Μου είπαν ότι η λέξη "άνθρωπος" βγαίνει από το "άνω" + "θρώσκω" (=κοιτάζω). Περιμένω επιβεβαίωση ή απόρριψη αυτής της ετυμολογίας, όχι, όμως, σε ετυμολογικό επίπεδο. Να σκεφτούμε όλοι πόσες φορές κοιτάξαμε προς τα πάνω, επειδή εκεί πιστεύαμε ότι υπήρχαν οι λύσεις, υπήρχε κάποια έννοια του υπερβατικού, υπήρχε ο στόχος των οραματισμών μας. Επειδή πιστεύαμε ότι ο άνθρωπος είναι σάρκα συν κάτι άλλο. Ή, απλά, για ν' απολαύσουμε το απέραντο γαλάζιο ή τη μουντάδα της καταιγίδας. 
Saturday, July 5, 2008
What Man means
Μου είπαν ότι η λέξη "άνθρωπος" βγαίνει από το "άνω" + "θρώσκω" (=κοιτάζω). Περιμένω επιβεβαίωση ή απόρριψη αυτής της ετυμολογίας, όχι, όμως, σε ετυμολογικό επίπεδο. Να σκεφτούμε όλοι πόσες φορές κοιτάξαμε προς τα πάνω, επειδή εκεί πιστεύαμε ότι υπήρχαν οι λύσεις, υπήρχε κάποια έννοια του υπερβατικού, υπήρχε ο στόχος των οραματισμών μας. Επειδή πιστεύαμε ότι ο άνθρωπος είναι σάρκα συν κάτι άλλο. Ή, απλά, για ν' απολαύσουμε το απέραντο γαλάζιο ή τη μουντάδα της καταιγίδας. 
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
205 comments:
1 – 200 of 205 Newer› Newest»Καλό απόγευμα.
Ανέφερες δύο παραδείγματα,τη μουντάδα της καταιγίδας και το απέραντο γαλάζιο.Κι εγώ θα πω ότι και πάλι αισιόδοξα το είπες.Γιατί αν το κάναμε κι αυτό με ενδιαφέρον και χαρά,πάλι κάτι καλό θα ήταν για μας.Σπάνια θαυμάζουμε κάτι - συνήθως λέμε:"ωχ,πάλι θα ετοιμάζεται να βρέξει;θα μου χαλάσουν τα μαλλιά(γιατί η κυρία μόλις βγήκε από το κομμωτήριο),πρέπει να μαζέψω τα ρούχα πριν βραχούν,γαμώτο...,πάλι τα παπούτσια μου θα λερωθούν,κλπ".Δεν υπάρχει χώρος για θαυμασμό,για σκέψη,για χαρά.Είμαστε μίζεροι και κοντόθωροι.Απαντώ εμμέσως στο ερώτημά σου...Αλλά θέλω να απαντήσω και αμέσως και να πω ότι σχεδόν ποτέ(αν και δε γουστάρω τους αφορισμούς)δεν κοιτάξαμε επάνω,γιατί μάλλον δεν πιστεψαμε ότι η καταγωγή και η χαρά και οι απαντήσεις έρχονται από κει.
Κοιτάζουμε κάτω,μυωπικά,και αυτή η έλξη προς τη γη μάς βαραίνει και κάνει ακόμα πιο δύσκολη την ανάταση.
Πολύ καλό το post,σχεδόν με συγκίνησε.Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ψάχνουν κάτι παραπάνω(κι ας μην το βρουν),που νοιάζονται για κάτι παραπάνω από την ικανοποίηση των βασικών ανθρώπινων αναγκών.Που δεν χωράνε εύκολα κάπου.
(Ωρε,Βλάχε,πάλι καλά λόγια είπα!)
:)
παει πολυς καιρός που πια δεν κοιτάω προς τα πάνω . Γιατι τώρα ξέρω καλά πως η λύση ειναι εδω, εδω στη γη...
εγω κοιτούσα πάνω οχι ψάχνωντας μόνο το θειο αλλά γιατι μ άρεσε να κοιτάω τα πουλια, τώρα κοιτάω κάτω μήπως βρω κανα πενηντάρι ή κάτι άλλο αλλά πάλι σκοντάφτω στις πλάκες του πεζοδρομιου΄ειτε πάνω κοιτάω είτε κάτω , α και λεφτά ποτέ δε βρίσκω μόνο σκουπίδια πεταμένα κάτωωωωωωω.
'Ολα θα πάνε καλά,
(α) το "πάνω" σημαίνει υπέρβαση γι' αυτούς που ποθούν (όπως είπες) κάτι παραπέρα. Το "κάτω" είναι αυτό από οτ οποίο ήρθαμε και στο οποίο θα πάμε. Δε χρειάζεται να κάνει όνειρα μια φορά ο άνθρωπος;
(και συνεχίζω ... χαριτολογώντας)
(β) στο Γυμνάσιο μ' έλεγε "τσέλλιγγα" (βλάχο) ο Μαθηματικός.
(γ) μετανοιώνεις που είπες καλά λόγια, γιατί, αν 'πεις καλό θα πέσει να σε ... πλακώσει;
(δ) όλα θα πάνε καλά
Νίκο,
ναι, η λύση είναι εδώ στη Γη, για ποιο πρόβλημα, όμως.
Για την πολιτική, ναι, εδώ παίζονται όλα.
Για τις κρύες, μοναχικές νύχτες, που δεν ξέρεις τι σου φταίει, που έχεις προβλήματα τα οποία ούτε καν μπορείς να τα βάλεις σε λέξεις, τότε, όχι, οι λύσεις είναι εκεί πάνω.
Μη βιάζεσαι να "κάψεις" ένα χαρτί χωρίς νά 'χει κάμει τον κύκλο του.
Ocean soul,
είσαι ρεαλίστρια και σε ... πάω.
Κι εγώ κοιτάζω κάτω για κανένα φράγκο (με κούτιανε η φτώχεια μου, όλη την Ελλάδα, δηλαδή).
Όμως, μέχρι τα 30 (περίπου) κοιτάμε πάνω ψάχνοντας να βρούμε λύση, από τα 30 ως τα 45 γινόμαστε ρεαλιστές και, στην ακραία περίπτωση, ωμοί, χωρίς νά 'χουμε 'βρει λύση. Από 'κει και μέχρι τέλος κοιτάμε μόνο πάνω κι είναι σίγουρο ότι θα βρούμε λύση.
Θρύψαλα και αίμα με κάμποση δόση απόγνωσης
Η φρίκη χάραξε με μανία αδρές πινελιές στα μάτια
Θεέ μου, πόσα προσωπεία φορά ο φόβος!
Σίδερα και κορμιά σε κοινό κοιτώνα
Πίκρα και οργή ένα θλιβερό χαρμάνι
Πώς να οικοδομήσεις τον κόσμο πάνω σε ράκη;
Πώς να κάνεις το σταυρό σου χωρίς χέρια;
Πώς να σχεδιάσεις το αύριο με πληγωμένο το χθες;
Που να βρεις τη δύναμη να απεγκλωβιστείς απ’ τα πάθη;
Χάθηκε ο μίτος της ελπίδας μες στο λαβύρινθο του μίσους;
Σφίγγεις τα δόντια για να μη φρενιάσεις λυσσασμένος
Προσφέρεις ακούσια την ανάσα σου σε ένα «Ιερό Τίποτα»
Αναζητάς μια και μόνο πνοή χωμένη στη σκόνη μιας έκρηξης
Ψαχουλεύεις γύρω σου ζητώντας τον ΄Ανθρωπο μάταια
Κολυμπάς στο πέλαγος της βαρβαρότητας τσακισμένος Οδυσσέας
Ως πότε πηγή μιας έμπνευσης θα έχω το Χάος;
Πότε θα ξεκολλήσει το ρημαγμένο σκάφος του Νου από τη λάσπη
και θα γυρίσει μεσοπέλαγα το πηδάλιο της Ελπίδας;
Σπύρο, ας έρθουμε στο κυρίως θέμα.
Με ριζωμένα τα πόδια στο έδαφος, μα με την ψυχή να ποθεί να ανυψωθεί στον ουρανό..
Η μάχη ίση ή άνιση?
Σώμα ή πνεύμα?
Βρίσκομαι Κέρκυρα για διακοπές και ο ουρανός είναι παράξενα οικείος.
Κάτι μου λεέι πως ο τόπος ευνοεί το πνεύμα και πολύ χαίρομαι.
Οι άνθρωποι εδώ είστε θαυμάσιοι, καλλιεργημένοι και ευγενείς.
Παρεμπιπτόντως, ευχαριστώ για τη διαγραφή.
Ερασιτέχνισα,
πάρε με, αν θέλεις, στο 26610-34304
για να σου εξηγήσω από κοντά για τη διαγραφή. Αν συναντηθούμε.
Προσωπικά πάνω δεν κοιτάω και πιστεύω ότι πρέπει να είσαι ή πολύ έξυπνος και ικανός για να κοιτάς πάνω ή πολύ αφελής και χαζός. Βέβαια θα ήθελα -όπως όλοι υποθέτω- να ανήκω στην πρώτη κατηγορία.
Προς το παρόν, είμαι κάπου στο μέσο γι αυτό και αφήνω την Τέχνη (την πολύ υψηλή Τέχνη όμως) να με κάνει να αισθανθώ, έστω και για λίγο, την υπέρβαση που αναφέρεις.
dynx,
μπορεί νά 'χεις δίκιο. Μας έκοψαν τα όνειρα με το να κυνηγάμε το μεροκάματο.
Παρ' όλα αυτά υπάρχει κάποια χρονική σχισμή σ' όλη την ημέρα όπου κάνουμε κάποια υπέρβαση.
κοιτάω ψηλά τη νύχτα τα αστέρια μου δίνουν την ευκαιρία να ταξιδέψω μαζί τους.
όλοι κάποια στιγμή έχουμε ανάγκη κάτι από εκεί ψηλά...
κι όπως λέει και ο μπαμπάς μου η κότα για να πιει νερό κοιτάει και το Θεό γιατί όχι και ο άνθρωπος...
ola kala,
και η πανσέληνος είναι εκεί ψηλά.
