A mother who cannot see and a father who cannot speak, that's the boy's past. Now he plays alone under the shadow of his genitors.
____________________
Μια μάνα που δεν μπορεί να 'δει κι ένας πατέρας που δεν μπορεί να μιλήσει, αυτό είναι το παρελθόν του παιδιού. Τώρα παίζει μόνο του κάτω από τη σκιά των γεννητόρων του.
20 comments:
Στο Θιβέτ μια γεννοκτονία βρίσκεται σε εξέλιξη. Μοναστήρια και άνθρωποι γίνονται παρανάλωμα του κινέζικου επεκτατισμού. Κι εδώ πάλι, όπως στη Μπούρμα, οι μοναχοί ήταν αυτοί που ξεσηκώθηκαν και δε φοβήθηκαν να χάσουν τον τουπέ τους αλλά ούτε και τη ζωή τους.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;
Γαμώ το αισθάνομαι τόσο αδύναμος μερικές φορές!
Για το post:
Παίζει μόνο του.. μεγαλώνει μόνο του..
Η σχέση του μαζί τους θα είναι μία δικιμασία ζωής γι'αυτό.
Θα υποφέρει ,θα χαρεί θα μάθει για τον εαυτό του πολλά απ'αυτήν.
Για το σχόλιο:
Δεν ξέρω γαμώτο πρακτικά δεν ξέρω..
Θα ήθελα όμως....
νομίζω πάντως πως είναι πολύ θετικό που ανακινήθηκε ξανά το ζήτημα ,και με την ευκαιρία των Ολ.αγώνων του Πεκίνου,ακούγονται φωνές για το μποϋκοτάζ τους ,λογω της κινεζικής πολιτικής στο Θιβετ.
Εχω την αίσθηση πάντως,πως το οτι μιλάμε,σκεφτόμαστε,ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του γεγονότος είναι ένα απειροελάχιστο κάτι...
O pateras den mporei na milisei kai i mana den mporei na dei...
kai sta dyo yperisxyei vlepw i anwrimotita, afou den yparxei "den mporw" yparxei mono "den thelw...."
i thelisi pou pige alitheia?
otan malista prokeitai gia mia toso sovari ypothesi pou afora se mia paidiki psyxi....
poly thlivero..
kai panta tha ksypnaei mnimes..
Ροδούλα,
κι εδώ σε βρίσκω σωστή στο ότι έχουμε συνείδηση της ζημιάς. Δεν είναι όμως άδικο μια ζωή να προσπαθούμε να αντιρροπήσουμε τη ζημιά; Δε ζούμε μια ζωή δανεισμένη έτσι;
Ερασιτέχνισα,
το "θέλω σημαίνει μπορώ" (vouloir c' est pouvoir) μάλλον είναι ένα σύνθημα προτροπής, όχι μια ταυτότητα. Υπάρχει πολλύς δρόμος να διανυθεί από το ένα ρήμα στο άλλο.
Όλοι οι γονείς ξεκινάνε με τις καλύτερες προθέσεις, κάπου όμως ανάμεσα υπερισχύει το εγώ τους και το σπίτι γίνεται πεδίο μάχης.
Οι Άγγλοι λένε ότι "ο δρόμος για την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις"
einai megali syzitisi...
Διαβάζω την ερωτησή σου.. σκέφτομαι..και απόκριση δεν έχω Σπύρο μου,γαι την ώρα τουλάχιστον.
Είχα κάποτε γράψει πως είμαστε bloggers fashion victims.
Αυτοί οι μοναχοί είναι από άλλο ανέκδοτο φαίνεται.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ενημερώσουμε ή να οργανώσουμε κάποιο petition.(Συλλογή υπογραφών κτλ)
Πρακτικά τίποτα.
Η Κύπρος είναι μακριά που έλεγε και κάποιος...
Πάντως σίγουρα όχι μέσα από το Blogspot...
Υπάρχει περίπτωση να συμβαίνει και το αντίθετο:η μητέρα να μη μπορεί να μιλήσει και ο πατέρας να μη μπορεί να δει.Και τα δύο άσχημα.Την πληρώνει πάντα ο αδύναμος κρίκος,άστα,φίλε μου.
Όσο για το Θιβέτ,συμφωνώ κι εγώ πως δε μπορούμε να βοηθήσουμε μέσω των blogs.Δεν πιστεύω στις μαζικές διαμαρτυρίες στις εποχές μας.
Άσχετο:στη Μπούρμα,υπάρχουν γάτες με απίθανα μάτια,το ήξερες;
Σοβαρολογώ.
Συμφωνώ με τη Lila.
Συν το οτι υπάρχει υποχωρητικότητα σε πιέσεις κρατών όπως της Κίνας.
απλα υπεροχο....
και μεσα απο το Blogspot μπορει να εχει δυναμη ...μια φωνουλα θα ακουστει... αλλα και εγω σπυρο μου δεν μπορω να σκεφτω... και για το αλλο που λεγαμε, καπου πρπει να επικεντρωθουμε σε ενα ζητημα και να κανουμε κατι...
