Αν έξω είναι το τοπίο, τότε μέσα γιατί πετάει ελεύθερο ένα πουλί;
Αν μέσα είναι η ελευθερία, τότε τι είναι το τοπίο έξω;
Αυτός στέκεται στο όριο ανάμεσα από το εδώ και το εκεί, αναποφάσιστος, τρομαγμένος, ανυποψίαστος, τι; Κοιτάζει ψηλά, πιστεύει, περιμένει, τι;
Το παράθυρο ενώνει δυο πραγματικότητες ή τις χωρίζει;
111 comments:
- Ίσως τα κελιά μας μέσα στην ελευθερία μας να αποτελούν ένα fractal.
- Συνήθως φοβόμαστε τον εαυτό μας διαφορετικό - συχνά παραμένουμε σε καταστάσεις απλά για να αποφύγουμε ένα διαφορετικό εγώ..
- Οτι ενώνει , χωρίζει. Κι αντίστροφα..
spyrooooo hello from brussels! fovatai tin eleftheria, tis dynatotites pou ayti tou dinei. perimenei kai auto einai to lathos tou. i elpida skotonei...
Outhere = out there... To edo einai hdh to ekei kai to ekei to epekeina, think about it...
Alpiega,
(α) δεν εννόησα τι εννοείς με τον όρο fractal.
(β) σωστή, ο φόβος της αλλαγής. Ο οποίος είναι (ψυχικά) συνδεμένος με κάθε αλλαγή.
(γ) αν δυο είναι ερωτευμένοι και πολύ ενωμένοι, πώς θα χωρίσουν, με δική τους βούληση;
Inside My Head,
(α) χαιρετίσματα στη Βρυξέλα
(β) στέκει ανάμεσα, δεν παίρνει θέση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Αν φοβόταν την ελευθερία του θα γύριζε στη φυλακή του. (Ποια από τις δυο καταστάσεις, όμως, είναι η φυλακή του;)
(γ) η ελπίδα σκοτώνει; Τι είναι στον αντίποδα της ελπίδας, λοιπόν, που δίνει ζωή;
Ανώνυμε,
αν αντελήφθην καλώς το πνεύμα σου, μιλάς για θάνατο;
Μόνο με το μυαλό προχωράμε από το εδώ στο εκεί.
fractal : "επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης, κι έτσι συχνά αναφέρεται σαν "απείρως περίπλοκο". Το φράκταλ παρουσιάζεται ως "μαγική εικόνα" που όσες φορές και να μεγεθυνθεί οποιοδήποτε τμήμα του θα συνεχίζει να παρουσιάζει ένα εξίσου περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού"
Όσο για το γ)...Χμ..το σκέφτομαι κάπως έτσι..αν ανάμεσα σε δύο κολώνες υπάρχει μια αλυσίδα που τις ενώνει,τότε αυτή η ίδια αλυσίδα είναι και αυτή που τις χωρίζει εφόσον παρεμβάλετται ανάμεσα τους. Τώρα για τους ερωτευμένους.. :) η ολική-πραγματική ένωση συμβαίνει οτι δεν υπάρχει μεταξύ τους κάτι.. όταν απλά ο ένας είναι μέσα στο είναι του άλλου.
...
:)
Alpiega,
(α) την ίδια ιδιότητα έχει και το ολόγραμμα : ένα μικρό κομματάκι της φωτογραφίας περιέχει όλες τις πληροφορίες της φωτογραφίας. Είναι μόνο του η ίδια φωτογραφία.
(β) άρα αποκλείουμε τον έρωτα σα συμβάν ... δυο ατόμων (αφού στην ουσία έχουν γίνει ένα).
Το υπόλοιπο το κατάλαβα. Σκέφτομαι, ακολούθως, τι είναι ανάμεσα από τη ζωή και το θάνατο. Ξέρουμε ότι είναι ξεχωριστά πράγματα (άρα κάτι τα χωρίζει). Το ίδιο πρέπει και να τα ενώνει. Τι;
Τα ενώνει η μπουρδολογία!!!!
Τα έχεις χάσει τελείως!!!
Φρειδερίκε!!!!