Αυτό το ρητό τό 'λεγε κι ο δικός μου μπαμπάς. Όχι, βέβαια, επειδή οι κότες ψάχνουν υπερβάσεις και τέτοια. Εμείς έχουμε την ανάγκη.
Πιστεύεις σε
(α) θεό
(β) υπέρτατη δύναμη
(γ) αρμονία της Φύσης
Απάντησε 1 από 3
σε θεό μ αρέσουν τα παραμύθια
βέβαια ούτε πιστεύω ότι κοιτώντας τον ουρανό θα δεις κάτι θεϊκό για μένα ο θεός ή όπως αλλιώς τον έχει ονομάσει ο καθένας μας υπάρχει μέσα μας και γύρω μας απλά πιστεύω ότι το γεγονός ότι πίσω από αυτό που βλέπουμε υπάρχει ένα ολόκληρο σύμπαν και ίσως και άλλες ζωές που εμείς αγνοούμε, τότε είναι άξιων να τον κοιτάμε και ίσως να ονειρευόμαστε
Πιστευω πως ο ανθρωπος οταν σταθηκε στα δυο(ειμαι δαρβινικη) αρχισε να κοιταζει και προς τον ουρανο..το αγνωστο, κι οσο πιο απομακρο ειναι, γοητευει/προσελκυει τους περισσοτερους. Φυσικα ουρανοκατεβατες λυσεις προβληματων δεν νομιζω να υπαρχουν..ουτε οτι κατεβηκε εξ'ουρανων..κανενας μετεωριτης μπορει..
Προσωπικα πολλες φορες στρεφομαι προς την απεραντωσινη θαυμαζοντας, σκεφτομενη ποσο ασημαντη ειμαι, προσπαθωντας να αποδωσω μορφες στα συννεφα κι αν θες να μιλησω με τ'αστερια που μου εχουν κρατησει πολλες φορες συντροφια.
..απο τις καλυτερες απεικονισεις σου, Σπυρο..εκθετει ακριβως την πραγματικοτητα.
@spyros vlahos:
Ρε,συ,Σπύρο
Θυμήθηκα τώρα εναν κύριο που μάς έφερνε φρέσκο τυρί και γιαούρτι,παλιά,γιατί η μητέρα μου δεν ήθελε τα του εμπορίου και μου ξύπνησε πολύ ωραίες αναμνήσεις,σοβαρολογώ!Έρχεται ο τσέλιγκας! - λέγαμε με την αδελφή μου.Ποτέ δε θελήσαμε να μάθουμε το όνομά του - κάποιο όνομα θα είχε ο άνθρωπος.Μάς άρεσε το "τσέλιγκας",ήταν σαν τίτλος.
Λοιπόν,Σπύρο,μου αρέσεις γιατί το ψάχνεις το θέμα.Αυτό ήθελα να πω.
Μανάρι.
:)
@spyros vlahos:
Και πού'σαι,Σπύρο;Όλα θα πάνε καλά,στο λέω εγώ.
:)
Μεγαλειοτατος, ετσι το λενε στη 'γλωσσα μου',excuse me but I have to do sth with the emirats..
Όλα καλά,
μια κουβέντα για να τελειώσει όλη η ιστορία του θεού "θεός είναι η στιγμή που ξαναγυρίζεις στην πραγματικότητα και θέλεις κάτι να ευχαριστήσις που τόση ώρα ήσουν ένα με το Σύμπαν".
Και, δεν τον κοιτάμε μόνο, μας κοιτάζει κι αυτός κι ενδεχόμενα γελάει με τις μαλακίες που κάνουμε.
Λενιώ,
δεν είναι θέμα περιέργειας το υπερβατικό (αν και νομίζω πως το θάνατο, με την περιέργεια μπορούμε να τον ξορκίσουμε).
Τα ποια προβλήματα δεν λύνονται είναι θέμα αντίληψης, ναι, δεν σου πληρώνει τη ΔΕΗ ο θεός. Όμως σου απαλύνει την ψυχή αν έχεις το τελευταίο 100στάρικο κι ύστερα γιοκ.
Και, σκέψου ότι οι Επιστήμες είναι μια άλλη προσσέγγιση, τίποτα περισσότερο.
Μανάρι (όλα θα πάνε καλά),
πιθανόν το όνομα του τσέλιγγα που δε θα ξέρατε να ήταν ... Βλάχος.
Άλλο θέλω να 'πω : διακρίνεις τη δύναμη του να σε απογειώνει μια μαλακία που είπε κάποιος (εγώ, ας πούμε) στο ίντερνετ;
Και, μ' αρέσουν όλα αυτά τα τρυφερά που μπορεί κάποιος να 'πει μέσα από την ανωνυμία του γουέμπ.
Και, πού 'σαι : αν έρθεις Κέρκυρα, δεν μπορώ να σε φιλοξενήσω, αλλά ένα κρασί θα το πιούμε για να ... εκπρωκτοθούμε εκ του γέλωτος.
Λενιώ,
το τελευταίο δεν το κατάλαβα, τι Εμιράτα και τι Μεγαλειώτατοι;
Δεν θα τα καταλαβαινεις ολα ..
@spyros vlahos:
Από πού να πρωτοξεκινήσω,γλωσσοπλάστη μου;!
Φυσικά διακρίνω την δύναμη της επικοινωνίας μέσω Ίντερνετ και χαίρομαι!
Όταν έρθω Κέρκυρα(garantie!)θα με δεις με μια πινακίδα στο Λιστόν που θα έχω κρεμασμένη στο λαιμό μου με την επιγραφή:"μανάρι".Είναι σίγουρο πως θα με ξεχωρίσεις μέσα από το πλήθος πάραυτα(και θα μου πεις πάρε αυτά και αμέσως σε βρήκα)
:)
Νομίζω πως είναι ένας καλός τρόπος για να γνωριστούμε.
Ναι,θα πιούμε κάπου ένα κρασί και αυτό το ρήμα που είπες,να το προτείνουμε να συμπεριληφθεί στο νέο λεξικό του Μπαμπίνο.Μου άρεσε γιατί άλλο "εκπρωκτοθούμε" και άλλο "ξεκ@λ@θούμε".
Καλημέρα!
Παιδιά, αν βρείτε κάτι ενημερώστε με... πάνω σ’ οτιδήποτε, εγώ έλειπα και δεν τα παρακολούθησα τα μαθήματα.
Με μεγάλα πράγματα ανακατεύεσαι Σπύρο... ή μπας και δεν είναι μεγάλα;
Λενιώ,
εντάξει
Μανάρι,
(α) μην ξεχνάς ότι στην Κέρκυρα έχει τρελοκομείο. Αν κάμουμε το παραπάνω σκηνικό θα μας κλείσουν μέσα "παρε αυτά".
(β) Δεν ξέρει πόσο βουρλίζομαι μ' αυτές τσι λεχτικές τζιριτζάντζουλες (=φιοριτούρες)
Γιάννη,
η αλήθεια χάθηκες τελευταία.
Όχι δεν είναι μεγάλα, καθημερνά είναι.
Μεταφέρθηκες εκεί που έλεγες;
Καλή διαμονή.
Όχι ακόμα, έχουμε πολλά που πρέπει να κάνουμε, δεν βιάζομαι κιόλας... δεν είχα πάρει χαμπάρι την ανάρτηση είναι η αλήθεια, ήρθα με το που την είδα... διαισθάνομαι πως τούτη η ανάρτηση έχει κάτι το διαφορετικό, δεν ξέρω τι, θα το ανακαλύψω στα σχόλια που θ' ακολουθήσουν... κάτι έχει όμως.
Γιάννη,
welcome
Δεν ξερω αν ειναι αγραφος κανονας να δουμε τα 'σχολια' των αλλων για να αφησουμε το δικο μας...εσεις θα μου πειτε..
Carpe diem ή prospatheia gia epananthropimo?
Anthorpoi ή anthropakia?
As dialexoume o kathenas ti theloume kai ti mas axizei?
Εγώ βοηθηέ με. Καμιά φορά η λεζάντα είναι αρκετή, άλλες φορές όχι. Για τους νόμους δεν ξέρω, προσωπικά μ' αρέσει να τους παραβιάζω, έχει πιο γούστο έτσι.
..πανω που εμαθα να μιλαω μια γλωσσα..γκιουσουρουμ..συγνωμη..
..κι εμενα..κι εμενα..γιαννης..αλλιως δεν θα ταν νομοι..
Αν κρίνω απ' την σιωπή, ο οικοδεσπότης μας παίρνει το μπάνιο του σε αμμουδερή παραλία πάλι, δίνοντας ξανά λαβή για σχόλια, του στυλ χθες ήσουν εκεί και τα ρέστα... δεν βάζει... μυαλό αυτό το παιδί ήθελα να πω.
Εχει η Κερκυρα..
..και μυαλα και παιδια..ηθελα να πω..που θα παει..θαρθει..και μετα ποιος τον ακουει..
Ναι, απ' ό,τι θυμάμαι, μεγάλες και καθαρές... ο πιο ειδικός βέβαια είναι ο Σπύρος να μας δώσει ένα τοπογραφικό... αλλά που μυαλό αυτός τώρα, μετά από τόσα ούζα... έτσι δεν είναι Σπύρο;
Μανάρια,
ξανά λοντά σας. Δεν κάνω μπάνια, πέρσυ έκαν 2 και φέτος δεν έχω πάει ακόμα κι αμφιβάλλω αν θα πάω, Τον βαριέσαι και τον Παράδεισο κάποια ώρα.
Έβλεπα το Bucket List με τον Νίκολσον και ... βουρλίστηκα. Φοβερό έργο.
Στο μεταξύ εσείς πιάκατε κουβεντούλα. Θαυμάσια!
Giousouroum,
(α) προσπάθεια για επανανθρωπισμό
(β) μέσα σ' ένα ανθρωπάκι μπορεί να κρύβεται ένας, εν δυνάμει, άνθρωπος
(γ) σωστό, να διαλέξουμε τι θέλουμε. Μόνο που δε θα 'πούμε εμείς τι μας αξίζει.
Χάρηκα που πέρασες.
Λενιώ και Γιάννη,
σας βλέπω και τους δύο (ούτως ειπείν) "εν στύσει" για επανάσταση.
Πάμε, σύρτε με κι εμένα που αισθάνομαι πολύ γέρος.
ουζακι και χταποδακι..μμμ..
