She is adorned by two "flying flowers". She didn't call them, they came by themselves. After all there was a flower where they could sit.
____________________________
Είναι στολισμένη με δυο "ιπτάμενα λουλούδια". Δεν τις κάλεσε αυτή, ήρθαν μόνες τους. Στο κάτω-κάτω υπήρχε λουλούδι για να καθήσουν.
23 comments:
κ.Σπυρο
Το σιγουρο ειναι οτι τις καλεσε αυτη και ισως χωρις η ιδια να το επιθυμει , με την γοητεια της.Ισως εκει υπαρχει μια διαφορετικη στην γλυκα ''ουσια'' ,οπου ορμωμενες οι πεταλουδες απο την μυρωδια ,θελησαν να εξερευνησουν ισως για πρωτη φορα και ισως διστακτικα.
kirie Spiro
To sxedio ine elipes. Ena alo iptameno louloudi tha eprepe na topothetithi ston kolpo kai sigkekrimena stin klitorida.Den xriazonte semnotifies.
mmm...eniwsa perierga vlepontas tin eikona kai diavazontas to sxolio sou.... nomizw pws den tha afisw simera sxolio, alla mono tin aisthisi pou niothw koitazontas to...
kalimera...
angelab23,
άρα θα ήταν ... αρσενικές πεταλούδες
Ερασιτέχνησα,
η αίσθησή σου είναι καλύτερη από σχόλιο, πέτυχα να συγκινήσω κι η προσφορά είναι καλύτερη από χίλια ευχαριστώ
sapho,
λογικό διότι εκεί είναι και το ... ζουμί.
Όμως, στο blog συχνάζει και κάποια κα Τσότσου (δεν εμφανίστηκε καιρό και ανησυχώ) την οποία δεν ξέρω και δε θέλω να την σοκάρω (αν και δεν πιστεύω να σοκάρεται εύκολα).
κ.Σπυρο
Θεωρω οτι ειτε αρσενικες ειτε θυληκες οι πεταλουδες ,ισως αντικατοπτριζουν τον Ανθρωπο ,τον οποιο ψαχνει μια αλλη ''γυρη'' και τολμα ενα πρωτοποριακο βημα προς μια αλλη φιλοσοφικη κατευθυνση - τροπο ζωης αν θελετε.
angelab23,
περί αρσενικές ή θηλυκές ήταν ένα αστείο για ν' απαντήσω στη sapho.
Τώρα, αυτό που λες δεν είναι λάθος. Παίζει, όμως, ρόλο αν αυτή η νέα κατεύθυνση σε κάνει περισσότερο άνθρωπο ή όχι. Και το αν η παλιά κατεύθυνση είχε τραγικά σφάλματα.
Ειρήσθω εν παρόδω, οι πεταλούδς, λένε, είναι οι ψυχές των πεθαμένων. Δεν κατάφερα να ζήσω όσο μπορούσα τον πατέρα μου, πέθανε σχετικά νωρίς.
Κύριε Σπύρο
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και που πάντα με σκέπτεσθε. Βρίσκομαι για λίγο διάστημα στας Αθήνας. Μετά θα είμαι και πάλι κοντά σας.
Την αγάπη μου
κα Τσότσου,
είχεν ενσκύψει μια αδιόρατος θλίψις τόσον καιρόν εις το πόνημά μου (blog εννοώ)εις ανάμνησίν σας. Έλεγα "μωρέ πού νά 'ναι η κα Τσότσου;". Και, δεν σας κρύβω, ότι διήλθον και κακαί σκέψεις από το πτωχόν μυαλόν μου (δίκην σφαιρών) πχ μήπως την πάτησε καμμιά νταλίκα, μήπως πάτησε καμμιά φλύδα μπανάνας και εγλύστρησεν, μήπως την διακατέχει βαθειά κατάθλιψις λόγω των απεργιών της Τραπέζης Ελλάδος και της συμπαρομαρτούσης καθυστερήσεως εις είσπραξιν του μισθού της, μήπως...μήπως;
Λαμβάνων σήμερον το ηλεκτρονικόν μου ταχυδρομείον (e-mail ... βουλγαριστί) αισθάνθην έμπλεος χαράς, χαροποιήθην δε τοσούτον όπου ανέκραξα "η κα Τσότσου ποτέ δεν πεθαίνει".