Το πουλί...και το τοπίο.. και η μπούρδα στο τετράγωνο...
Και οι άλλοι προβληματίζονται...
χαχαχαχαχαχαχαχαχα
ποιος θα πει πιο μεγάλη μπούρδα...
Χαχαχαχαχαχαχαχα
και το ολόγραμμα φρειδερίκε δεν ειναι αυτο που λες...
ειναι τρισδιάστατη φωτογραφια..
αλλα.. οκ... μακάρι να ήταν μόνο αυτο...το λάθος...
Υ.Γ. Το πουλι θα κουτσουλίσει μέσα ή εξω από το κάδρο????
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ανάλογα πάντα την οπτική γωνία (και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός)
Αν το ένα είναι πάντα η συνέχεια του άλλου, τότε ουσιαστικά δεν είναι δύο καταστάσεις αλλά μία.Αναμέσα τους θα έλεγα οτι φωλιάζει η παραπλάνηση μας.
@spyros vlahos:
Τα κείμενά σου,Σπύρο,τα επισκέπτομαι πιο συχνά απ όσο τη ζωγραφική,αλλά συγχώρεσέ με που το κάνω έτσι,μάλλον γίνεται γιατί δεν ξέρω τίποτα από ζωγραφική.
Ευχής έργον θα 'ηταν κάποτε να συναντιούνται αυτά τα 2 αλλά και πάλι,όχι πάντα,για να μπορεί ο άνθρωπος να είναι δημιουργικός και ανήσυχος και ευφάνταστος και, γιατί όχι; - για να μπορεί να έχει την ελπίδα που θα του γεννήσει η απόγνωση.
Alpiega,
άλλο πράγμα ο θάνατος κι άλλο ο φόβος του. Η θρησκεία κι η οπτική ασχολούνται με το φόβο του θανάτου.
Είναι δύο καταστάσεις αλληλοαποκλειόμενες (ΧΟR). Άρα τι τα χωρίζει (κι άρα τι τα ενώνει).
Η παραπλάνησή μας φωλιάζει ανάμεσα από την κατάσταση πριν τη γέννηση και την κατάσταση μετά το θάνατο.
Όλα θα πάνε καλά,
καμμία σημασία πού βρίσκεις το νόημα που σε προβληματίζει.
Εξ' άλλου, οι εικόνες είναι συμπυλνωμένες λέξεις.
Καλό αυτό "η ελπίδα που θα γεννηθεί από την απόγνωση". Αν δεν πιάσεις πάτο, δεν υπάρχει περίπτωση ν' αρχίσεις ν' ανεβαίνεις.
Δύσκολα μου βάζεις..
Ωστόσο νομίζω οτι εμείς δώσαμε ονόματα στις καταστάσεις,εμείς προσδιορίσαμε την έννοια τους,εμείς "ανακαλύψαμε"τα όρια τους. Η δική μας ιδέα και η δική μας σκέψη είναι αυτή που κάνει τον διαχωρισμό.Μιλάμε με υποκειμενικές αλήθειες.
Το νιώθω κάπως έτσι...δυο άτομα σε διαφορετικές χώρες κοιτάζουν τον νυχτερινό ουρανό.Ο ένας βλέπει τα αστέρια και το φεγγάρι,ο άλλος μόνο σύννεφα. Κοιτάζουν τον ίδιο ουρανό.Απλά στη μια χώρα τυχαίνει να έχει συννεφιά.. :)
Τέλος πάντων.Καλύτερα να σταματήσω εδώ, γιατί είτε ρομαντική είτε ανόητη θα θεωρηθώ..
:)
Καλό βράδυ.
Alpiega,
μην έχεις ενοχές, δε θα θεωρηθείς τίποτα επειδή σκέφτεσαι.
Το θέμα είναι ότι κοιτάζουν το ίδιο πράγμα. Αν το πράγμα αυτό είναι τόσο θεμελειακό και αντικειμενικά προσδιορισμένο (μιλάω ακόμα για θάνατο) δεν υπάρχει θέμα διαφορετικής ονοματολογίας.