Γιάννη,
όχι, το ούζο είναι το πιο τραγικό μεθύσι. Με την μπύρα πάει καλά αλλά θέλεις άπειρες ποσότητες για να μεθύσεις.
Λενιώ,
γράφε ελεύθερα σε όποιον και ό,τι θέλεις.
Λενιώ,
πήγα στο προφάϊλ σου και είδα Education. Τι σημαίνει αυτό;
ειδες γιαννης εκει ηταν..
Λενιώ,
δεν μιλάς καλά ελληνικά; Μήπως είσαι από ή στο εξωτερικό;
Μου αρεσει η ελληνικη γλωσσα αλλα ειναι δυσκολη..
..to learn..to speak..the spelling is too hard for me..
Lenio,
why? Are you a foreigner? Where from? Where do you live? Where am I connected right now, at which part of the world?
In case of doubt I'l allow you to use greeklish (which I hate them).
I am sorry but I don't know education means...
..what..
Lenio,
I read to your profile that your occupation is "Education". And so I asked what do you do. That's all.
PS. At my last post I decided to stop writting in English. Is it problem? Do you want me to continue writting (as far as I'm able) in English?
To be honest..I prefer you writing in greek..so I can learn more greek..but if you wish..you can express yourself in english as well..
Λενιώ,
μ' αρέσει κι εμένα να γράφω ελληνικά.
Από πού είσαι;
Αισθανομαι περα ως περα ελληνιδα..δεν ξερω τι μπορει να σημαινει αυτο για καποιους..ειναι η αληθεια ομως..
Λενιώ,
εντάξει.
Είσαι φοιτήτρια;
..ναι ειμαι..μαθητρια..θα ελεγα..
Σπύρο, είσαι της ΕΥΠ;
Καλα..γιαννης..εισαι απιθανος οταν θελεις..
Φτάνει να κοιτάμε άλλο πάνω και να περιμένουμε, φτάνει!!! Ας κοιτάμε μόνο την ομορφιά να παίρνουμε δύναμη ε.
ναι, regina, φτανει..straight ahead well, If I'm right..
Γιάννη,
να γνωρίσω τους συνομιλητές μου θέλω, κακό κάνω;
Λενιώ,
γιατί εγώ είμαι καθηγητής ... θα έλεγα
Regina,
κοιτώντας πάνω δεν περιμένουμε μόνο. Το ποστ τελειώνει και με την ομορφιά που έχει ο ουρανός (ημερήσιος και νυχτερινός).
Και, σίγουρα, η σημασία είναι αλληγορική. Λέω στυος μαθητές μου (σαν introduction όταν αρχίζει η χρονιά) ότι "είναι σκουλήκια που κοιτάζουν ψηλά. το αν θα γίνουν άνθρωποι είναι δικό τους θέμα". Αρκετοί απ' αυτούς το θυμώνται πολύ μετά αφού τελειώσουν το σχολείο. Και, μάλλον, γίνονται άνθρωποι. Τους συναντάω στο δρόμο και τους ρωτάω αν γίναν. Βλέπω τότε το βλέμμα τους να λάμπει δηλώνοντας τους τίτλους σπουδών τους ή τη δουλειά που κάνουν.
..σε πιστευω...
Λενιώ,
να μη σε ρωτήσω τίποτ' άλλο γιατί θα με ... φάει ο Γιάννης!
Ότι σου κάνω ανάκριση και τέτοια.
Γι' αυτό, λοιπόν, δε θα σε ρωτήσω πού μένεις. Και θα μείνω με την απορία.
..κατι ξερει ο γιαννης..
Λενιώ,
γιατί τόση ... μυστικοπάθεια;
εγω κοιταξα αρκετες φορες προς τα πανω αλλα δεν βρηκα αυτο που ηθελα
spyridoulini,
και τι ακριβώς ήθελες;
Σπύρο, νομίζω πως το παραπάνω σχόλιο σου την... τακτοποίησε την ανάρτηση.
ΟΝΤΩΣ,ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΕΙ Η SEXY ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΗ,ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΟΙΤΑΞΑΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ,ΘΕΛΗΣΑΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ,ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...
Μας έχουν κάνει να ξεχνάμε να κοιτάμε πάνω. Κοιτάμε κάτω συλλογιζόμενοι τα προβλήματά μας. Και να ψαχνόμαστε γενικώς..
Hi Spiros
Πράκτορές μου στην Βρετανική πρωτεύουσα με ενημέρωσαν ότι τούτες τις μέρες φθάνουν στο νησί προερχόμενοι εκ Λονδίνου οι Αφοι Τόμπρου Nick and Toklis (Ερωτόκριτος ο ψυχολόγος). Ο Νικ συνοδεύεται από εξωτικόν μουνέτον κατά 25 χρόνια νεώτερον εμού. ( Είμουνα φίλη με τον Νικο.)Ελπίζω να απολαύσουν το απέραντο γαλάζιο.Αυτή είναι μιά επαναστατική πράξις τα υπόλοιπα είναι όπως καταλαβαίνεις
μουντάδα καταιγίδας.
Καλή βδομάδα . Φιλάκια
Τιμ.
Spyros1000,
ίσως ακόμα δεν έχουν έρθει τα ωραία; Ίσως δεν πίστεψες πολύ σ' αυτό που ήθελες;
Δεν ξέρω.
Ταχυδρόμε,
σ' αυτό έχεις δίκιο κι άρα κάτι πρέπει να γίνει (σε ατομικό και πολιτικό επίπεδο).
Ανοιχτός σε προτάσεις.
Τιμοξένη,
(α) όταν λες "φίλη του Νίκου" εννοείς κάτι πιο ... βαθύτερο;
(β) πού αλλού έχεις απλώσει τα πλοκάμια με τους πράκτορές σου;
(γ) "μουνέτον" κατά το "κλαπέτον"; Εμένα μου έχει φύγει.
Spyros1000,
μάλλον η σέξυ συνονόματος (αν κρίνω από το προφάϊλ της) κοιτάζοντας πάνω θέλει να 'δει ένα Lear Jet νά 'ρχεται να την πάρει.
Τόνιωσα το ερώτημα, τώρα το σαββατοκύριακο με μια βόλτα στη Τζιά. Δες στο blog, όπου και σχετική φωτό. Τα πάνω με τα κάτω δεν έχουν διαφορά. Η οπτική γωνία προσέγγισης έχει να κάνει. ΠΡος τα πάνω όλα τα ενδεχόμενα είναι υπαρκτά. Προς τα κάτω, η γήινη υπόστασή μας, μας θυμίζει ότι η ζωή είναι μικρή.
Here comes a sun,
έχεις απόλυτο δίκιο. εμείς κάνουμε τον παράδεισο ή την κόλαση, ανάλογα το πώς κοιτάμε τα γεγονότα.
Λοιπόν Σπύρο το βρήκα. Φτιάχνεις τις αναρτήσεις σου με τέτοιο τρόπο που να είναι απίθανο να τις δει κάποιος άλλος αλλιώς. Χαίρεσαι όταν κάποιος επιβεβαιώνει αυτές σου τις σκέψεις, όταν δηλαδή έχεις κάποια αποδοχή... για σκέψου το λίγο αυτό.
Γιάννη,
(β) ναι, χαίρομαι πάρα πολύ. Και όχι μόνο.
(α) όχι, τις φτιάχνω έτσι που να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα (αν θυμάσαι, σε πολλές βάζω πολλά ερωτηματικά). Οπότε οι περισσότεροι είναι ήδη μέσα.
Δεν κάνω τίποτα περισσότερο, εικονοποιώ στους ανθρώπους αυτά που κι οι ίδιοι σκέφτηκαν.
Αρκετές, όμως, εγείρουν κι άλλες ιδέες που δεν τις είχα σκεφτεί. Τότε με βάζουν εμένα σε σκέψη. Αυτό έχει γίνει πάμπολλες φορές (θυμάσαι που έγραφες για την αρχή και το τέλος ενός έργου; Κι είχα βουρλιστεί ολόκληρος;)
Ναι... και μ’ αρέσεις γιατί είσαι ειλικρινής... βαριέμαι όμως όταν οι ερωτήσεις εμπεριέχουν τις απαντήσεις ή οι τελευταίες είναι αυτονόητες. Τότε μου φαίνεται πως αυτό που έκανες δεν οδηγεί πουθενά, ούτε πάνω, ούτε κάτω.
Γιάννη,
ακόμα κι εσύ που είσαι έξυπνος σου χρειάζεται καμμιά φορά να σου θυμίσουν πράγματα που σκέφτηκες. Έτσι στρογγυλεύει κι ο λοκληρώνεται καλύτερα μια σκέψη. Εξ' άλλου, τη δεύτερη φορά (όταν ένας πίνακας σου θυμίσει) μπορεί νά 'σαι σ' άλλη κατάσταση και να κάνεις άλλους συνειρμούς
Σωστά. Εντωμεταξύ, καθώς μιλάμε εδώ έχω την εντύπωση πως μιλάμε στην αρχαία αγορά κι ότι οι άλλοι, με τις χλαμύδες τους παρακολουθούν για να πάρουν τον λόγο με τη σειρά τους, λέμε τετριμμένα πράγματα θέλω να πω, σαν να μεταφέρουμε έναν αρχαίο λόγο... αυτή την αίσθηση την έχω γενικά με το internet, ίσως γιατί ό,τι λέμε, το λέμε δημόσια.
Γιάννη,
μην έχεις κανένα άγχος. Όποιος θέλει να μιλήσει είναι απόλυτα ελεύθερος. Αν δεν το κάνει ή δε θά 'ναι συνδεμένος ή δε θα θέλει ή θα του φαίνονται μαλακίες αυτά που λέμε. Επειδή, όμως, τα λέμε εμείς, για 'μας δεν είναι μαλακίες. Άρα μην έχεις κανένα άγχος.
Και μη φοβάσαι αν είναι ή δεν είναι τετριμμένα. Αν είναι θα μας 'πουν (ελπίζω), αν δεν είναι, κάποιος ίσως γίνει καλύτερος.
Μην έχει άγχος τι θα 'πουν οι άλλοι.
@spyros vlahos:
Μανάρι,
Καλημέρα καταρχάς.