Να περάσετε καλά στας Αθήνας και χαιρετισμούς εις τον σύζυγόν σας. Να ξεύρετε ότι σας περιμένει πάντα μια ηλεκτρονική φωλεά η οποία θα σας εναγκαλισθεί μετά πρισσείας χαράς.
ΥΓ. Εις τας Αθήνας, ήκουσα, κι επί του Μοναστηρακίου πωλούν πίττας με γύρον από κοτόπουλον. Παρακαλώ γευτείτε και αυτήν την ηδονήν διότι vita brevis ars longa (η ζωή σύντομος η Τέχνη μακρά)
Περιμένω νέα σας
Αγαπητέ Σπύρο,
το πνεύμα του Ροΐδη κινούσε τα δάχτυλά σου καθώς πληκτρολογούσες το υπέροχο μήνυμα προς την κυρία Τσότσου; Είναι ιδιαιτέρως απολαυστικό!
Εύα,
η κα Τσότσου ενδεχομένως να είναι υπαρκτό πρόσωπο ή όχι. Είναι μια πολύ συμαπαθητική παρουσία, παρόλο που πιστεύω ότι κάποιος μου κάνει πλάκα. Είναι διακριτική και εντελώς ατόφια στην ύπαρξή της.
Πιθανόν και να είναι το συλλογικό υποσυνείδητο του μέσου έλληνα (οπότε, ας μου επιτραπεί η έκφραση, είναι εντελώς κουφάλα.
Θέλω να σε ρωτήσω πράγματα αλλά απόψε είμαι τύφλα (ενθυμούμενος τα τρυφερά μικράτα μου και με τη βοήθεια μιας κιθάρας). Είμαι, όπως λέτε εσείς οι γιατροί, με χημική υποστήριξη.
Όμως.
Μια νέα μέρα θα ροδίσει κι όλα θα είναι ξεχασμένες προσευχές.
Π{ότε για τελευταία φορά, ευχαρίστησες; Το τούτο ή τ' άλλο, σ' ότι πιστεύεις τελοσπάντων.
Πόσων χρονών είσαι (για να σε κατατάξω σε μη ή όχι)
Σε φιλώ
Αξιότιμε Σπυρίδωνα,
πληκτρολογώ τα παρακάτω με την ευχήν να σας φύγει η " αδιόρατος θλίψις ".
Η Τσότσου γνωρίζει την αφεντιά σας αρκούντως ικανοποιητικά. Δεν ξεχνά τα παλιά χρόνια και πλήρως κατανοεί το σάλτο που βαρέσατε. Εκ του μακρόθεν παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και μειδιά. Δεν λαμβάνει άλλωστε τίποτε στα σοβαρά. Το μούσι,( μπορεί και να κοπεί τώρα μετά το τέλος της επαναστατικής περιόδου)τα μαλλιά, ( που ευτυχώς παραμένουν στην θέση τους σε άλλον βέβαια χρωματισμό)τα γυαλιά και η πίπα, ( θα συνιστούσα το κόψιμο για λόγους υγείας ),όπως φιγουράρεις στο φωτομπλογκ. Οπως και τότε.
Ξέχασες την κιθάρα δεν πειράζει όμως. Μην γελαστείς πως κάτι άλλαξε
Η αλλαγή χρήζει χρόνον πολύ και εμείς δεν έχουμε. Ούτε και το ΠΑΣΟΚ δεν τα κατάφερε, ενώ ήθελε. ( Το κεφάλαιο βλέπεις, τα όβολα, πάντα εκεί τραβάει η βάρκα .