Όμως, ανάμεσα από τη ζωή και το θάνατο τι υπάρχει;
Επειδή ό Επίκουρος το ξεκαθαρίζει θαυμάσια (βλ ανάρτησή μου 20 Απρίλη του 2008), μένει ν' αναρωτηθούμε για το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη. Πριν είμαστε, μετά δεν είμαστε. Η μεταβατική στιγμή, τι;
kapws etsi den einai kai o anthrwpinos egkefalos?
Mperdemenos itan, einai kai tha einai panta. Afou pote den tha yparksei akrivis orismos tou ti einai psema kai ti alitheia ;)
xaxaxa
elpizw na me katanoises
polla filia
Ερασιτέχνισα,
αυτός είναι κι ο αγώνας μας, η εύρεση νοήματος. Σύμφωνοι, έχουμε κενά στην κατανόησή μας αλλά, περνώντας ο χρόνος, ταχτοποιούνται μερικά πράγματα.
Σύμφωνοι, αλήθεια και ψέμμα είναι εντελώς υποκειμενικά, αλλά υπάρχει και μια πραγματικότητα πέρα από κάθε ορισμό : η μη-ύπαρξη.
Αυτό είναι και το μοναδικό ερωτηματικό που μας απασχολεί. Απ' όπου και να ξεκινήσεις το συλλογισμό, θα καταλήξεις (ίσως πολύ βαθειά) στο τέλος ν' ασχολείσαι με το θάνατο.
Κι όσο κι αν αυτό είναι επώδυνο άλλο τόσο είναι αναγκαίο επειδή, αν ασχοληθείς μ' αυτό το ερώτημα, εκτιμάς περισσότερο τη ζωή.
@alpiega...
μόνο ανόητη...
αλλά δεν είσαι η μόνη...
:-))))
Alpiega, (και οι υπόλοιποι)
κυκλοφορεί η Ακανόνιστη εδώ η οποία έχει τρόπο ύπαρξης το βρίσιμο. Αισθάνεται καλά βγάζοντας τους άλλους ανεπαρκείς. Γνωστές εφηβικές ανεπάρκειες.
Επειδή, αν διέγραφα τα σχόλιά της, θα έβλεπε τον εαυτό της σαν ήρωα και μάρτυρα (οπότε και θα βούλιαζε περισσότερο στο βίτσιο της), παρακαλώ αγνοήστε την.
Ή, αν έχετε αίσθηση του χιούμορ, διασκεδάστε.
Βρίσιμο η κριτική???
Χαχαχαχαχαχχαχα
Ξεπέρασες τον εαυτό σου Φρειδερίκε..
akanonisti.. :)
Καλό απόγευμα.
Σπύρο,προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα με την κυρία. Ο καθένας έχει την άποψη του..
Παρακολουθώ τον τόπο σου εδώ. Απλά συχνά προτιμώ να ακούω,παρά να μιλάω.
Καλό απόγευμα,με χαμόγελο.
Alpiega,
ναι, ούτε κι εγώ έχω τίποτα με την κοπέλα και, ναι, ο καθένας έχει την άποψή του.
Και, ναι, μπορείς να λες οτιδήποτε θέλεις χωρίς να έχεις καμιά ενοχή για το πώς θα πάρει κάποιος τα λόγια σου. Μεγαλώνοντας, καλό είναι ν' αφήσουμε πίσω ενοχές του παρελθόντος.
Τα λέμε.
Αλλο ενοχή...άλλο φοβία...άλλο ανασφάλεια..
αλλά ακόμα μία αστοχία.. δεν πειράζει...
Ακανόνιστη,
η ενοχή οδηγεί στη φοβία. Πολλές φοβίες κάνουν ανασφάλεια.
(Δόξα τω θεώ! Πρώτη φορά που δε βρίζεις!)
Εγώ δεν βρίζω...αλλά εσύ συνεχίζεις να λες βλακείες...
Ακανόνιστη,
όχι, καθόλου δε βρίζεις, αυτό φαίνεται!