Μου αρέσει το ρήμα "βουρλίζομαι",γελάω όταν το βλέπω γραμμένο,αλλά έχω να σου προσάψω ότι μπαίνεις σε άλλα blogs και τους προσφωνείς "μανάρια".Αυτό είναι c(l)opyright και θα σε μαλώσω πάρε αυτά.
:)
Καλά,άντε,μπορείς να το χρησιμοποιείς αλλά με φειδώ!
Άσχετο - σου αρέσει ο φιδές;
Και κάτι ακόμη:ναι,το γνωρίζω αυτό που μου λες ότι υπάρχει στην Κέρκυρα αλλά νομίζω ότι εμείς θα διασκεδάζαμε τόσο πολύ τους ήδη βουρλισμένους ψυχίατρους που δε θα ήθελαν να ξανακάνουν συνεδρίες και θα τους κάναμε εμείς καλά.
Αυτά.
Πες μου τη γνώμη σου,μανάρι.
Σήμερα θα φτάσουμε,λέει,τσι 43 βαθμούς στην πρωτεύουσα.Θα γίνουμε κοκκορόπουλα ψητά.Τσιτσί.
Μανάρι,
(α) ανθρώπινες αδυναμίες να προσφωνώ κι άλλα μανάρια, ως "μανάρια"
(β) δεν μου αρέσει ο φιδές
(γ) η κουμπάρα μου είναι Διευθύντρια σ' ένα τμήμα του Ψυχιατρείου, θά 'χαμε καλή αντιμετώπιση. Όχι σαν τη Λέρο που τους αντιμετωπίζουν σα λέρες
(δ) ο καύσωνας, αν δε συνοδεύεται από υγρασία, δεν είναι και τόσο τραγικός, μένεις σε σκιά. Στην Αθήνα, απ' όσο ξέρω, δεν έχετε υγρασία.
Παρά το γεγονός ότι είμαι άνθρωπος που ψάχνεται συνέχεια, αυτό δεν έχω καθίσει να το αναλύσω. Περισσότερο απολαμβάνω το θαύμα παρά προσπαθώ να το εξηγήσω... Είμαι νέα ε;
Winston,
έτσι ξεκίνησα κι εγώ το μπλογκ, για να θεραπεύσω και να θεραπευτώ.
Αντανακλάσαι στους άλλους ανθρώπους, αυτό είναι μοιραίο.
Είσαι απελπιστικά νέα, αλλά, κουράγιο, θα γεράσεις. Καθυστέρησέ το λίγο!
Κι αν με γερνάνε οι άλλοι;
Αυτό πώς το πολεμάς...;
Απόλαυσέ το, δεν είναι και για θάνατο...
Winston,
βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί.
Μια σχέση την κάνουμε για να περνάμε καλά. Αν δεν περνάμε, ψάχνουμε να δούμε το δικό μας υποσυνείδητο τι συμβάσεις έχει κάμει. Και ποιο είναι το αδύνατό του σημείο.
Γιάννη,
κι εγώ απολαμβάνω το ... γήρας. Είναι, όμως, για θάνατο. Τι άλλο;
Για τρελίτσες Σπύρο, για κορδελίτσες... αλλιώς δεν περνάει αυτός ο καιρός... τι άλλο να κάνεις στο περίμενε;
Γιάννη,
είμαι πάντα υπέρ της καλής παρέας με ... χημική υποστήριξη (κρασάκι). Μέσα από κουβέντες γινόμαστε καλύτεροι.
Xαιρετώ την Παρέα κατ'αρχήν!
Οχι προς τα πάνω δεν κοίταξα ισως γιατί από πολύ μικρή και από ένστικτο κοίταξα προς τα μέσα........
Και ακόμη κατά κεί κοιτάω...
και μαθαίνω.....
Κέλυ,
δεν ξέρεις τι χάνεις! Προς τα πάνω είναι και τ' αστέρια,
A ναι ! Δεν κοιτάω μεν αλλά βλέπω δε! Τ'αστέρια ,το μπλέ τ'ουρανού,και κα΄τι ηλοβασιλέματα ΝΑ ΧΑΝΕΣΑΙ....
Πιό σωστό είναι να πω λοιπόν, δεν ψάχνω προς τα πάνω. ΒΛΕΠΩ όμως ...
Mανάρι,
Περνάω δύσκολα.
Πες μου κανά Κερκυραϊκό γιατρικό εκτός από φασκόμηλο και μολόχα.
Πονάω μέσα μου.'
Πονάω έξω μου.
Πονάω παντού.
Μανάρι,σοβαρολογώ.
Μη σε παρασύρουν οι μπλε φωτογραφίες.
Όλα θα πάνε καλά,
δεν καταλαβαίνω, ΄πονάς σωματικά ή ψυχολογικά;
Τι πόνος είναι; Ηλίαση Γρίππη; Τι;
Γκόμενος φευγάτος; Τι;
Απ' όλα.
Πένθος.Και ξέρω πως το πένθος δεν ταιριάζει στην Ηλέκτρα.
Και δε με λένε Ηλέκτρα,κάτι είναι κι αυτό.
Μανάρι.
Έφυγε ένα δικό μου πρόσωπο.
Μανάρι.
Δε μπορείς να κάνεις τίποτα.
Αλλά σ ευχαριστώ που με σκέφτηκες.
Μανάριο μανάρι.
Λέω να αποσυρθω για λίγο.
Καλή ιδέα,ε;
Όλα θα πάνε καλά,
μην αποσυρθείς, βγάλτα από μέσα σου.
Είναι φυσική ροή των πραγμάτων αλλά είναι σίγουρα επώδυνο (γι' αυτούς που μένουν).
Σκέψου τα καλά του και σκέψου ότι ίσως, τώρα, είναι καλύτερα γι' αυτό το πρόσωπο.
Εμείς λυπούμαστε, αυτός ή αυτή θα ταξιδεύουν μέσα σε φως.
Εσύ θα τραβήξεις το ζόρι να συνειδητοποιήσεις την έλλειψη, μόνη σου, εμείς εδώ γύρω θά 'μαστε απλώς στηρίγματα που θα ξέρεις ότι μπορείς να ακουμπάς και να μας λες ό,τι θέλεις. Κι εμείς θα σε σκεφτόμαστε και θα προσευχόμαστε να περάσει ο πόνος σου γρήγορα.
όχι ...πάνω Σπυρο. Εδώ.
Εδω κάτω ...χαμηλά. Εδώ είναι οι άνθρωποι. Κι όσο πιο χαμηλα΄, τόσο πιο ...ανθρωπινα
Κατερίνα,
εδώ κάτω είναι οι άνθρωποι αλά εκεί πάνω είναι τα όνειρά τους.
@spyros vlahos:
Σπύρο,έχεις μεγάλη καρδιά.
Ελπίζω όχι και μεγαλοκαρδία.
:)
Μαναράκι.
Στο τέλος,όλα θα πάνε καλά,μην ανησυχείς!
Αμάν θέμα που άργησα να πάρω είδηση. Το άνθρωπος από το άνω θρώσκω όχι μόνο είναι λανθασμένο αλλά είναι και εκ του πονηρού.
Απο το όψη και άνδρας προέρχεται και έχει παίξει σε αυτό ρόλο η ανδροκρατία.
Θα επανέλθω..
Όλα θα πάνε καλά,
άσε με εμένα, ανάπνευσα λίγο τώρα.
Σίγουρα θα πάνε όλα καλά, a man can be destroyed but not defeated.
Τα φιλιά μου.
Λάκωνα,
σοβαρά μιλάς; Μου τό 'πε φιλόλογος, σούργελο θά 'ταν!
Αισθάνομαι προδωμένος διότι είμαι εύπιστος.
Πες μου την ακριβή ετυμολογία, όμως.
Ρε συ Σπύρο μετά απ' αυτό έχεις όρεξη για ετυμολογίες; Σε θαυμάζω... εγώ πάντως της είπα, θέλω μια κρύα μέντα, ψηλό ποτήρι και πάγο.
Αυτή πάλι σήκωσε τους ώμους της και κοίταξε πέρα... γυναίκες.
...και ότι ετοιμαζόμουν να σχολιάσω πως επιβεβαιώνεται η θεωρία του Δαρβίνου, οταν διάβασα το σχόλιο του "Λάκωνα"..τώρα??? καλύτερα να περιμένω διευκρινίσεις απ τον Λάκωνα, ως τότε όμως, οταν ο ουρανός ειναι γεμάτος αστέρια δε κουράζεσαι να τον απολαμβάνεις!
Γιάννη,
καπνίζω (μαλακισμένα) τσιγάρα με μέντα.
Γυναίκες!
Mtryfo (σίγουρα δεν είναι ntryfo δηλαδή "εντρυφώ";)
Ετυμολογία, ξε-ετυμολογία, οι άνθρωποι πάνω κοιτάζουν για διαφορετικούς ο καθένας λόγους
Καλωσήρθες
Το έλαβες το μ'ήνυμα,Σπύρο,ή να το στείλω από άλλη διεύθυνση;
Τώρα τελευταία η διεύθυνση sappharignota κάνει κάτι περίεργα.
Σπύρο,αν σε έκανα να ανησυχήσεις πολύ,συγγνώμη.
Συγγνώμη,μανάρι...τελούσα υπό καθεστώς ανησυχίας.
Το έλαβα κι απάντησα, δεν έλαβες τίποτα;
Δε σου είπα ότι έχει πρόβλημα η διεύθυνση;
όχι,δεν έλαβα.Από δω και πέρα,στέλνε ό,τι θέλεις στο gorgo@gmail.com
Η άλλη μάλλον θα καταργηθεί.Δε λαμβάνω πλέον τίποτα από εκεί.Δεν ξέρω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Για να μην ξαναγράφεις,στείλε το ίδιο μήνυμα που έχεις στείλει,με προώθηση.
συγγνώμη,
η σωστή διεύθυνση είναι gorgo1444@gmail.com
Τα έχω ακόμη χαμένα.
Μανάρι,
εντάξει σού 'στειλα
@spyros vlahos:
O.K,ευχαριστώ,το έλαβα,σου απάντησα.
Καληνύχτα.
Μανάρι
καληνύχτα
Εμένα με γερνάει η κατάσταση γύρω μου. Δουλειές, χρέη, τρεξίματα. Αν δεν είχα τον άντρα μου θα είχα καταρρεύσει κανονικά... Μάλλον πρέπει να σκληρύνω λίγο... (άσχετο με τα άλλα σχόλια αλλά είπα να απαντήσω.)
