτιάχνεται από ένα μάτσο αλληλεπιδράσεις (προς τα μέσα και προς τα έξω) και ότι κάθε στιγμή είναι διαφορετικός, όπως όλα, όπως και το Σύμπαν.
Άρα την "αμαρτία" την έκανε κάποιο άλλο "σετ" από αλληλεπιδράσεις.
Πράγμα το οποίο λαβαίνει μέριμνα και για τα προβλήματα που είχες. Πέρασαν μόνα τους.
Θα τα λέμε.
http://mariatweety.blogspot.com
SAS KALW OLOUS OSOI DEITE TO SXOLIO MOU NA DEITE TO BLOG ENOS NEOU KORITSIOU POU PALEUEI KAI XRIAZETAI SYMPARASTASH APO OLOUS MAS
"Μήπως φτιάχτηκε "κατ' εικόνα μας" κι όχι αντίστροφα;"
Μήπως τον έφτιαξαν άνθρωποι;
Όπως και να έχει καλό καλοκαίρι απο την πλευρά μου!!
Λάκωνα,
αν έγινε έτσι (που είναι πολύ πιθανό) τότε του δώσαμε τα χειρότερα χαραχτηριστικά που μπορούσαμε. Με ένα απαλό λούστρο για να έχουμε άλλοθι ότι κάνουμε και σωστά πράγματα.
Πάντως όλη αυτή η ιστορία του θεού είναι πολύ προσωπική και πολύ παρεξηγημένη. Και μπορεί να λέγεται και διαφορετικά : νιρβάνα ας πούμε
Έτσι πέρασα ,να πώ μια καλημέρα!!!
Φιλαλήθη,
Γεια σου δικέ μου.
Μ' έχει πάρει το κατόπι η ζωή κι έτσι σιωπώ.
Θα 'ρθουν και καλύτερες μέρες, όμως.
Μια από τις μύριες θεϊκές εικόνες ως ανθρώπινο δημιουργημα!
Σπυρο, είσαι ένας δημιουργός θεού!
Καλησπέρα σε όλους
Γιάννης Ζωχιός
το αναρτω!
http://autenergos.blogspot.com/
Γιάννη,
το γνωστό δίλημμα : λέω ό,τι θέλω και τραβάω την ευθύνη ή απλώς χρησιμοποιώ ... χρώματα.
Στα ζόρια που περνάω δε βρήκα κανένα άνθρωπο συμπαραστάτη, δεν είχαν το λεξιλόγιο για να καταλάβουν. Αντίθετα, αυτά που κάθησαν δίπλα μου και στηρίχτηκα ήταν βιβλία, ιδέες, ζωγραφιές, πράγματα που (συμβατικά) δέν έχουν ζωή.
Κι όμως δίνουν ζωή.
Και, βέβαια, ο από μένα δημιουργημένος θεός.
Ναί! Αυτός φαίνεται καλύτερος.
Trovatore,
διότι είναι custom-made, φτιαγμένος με τα γούστα του ... πελάτη.
Πώς πάει;
Όλα καλά.
Ο πελάτης έχει πάντα άδικο.
Θέλω να ξέρω για σένα.
Την προηγούμενη φορά σε είδα αναστατωμένο.
Trovatore,
ίσως έχεις δίκιο για τον πελάτη (ως επαγγελματίας), ας μην αρχίσουμε να βρίζουμε, όμως, τον καπιταλισμό, έτσι κι αλλιώς είναι απάνθρωπος από μόνος του.
Ναι, περάσανε πολλά συμβάντα τους τελευταίους μήνες από πάνω μου.
Επειδή, όμως, ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να παλεύει (τι άλλο να κάμει;) νομίζω ότι μάλλον την ... πήδηξα.
Μετά τις άσχημες μέρες, μην ξεχνάμε, έρχονται και οι καλές.
Τώρα είμαι σχετικά πιο καλά.
Εσύ πώς περνάς;
exis ena kataplitiko site...
kathe fora pou to koitaw me entiposiazome me to poso prosta ine h texnologia mas k ti ne bori na kani alla k paralila k ena dinato mualo san to diko sas!.
kerkyreos ipame e??? ligous vrisko... elpizw na ta ksana poume !. an isaste sto nisi tha xeromoun na vriskomaste na sas gnwriso!
http://annie-jm.blogspot.com/
Annie,
αν είσαι ο ξάδελφός μου και μου κάνεις πλάκα, χαλάλι σου.
