Μόνος του φεύγει.
Τα τόσα (λίγα, πολλά, ποιος ξέρει;) που πέρασαν μαζί τον κάνουν να αναβλύζει από ευγνωμοσύνη. Την ευχαριστεί για την παρουσία της στη ζωή του. Την ευχαριστεί για τις λίγες (αλλά γεμάτες ζεστασιά) στιγμές έρωτα που αισθάνθηκε, για την υπέρβαση του είναι του.
Πιθανόν όλα να ήταν στο μυαλό του.
Μόνος του φεύγει.
Κι αφήνει, σαν την τελευταία θυσία της συνάντησής τους, τα φτερά του. Ναι, εκείνα τα φτερά με τα οποία θα πέταγε, τα φτερά με τα οποία θα έκανε κι άλλες υπερβάσεις, με τα οποία θα ζούσε πέρα κι έξω από την καθημερνότητα, θα ονειρευόταν.
Τώρα, φεύγει μόνος, γυμνός όπως ήρθε, χωρίς όνειρα.
Τα όνειρα, εντέλει, πεθαίνουν νέα.
47 comments:
Κάτι σαν περιγραφή εσωτερικού μονολόγου μου μοιάζει. Δεν ξέρω αν έπεσα μέσα.
Λάκωνα,
πολύ μέσα μάλιστα. Ήρθε, πέρασε και μου άφησε τη στεγνή γεύση ότι ο κόσμος είναι πιο φτωχός χωρίς έρωτα.
http://www.youtube.com/watch?v=Ikp0Fx0tr48
"There is a ghost
And it goes out
On the land
It's lifted up
It feels and flows
On many hands
There is a dream
You've had before
And forgot many times
So many times..
There is a tree
Its leaves have gone
For what it seem
It stands alone.."
Ακουσέ το..
M.Faithfull
Mou aresei poly i fwtografia ..
Einai mystiria kata vathos, exei kati
Ερασιτέχνισα,
έχει φυγή, έχει έρωτα που τελειώνει, έχει εξιδανίκευση, έχει όνειρα που πεθαίνουν.
Έχει μια μικρή χειμέρια θλίψη απ' αυτές που δεν τις ομολογούμε ούτε στον ίδιο τον εαυτό μας. Μην χαλάσουμε το status quo.
Απλώς περπατάμε σε πλατείες τυλιγμένοι με τα "πρέπει" και τα "γιατί" μας και μια μοναξιά ανεκδήλωτη.
Τι τα θες, δεν μπορείς να διατρέξεις τη ζωή πάντα ευχαριστημένος.
Το τραγούδι θα το ψάξω.
Να 'σαι καλά.
να πούμε του στραβού το δίκιο, αυτό είναι το καλό των ονείρων, ότι πεθαίνουν νέα...
Δε θυμάμαι ποιος γάλλος διανοούμενος είχε πει ότι είναι η επιθυμία που δημιουργεί το επιθυμητό και η απόκτηση που το καταστρέφει (μάλλον κι εγώ κατέστρεψα το τσιτάτο, αλλά τές παν, καταλάβατε το πνεύμα)
MenieK,
τα λες απόλυτα σωστά.Έτσι η ώθηση βασίζεται στην έλλειψη. Αν αποκτήσεις, τέρμα τα όνειρα.
Τι στο διάολο είναι ένας άνθρωπος πέρα από διαρκείς ματαιώσεις; (Κι είμαι στο έπακρο αισιόδοξος).
ένας κύκλος φίλε μου.. τι άλλο..
Ανώνυμε,
με κέντρο ποιο; Τι στο διάολο τίμημα θέλει αυτή η σιωπή μέσα μας για να κυριαρχήσει και να ευτυχίσουμε λίγο;
μην πασχίζεις το κέντρο να το βρεις.. η περιστροφή είναι η κινητήρια δύναμη..
Ανώνυμε,
"bare we came, bare we go".
Όχι, δεν είναι κύκλος, αυτός δεν έχει αρχή και τέλος ενώ ο άνθρωπος έχει. Ούτε περιστροφή μπορέί να είναι γιατί ο άνθρωπος μπορεί να σιωπήσει ακίνητος στο Τίποτα. (Εκεί, μάλιστα, ενδεχόμενα να καταλήγει).
Μια σειρά από (συναισθηματικές κβαντικές)καταστάσεις μου φαντάζει πιο φυσικό. Από την άποψη ότι, πριν το συνειδητοποιήσει, ό άνθρωπος είναι ένα πλήθος από δυνατότητες. Μετά τη συνειδητοποίηση, έχουν καταρρεύσει όλες εκτός από μία.
Δεν ξέρω, δεν μπορώ να εξηγήσω το μυστήριο του έρωτα (πέρα από μια προφανή φροϋδική αναγκαιότητα αποφυγής της έννοιας του θανάτου).
ΥΓ. Γιατί δε βγαίνεις στο φως παρά μένεις Ανώνυμος;
όλα καταρρέουν και όλα επαναπροσδιορίζονται στον κύκλο της ζωής...