Winston,
ίμαστε ακριβώς στην ίδια μοίρα, χρέη κλπ.
Μη στενοχωριέσαι, όμως, υπάρχει κάποιος που σε στηρίζει και σε σκέφτεται (ο άνταρς σου).
Και κάποιες ώρες της ημέρας μένι και λίγος χρόνος για όνειρα.
Γι' αυτό έχω λυσσάξει μ' όλες τσι μαλακίες τσι ποιητικές που βλέπω στα μπλογκς, λες κι έχουν έρθει από άλλο πλανήτη, δεν τους αγγίζει η πραγματικότητα.
Μη στενοχωριέσαι, από τις χαραμάδες που μας αφήνει η ζωή προχωράμε.
παιδιά sorry αλλά τα χρέη δεν είναι μοίρα αλλά αποτέλεσμα υποτίθεται ορθολογικών αποφάσεων. Χρειαζόμαστε πράγματα γι αυτό δημιουργούμε χρέη. Η μαλλον δεν χρειαζόμαστε. Μας κάνουν να τα χρειαζόμαστε και μάλιστα παρουσιάζοντας τόσο εύκολη την απόκτησή τους με δάνεια και κάρτες. Ως υπεύθυνοι ενήλικες λοιπόν αντί να κλαψουρίζουμε θα πρέπει απλά να δώσουμε πίσω τις κάρτες και να κάνουμε κράτει στην κατανάλωση.
Εδω λοιπό Σπύρο μου αρχίζω τσι μαλακίες, υποστηρίζοντας ότι η τέχνη μπορεί να μας σώσει από την παρακολούθηση διαφημίσεων στις οποίες παρεμβάλλονται ειδησεογραφικές εκπομπές που μιλούν για φτώχεια και ακρίβεια. Η τέχνη, ακόμα και αυτή η άτεχνη των blogάριων είναι μια προσπάθεια να ξεσκάσουμε, να εξομολογηθούμε στον εαυτό μας ότι δεν αντέχουμε άλλο. Ισως βέβαια θα έπρεπε να πάρουμε τα όπλα ή έστω τα γιαούρτια ή απλά να εξασκηθούμε στο στοχευμένο φτύσιμο. Θα γίνει και αυτό. Λίγο ακόμα να χειροτερέψουνε τα πράγματα.
Hear, comes a sun
σωστή αλλά λίγο αποπροσανατολισμένη : σίγουρα τα μεγάλα καταναλωτικά ανοίγματα (με τεχνητές ανάγκες) φέρνουνε χρέη.
Αλλά ένα σπίτι να μην έχεις;
Ούτε διακοποδάνεια, ούτε εορτοδάνεια, ούτε τέτοιες μαλακίες, τώρα πια δανειζόμαστε για να ... τρώμε.
Η αύξηση της ΔΕΗ είναι μάλλον μπλόφα, διότι (άκουσα) ότι το 70% της παραγωγής ρεύματος γίνεται με λιγνίτη στην Ελλάδα.
Ενα σπίτι ναι. Το βρίσκω λογικό. Αλλά τι σπίτι? Πριν από χρόνια αγόρασα ένα παραγκόσπιτο στη Χαλκιδική. Το μόνο του προσόν ήταν ότι βρισκόταν πρώτο τραπέζι πίστα στη θάλασσα. Ξέρεις τι με ρωτούσαν όσοι το έμαθαν? Αν έχει πισίνα ή χώρο για να φτιάξω πισίνα. Και αυτό συνάδελφοι από τη δουλειά. Υπάλληλοι. Στο μυαλό του έλληνα ένα εξοχικό χωρίς πισίνα είναι μαλακία. και ας είναι δίπλα στη θάλασσα.
Αρα ούτε τα σπίτια που χρειαζόμαστε αγοράζουμε. Αγοράζουμε σπίτια μεγαλύτερα, ακριβότερα, εντυπωσιακότερα. Γιατί σκέφτεται ο άλλος και λεει. Δε βαριέσαι. Τι 500 η δόση τι 700. Δε σκέφτεται ότι θα πληρώνει περισσότερη ΔΕΗ, περισσότερο πετρέλαιο, περισσότερα κοινόχρηστα και οικιακή βοηθό και ακόμα περισσότερα έπιπλα και νερό για τον κήπο και φόρους και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Εχουμε εκτροχιαστεί πλήρως.
Και για να επαναφέρω τη συζήτηση στο αρχικό ερώτημα. Ο άνθρωπος/ έλληνας δεν κοιτάει πια προς τα πάνω. Κοιτάει πόσο τον κοιτάνε οι άλλοι. Αν μπορεί να τους θαμπώσει με το "έχει" του. Είναι μέχρι το λαιμό χωμένος στη λογική του "υπάρχω για να φαίνομαι". Και τώρα που το φαίνεσθαι δείχνει να μην μπορεί να υποστηριχτεί κοντεύει να λαλήσει. Και θα λαλήσει είναι βέβαιον
Hear, comes a sun
μιλάς το ευαγγέλιο, κι αυτοί που την ακούσανε πρώτοι ήταν οι σφόδρα καταναλωτές (φαίνομαι, άρα υπάρχω).
ενώ οι (εκ πεποιθήσεως) βουδιστές αν δεν έχουν να πληρώσουν καφέ (3 ευρώ) κάθονται σ' ένα παγκάκι στην Πλατεία με ένα τσάϊ (1 ευρώ) και δεν αισθάνονται ότι έχασαν τίποτα.
Έχεις παιδιά;
Οχι παιδιά. Είμαι μια αδιόρθωτη θεία. Εξ ου και το παραθαλάσσιο, 500 χλμ μακριά από κει που μένω. Για το... παιδί. Αν εκεί πάει το μυαλό σου. Για τον καφέ δε. Μ αρέσει ένας καλός freddo και ας κάνει 3 ευρώ. Γιατί? Γιατί εξ ίσου απολαμβάνω ένα σκέτο ελληνικό με σπιτικό γλυκό με καλή παρέα στην αμμουδιά. Βουδίστρια δεν είμαι. Πήγα δημοτικό στα '60ς όμως όταν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στο να πας με τα πόδια στο σχολείο για να αγοράσεις 5 καραμελίτσες της δεκάρας. Ετσι πούλησα και το αυτοκίνητο. Πηγαίνω με τα πόδια και τρώω πικρές καραμελίτσες βλέμματος, τους ανθρώπους με τα σκυμμένα κεφάλια και τους άλλους ανθρώπους που κάνουν πως βλέπουν ψηλά αλλά τα μεγάλα μαύρα γυαλιά τους κρύβουν τα τρομαγμένα μάτια τους. Τώρα οι άνθρωποι δεν διαλέγουν. Τα θέλουν όλα τώρα. Και όταν δεν τα έχουν νιώθουν ηττημένοι. Εμένα μου φαίνεται πολύ καλό που επιτέλους μετά από πολλά χρόνια έχω παπουτσια που λιώνουν.
http://nomads-tales.blogspot.com/2008/06/blog-post_25.html
Hear, comes a sun,
(α) το θέμα είναι να μην έχεις λεφτά να πιεις τον καφέ. Τι κάνουμε τότε; Εκχωρούμε απόλαυση σε ποιούς; Στο γουρούνι το Ζαχόπουλο;
(β) Κι εγώ πήγαινα Δημοτικό με νόμισμα τη δεκάρα. Θυμάσαι πώς ήταν τότε, πριν ανοίξει η τηλεόραση παράθυρα στην κατανάλωση;
Δεν ήταν πιο τρυφερά; Ή τα εξωραίζω εγώ για να μη μιζεριάζομαι;
(γ) Οι μαλάκες τα θέλουν όλα τώρα ξέροντας ότι τίποτα δε θ' αποχτήσουν.
(δ) ναι, πιθανό να μην έχει και νόημα το ψηλά αφού το υπερβατικό (αν θέλεις το λέμε και "θεό" δε μ' ενδιαφέρει) είναι ήδη μέσα μας.
Προς όλους :
O πλανήτης Άρης θα είναι ο ορατός στον ουρανό νύχτας αυτόν τον Αύγουστο.
-Θα φανεί τόσο μεγάλος όσο η Πανσέληνος στο γυμνό μάτι.
-Καλύτερη στιγμή να το παρατηρήσετε θα είναι στις 27 Αυγούστου στις 12.30 τοβράδυ όταν ο Άρης θα έρθει σε απόσταση 34.65Μ μίλια από τη γη.
-Θα μοιάσει σαν να έχει η γη 2 φεγγάρια.
-ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ..... Η επόμενη φορά που ο Αρης θα έρθει τόσο κοντά θα είναι το 2287.
-ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μοιραστείτε το με τους φίλους σας δεδομένου ότι ΚΑΝΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ δέν θα ξαναδεί τέτοιο θέαμα
Υπέροχε αγαπητέ Σπύρο, εναποθέτω ταπεινή καλημέρα ή καλησπέρα εν μέσω δουλειάς.
Θα θελα πάρα πολύ να διαβάσω τα σχόλια που φωτίζουν την ανάρτηση αλλά είναι αδύνατον αυτή την στιγμή.
Να σου πω μόνο ότι κοιτάζω "άνω" όταν βρέχει και όταν πονάω. Σπάνια όταν χαμογελώ. Ισως είμαι αχάριστη. Ισως πάλι την δύναμη την ψάχνουμε λάθος σε κάτι έξω από μας.
Υπέροχη ανάρτηση.
Freedula,
καλή δουλειά.
Όταν κοιτάζεις πάνω, μετά δε χαμογελάς;
Οταν κοιτάζεις πάνω αργά ή γρήγορα αρχίζεις να χαμογελάς. Αβίαστα. Το ζήτημα είναι πότε θα αρχίσεις να κοιτάς συστηματικά επάνω και μόνο επάνω.
Hear, comes a sun
Όταν είναι ... άδειος ο δρόμος (και συγχωρείστε μου το παιγνιδιάρικο ύφος)
Σοβαρολογώντας
(α) όταν ο θόρυβος της καθημερνότητας κοπάζει λίγο. Δεν είναι, το "πάνω", μια μόνιμη κατάσταση ούτε είναι (που λέμε) για χόρταση. Στιγμές αρκούν να σε καθαρίσουν και να σε εξαγνίσουν.