Αν αληθεύει, όμως, το παραπάνω αίτημα, στείλε μου μεηλ.
spyrosvlahos@gmail.com
Δεν βαριέσαι και η ομορφιά και η ασχήμια όμορφες είναι. Τα μάτια που βλέπουν ομορφαίνουν και ασχημίζουν. Αν κλειστεί ο καθένας στην ομορφιά του ο κόσμος είναι πολύ μικρός,μικρότατος.
Albus Genius,
"beauty is in the eye of the beholder" μέχρι εδώ καλά και άριστα.
Είναι, όμως, αναπότρεπτο να μη κλειστείς στην (beholded by your eyes) ομορφιά. Ποιο πλάσμα του θεού δε θέλει να περνάει όσο το δυνατόν καλύτερα; Ποιο πλάσμα δεν ακολουθεί την αρχή του ελάχιστου πόνου;
Και διαφωνώ για το μίκρεμα του κόσμου. Μετά το κλείσιμο (και την επακόλουθη διρεύνηση και ηρεμία) ο κεκλεισθής συνεχίζει να είναι στον κόσμο αλληλεπιδρώντας. Τούτη, όμως, η αλληλεπίδραση είναι αλαφρωμένη από τις σωρό μαλακίες που κάθε μέρα διακινούμε. Εκεί που παλιά θα έλεγε (ο κεκλεισθής) 15 κουβέντες κι οι μισές θα ήταν άχρηστες, τώρα λέει 2 και πιάνουν τόπο. Ακτινοβολεί ηρεμία προς το περιβάλλον του, προσπαθεί πάντα για το καλύτερο.
Δεν είναι μια ψυχοπαθητική παραίτηση αλλά, μάλλον, μια επίσκεψη στην πηγή της ζωής για αναζωογόνηση.
Τη δεκαετία του '60 η (λανθασμένη) έκφραση ήταν "ψάχνω για ταυτότητα", σίγουρα ήταν μια πολύ μερική αναζήτηση.
Μη ξεχνάς και τον χαρακτήρα του καθενός... ο "κεκλεισθείς" μπορεί κάλλιστα να διολισθήσει πάλι και νά ρθει στα ίδια... κύκλος γαρ η ζωή... ( τι μ΄έπιασε σε καλό μου...)
Σου εύχομαι κάθε μέρα και καλύτερα...
Καλό καλοκαίρι... (προσπάθησε να κάνεις και κανένα μπανάκι... ξέρω, ξέρω κάθε μέρα λες ότι έχεις καιρό και μετά ξαφνικά μπαινει ο Οκτώβρης!!!)
Mtryfo,
παρ' όλο που πιστεύω ότι περνώντας παό πάνω μας ο χρόνος διυλίζει τα συμβάντα του μυαλού. Όσο μεγαλώνουμε τόσο οι σκέψεις μας γίνονται πιο στακάτες κι αποτελεσματικές. Για μένα, υποθέτω, έχει έρθει ο καιρός της σύνθεσης : όλα τούτα (τα λίγα) που έζησα ήρθε η ώρα να τα αποτιμήσω. Κάνω κι εγώ τη δική μου ... κουρελού από αναμνήσεις και γνώσεις πετώντας έξω ό,τι άχρηστο πρόκυψε ενδιάμεσα. Με τη σαφή επίγνωση ότι η ζωή είναι πάρα πολύ ωραία κι ότι δεν έχει νόημα να μετανοιώνουμε για όσα κάναμε ή όχι.
Θεός είναι αυτό που γνωρίζουμε πως είναι αλήθεια και που δεν μπορούμε να το εκφρασουμε με λόγια...
κάτι που μας κάνει ενστικτωδώς να νοιώθουμε πολύ μικρούς και ατελείς..
Eka,
μήπως καλύτερα "αισθανόμαστε" και όχι "γνωρίζουμε";
Τα αισθήματα κατωτερότητας απέναντι στο θεό δεν τα έχω βάλει σε ... ημερήσια διάταξη, διότι ούτε που καν το αναρωτιέμαι. Περισσότερο σα φιλαράκι τον αισθάνομαι. Και με ενοχλεί το χριστιανικό "και καλήν απολογία επί του φοβερού βήματος του Χριστού". Διότι
(α) με φέρνει σε μια μόνιμη ενοχική κατάσταση ενώ ξέρουμε πως ο θεός είναι αγάπη κι όχι κάποιος με τεντωμένο δάχτυλο να μας βάνει μια ζωή ν' απολογούμαστε!
