Help is always on its way to you. No matter how awful you feel, keep this in mind : help has already hit the road. As long as your heart is open help will find you.
___________________________________
Η βοήθεια πάντα έρχεται για 'σένα. Όσο άσχημα κι αν αισθάνεσαι, κράτα στο μυαλό σου αυτό : η βοήθεια έχει ήδη ξεκινήσει. Όσο η καρδιά σου είναι ανοιχτή η βοήθεια θα σε 'βρει.
45 comments:
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα
συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη.Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι
επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το νησί άρχισε να
βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό. Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα». Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος. «Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη. «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα
και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία. Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου». «Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η
Λύπη. Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!». Ήταν ένας
πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος
έφυγε και πήγε στο δρόμο του.Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση: «Γνώση, ποιος με βοήθησε»; «Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
Ερασιτέχνισα,
η πιο όμορφη ιστορία που έχω ακούσει στη ζωή μου.
Και, φοβάμαι ότι δένει πολύ με την εικόνα.
Θα τα ξαναπούμε.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την δεχτούμε και να μη την προσπεράσουμε γιατί το μεγαλύτερο μας λάθος είναι όταν επιμένουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη από βοήθεια.
Πολύ ωραίος ο πίνακας σου μου θυμίζει το άγγιγμα.
όλα καλά,
όλοι έχουμε ανάγκη από βοήθεια κι αυτό είναι ένα από τα άλλα μεγαλεία μας (η αδυναμία μας).
Γιατί σου θυμίζει άγγιγμα; Ψυχών;
Το άγγιγμα ανάμεσα στο Θεό και στον άνθρωπο στη καπέλα σιξτίνα.Sorry, δεν το διατύπωσα σωστά!
όλα καλά,
ένα έργο με θεϊκή έμπνευση.
That's my boy!
Λοιπόν,Σπυρέτο,πιστεύω ακράδαντα σε αυτή την άποψη - το πιστεύει μέχρι και το nickname μου.
:)
Κι έχω να εκφράσω κι ένα παράπονο:προηγούμαι χρονικά με το "ολα θα πάνε καλά"(Αύγουστος 2007)κι εδώ βλέπω άλλο ένα nickname "όλα καλά"!Ένσταση!
:)
Ολα θα πάνε καλά,
υπήρχανε ψίθυροι που μού 'λεγαν ότι μερικοί γνωστοί μου στενοχωριούνται, κι έτσι αποφάσισα να στείλω αυτό το μήνυμα.
Το οποίο το πιστεύω ακράδαντα (κάτω από προϋποθέσεις, βέβαια, όπως λένε και τα λόγια)
Όλα θα πάνε καλά,
όχι, δεν είναι λόγος να στενοχωριέσαι, είναι δυο διαφορετικά. Το δικό σου έχει μια δυναμική, μια κίνηση, υποσχέσεις και τέτοια. Το άλλο έχει μια βεβαιότητα, μια παγκοσμιότητα, στατική αλλά ξεκάθαρη.
Μη στενοχωριόσαστε κορίτσια επειδή είσαστε αισιόδοξες.
Ναι. Όσον αφορά σ' εμένα, όταν χρειάστηκα βοήθεια τη βρήκα από το πουθενά (ενίοτε κι από μένα). Είναι οι στιγμές που νιώθεις απολύτως μόνος και τότε... τσιιικ... και γίνεται κάτι.
(Όσον αφορά σττην προηγούμενη ανάρτηση, το 100ο σχόλιο κερδίζει το βραβείο της πιο πρόσκαιρης ματαιοδοξίας.)
Γιώργο,
δεν υπάρχει περίπτωση να μη λυτρωθεί αυτός που θέλει να λυτρωθεί.