(β) στη διεύθυνση που μού 'στειλες είχα πάει παλιά, ωραία ιστορία
Here comes a sun... ωραία τα είπες παραπάνω, για τα λιωμένα σου παπούτσια, σε χάρηκα.
Σπύρο, όντως θα γίνει αυτό με τον Άρη; Να το πούμε στους Αμερικάνους βρε, μια και θα ‘ναι ένα βήμα, ευκαιρία δεν είναι;
Γιάννη,
σωστός, θα μπορείς να 'πας και με ... αστική
Αγαπητέ Σπύρο θα σφετεριστώ το χώρο σου για να απαντήσω στον/στην here comes a sun.
Δεν έχω χρέη γιατί είμαι μια καταναλώτρια μαλάκω που έβγαλε τριακόσιες κάρτες και πεντακόσια δάνεια για να ικανοποιήσω τις υλικές μου επιθυμίες...
Έχω χρέη για πάρα πολλούς λόγους και κάποιοι είναι οι παρακάτω...
Πέρυσι το Μάιο και εγώ και ο άντρας μου μείναμε άνεργοι. Κακή συγκυρία και bad luck θα μου πεις. Αποφασίσαμε λοιπόν να δοκιμάσουμε την τύχη μας ως αφεντικά του εαυτού μας. Ανοίξαμε δική μας δουλειά μετά από τόσες απίστευτες αναποδιές που δεν πάει το μυαλό σου... Στην αρχή πήγε καλά... Καταφέραμε να κλείσουμε κάποιες από τις τρύπες που ανοίξαμε μετά από μήνες ανεργίας και αναποδιών. Μετά για τρεις μήνες δεν είχαμε καθόλου δουλειά. Τώρα έχουμε δουλειά και προσπαθούμε να κλείσουμε τις άλλες τρύπες...
Κατάλαβες τώρα...;
Καλύτερα άλλη φορά να μην προτρέχεις να βγάζεις αβάσιμα συμπεράσματα από μία φράση...
Συγνώμη που θυμώνω... αλλά αν έχεις περάσει τόσους μήνες με σκυμμένο το κεφάλι και με σκληρή δουλειά όπως εμείς γίνεσαι λίγο ευερέθιστος/η με τέτοιου είδους σχόλια...
Και δεν γκρινιάζω... Όλα τα παραπάνω είναι επιλογές μου και τις στηρίζω με όλη μου τη δύναμη.
Αυστηρή, πολύ... και δεν χρειάζεται ν’ αρπάζεσαι από μία κουβέντα, εδώ είμαστε επειδή το θέλουμε, για να περνάμε κυρίως καλά, δεν υπάρχει λόγος να θυμώνεις, είμαστε μια μεγάλη παρέα που λέγονται διάφορα, συνήθως δεν είναι προσωπικά, δεν νομίζω να ήθελε κανείς να σε θίξει... κακό σε ‘σένα κάνεις θέλω να πω.
Ούτε εγώ πιστεύω ότι ήθελε να με θίξει. Αλλά επειδή αυτό το αντιμετωπίζω από πολύ κόσμο (οικογένεια, "φίλους" κτλ) κουράζομαι πια κι εγώ... Το ξέρεις ότι κανένας από την οικογένειά μου δεν μου μιλάει εδώ και κοντά ένα χρόνο; Γιατί άνοιξα δική μου επιχείρηση και δεν μπήκα στο δημόσιο σύμφωνα με τις δικές τους προσδοκίες;
Ξέρω ότι είμαστε όλοι μια παρέα. Και σε μια παρέα κάποιος μπορεί να παρεξηγηθεί και δεν τρέχει και τίποτα... Χαλαρά... Ζήτησα συγνώμη ούτως ή άλλως....
Σπύρο, που είσαι; Να επιληφθείς της κατάστασης εννοώ.
Νεαρή μου Winston, αυτά έχουν οι οικογένειες, αυτά έχουν τα περιβάλλοντα γενικώς, δεσποτικοί χαρακτήρες που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα και πως πρέπει να διοικούν τη ζωή αλλονών, δυστυχώς. Σε ‘σένα μένει να τους αγνοήσεις και να κάνεις εκείνο που θες... και φαντάζομαι θα τα καταφέρεις.
Μιλάω σαν μεγαλύτερος αλλά εσύ είπες πως ούτως ή άλλως όλοι μεγαλύτεροί σου είναι, οπότε ξέρεις και τους χειρίζεσαι... το τελευταίο το λέω εγώ.
Η δική μου οικογένεια καλέ μου... δεν αξίζει να λέγεται οικογένεια... Λερώνει τη λέξη...
Ασ'τα. Γι'αυτό θυμώνω τόσο. Πολλές αδικίες γαμώτο. Και μαζεμένες. Αλλά είμαι τυχερή. Έχω τον άντρα μου.
Winston,
είδα την πορφυρή σου οργή. Αλλά, όπως λέει ο Γιάννης, σου κάνει κακό εσένα. Από την άλλη μεριά, η here comew κλπ, είχε δίκιο για μια μεγάλη μερίδα του κόσμου. Της απάντησα κι εγώ (επειδή είμαι κι εγώ σ' αυτή την κλίμακα του μη καταναλωτή) αλλά σε ήπιους τόνους.
Και πάλι έχει δίκιο ο Γιάννης, αυτές είναι τριβές που συμβαίνουν σε μια παρέα, ειδικά αυτές τις εποχές που είμαστε όλοι σε χείριστη οικονομική κατάσταση. Σου φταίει η οικογένειά σου (δεν ξέρω πώς και γιατί) αλλά κάποια ώρα, όταν κοπάσει αυτή η λαίλαπα και πάμε καλύτερα, πιστεύω ότι θα ξανασκεφτείς. Είναι καλό να μη βγάνουμε λέξη όταν είμαστε στη δίνη του θυμού γιατί λέμε πράμματα που πιθανό να μην είναι κι αλήθεια.
Εσύ ξέρεις καλύτερα, μόνη σου θα τακτοποιήσεις τα συναισθήματά σου.
Με ψυχραιμία και λογική.
Μη στενοχωριέσαι, έχεις τουλάχιστον τον άντρα σου και σε στηρίζει.
Γιάννη,
εξαιρετικός, αποτελεσματικός και νηφάλιος πυροσβέστης. Είμαι περήφανος αν με θεωρείς φίλο σου.
Σπύρο, να εισηγηθείς να πάρω κανένα επίδομα, τώρα που θα ‘χουμε πάλι φωτιές και όλων τα μάτια θα ‘ναι στραμμένα στο σώμα... κι αυτό και των άλλων στις παραλίες. Κάπως πρέπει ν αμειφτούμε κι εμείς που κάνουμε το καθήκον μας.
Και καλά κάνεις και νοιώθεις περήφανος...
Δικέ μου (Γιάννη εννοώ),
αμέσως ν' αρπάξεις την ... ευκαιρία για σώματα.
Και καλά κάνω και νοιώθω περήφανος (η αυταρέσεκεια είναι το ... δυνατό σου σημείο; χα,χα,χα).
Δικέ μου!
Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις Σπύρο, νόμιζα πως δεν φαίνεται...
(Το βουλωμένο σημαίνει αυτό με τη βούλα, ξέρεις που στάζανε με βουλοκέρι παλιά... δεν ξέρω όμως πώς γράφεται αυτό)
Δικέ μου (Γιάννη)
σίγουρα ο θεός έδωσε το χιούμορ.
Που είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει κάτω από το "πάνω".
Σκέφτηκα κι άλλα στο μεταξύ, η αυταρέσκεια δεν είναι και τόσο επιβλαβής τελικά, αν ελέγχεται. Όσο αφορά το βουλοκέρι, ναι, πετάω μερικά τέτοια που και που, για ξεκάρφωμα ντε και καλά. Πάντως στο σχολείο ήμουν πολύ κακός μαθητής, νομίζω ότι φαίνεται κι αυτό.
Και να σου πω μια μεγάλη αλήθεια... τώρα θα ξαναπήγαινα, είχε φοβερή πλάκα τελικά, απλώς τότε ήθελα να κάνω άλλα πράγματα και πέρναγα άσχημα.
Επί πολλά χρόνια η ακριβής ετυμολογική ανάλυση του όρου έχει αποτελέσει πρόβλημα και η ιστορική γλωσσολογία έχει καταλήξει σε δυο-τρεις πιθανότερες εκδοχές. Στο Ετυμολογικό Λεξικό τής Αρχ. Ελληνικής τού P. Chantraine (1999, β΄ έκδ.) αναφέρεται: «Le mycénien a-to-ro-qo rend quasi-certaine l’existence d’un second terme -okwo- (exprimant l’idée de visage ou d’aspect), cf. ὄψ, πρόσωπον, et apporterait un petit appui par ex. à l’explication par *ἄνδρ-ωπος» (σ. 91).
Η ανάλυση *ἄνδρ-ωπος «αυτός που έχει όψη ή πρόσωπο άνδρα» είναι αυτή που τείνει να γίνει περισσότερο αποδεκτή στη σύγχρονη γλωσσολογία. Ας σημειωθεί ότι το αρχ. ουσ. ἀνήρ, ἀνδρός σήμαινε συγχρόνως «άνδρας, άνθρωπος», πράγμα που αποτελεί κοινό τόπο για πολλές σύγχρονες γλώσσες (λ.χ. αγγλ. man, γαλλ. homme, γερμ. Mann «άνδρας» - man «κάποιος (άνθρωπος)», ισπ. hombre, ιταλ. uomo κ.ά., που όλα συνδυάζουν τις σημ. «άνδρας, άνθρωπος», αντανακλώντας έτσι το γνωσιακό σύστημα των ομιλητών).
Δημοφιλείς παραμένουν ορισμένες παρετυμολογικές αναγωγές, οι οποίες δεν στηρίζονται σε επιστημονικά κριτήρια. Περισσότερο γνωστή είναι η εικαζόμενη αναγωγή σε ἄνω + θρώσκω («αναπηδώ») + ὄπωπα (αρχαϊκός παρακείμενος του ὁρῶ «βλέπω»), βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι το όν που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός, άρα είναι γεμάτος αισιοδοξία και στόχους. Η άποψη αυτή προσκρούει στους μορφολογικούς κανόνες τής Ελληνικής, διότι παρουσιάζει τονισμό που δείχνει ότι πρόκειται για παράγωγο και όχι για σύνθετο, το δε ρήμα θρώσκω δεν έχει δώσει παράγωγα επίθετα τέτοιας μορφής.