(β) τι σημαίνει φοβερός; Ότι δημιουργεί γύρω του φόβο και τρόμο; Κι όχι αγάπη;
Αυτά.
Πέρασα για μια καλησπέρα Σπύρο. Ναι, όντως χαθήκαμε, μα χαίρομαι που είσαι καλά και χάρηκα επίσης πολύ που σε είδα να περνάς και πάλι χτές απο το blog.
Την αγάπη μου φίλε μου
Νίκο,
να 'σαι καλά κι εσύ
Αγαπητέ Σπύρο,
Ο πολύς χρόνος που μεσολάβησε από τότε που έχω να σου αφήσω ένα σημάδι ζωής σχεδόν μου απαγορεύει το να σε προσφωνήσω "Σπύρουλα".Παρ όλα αυτά...δεν αντέχω και θα στο πω τρυφερά:τι κάνεις,Σπύρουλά μου;Μεσολάβησε ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς τα ίχνη σου.Ελπίζω να είσαι καλά και σου εύχομαι,με την ευκαιρία,και μια πολύ καλή σχολική χρονιά!
Όλα θα πάνε καλά,
δεν είναι θέμα χρόνου για να με προσφωνείς όπως σ' αρέσει.
Δεν μπορώ να 'πω ότι ήταν πολύ άσχημο καλοκαίρι (πχ έκαμα όσα μπάνια δεν είχα κάμει την προηγούμενη 10ετία). Πήρα ένα βαθύ σοκολά χρώμα, έχασα αρκετά κιλά, τόσο που κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ναρκισσίζομαι!!
Από υην άλλη μεριά, έμαθα πράγματα κι έγινα σοφότερος, πληρώνοντας πάμπολλες φορές βαρύ τίμημα.
Ο γιος μου πήρε το 1ο βραβείο στο διαγωνισμό του περιοδικού "9" της Ελευθεροτυπίας (είναι αξιζούμενο το κομικ του) και μ' έκανε ευτυχισμένο σαν πατέρα.
Εσύ πώς πέρασες; Ελπ'ιζω και πιστεύω καλά. Δούλεψες στο συνεργείο φέτος;
Σιγά-σιγά θ' αρχίσω ξανά τις αναρτήσεις.
Πήρε κι ο Γιάννης ένα τηλέφωνο και χάρηκα πολύ.
Θα τα λέμε.
Συγχαρητήρια λοιπόν, αυτά είναι καλά νέα. Εννοώ του υιού. Το χρώμα δεν μ' αφορά. Πτωτική τάση γενικώς όμως, δεν βρίσκεις;
Γιάννη,
Ευχαριστώ.
Πτωτική τάση σε εποχή εκλογών είναι επικίνδυνο θέμα, θα πρεπε να σφύζουν τα μπλογκς από ζυμώσεις. Να σου πω την αλήθεια έχω να μπω σε μπλογκ από την αρχή του καλοκαιριού.
Θα βρούμε πάλι το ρυθμό μας, όμως.
χαίρομαι πολύ,Σπύρο,και με το βραβείο του γιού σου,και μ εσένα που χάρηκες,και για το τηλεφώνημα του Γιάννη που σε έκανε να χαρείς!Από τα τζάμπα πράγματα σε αυτή τη ζωή που ωστόσο έχει γίνει πανάκριβο είναι η χαρά και το γέλιο.Αντιμετωπίζονται συχνά ως ύποπτα.
Σου εύχομαι πάντα χαρές να έχεις.Και,ναι,στο συνεργείο δούλεψα και φέτος για λίγο και λέρωσα τα άσπρα μου χέρια.Έτσι όμως βγαίνει το ψωμί,κακά τα ψέματα!...
Όλα θα πάνε καλα,
"... στα καπνομάγαζα
στα συνεργεία
γεια σου περήφανη
κι αθάνατη εργατιά..."
Χαίρομαι αφάνταστα που χαίρονται κι άλλοι επειδή μερικοί είναι χαρούμενοι.