Κι αυτό εμπεριέχει την έννοια του θαύματος, όπως λες, "από πουθενά"
σπύρο η εικόνα πού αναρτάς πάντα δίνει αφορμές για σκέψη.θα έλεγα ότι η σημερινή μού εφερε στό μυαλό ένα στίχο του Ηράκλειτου πού συμπυκνώνεται στό εξής
"αν δεν ελπίσεις το Ανέλπιστον δέν πρόκειται ποτέ να το βρείς γιατί είναι ανεξερεύνητο και αδιάβατο "
η ιστορία της ερασιτέχνιδας συνεισφέρει αψογα στήν ανάρτηση!
καλό απόγευμα.
Κόκκινη κίσσα,
υπέρβαση, προτείνει ο Ηράκλειτος;
Έμαθα κάτι σήμερα.
Ανοιχτή καρδιά και σιωπηλός νους.
Δεν έχω καλύτερο συνδιασμό
ειλικρινά Δεν έχω καλύτερο........
Κέλυ,
λειτουργεί ο συνδυασμόσ αν θέλουμε να φτάσουμε κάπου
...και όταν κάτι πάει στραβά,όταν είσαι απελπισμένος,ξαφνικά βλέπεις κάποια μάτια και είναι σαν Θεία Κοινωνία"
(Α. Ταρκόφσκι)
Με την προϋπόθεση τα μάτια της ψυχής μας να είναι "άγρυπνα"...
����� ��� ����� �� ������� �� ������ ��� �����,���� ��� ���� ��� ������ ������� ����....
ΟΚ ΜΑΛΑΚΙΑ,ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΑ....
Anima,
τα μάτια της ψυχής είναι πάντα ανοιχτά κι αυτό είναι προαπαιτούμενο. Μην πεις ότι δεν ειδοποιήθηκες.
spyros1000, τα υπόλοιπα 23 γράμματα πού πηγαν;
Eντάξ,μεγάλε,μέσα,δεν παρεξηγούμαι εγώ...
:)
Χάρηκα πάντως για την ξήγα.
Όλα θα πάνε καλά,
ούτε καν (πραγματικά) θυμάμαι τι ήταν αυτό που θα μας έφερνε στα όρια παρεξήγησης. Μπορείς να με βοηθήσεις ή να το πάρει το ποτάμι.
Να σου ξεκαθαρίσω ότι συνήθως καλαμπουρίζω. Βέβαια αν δεν καταλάβει ο άλλος αυτότο γεγονός και τα πάρει στα σοβαρά, την... πέωσα!
Down in their hearts, wise men know this truth: the only way to help yourself is to help others”
Elbert Hubbard (American writer, 1856-1915)
Μήνυμα ελήφθη...
Σπύρο, μπορεί να το βρεις άσχετο αλλά τα λόγια αυτού του post μου έφεραν στο μυαλό εκείνα του JOHN DONNE
Όταν η θάλασσα ξεπλένει ένα σβώλο χώμα τότε η Ευρώπη γίνεται πιο μικρή, όπως ακριβώς γίνεται όταν ξεπλένει ένα ακρωτήρι, ή και
έναν πύργο, που ανήκει σε σένα ή ένα κτήμα των φίλων σου.
Ο θάνατος κάθε ανθρώπου λιγο-στεύει τον ίδιο τον εαυτό σου, γιατί αποτελείς ένα σύνολο με την ανθρωπότητα.
Ποτέ, λοιπόν, μη ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Η καμπάνα χτυπάει για σένα!»
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου του HEMINGWAY
ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΜΠΆΝΑ
Πώς μου ‘ρθε δεν ξέρω, είναι ωραίο όμως.
Πάρα πολύ ωραία κι η ιστορία της Ερασιτέχνισσας.