Ανώνυμε,
κι αυτό είναι η υγεία της εξέλιξης.
Μπορεί να γκρινιάζω λίγο, να βρίζω ελαφρά το Σύμπαν, να υποβλέπω τα θεία, όλα αυτά κι άλλα πολλά.
Αλλά, κατά βάση, δεν παραπονιέμαι ότι "τι μού 'τυχε του κακομοίρη", δεν μεμψιμοιρώ. Διότι, όπως πολύ καλά το είπες, όλα επαναπροσδιορίζονται (αλλά όχι στον "κύκλο" διότι γεννήθηκα 0 και θα πεθάνω 100). Και αύριο θα είναι άλλη μέρα, ενδεχόμενα πολύ καλύτερη΄. Αν είναι αύριο πολύ χειρότερα, τότε μεθαύριο θά 'ναι πολύ καλύτερα κοκ ad infinitum.
ΥΓ. Βγες στο φως να σε 'δω λίγο, έχω ... πρεσβυωπία!
το 0 από το 100 το χωρίζει μιά μονάδα..
Ανώνυμε,
ναι, αλλά τι μονάδα!
Θα 'ταν αδιάκριτο να σε ρωτούσα πόσο χρονών είσαι; Γιατί σε βλέπω προβληματισμένη για το τι θα προκύψει με την υπόλοιπη ζωή σου.
ΥΓ.Το "προβληματισμένη" ήταν ... τακτικός ελιγμός. Για να με διορθώσεις, αν κάνω λάθος, και να μάθω και κάτι για σένα.
ναι, θάταν..
..τακτικός ελιγμός..
δεν κατάλαβα την τακτική του ελιγμού..
Ανώνυμε,
για να με διορθώσεις ("όχι, δεν είμαι προβληματισμένη γιατί είμαι άντρας") και να καταλάβω με ποιον ή ποιαν μιλάω. Θα με ρωτήσεις "έχει διαφορά στο τι κουβέντες θα 'πεις;".
Στο οποίο η απάντηση είναι "ναι".
δηλαδή...
περιμένω δύο.. όχι ακριβώς απαντήσεις..ας πούμε τοποθετήσεις..
Ανώνυμε,
(α) είναι καλό να είσαι ανώνυμος, αυτό βολεύει εσένα. Ο άλλος, όμως, έρχεται σε λίγο δύσκολη θέση. Δε λέω ότι είναι τραγικό, είναι σα να μιλάς σε μια φωνή στο σκοτάδι. Λίγο ενοχλητικό. Γι' αυτό σου έβαλα ένα επίθετο ("προβληματισμένη") σε θυληκό για να ... τσιμπήσεις (αν είσαι άντρας) και να με διορθώσεις΄και να καταλάβω με τι φύλο συνομιλητή μιλάω. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, μάλλον γυναίκα είσαι.
(β) Το τι θα 'πεις, πάντα εξαρτάται από το συνομιλητή σου (και, βέβαια, το πώς θα το 'πεις). Πχ δεν μπορείς να 'πεις "μωρέ μαλάκα" (συγχώρεσέ μου το ... λαϊκό) στον προϊστάμενό σου επειδή την άλλη μέρα είσαι άνεργος. Ή, δεν μπορείς να 'πεις "πιστεύω ότι η διαστρωμάτωση των τάξεων στην Ελλάδα είναι απόρροια μεταπρατικών σχέσεων στο εμπόριο" σε έναν ηλίθιο διότι δεν θα καταλάβει τίποτα.
Άρα το τι θα 'πεις εξαρτάται κι από το ποιος είναι απέναντί σου. Αυτό ακριβώς θέλω να πετύχω κι εγώ. Να καταλάβω, περίπου, τι είσαι για να μπορέσω να μιλήσω μέσα στα πλαίσια.
Αν δεν το πετύχω, βέβαια, δε θα πάθω και τίποτα!
Καλύφθηκες;
πλήρως...!!!!
Ανώνυμε,
οπότε τώρα φεύγεις; Πάνω που είχα συνηθίσει την κουβέντα;
αν θέλεις να πεις κάτι, πέρα των συνόρων.. πες το..είμαι όλος αυτιά...
Ανώνυμε,
δε θέλω να 'πω τίποτα συγκεκριμένο. Είναι απόλυτα σίγουρο ότι είσαι "όλος" αυτια; Μήπως είσαι "όλη" αυτιά;
καλά..
το αυτί,του αυτιού..
Ανώνυμη,
πώς πάει η υπόλοιπη ζωή; Τι περιμένεις απ' το μέλλον; Πώς σου φαίνεται ο καιρός; (Το τελευταίο για να ... κάνω συζήτηση)
ο καιρός είναι πάντα καλός...!
Ανώνυμη,
το άλλο που μένει να μάθω είναι πόσο χρονών είσαι.