Spyro,
Μας προτρέπεις να "αγνοήσουμε" την μικρή οπαδό του γηραιού της πόλης μας, (απ την ομάδα που διάλεξε, σκέψου πόσο βιτσιόζα θα πρέπει να είναι) αλλά εσύ από ευγένεια εξακολουθείς να της απαντάς, δίνοντας της περιθώρια να κάνει αυτό που την "ανεβάζει"
Θα το θεωρήσω μια μικρή μέθοδο ψυχανάλυσης... ίσως και να την βοηθήσει να καταλάβει, ότι αν δεν της αρέσει κάποιο μέρος, δεν είναι υποχρεωμένη να το επισκέπτεται...
Καλημέρα!!!
@mtryfo...
αν κρίνεις από τις ποδοσφαιρικές ομάδες τα άτομα..
είσαι πιο χαζή και από τον κυρ Σπύρο..
Δεν σχολιάζω τι γράφεις μετά.. γιατί.. λογικό είναι να μην έχεις καταλάβει τίποτα...
και αυτό δεν διορθώνεται ούτε με ψυχανάλυση...
1000 χρόνια ηρακλής...
Χαχαχαχαχαχαχαχα
Mtryfo,
δε νομίζω ότι είναι ο χαρακτήρας της, απλώς ένα στυλ. Όταν μου μιλάει εντάξει, απαντάω, αν αρχίσει να βρίζει τότε την αγνοώ.
Τόσο απλά.
καλησπερα Σπυρο
Σε.... ανάρτησα!
ευχαριστώ για το παράθυρο. Πολύ καλύτερο ως σύλληψη απ΄ότι περίμενα. Η οπτική φυλακισμένη.
kai επειδή μου άρεσε το παραθυρο σου το έκανα ανάρτηση βάζοντας και τη διεύθυνση του μπλοκ σου.
θα σε κάνω διάσημο.
Γιάννη,
ευχαριστώ
Ocean Soul,
χαίρομαι που χαίρεσαι.
Χωρίς να μάθουμε ποτέ που είναι η φυλακή, από 'δω ή από 'κει.
Σ' ευχαριστώ για τη διασημότητα που θα μου προσφέρεις.
Συμφωνω με anonymous
Το εκεί έξω είναι και εδώ... και παντού!
Εξαρτάται που θέλει να ταξιδέψει το μυαλουδάκι μας!
@eka....
αν φυσικά υπάρχει μυαλό...
γιατί εδώ... είναι ειδος προς εξαφάνιση....
Eka,
εξ' άλλου όλος ο κόσμος ανακαλύπτεται από το μυαλό μας. Το όργανο που γίνεται (αρχικά) ο τιμωρός μας και (τελικά) ο σωτήρας μας.
Όλα όσα υπάρχουν είναι ένα συνεχές, λες, κι έχεις απόλυτο δίκιο. Το τι συμβαίνει εδώ μέσα,ας πούμε, επηρρεάζει ένα σωρό άλλα πράγματα.
Και η "άγρια" δεν απάντησε;
Γιάννη,
όχι. Αρχίζω ν' ανησυχώ.
Θέλω να μου 'πεις τι κάνει τον άνθρωπο ν' αναγνωρίζει ότι υπάρχει. Το modus vivendi. Επικοινωνώ, άρα υπάρχω, μιλάω, άρα υπάρχω.
Τι, τούτη τη στιγμή, αν σταματούσες το ρολόϊ, θα σου αποδείκνυε ότι υπάρχεις; Η αναπνοή; Οι βιολογικές σου λειτουργίες; Η επικοινωνία όπου άλλα λες κι άλλα αντιλαμβάνονται;
Τι τελοσπάντων σου δίνει την ικανοποίηση ότι έζησες τούτη τη στιγμή; Ότι τώρα δηνιούργησες αναμνήσεις;
Δεν είναι άγρια, είναι μια καθημερνή κοπέλα που κι αυτή είναι έρμαιο των παιγνιδιών που παίζει ο καπιταλισμός και τα μαζώνουμε στο πετσί μας. Και, σκέφτηκε, "τι να κάνω για ν' ακουστώ;" Κι επειδή δεν ήταν Κουστώ, αποφάσισε να μπεί έντονα. Είναι απόλυτα αξιοσέβαστη στο παιγνίδι που παίζει. Βλέπω πάθος κι είναι κάτι που αξίζει σ' αυτό το γκρίζο της εποχής μας. Έστω κι αν καταντάει ... σκατολογική.