Eternal dreamer,
πολλή αλήθεια
Anima,
ποιο μήνυμα;
Γιάννη,
φοβερή αλήθεια. Κι η ιστορία της ερασιτέχνισας είναι σπάνιου κάλλους
sigoura o nikos ekane tis epiloges tou, ki an htan enas aplos anthrwpos de tha mathainame pote gia to thanato tou.. oi epiloges p ekane ton evalan se kindyno kai h katalhksh tou htan tragikh. Apla pistevw oti den aksize na fygei me afton ton tropo, giati sto katw katw den eixe peiraksei kanenan..ti na pei kaneis.. galhnh sthn psyxh tou..
yparxei ena tragoudi p leei..Help is coming, As long as you believe.. an de vohthsw omws ton eafto m, kai mia zwh pistevw perimenontas afth th vohtheia?...
Antzela,
ροφανώς πρέπει να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Ο θεός αγαπάει τους καλούς αλλά συχαίνεται τους μαλάκες που περιμένουν να πέσει η πίυα να την φάνε
ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
@spyros vlahos:
1.To "την πέωσα" είναι άπαξ λεγόμενον και μπράβο γλωσσοπλάστη μου,Σπύρο,για το ρηματάκι με την παραλλαγή του!
Σκέφτηκα αμέσως τις παιώνιες - άσχετο! - και πόσο όμορφο φυτό είναι.Πολλές φορές τελικά,μπορούμε να πούμε κάτι με πιο κομψό τρόπο.
2.Ξέρεις,χθες,με το σεισμό,μού ήρθε κι εμένα μια παραλλαγή να κάνω στο γνωστό τραγούδι της Πρωτοψάλτη με τον Θωμά και τη Χαβάη και το έκανα ως εξής:"Θωμά,είσαι σπίτι;Γιατί σε παίρνω και κουνάει...".
Πώς σου φαίνεται;
:)
3.Καλέ,καμιά παρεξήγηση ανάμεσά μας!(αναφέρομαι στο προηγούμενό σου σχόλιο εδώ,στο οποίο και αναρωτιόσουν).Αν διαβάσεις τα προηγούμενα,θα καταλάβεις τι εννοούσα.Κι εγώ στο ίδιο κλίμα αστειεύομαι!Μέσα στις καθημερινές μας σκοτούρες,αλίμονο αν είχαμε παρεξηγήσεις και στα blogs!
Απλώς κάτι λέγαμε παραπάνω σε αυτό το ποστ με αφορμή τα nicknames "όλα θα πάνε καλά"(δικό μου)και "όλα καλά".
Και,αστειευόμενη,σου μίλησα περί παρεξήγησης!
Καλή σου μέρα!
Αυτό με το παιδάκι μάλλον είναι μούφα ,δες...
http://blogathinaios.blogspot.com/2008/06/sos_09.html
Όλα θα πάνε καλά,
ευτυχώς αποκατασ΄ταθηκε η αλήθεια κι ανέπνευσα
Φιλαλήθη,σ' ευχαριστώ που μου άνοιξες τα μάτια.
Τα κοινωνικά αντανακλαστικά λειτούργησαν βέβαια κι ενόχλησα μερικούς
Γιατί όμως το κάνει αυτό ο μαλάκας που το κάνει;
Και πώς μπορεί κάποιος να το τσεκάρει αυτό; Τηλεφωνόντας στο νοσοκομείο ίσως αλλά άλλος τρόπος;
Γιάννη,
στην παρακάτω διεύθυνση
http://blogathinaios.blogspot.com/2008/06/sos_09.html
που έγραψε ο Φιλαλήθης
Εγώ λοιπόν, ποτέ δεν έτρεφα καμια συμπάθεια στον Κοέλιο κι ούτε που μ' ενδιέφεραν και ποτέ τα (αφελή) τσιτάτα του. Ίσως γιατί τις περισσότερες φορές οι αλήθειες είναι πιο απλές απ' αυτά που πασχίζουμε ν' αναλύσουμε με πολλές πολλές λέξεις και βρίσκονται κι αλλού από κει που τις ψάχνουμε...
Άσε που αλλού τις περιμένουμε κι απ' αλλού μας έρχονται...