Και ναι, τσάμπα και σπάνιο είναι λίγο τραγικό.
Θα επανέλθουμε το χειμώνα δριμύτεροι!
Τελευταία, φαίνεται, ασχολείται ο θεός λίγο περισσότερο μαζί μου γιατί μου 'χει ρίξει δέσμη (μικρών και μεγάλων) θαυμάτων. Αίφνης, μου 'κλεψαν και το 5ο ποδήλατο κι ένας φίλος μου έδωσε ένα που του περίσσευε!
Πάμε σε εκλογές. Τι προβλέπετε;
πέρασα για μια καλησπέρα....
ακούγεσαι λίγο καλύτερα και αυτό ειναι ιδιαίτερα ευχάριστο...
συνέχισε έτσι.... σε καλό δρόμο είσαι...
Mtryfo,
τι κάνεις ρε παιδάκι μου; Χρόνια έχω να σ' ακούσω.
Τελειώνει η καλοκαιρινή ραστώνη και λέω να ξαναρχίσω το ποστιν.
Λέγε μου νέα σου.
δεν έχω παράπονο... περνώ καλά... γενικώς!!!
οσο για το posting καιρός ειναι...κοντεύουν 4 μήνες που τεμπελιάζεις...
Mtryfo,
καλά, μη βαράς! Θα γίνει κι αυτό!
Να περνάς πάντα καλά.
Απλά λείπεις. Ηθελα να το ξέρεις.
Οι οπτικές και οι φωνές του όχλου είναι στον υπερθετικό βαθμό χάος
Freedula,
κι όμως αναρωτιέμαι πολλές φορές μήπως η Ακανόνιστη (η οποία και με πάγωσε αισθητά) είχε δίκιο. Εντέλει, μήπως το να λες τη γνώμη σου είναι μια συνιστώσα γραφικότητας, ένας επιπλέον ψίθυρος που δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στα ίδια αδιέξοδα.
Εξ άλλου έρχονται κι εκλογές και το σκηνικό είναι τραγικό : ενώ ξέρουμε (για μισό αιώνα το μαθαίναμε συνέχεια) ότι καταντήσαμε έτσι μέσα από τις άοκνες προσπάθειες των δυο μεγάλων κομμάτων, πάλι κάποιο από τα δ΄'υο θα βγει.
Άρα αναρωτιέσαι πια όχι για τη κοντή μνήμη των Ελλήνων αλλά για το δείκτη νοημοσύνης τους.
Είναι τραγικό να το συνειδητοποιείς. Και, σίγουρα, οι προσωπικές μου ιστορίες και τα ψυχομπουκώματά μου είναι ένα τίποτα μπροστά στη μυσταγωγία της εκδίκησης της γυφτειάς.
Τι νόημα έχει να μιλάω για μεγάλες,μεταφυσικές και φορτωμένες έννοιες όταν ο μεσο-έλληνας δεν παίρνει χαμπάρι για το προφανές;
Θα βγάλω κι άλλες αναρτήσεις ασχολούμενος με αυτό που μου αρέσει, με μια γεύση πίκρας ότι "στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα".
Δεν πιστεύω πια ότι μπορεί να αντιρροπηθεί η φτήνεια, η βλακεία κι η ψευτιά.
Θα συνεχίσω όμως να μιλάω για 2, για 3 για μένα (εντέλει) μόνο.