"Ακου πτώμα να μαθαίνεις...."
Λίγο έλειψα και άρχισες πάλι τις βλακείες κυρ Σπύρο...
Αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε ζωντανοί είναι η ικανότητα λήψης ερεθισμάτων....
Το κακό με σένα είναι ότι δεν μπορείς να λάβεις..γιατί είσαι υπερφίαλος... και γράφεις αόριστες βλακείες .. ώστε να προκαλέσεις δήθεν...τα ερεθίσματα...που θα σε κάνουν να νιώσεις ζωντανός (επικοινωνία)
Αν έπαυες να το παίζεις φιλόσοφος.. και έκανες μία απλή αλλά ειλικρινη αυτοκριτική... θα ένιωθες πολύ καλύτερα...
Θα συνειδητοποιούσες την βλακεία σου.. τα προβλήματα σου..και ίσως έκανες κάτι να βελτιωθείς...
Προτιμάς όμως την αυτοδιαφήμιση και την ακατάσχετη παπαρολογία...
Για μένα δεν είσαι παρά ένα γελοίο ερέθισμα.. που σπάω πλάκα να τσιγκλάω...
Ακανόνιστη,
Παιδεία είναι να κρατάς την ψυχραιμία σου όταν έχεις απέναντί σου έναν κακόπιστο βλάκα.
Σ' αυτό διαφέρουμε.
Αν βγάλεις τη χολή από την κουβέντα σου (κι ένα σωρό άλλα) τότε θα σου απαντάω. Αν συνεχίσεις στο ίδο βρίσιμο θα σου απαντάω με το παρακάτω σύμβολο " qo " για να καταλαβαίνεις πού ακριβώς σε γράφω.
ΥΓ.Δε θα σου κάνω τη χάρη να σβήνω τα σχόλιά σου.
ΛΥΠΑΜΑΙ
ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΤΑΤΟ, ΘΑ ΤΑ ΣΒΥΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΩ
Γιάννη,
τό 'λαβα το μήνυμά σου αλλά με κάποιο τρόπο σβύστηκε
Σπύρο, σου έγραψα κατά λάθος στην προηγούμενη ανάρτηση... δεν πειράζει, έλεγα ότι χαίρομαι που πήρες αυτή την απόφαση αν και ξέρω πόσο σε ενοχλεί. Δεν πειράζει θα βρεις την ησυχία σου και μαζί με 'σένα κι εμείς.
Καλησπέρα.
Σπυρουλίνο,
Καλό απόγευμα.Μια χαρά σε βρίσκω.Καλή εβδομάδα να χεις και μη μασάς.Τώρα με αυτό που σου πα,μην το δέσεις κόμπο και μόνο πίνεις!
:)
Χαιρετισμούς στην Κέρκυρα,θυμήθηκα τη βόλτα στο Λιστόν και το πώς θα μυρίζουν τώρα τα δέντρα,άλλο πράγμα...Κοίταξε και μύρισέ τα και για μένα.
Σπύρο σου έστειλα κάποιο mail αλλά μου ήρθε επιστροφή ότι η διεύθυνση δεν ισχύει. Άλλαξες τίποτα;
Γιάννη,
έχει...ησυχία τώρα. Μια χαρά είναι.
Γιατί τό 'κανε αυτό; Γιατί είχε τόσο φλέμμα μέσα της;
Όλα θα πάνε καλά,
είναι μεγάλη ταλαιπωρία το να κάνω λογοκρισία. Κάποια φορά μιλούσαμε σαν νά 'ταν chat room, τώρα θα πρέπει να κάνω βόλτες στο μπλογκ να εγκρίνω.
Γιατί υπάρχει τόση μαλακοκακία;
Το Λιστόν είναι υπέροχο. Έχω και μια ζωγραφιά για το Λιστόν που θα την αναρτήσω κάποα φορά.
Λάκωνα,
έκανα τη μαλακία και πήγα tellas. Και τώρα (για κάποιους ... κρυπτικούς λόγους) δεν μου δείχνει τα μηνύματά μου. Προσπαθώ να τ' ανοίξω και τίποτα. Είμαι απελπισμένος.