Και ένα video απο το Λιαντίνη που στέκεται σε αυτό το θέμα:
http://www.youtube.com/watch?v=B2mOsJ1OQbI
Γενικότερα το άνω θρώσκω ακούγεται τελευταία απο την υπερπατριωτική -ορθόδοξη-χριστιανική πλευρά κτλ.
Το όνομα της Θράκης για παράδειγμα ίσως να προέρχεται απο το θρώσκω λόγω των Μυστηρίων κτλ.
Γιάννη,
(α) σωστός για την αυταρέσεκεια αρκεί να μην καταντήσει ναρκισισμός.
(β) δε φαίνεται ότι ήσουνα κακός μαθητής, ίσα-ίσα το αντίθετο θα έλεγα.
Λάκωνα,
να τολμήσω (μπροστά στον πλούτο αυτό γνώσης) να 'πω ότι έμεινα "εννεός" (με ανοικτό το στόμα) (αν και περιμένω διόρθωση, ορθογραφική μάλλον).
Είχα ρωτήσει ένα φιλόλογο και μού 'δωσε την εκδοχή που εδώ αναφέρω. Αυτό με συνάρπασε κι έκανα τον πίνακα.
Από τη δική μου, λοιπόν, άγνοια βγήκαν δυο καλά
(α) έμαθα εγώ κι οι άλλοι που μπαίνουν εδώ την ακριβή ετυμολογία.
(β) ξεσκόνισες εσύ τα βιβλία σου και κράτησες το μυαλό σου σε εγρήγορση.
Παρ' όλα αυτά, όπως λέω και στο σχόλιο, κυρίως μ' ενδιέφερε η παρηγορητική και υποστηρικτική συνιστώσα της ετυμολογίας. Σε τέτοιες εποχές, κάθε υποστήριξη, κάθε ψίθυρος ότι δεν είμαστε κάτι το σαθρό (που ο καπιταλισμός μας θέλει), είναι μια βοήθεια.
Αν, τώρα, αυτό συνάδει και με τα λεγόμενα της εκκλησίας, δε με κόφτει. Είμαι άθρησκος αλλά όχι άθεος.
Όπως έγραφα στο Γιάννη, παραπάνω, επαναλαμβάνω κι σε 'σένα ότι με κάνει περήφανο να με θεωρείς φίλο σου.
Σ' ευχαριστώ τα μάλα.
Σε ευχαριστώ αν και το πρώτο σχόλιο ήταν αντιγραφή δική μου απο αλλού.
Όπως και να έχει έθεσες ένα φοβερό θέμα.
Να πω ότι μ' ενθουσίασαν τα όσα παρουσίασε ο Λάκωνας. Επίσης ότι δεν τα γνώριζα και επιπλέον πρόσεξα εμφανώς μια ερυθρότυτα στον Σπύρο που την είχα αντιληφθεί μεν, ήθελα να την τονίσω δε, εικαστικά. Ακόμη, ουδεμία αντίρρηση έχω ως προς το χρώμα ή την ιδεολογία και ότι από 'δω και στο εξής θα σε σκέφτομαι φίλε Σπύρο, σαν Κόκκινο Σπύρο... όπως κόκκινος Ρούντυ και άλλους επαναστάτες.
Να σημειώσω ότι είμαι παιδί εκείνης της εποχής και λατρεύω τις επαναστάσεις, κυρίως γιατί τα έκαναν όλα λίμπα... αλλά είπα αρκετά νομίζω.
Λάκωνα,
keep in touch, κι όταν (αν) έρθεις Κέρκυρα, συνεχίζουμε την κουβέντα πάνω από ένα ποτήρι.
ΥΓ είδα το Λιαντίνη.
Γιάννη,
(α) μ' αρέσουν τα ... ζεστά χρώματα. Και κάποτε ήμουνα και στην ΚΝΕ.
(β) Red Baron θά 'ταν καλύτερα (ποτέ δεν είχα τίτλο ευγένειας, γαμώτο. Οι μισοί Κερκυραίοι είναι ... κόντηδες, εγώ είμαι στους άλλους μισούς)
Καλώς με! Και καλώς σε βρήκα!
Και μόνο το περιεχόμενο της ανάρτησης, επιβεβαιώνει απόλυτα, πως "άνω θρώσκεις", κι εσύ και πολλοί ακόμη...
Βιολιστή, σίγουρα καλώς ήρθες.
Εδώ τα κουβεντιάζουμε (πότε σοβαρά, πότε σοβαροφανώς), πλακωνόμαστε, καλαμπουρίζουμε, περνάμε καλά και πάει μπροστά κι η ζωή.
Προς όλους
κατεβάστε και δείτε το έργο Network του Sidney Lumet.
Επειδή είναι γυρισμένο το 1976 (όταν η Αμερική ήταν πιο ελεύθερη) είναι αρκετά σωστό καταγγελτικό έργο εναντίον της τηλεόρασης.
Και αρκετά επίκαιρο διότι, όσα σκατά συμβαίνουν στην Αμερική εδώ φτάνουν (ή έφταναν, τουλάχιστο) μετά από καμμιά 20ετία.
Μιας και αυτό τον καιρό περνάω ξεπνοες νύχτες μπορώ να γίνω κακό σπυρί στη συζήτηση αυτή. Φταίει και ο Σπύρος που δεν σχεδιάζει και αφήνει τις κουβέντες τα τρέχουν σε επίπεδο εκατοντάδων post. H ταινία λοιπόν έχει παιχτεί στην ώρα της στην Ελλάδα και κυκλοφόρησε σε video στην εποχή προ των ιδιωτικών καναλιών - έχει παίξει κάμποσες φορές και στα κανάλια-. Το ζήτημα δεν είναι αν την είδαμε στην ώρα της αλλά αν μπορούσαμε να την καταλάβουμε όταν τα μόνα κανάλια ήταν τα κρατικά. Ακόμα χειρότερα όταν παίζεται στα χύδην ιδιωτικά νομίζεις ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα αντίστασης, όπως δηλαδή βλέπεις τον Ευαγγελάτο και μπορεί να φανταστείς ότι κάτι από όσα λέει έχουν κάποια αλήθεια. Σπύρο, που ψέγεις την τέχνη ενίοτε, βλέπεις ότι ακόμα και η πιο μαζική τέχνη, ο κινηματογράφος δίνει μια ιδέα αυτού που έρχεται και το οποίο πρέπει είτε να αποδεχτείς είτε να το προσέχεις για να μη φθείρεις την ψυχή σου. Θεωρώ την ταινία κορυφαία στην εποχή της αλλά τώρα μας έχουν πάρει φόρα τα reality. AΚόμα και μεις που μιλάμε ανοιχτά εδώ είμαστε ένα απέραντο reality που κάποια "αστέρια" του μάρκετινγκ μας μελετούν και στήνουν τα επόμενα παιχνίδια. Μόνο που δεν φοβάμαι γιατί είμααστε τόσοι πολλοί που ακόμα και το πιο αποτελεσματικό σύστημα ανάλυσης δεδομένων δεν μπορεί να συλλάβει τη μοναδικότητά μας.
Wiston, sorry αν σε τσίτωσα. Ασφαλώς δεν αναφερόμουν προσωπικά. Σαφώς μέσα στην τρέλλα του συστήματος μερικοί είναι απλά θύματ α των καταστάσεων και όχι του εαυτού τους. Συμπάσχω. Οχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί δηλώνεις μαχητής. Και επί πλέον έχεις και ένα συμπολεμιστή μάχιμο.
Hear, comes a sun,
θα συλλαβίσω γιατί είμαι με ... χημική υποστήριξη. χικ.
Κατά μεσόν όρο βγάνω έμα ποστ κάθε 6 μέρες. Έλεος δεν μπορώ να γίνω πιο παραγωγικός. Μη μου εντατικοποιείτε το όνειρο. χικ.
Δηλαδή μη μου το γαμάτε! Το όνειρο!
Ωραία, ανακαλύπτω το παρελθόν κάπως αργά, και; χικ.
Λοιπόν, τι μας κάνει να διαφέρουμε από τους άλλους; Το πληκτρολόγιο;
Γιατί να μην τρέχουν οι κουβέντες;
Κουβέντες είναι.
Τι σημαίνει ξέπνοα βράδυα;
Σπύρο και εγώ καινούργια! σε διαβάζω αδιαλείπτως από τότε που σε ανακάλυψα! Τι ωραίοι πίνακες. Άντε θα τα λέμε στη συνέχεια...
Insidemyheadx, αν καταργούσες τη λεκτική επαλήθευση – τον μετριασμό σχολίων – θα μου ήταν πιο εύκολο να σου αναρτήσω κάποιο σχόλιο... τέλος πάντων, τα γράφω εδώ, μου τα επιτρέπει κάτι τέτοια ο Σπυρίδων ο ερυθρός... ενδιαφέρουσες σκέψεις, κάποιου παρανοϊκού επιστήμονα ίσως... γράφεις επιστημονική φαντασία μήπως; Θα σου ταίριαζε.
Γιάννη, έχεις δίκιο. Τα κατάργησα. Σου απαντάω στο blog μου
Insidemyheadx,
Καλώς ήρθες, κι οπωσδήποτ θα τα λέμε.
Γιάννη,
κι εμένα μου τη σπάνε οι λεκτικές επαληθεύσεις.
@spyros vlahos:
Αφήνω μια καλημέρα.
Μανάρι,βλέπω να απουσιάζεις μετά από εκείνη την ανησυχία και τώρα αναρωτιέμαι εγώ αν είσαι καλά.
Μανάρι,ξηγήσου...
Πού είναι το βαθύ,το γλυκό το φιλί σου - που λέει και το άσμα.
Όλα θα πάνε καλά (κατά κόσμον "Μανάρι")
(α) περίμενα, από τακτ, να επικοινωνήσεις εσύ μαζί μου.