Au revoir
Για να περνάει καλύτερα συμφωνώ. Αν και εδώ υπάρχουν τα ερωτήματα αν είναι πλάσμα του Θεού και τα λοιπά αλλά να μην αμπελοφιλοσοφήσω γιατί έχω να πάω να δειπνήσω. Για το άλλο του πόνου πολύ της καθεστηκυίας είσαι και δεν ψάχνεις τον Ντε Σάντ. ΄Αμα κλειστείς, τι ηρεμία να βρεις; Μια η ΔΕΗ, μια η ΕΥΔΑΠ, μια τα κοινόχρηστα, μια η εφορία, μια το ΙΚΑ, άντε και το σουπερμάρκετ οπότε πρέπει να ψωνίζεις λάχανα και να διαλογίζεσαι. Καλό δεν λέω αλλά κομματάκι ανεφάρμοστο ιδίως όταν είσαι μπροστά στο ταμείο και σου λέει ο άλλος : Ψιλά κύριε έχετε. ΄Εχω του λες ,χοντρά δεν θέλεις; Η λύση βέβαια είναι να πας στα βουνά πράγμα το οποίο έκανα,είπα να μιλάω με τα λάχανα τα οποία φυτεύω.Αλλά να μου αρέσει να μιλάω και με ανθρώπους αδυναμία μεγάλη.Λέω να πώ δυό κουβέντες. Αν το πάρεις μετρητοίς είναι ένα ναι και ένα όχι. Αν το πάρεις πιο ανεκτικά μπερδεύεσαι με το τι θεωρούν περιττό οι άλλοι. Αποφασίζεις και λες τα δικά σου οπότε μοναξιές, αποφασίζεις να διαλέγεις αλλά επάνω στα βουνά που να βρείς να διαλέξεις. Οπότε μιλάω με σένα που με ανέχεσαι άντε και καλό βράδυ και ένα ποτηράκι κρασί να ηρεμήσουμε βραδιάτικα.
Albus,
λες το ευαγγέλιο αλλά δεν είναι τόσο ακραία τα πράγματα.
Μένουμε εδώ και παλεύουμε έναν (άπελπι) αγώνα ενάντια στη βλακεία. Όμως είναι σαν τη Λερναία Ύδρα κι εμείς λίγοι. Το ΠΑΣΟΚ έκανε πολύ καλή δουλειά ταυτοποιώντας τη γνώση με την αχρηστία. Μην ξεχνάμε, στους μεγάλους επι-Κούρειους λαϊκισμούς του ΠΑΣΟΚ το κουλτουριάρης ισοδυναμούσε με μαλάκας. Κι ύστερα άρχισαν όλοι να τρώνε και καταντήσαμε έτσι. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, ο κυρίαρχος λαός το ξαναβγάζει για να γίνει μια από τα ίδια. Άρα;;;;;;
Όχι, δεν είμαι ΝΔ.
Είμαι συχαμένος με τη νοημοσύνη του (περίπου) 60% των Ελλήνων που ψηφίζουν τους (ας μου συγχωρήσετε την έκφραση) γαμιάδες τους.
Καλή διασκέδαση, να περάσεις καλά.
Δεν είναι το 60% αλλά το 80% αλλά μην κατηγορείς κανέναν δεν πιστεύω ότι ειναι καλό. Να προσπαθείς για το καλύτερο κατά τη κρίση σου, ο καθένας κατά τη δική του, και μην δημιουργείς αντιθέσεις
γιατί στο τέλος τροποποιείς τη ζωή σου σύμφωνα με τη ζωή του αντιθέτου ή του "εχθρού". Δεν ζείς εσύ τελικά και η ζωή είναι μικρή και δεν ξανάρχεται. Η λογική αντίθεση είναι πόλεμος επιχειρημάτων αν θέλεις, δεν είναι απόρριψη του διαφορετικού. Στη δημοκρατία μπορούμε να ζούμε με τις αντιθέσεις μας και οι πολύ δίκαιοι εξορίζονται.Είναι μια ανάγκη του τρόπου με τον οποίο αποφασίσαμε να συμβιώνουμε για να προστατευόμαστε. Να σου κρατήσω καμιά θέση στο βουνό;
Albus,
και πάλι μιλάς σωστά αλλά είμαι ένα μικρό καθημερινό ανθρωπάκι που δεν έχω χωνέψει ακόμα αυτά τα (πραγματικά) σοφά λόγια. Δικαιούμαι, μέσα από τις ατέλειές μου, να έχω αξίες κι απαξίες. Κι όμως παλεύω να φέρω σε πέρας αυτές τις επιταγές. Μέχρι τότε, θα βαρυγγομώ με τα όσα σάπια (κατά τη γνώμη μου;) συνβαίνουν γύρω μου.
Αλλά για ποια δημοκρατία μιλάς;
Δεν είναι αρχή του ενός ανδρός; Δεν εκλέγουμε ένα πρωθυπουργό που είναι απόλυτος κυρίαρχος του παιγνιδιού και κάνει ό,τι θέλει; Δεν είναι σάπιο το ίδιο το εκλογικό σύστημα με το να δίνει 40 ή 50 έδρες στο πρώτο κόμμα;
Δημοκρατία;
Post a Comment