Το μέηλ είναι spyker52@tellas.gr αλλά δεν ξέρω αν θα τ' ανοίξει.
Αν είναι κάτι επείγον πάρε με τηλέφωνο 26610-34304
δΕΝ ΈΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΆΤΙ ΑΛΛΆ ΛΈΩ ΝΑ ΣΕ ΠΆΡΩ ΤΗΛΈΦΩΝΟ... ΑΎΡΙΟ ΓΙΑΤΊ ΤΏΡΑ ΘΑ ΦΆΩ ΜΙΑ ΜΑΚΑΡΟΝΆΔΑ ΝΑ ΞΕΧΆΣΩ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΜΟΥ Μ' ΑΥΤΉΝ ΤΗΝ ΆΡΡΩΣΤΗ. πΡΩΊ ΠΆΝΤΑ ΈΧΕΙς ΜΑΘΉΜΑΤΑ Ή ΚΑΙ ΑΠΟΓΕΎΜΑΤΑ;
έχει πάντα ενδιαφέρον όταν
ένας φυσικός (τριπάρει) διαλογίζεται...
Γιάννη,
καλή όρεξη. Μη στενοχωριέσαι, ωρέ Γιάννη με την κάθε κακία του κόσμου.
Πάρε με τηλέφωνο όποτε θέλεις, τ' απόγιομα μετά τις 6. Θα χαρώ αφάνταστα.
Ευοί,
αν θυμάμαι καλά "ευοί-ευάν" ήταν η κραυγή των αρχαίων για την οινοποσία;
Πρέπει νά 'σαι και 'συ των θετικών για να βουρλίζεσαι τόσο.
Στο Πανεπιστήμιο, θυμάμαι, αυτοί των θετικών ήταν που είχαν και άλλες ασχολίες πχ κιθάρα, φωτογραφία εκτός από το διάβασμά τους.
Αύριο λοιπόν, 18:30 είναι καλά;
Γιάννη,
ναι δικέ μου. Γιατί δεν τό 'γραφες 6:30; Έπρεπε να μετρήσω με τα δάχτυλα.
Τα λέμε
καλημέρα!
είμαι κλασσική περίπτωση θετικής σκέψης φυλακισμένης σε θεωρητικές αξιολογήσεις!
Ευοι,
αυτό, παρ' όλο που ήταν λογοπαίγνιο, είναι θαυμάσιο. Το δουλεύεις το μυαλό απ' ό,τι φαίνεται.
Διάβασα στο Γιάλομ ("Ο κήπος του Επίκουρου") για την "αβίωτη ζωή", μια ζωή που την ζει κάποιος σαν περαστικός, χωρίς ν' αναρωτιέται,΄τίποτα. Κι έτσι δεν καταλαβαίνει αν περνάει καλά (ή κακά, με τον ίδιο τρόπο). Η σκέψη μας κάνει έντονες τις συναισθηματικές αντιληπτικές ακρότητες (ευτυχία-πόνο) αλλά αξίζει.
Φτου σου...πάλι ζαλίστηκα με το σεντόνι αυτό!Το παράθυρο...χμ...μάλλον χωρίζει δύο πραγματικότητες!Μήπως πρέπει να γίνεις πορτιέρης;
Υ.Γ.Αν και δεν μου αρέσει...
;)
Utopia,
ποιες να είναι, όμως, αυτές; Έξω (η ελευθερία) ή μέσα (μιας άλλης τάξης ελευθερία);
H μέσα ελευθερία είναι πιο δύσκολη(νομίζω),γι αυτό όλοι πασχίζουν(τάχα μου τάχα μου)για την...έξω!
Φτου ξελευτερία και...φεύγω!
Καλό σου απόγευμα!
;)
Utopia,
έχεις δίκιο.
Νά 'σαι καλά
Καλησπέρα κύριε Βλάχο...τί κανετε;;;
Βλέπω πως σας επιτίθενται μερικοί μη κανονικοί με πάθος!!
Φαντάζομαι να το απολαμβάνετε!!