Ευτυχώς, που το διαδύκτιο μας καλύπτει όλες τις περιέργιες και κρύβει ότι χρειάζεται. Που να φανταστώ ότι θα σ΄έβρισκα μπροστά μου μετά τόσα χρόνια και ουμανοθεραπευτή.
Σε τρώνε τα ζουζούνια να ξέρεις ποιά είμαι . Και τι μ΄αυτό; Το πολύ-πολύ θα αφανιστώ από το μπλόγκ
έτσι θα ησυχάσεις. Θάναι ένα είδος αυτοκτονίας μου για πάρτι σου.
Ισως έτσι θάχω ολοκληρώσει την ουμανοθεραπεία μου.
Γνώριζε και μην ξεχνάς ότι σε συμπαθώ και σ΄αγαπώ.
Τιμοξένη .
Σπύρο, σου έχω στείλει e-mail. Eλπίζω να συνήλθες από την επήρεια της...χημικής υποστήριξης.
Μια ωραία πεταλούδα...
Λάκωνα,
κι επί πλέον "βγαίνει η βαρκούλα...." (σε παραπέμπω στο γνωστό ρηθέν του λαού "αν δεις καράβι στο βουνό, beep τό 'χει ανεβάσει" μόνο που το beep στην εικόνα είναι χαμηλά και δεν φαίνεται)
Τιμοξένη,
(η χρήση του πρώτου ονόματος συνάδει με μια ζεστασιά ανθρώπινη που έχει ενσκύψει ανάμεσά μας)
(α) ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΣ ΝΑ ΧΑΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙΣ ΕΔΩ.
(β)αφού με ξέρεις, ποιο είναι το μεγάλο σάλτο που βάρεσα;
(γ) με τρώνε τα ζουζούνια όντως να μάθω ποια (ή ποιος) είσαι, μην αποκλείσουμε το ενδεχόμενο πλάκας, ελαφρά τη καρδία (δοτικές). Διότι λες ότι με ξανα-συναντάς μετά από πολλά χρόνια.
(δ) μια που είπες "ουμανοθεραπευτής" μού 'ρθε στο μυαλό ένα καλαμπούρι (τελευταία όλο τέτοια μού 'ρχονται) : αν αυτός που τρώει φυτικές τροφές λέγεται vegetarian, τότε τι τρώει αυτός που λέγεται humanitarian;
(ε) όντως η κιθάρα μαζεύει σκόνη στη γωνιά, παρόλα αυτά τραγουδάω με παρέες που και που, είναι πανέμορφα αλλά χρειάζεται "χημική υποστήριξη" (αιθυλική αλκοόλη)
(στ) μ' άρεσε όταν σε θεωρούσα αρκετά μεγάλη κι αξιοσέβαστη και έγραφα σε καθαρεύουσα. Αυτό το στερεότυπο έσπασε με κάποιο αόρατο τρόπο και νοιώθω μια έλλειψη.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε.
Εγώ ξέρω ότι δεν κάθονται μόνο πεταλούδες εκεί αλλά και αρσενικοί γάτοι - αλήθεια! - που μάλλον νομίζουν ότι βυζαίνουν τη μαμά τους και έχει πλάκα το όλο θέαμα.
Μου έχει συμβεί με τον γάτο μου.
Όλα θα πάνε καλά,
κι είχα μια ελπίδα ότι χρησιμοποιούσες μεταφορικά τη λέξη γάτος.
Έτσι, για να πάρει ... ζωή το blog
@spyros vlahos:
Σπύρο,μην αφήνεις ποτέ την ελπίδα να σβήσει.Εννοούσα κυριολεκτικά αλλά συχνά μιλώ και μεταφορικά.
Όλα θα πάνε καλά,
στην ηλικία μου ακόμα κι η πίεση μου πέφτει!
Great work, thanks for your view into another dimension. You should upload to flickr. I have my work there rather than my blog, and have made some great contacts. Thanks again. Caroline
Caroline,
thanks for your kind words. I'll try flikr
Happy Easter
Post a Comment