Εγώ λοιπόν σήμερα τη βρήκα σ'αυτές τις 3 γραμμές σου. Και τη χρειαζόμουν, πόσο τη χρειαζόμουν. Κι έτσι κάπως είμαι σχεδόν σίγουρη πως help is coming... Είναι ήδη στο δρόμο δηλαδή...
Καλώς σε βρήκα... Καλησπέρες...
ny anna,
όπως ξεκαθαρίστηκε, το απλό είναι αυτό που θέλει το μεγαλύτερο αγώνα για να κατακτήσεις. Η λογική δεν είναι παρά ένα εργαλείο, η διαίσθηση παίζει το μεγαλύτερο ρόλο, πιστεύω, σ' αυτό τον αγώνα. Άσε την καρδιά σου ανοιχτή, πιθανόν, έτσι, να πληγωθεί. Αλλά θα μείνει και μια είσοδος στο καλό να 'μπει.
Ούτε κι εγώ γουστάρω τον Κοέλιο, μου φαίνεται πολύ καταναλώσιμος από ... ξανθιές κυρίες (αν είσαι ξανθιά, μην λάβεις υπόψη σου αυτή την ... πίκρα).
Αν θέλεις γράψε μου σε μέηλ (όπως Yale) what;s bugging you. Π'αντως σ' ένα μπλογκ είδα το υπέροχο "μην αφήσεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει".
Έρχομαι για να σε κάνω link.
ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΜΕ ΜΑΙL,ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ,ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΦΑ...
ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ,ΦΤΑΙΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΑ.....
Spyros1000,
μη ζητάς συγνώμη, δεν έγινε και τίποτε. Έδειξε, όμως, τα εξής
(α) υπάρχει, δόξα τω θεώ, ακόμα ανθρωοιά (παρ' όλες τις προσπάθειες του καπιταλισμού)
(β) τα μπλογκ είναι ισχυρή δύναμη αν οργανωθούμε (η πληροφορία είναι δυναμη πια)
(γ) είμαστε ευάλωτοι σε κάθε μαλάκα.
Εσείς (κι όποιος) που ξέρετε από υπολογιστές και web, βρέστε έναν τρόπο να μην την ... πατάμε εύκολα.
Σπύρο λίγο άσχετο αλλά ξέρεις τίποτα για την υπόθεση της Λευκίμης στην Κέρκυρα;
Μου έδωσαν ένα φυλλάδιο στο μετρό σήμερα...
Λάκωνα, τούτη ακριβώς τη στιγμή που πήρα το μέηλ ότι έχω το μήνυμά σου, στη Νομαρχία (γιατί μένω απέναντι) είναι μια ομάδα Λευκιμαίων και φωνάζει. Ο Νομάρχης δεν τολμάει να 'βγει και, γενικά τα πράγματα είναι πολύ πολωμένα.
Δεν θέλουν ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη κι ήρθαν τα ΜΑΤ.
Τα ΜΑΤ προσπάθησαν να χτυπήσουν ένα παιδί σε μηχανή που περνούσε, αυτό γλίστρησε κι έρριξε κάτω μια γυναίκα. Η οποία πέθανε κι άφησε δυο ορφανά.
Αυτή είναι η κατάντια της Ελλάδας.
Η βοήθεια που περιμένουμε πιστεύω
έρχεται από τον ίδιο μας τον εαυτό
που μοιάζει με επαγγελματία ηθοποιό
έτοιμο να "παίξει" και τον αδύνατο
αλλά και τον δυνατό.Αν πιστέψουμε
σ΄αυτόν, σίγουρα θα παίξει τον
δυνατό, όταν έρθει η ώρα!
Athinaio,
είμαστε "εν δυνάμει" δυνατοί, λες. Άρα η βοήθεια θά 'ρθει από μέσα μας για ν' αντέξουμε το βαρύ κόσμο. Εξωτερική βοήθεια δε βλέπεις;
Post a Comment