Μου θυμίζουν τις παρέες που πάντα υπάρχει καποιος ασήμαντος που για να τον προσέξουν είναι διατεθιμένος να κανει και να πει τα παντα!!!!!
καλό σας βράδυ
Νανά,
για τούτο αναγκάστηκα να βάλω φραγή για τα μηνύματα. Δεν ήταν η λογική επίθεση κάποιου που σε συχαίνεται αλλά σ' αφήνει στην ησυχία σου. Ήταν ο παραλογισμός μιας αλαζονείας πολύ βαθειά χωμένης στο χυδαίο. Χωρίς να γνωρίζει τίποτα έβριζε τους πάντες. Τα παραπάνω που άφησα είναι ένα μετριοπαθέστατο δείγμα, τα υπόλοιπα ήταν πολύ χειρότερα. Δεν ήμουν μόνο εγώ στο στόχαστρο, και σ' άλλα μπλογκ το άτομο αυτό μπαίνει και βρίζει χυδαία.
Ανασφάλειες κι ανεπάρκεια.
γεια σου σπυρετο! ωραιο το ποστ σου...! θα σου στειλω μεηλ σχετικα με αυτα που σου ειπα στο προηγουμενο ποστ!
Amelie,
εντάξει, περιμένω.
Mια καλησπέρα,πέρασα να σου πω μαναράκι,καλό απόγευμα!
Μανάρι,
τηλεφωνήθηκα με το Γιάννη χτές και συζητήσαμε για τα ... μούτρα σου.
Εξαιρετικός!!
Καλά είσαι;
μια καλησπέρα από Σαλλλονίκη:)
βλέπω έβαλες moderation, χαρά στην υπομονή σου να διαβάζεις και να σβύνεις, αλλά αφού δεν γινόταν αλλιώς τι να κάνεις...έπρεπε!
Nαι,μαναράκι,καλά είμαι.
Θέλω να μου λύσεις μια απορία,ξέρεις από αυτές που συζητάμε εμείς οι λεξιλάγνοι: μπορεί να έχει κάποια σχέση το ρήμα "αιμορραγώ" με το "ραγίζω";Επειδή τα σκέφτηκα στον αόριστο και είδα ομοιότητα,θέλησα να πάρω και τη δική σου γνώμη.
Mtryfo,
κάποια ώρα, αν βαρεθεί η Ακανόνιστη, θα την βγάλω. Είναι τρομαχτικά χρονοβόρα.
΄
Γιατί τό 'κλεισες; Θα κάνεις αγρανάπαυση κάποιο χρόνο;
Όλα θα πάνε καλά,
όχι, νομίζω (χωρίς να είμαι και σίγουρος) ότι στο "αιμορραγώ" έχει κάποια ρίζα από "ροή" ενώ το "ραγίζω" βγαίνει από το "ρήγμα".
Καλύφθηκες;
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) αύριο τα παιδιά κάνουν κατάληψη κι έτσι δεν θα πάω σχολείο για να πάρω τη γνώμη κάποιου φιλόλογου. Θα μου 'πεις "δεν τηλεφωνείς σε κάποιον;" οπότε θα σου απαντήσω "ναι, ρε γαμώτο, δεν το σκέφτηκα!".
(real time event)
Σπυρουλίνο,
σε ρώτησα επίτηδες,δεν ήθελα πραγματικά πάντως να μάθω από πού προέρχονται...
Κάτι σκέφτηκα,γι αυτό...
Η ακανόνιστη δεν θα κουραστεί.. γιατί... όσο παιρνάει ο καιρός.. τόσο πιο εμετικός γίνεσαι... και μαζί σου... φαίνονται και πόσο εμετικοί είναι οι σχολιαστές σου...
Οπότε μάθε να ζεις με τον μετριασμό σχολίων... και με τον φόβο της αποκάλυψης του πραγματικού σιχαμένου εαυτού σου...
Δεν έχεις καμία εφυια.. και καμία αξιοπρέπεια... να μην αναφερθώ στην αίσθηση δικαιοσύνης...
Από όποια πλευρά και αν σε πίασει κανείς λερώνεται....