εγώ πάλι λέγω ...πάλι καλά...
γιατί υπάρχουν και γονείς με ...
πολυαισθητηριακή ανεπάρκεια...
:)
Ερασιτέχνισα,
συντριπτικό ποσοστό από τις οικογένειες είναι έτσι
Κέλυ,
το τραγικό είναι ότι δεν υπάρχει ερώτηση ενώ υπάρχει απάντηση
Λάκωνα,
ούτε κι εγώ δεν ξεχνώ (είχα αμεσότατη εμπειρία) ααλά ,όχι, δεν είναι fashion στα σίγουρα
Lila,
δεν καταλαβαίνω τι εννοείς
όλα θα πάνε καλά,
επειδή οι γυναίκες έχουν πια το πάνω χέρι, συμβαίνει έτσι κι είμαστε γεμάτοι πια από ... φλούφληδες (που είναι, σωστά, τα θύματα)
Λάκωνα,
σίγουρα δεν είναι ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Αλλά μια πληροφόρηση απέναντι στην (ελλειπή) πληροφόρηση των ΜΜΕ μπορούμε να την κάνουμε
woman of my dreams,
γονέας χωρίς ενοχές δεν υπάρχει. Κι όχι μόνο απέναντι στους γονείς του αλλά κι απέναντι στο αν έδωσε πολλά (ώστε να το κακομάθει) στο παιδί του. Όλα τα σύνδρομα στέρησης από Κατοχή κι εδώθε έχουν σωρευτεί στα άμοιρα τα παιδιά.
...δεν μπορεί να μιλήσει εκείνος που βλέπει, κι εκείνη που ακούει δέν μπορεί να .....τι??
δεν υπαρχει δικαιολογία.
αν δεν μπορείτε να τα μεγαλώσετε με τις ευθύνες που αυτό συνεπάγεται, επειδή φοβάστε τη σύγκρουση και επειδη το "ναι" ειναι μονοσύλλαβο ενω το "οχι" δισύλλαβο , ΜΗΝ ΤΑ ΓΕΝΝΑΤΕ!!!
-παθούσα, όχι από γονείς ΜΟΥ, από γονείς άλλων που τα παιδιά τους μπήκαν στη δική μου ζωη.
γιατι, ναι, τα παιδάκια σας ΑΛΛΟΙ θα τα "λουστούν" κάποτε...
και ενδεχομενως θα τα ..."ξεπλυνουν" κιόλας...
(εξ ου και το ...alone under the shadow που λέει και το έργο.)
elate,
κι εκείνη που δεν μπορεί να 'δει.
Δυστυχώς, την οικογένεια την απαρτίζουν δύο, συνήθως με διαφορετικές παιδικές ηλικίες. Δεν έχει νόημα να ξέρεις το σωστό, αν ο παρτεναίρ έχει εμμονές.
Μιλάς για κάποιο σύζυγό σου ή εραστή σου ή αρραβωνιαστικό σου, προφανώς.
Μ' αυτό το σκεφτικό, καταλαβαίνω ρην πίκρα σου.
Δικά σου παιδιά δεν έχεις, μάλλον, γι' αυτό κάνεις εύκολες γενικεύσεις.
Χάρηκα που ήρθες, ελπίζω να τα ξαναπούμε
δεν εχω, αλλά εχω ζησεί άλλων, ως δασκάλα, ως γυναίκα, ως παιδί, ως φοιτητρια, ως φιλη, ως, ως, ως...
γενικεύσεις δεν κάνω, απλά μερικές περιπτώσεις, να το πω απλά, αν ηταν αλλού, θα τους τα έπαιρνε η πρόνοια...
αναφέρομαι στο spoiling και στο συνεχες εκθείασμα, που έχουν ως αποτέλεσμα υπερτροφικά εγώ, τα οποία με τη σειρά τους πνίγουν ο τι ζωντανο γύρω τους...
ωραια αδυναμία ειναι η Σεφερική.
"οτι κι αν κανουν τα παιδια μας μας πληγώνουν".
Το να τα κανουμε καλυτερα είναι διαφορετικό από το να τους λέμε πως ΕΙΝΑΙ τα καλύτερα....
Elate,
(α) έχεις δίκιο, υπάρχουν τραγικά κραχτές περιπτώσεις και δεν είναι όλες από αμόρφωτους ανθρώπους
(β) το έχω 'δει το έργο με το spoiling, το βιώνω κάθε μέρα.
(γ) κι εδώ έχεις δίκιο, πράγμα που το βιώνω καθημερινά και ως καθηγητής. Μάχες γιατί ο μπούλης πήρε 19 κι όχι 20. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τα παιδιά του σήμερα θά 'ναι η κοινωνία του αύριο.
(δ) Υπάρχουν, παρ' όλα αυτά, και σημαντικά παιδιά τα οποία βρίσκονται στα ... χαρακώματα. Βασιλεύει η φτήνεια και δεν αντέχουν να 'βγουν στο φως μη τα χτυπήσουν.
Μένουν κάποιες ελπίδες ακόμα ζωντανές
Post a Comment