Σε προλαβαίνω : άλλο να μιλήσεις σ' έναν 60χρονο για θάνατο κι άλλο να μιλήσεις σ' έναν 20χρονο για ΄το ίδιο θέμα. Ο πρώτος είναι "στο παραπέντε" κι ο δεύτερος έχει όλη τη ζωή μπροστά του.
Να γιατί είναι επιτακτικό να μπει στο σύστημα κι αυτή η πληροφορία!
Πάμε λοιπόν : είσαι κάτω από 40 ή πάνω;
όλα τα άλλα τα έχεις μάθει...
Ανώνυμη,
το ότι είσαι θυλικού γένους, ναι.
Η ηλικία παίζει τώρα ρόλο. Τα υπόλοιπα θα λεχθούν στην ώρα τους.
σήμερα μαζέψαμε σπανάκι...
για μιά σαλάτα...βρε αδερφέ..
Ανώνυμη,
εντάξει κατάλαβα.
ανώνυμε.. κι εγώ κατάλαβα...
Σπύρο, έχεις παρανοήσει εντελώς, το ξέρεις;
Κατά τα άλλα, συμφωνώ για τα όνειρα, εκ πείρας. Αυτό το να σε ενδιαφέρει αν είναι γυναίκα ή όχι ένας ανώνυμος θα το δεις, έτσι;
Την καλησπέρα μου.
Γιάννη,
δεν υπάρχει ελπίδα να βγει στο φως. Εγώ υπέθετα ότι είναι γυναίκα αλλά πιθανόν να έκανα και λάθος.
Έχω ψιλο-παρανοήσει, όμως τίποτα το τραγικό, τα πάντα ρει.
Εσύ τι κάνεις; Είμαι ακράδαντα πεισμένος ότι είσαι καλά. Και έτσι να παραμείνεις.
Τα λέμε, δικέ μου.
Ναι, σε γενικές γραμμές θα μπορούσες να πεις πως είμαι καλά, επι μέρους τα ξέρεις, ποτέ δεν είναι κάποιος ευχαριστημένος.
Γιάννη,
είναι κι ο καιρός που δε λέει να ανοιξιάσει, ρε γαμώτο. Χώρια από την οικονομική κρίση και τέτοια!
Λέει ο Χατζιδάκης ένα ωραίο για τα όνειρα.Λέει δηλαδή ότι σαν περάσεις τη νιότη βλέπεις τον κόσμο σαν ακτινογραφία.Τί όνειρα να κάνει κάποιος που βλέπει τον κόσμο σαν ακτινογραφία.Μόνο σχέδια μπορεί να κάνει. Δεν πεθαίνουν τα όνειρα απλά μετασχηματίζονται σε ακτινογραφίες.
Μπορείς να το δείς στο:
http://www.youtube.com/watch?v=VrTiHX_QhBQ
Albus Genius,
Σωστός!
Μένει μόνο να ξεκαθαριστεί αν και πότε τελειώνεις τη νιότη.
Καλη η λέξη "ακτινογραφία", παραπέμπει σε αποστέωση.
Πήγα τώρα και το είδα και είναι υπέροχη η μετεξέλιξη που αναφέρει από χαλκομανίες σε ακτινογραφείες.
Να 'σαι καλά.
Με τόσα πολλά έθιμα στο νησί σας, εύχομαι και ελπίζω να περάσετε ενα πολυ όμορφο Πάσχα!!!
Mtryfo,
Ναι, είμαστε το ... Νησί του Πάσχα.
Να 'σαι καλά
Σπύρο,
αυτή σου η ανάρτηση,γραμμένη κατά τα άλλα με απλά λόγια,με έκανε να συγκινηθώ - για να μην πω κλάψω - για εντελώς δικούς μου λόγους.Τα κατάφερες...
Ναι,τα όνειρα πεθαίνουν πολύ νέα.Και νομίζω πως δε μπορώ πια να ονειρευτώ,μου κόπηκαν τα φτερά,ένα τέτοιο πράγμα.Αλλά να,τις νύχτες,μέσα στο σκοτάδι, ξυπνάω από έναν πόνο στην πλάτη,ψηλαφίζω στο μέρος εκείνο και νιώθω τα νέα φτερά να φυτρώνουν.
Σπύρο πολύ καλό. Μ' έκανες και γέλασα.
Να περάσεις καλά, καλημέρα.
Το νησί του Πάσχα εννοούσα.
Όλα θα πάνε καλά,
ναι, αλλά άλλα γενιώνται. Μη μου στενοχωριέσαι, έχουμε αποθέματα φοβερά μέσα μας.
Θα φυτρώσουν άλλα φτερά, να 'σαι καλά.
Γιάννη,
χαίρομαι που είσαι καλά. Θα περάσεις ένα καλό Πάσχα και θα 'σαι χαρούμενος. Γιατί αυτό μετράει.
Καλησπέρα,
Σας ανάρτησα
Γ.Ζωχιος
Γιάννη,
σ' ευχαριστώ.
Post a Comment