(β) είμαι καλά διότι χτες το ξενύχτησα με τον εν λόγω ξάδερφό μου (που έχω πολυδιαφημίσει)
(γ) μανάρι, άσε τα ... σάπια (περί φιλιά και δε συμαζεύεται), είμαι παντρεμένος
(δ) είχα κι εγώ άσμα όταν ήμουν μικρός, πήγα ένα βράδυ για οξυγόνο στο Νοσοκομείο.
Σπύρο το έλαβα, μην ανησυχείς, θα το εξετάσω, κάτι τέτοια εγώ τα 'χω για πρωινό.
Σπύρο, το Μανάρι είναι κι αυτό της οικογενείας των σειρηνοειδών όπως ο Μανάτος του Μαγκνταλένα;
Γιάννη,
δεν αντελήφθην το πνεύμα σας
Εννοώ πως θα το έχω διαβάσει σε λίγο. Το άλλομε τα μανάρια μου φέρνει στο μυαλό αυτά τα θηλαστικά, τα Μανάτος., τι δεν κατάλαβες; Α
Γιάννη,
το Μανάτο δεν κατάλαβα.
Είχαμε ένα θεολόγο (κουτό) που λεγότανε Μανάτος στο επίθετο. Αποκλείεται να γράφεις γι' αυτόν
Είσαι φοβερός... όπως σου είπα, ο Μανάτος είναι θηλαστικό με μεγάλα στήθη, ένα θηλαστικό των ποταμών. Το κάλεσμά του ακούγεται σαν ανθρώπινο κλάμα... πόσα ακόμα θα μάθεις τέλος πάντων σε τούτο το blog;
Ούτε εγώ το ήξερα, το αναφέρει ο Μαρκές στον έρωτα στα χρόνια της χολέρας όμως.,
Γιάννη,
ήταν τόσο κουτός ώστε : ήταν διορισμένος στο Φιλιάτι (10 χλμ από Ηγουμενίτσα). Κάθε μέρα πήγαινε με φέρρυ-μπωτ Κέρκυρα-Ηγουμενίτσα. Ύστερα έβρισκε κανένα φορτηγό που πήγαινε Φιλιάτι κι έκανε ώτο-στοπ. Έφτανε Φιλιάτι συνήθως σκαρφαλωμένος στο κασόνι, οπότε έβγαινε όλο το σχολείο έξω και κραύγαζαν ρυθμικά "νάτος, νάτος, έρχεται ο Μανάτος".
Μανάρια,
ηρεμείστε γιατί δε σας βλέπω καλά με τον κάψωνα(εκ του "καψόνι").
:)
Αυτό με το "άσμα",Σπύρο,το έχω ξανακούσει και έχω πάθει κολούμπρα.Κολούμπρα είναι το λουμπάγκο όταν αμολάς καλούμπα.
:)
Για να σοβαρευτούμε:
τα φιλιά,μανάρι,εμείς,εδώ,στον πολιτισμό,τα στέλνουμε και σε παντρεμένους - δεν είναι τίποτα επιλήψιμο.Αλλά εσύ έχεις βρώμικο μυαλό.
Βρώμικο μανάρι...
:)
Όλα θα πάνε καλά,
(α) στην Κέρκυρα λέμε τη λέξη "καρδιοκάψωνας" και σημαίνι η λαχτάρα.
(β) όταν αναπνέοντας κάνεις θόρυβους (έχεις ακροαστικά) τότε αυτό λέγεται "άσμα ασμάτων"
(γ) με το σκεφτικό ότι "κι οι παντρεμένοι έχουν ψυχή"
(δ) εσείς στον πολιτισμό. Εμείς ούγκα-ούγκα.
ΥΓ. Μανάρι, μεγάλωσες, θα σοβαρευτείς καμμιά ώρα; Χα,χα,χα
Είδες; Τίποτα δεν είναι τυχαίο... ο τύπος ήταν για κλάματα... Μανάτικα.
Σπύρο,
Το άσμα ασμάτων ΕΓΡΑΨΕ!!!!!!
θα το θυμάμαι για τις δύσκολες στιγμές μου.
Είσαι για μια σουμάδα...μανάρι;
Γιατί και τα μανάρια έχουν ψυχή.
Αστειεύομαι,ρε Σπύρο.
Δεν κινδυνεύεις από μένα,είμαι καλό μανάρι.Και ξηγημένο.
:)
Να τέτοια του λες μαναροειδή και τον τρελαίνεις τον άνθρωπο.
Όλα θα πάνε καλά,
(α) Δεν είπα που κινδυνεύω, αλλά ρωτάω "όμορφο μανάρι είσαι";
(β) ήθελα να ρωτήσω κι ένα δεύτερο : η λέξη "φερειπείν" σημαίνει ότι και το αγγλικό "ferry pin";
Όχι ούγκα-ούγκα,Σπύρο.Αλλά στρούγκα-στρούγκα.
Όλα θα πάνε καλά,
τι άλλα νέα από την (πολιτισμένη) πρωτεύουσα;
Και το μαναροειδής έγραψε,Γιάννη!
Σπύρο,τα μανάρια είναι πάντα δροσερά και αφράτα.
:)
Έχεις εσύ δει,κανένα μανάρι άσχημο;
Απαντώ στην ερώτησή σου:σύμφωνα με το λεξικό μου,η λέξη απαντάται και ως "φερ'ειπ' ιν"(που σημαίνει στα βλάχικα μαναρικά:"φέρε,είπ(α,τη Ν)ιν!" - εννοούμε την Αναϊς Νιν και μη με ρωτήσεις τίποτε περισσότερο επί του θέματος γιατί θα μπούμε σε βρώμικες λεπτομέρειες.
Μανάρι...
Αυτό τώρα είναι αληθινό γεγονός: Κάποιος ανέκφραστος παρακολουθεί στον κινηματογράφο μια κωμωδία και στις σκηνές που όλος ο κόσμος ξεκαρδίζεται, χτυπιέται κι αυτός, χτυπιέται απλώς. Ύστερα, πάλι εντελώς ανέκφραστα λέει «ρε γέλιο που κάνω σήμερα».
@spyros vlahos:
Βρωμάει και ζέχνει κάτω από τόνους γκλαμουριάς.Εγκλήματα ειδεχθή διαπράττονται νυχθημερόν,από αυτά που δε γράφουν οι εφημερίδες αλλά γράφονται στις ψυχές των κατοίκων της.Ο ένας μισεί ή,χειρότερα,αδιαφορεί για τον άλλον.
Δύσκολα,μανάρι...Δύσκολο να ζήσεις,δύσκολο και να πεθάνεις.
Και μετά από αυτό που μου βγήκε λίγο δακρύβρεχτο,είναι να αναρωτιέται κανείς:"να ζήσω ή να πεθάνω σ ένα φλαμένκο απάνω..."
:)
Μανάρι,
(α) δεν έχω διαβάσει Αναίς Νιν, γι' αυτό δεν ήξερα την ... ατιμολογία.
(β) είμαι ευχαριστημένος που είσαι δροσερή (τώρα με τον καύσωνα)
(γ) λέγοντας φλαμένγκο εννοείς το πουλί, φυσικά. Δεν θα το πλακώσεις πεθαίνοντας πάνω του; Τι σού 'κανε, ωρή κακούργα;
(δ) θυμήθηκα ένα ποίημα που είχε γράψει ένας καθηγητής μου, φιλόλογος και τρελάρας, εν ολίγοις εξαιρετικός:
"είπα να σε φιλήσω
μα βρωμάν τα χνώτα σου
και φοβάμαι μη χτικιάσω
και πεθάνω πρώτα σου"
Γιάννη,
ανήκουστο και πολύ αστείο
@spyros vlahos:
Γιάννη,
Σου γράφω ασθμαίνουσα(ωραίο αυτό)μέσα από την αίθουσα του σεμιναρίου.Ο καθηγητής μου την είπε πριν και δίκιο είχε.
:)
Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας - 'εχω να πω σε αυτό που με ρωτάς.
Και άσε σε μένα τα κόλπα,μανάρι.
:)
Αν δεν είχα το air-condition και δεν έμπαινα διαρκώς σε νερό,θα σου έλεγα αν θα ήμουν δροσερή!
Μανάρι,τώρα είμαστε διάλειμμα.
Δε θα σου πήγαινε εσένα η Αναϊς,έχε μου εμπιστοσύνη.
Της άρεσε ο Χένρυ και η Τζουν.
Βρωμερό το τετράστιχο,που ανέφερες,μανάρι.
:)
Μανάρι,
δεν προσέχεις στο μάθημά σου, ε!
@spyros vlahos:
Ούτε εσύ θα πρόσεχες,μανάρι,αν έκανες συνεχόμενα 5 ώρες...
Τα παίξαμε.
Περιμένουμε πώς και τι να τελειωσει αυτό το μαρτύριο...
Ντεμέκ μαρτύριο αλλά λέμε τώρα...
Μανάρι,σου αρέσει το μανούρι;
Μιλώ για το μαλακό λευκό τυράκι που βγαίνει το χειμώνα αν δεν κάνω λάθος.
Μου το έπαιρναν στο σπίτι και το εξαφάνιζα σε χρόνο dt.Μπορεί και td - δε θυμάμαι τώρα.
:)
Όλα θα πάνε, καλά,
είναι αλμυρό το μανούρι; Δε μού 'ρχεται σα γεύση.
Τι σεμινάρια κάνεις;
@spyros vlahos:
Υφάλμυρο.
Δηλαδή κάτω από τον ύφαλο αλμυρό.
:)
Σιγά μην πω από εδώ τα σεμινάρια που κάνω.
Πάντως έχουν κάποια σχέση με ιππολογιστές.
Είναι οι λογιστές αλόγων.
:)
όλα καλά, θα πάνε,
γιατί στη δίνει τόσο να παίζεις με τις ετυμολογίες;
@spyros vlahos:
1.Για να σε βλέπω καλύτερα!
2.Για να με ρωτάς και να μην ξέρω ακριβώς την απάντηση.Μου αρέσει πάντα αυτό,από παιδί.Μου ξεκουράζει το μυαλό.Ταυτόχρονα λέει καμιά φορά σοβαρά πράγματα υπό τύπον αστείου.
Όλα θα.....
εντάξει, ατράνταχτα επιχειρήματα
Post a Comment