Οπότε... μάθε να κρύβεσαι καλα... σκουλίκι...
Όλα θα πάνε καλά,
αν δε ραγίσεις δεν αιμορραγείς.
Αν αιμοραγίσεις ραγίζει η συνέχειά σου. Σ' αυτό το ρήγμα χωράνε πολλά ερωτηματικά. Που σε φαίρνουν σε νέες ρωγμές, κι άλλα ερωτηματικά, ad infinitum.
Ακανόνιστη,
(α) κι όμως, μού 'κανες καλό μ' όλο αυτό το βόθρο που βγαίνει απ' το στόμα σου. Κάθησα κι αναλογίστηκα γι' άλλη μια φορά αν έχεις δίκιο. Επαναπροσδιορίστηκα. Σκέφτηκα ότι αποκλείεται ένα άτομο νά 'ναι τόσο διεστραμμένο όπως εσύ, να μισεί τόσο τον κόσμο (κι άρα και τον εαυτό του), άρα, σκέφτηκα, μήπως έχεις δίκιο. Το τι είμαι (σκουλίκι κλπ) θα το ομολογήσω στον εαυτό μου και σε δυο-τρία άτομα που εκτιμώ και αγαπώ (ναι, υπάρχει ακόμα αγάπη στον κόσμο) και είναι εντελώς δικό μου θέμα πώς θα συνεχίσω τη ζωή μου προς το φυσικό τέλος της και την αγωνία που πάει μαζί.
(β) Επαναλαμβάνω (για τους άλλους-εσύ είσαι beyond repair) ότι ούτε καν με ξέρεις, τι πέρασα στη ζωή μου, τι προβλήματα έχω και πώς κατάληξα έτσι (κατ' εσένα). Κι όμως δε διστάζεις να φτύνεις σε κάθε κινούμενο στόχο. Να σου θυμίσω ένα στίχο από κάποιο τραγούδι του Μαρκόπουλου "αυτός που σπέρνει δάκρυα και πόνο, θερίζει την αυγή ωκεανό".
(γ) σου απάντησα τώρα, όχι επειδή ήθελα να καταξιωθώ σε σένα κι ούτε αισθάνομαι ενοχές για να σ' απολογούμαι. Σου απάντησα επειδή το βρίσιμο σου ήταν "μετριοπαθές" κι ήθελα να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα. Τα οποία, προφανώς, με τόση χολή στο αίμα σου, δε θα τα καταλάβεις.
ρε συ ακανόνιστη ειναι σα να μπαινεις στο σπίτι του άλλου και να τον βρίζεις. Με τοσο πάθος που εκφράζεσαι νομιζει κανείς πως έχεις προηγούμενα. Πάντως ο Σπύρος ειναι ευγενέστατος.
Ocean Soul,
πραγματικά, τι της έκανα (ή τι δεν της έκανα) κι έχει τόσο μένος;
Υποθέτουμε ότι είμαι μαλάκας, άχρηστος, δήθεν κι όλα τα άλλα. Το πιο φυσικό δε θά 'ταν να μου ρίξει ένα φλέμμα και να μην ξαναγυρίσει πια;
Σπυρουλίνο,
Το σούρουπο έρχεται σιγά-σιγά,ελαφροπατώντας - ή αλλιώς,επί το λαϊκώτερον:"η νύχτα κατεβαίνει με μαύρο φερετζέ".
:)
Πες μου,θα είσαι στο σπίτι να σου τηλεφωνήσω από τώρα και μετά;Προτιμάς κάποια ώρα;
Όλα θα πάνε καλά,
είμαι σπίτι. Πάρε.
"Αγρανάπαυση"...ωραία μου ακούστηκε η λέξη αυτή...με κάλυψες :)
Mtryfo,
στο κάτω-κάτω η σιωπή είναι ηχηρότατη.
Τι, όμως, σ' έκανε να "αγραναπαυτείς";
Σπύρο..καλή σου ημέρα και καλή ανάπαυλα απο την ζούγκλα του μαυροπίνακα :)
Σπύρο, έλα στην ΟΘΠΚ, θα σου κάνω το τραπέζι με λοτούς και τα τοιαύτα. Κρασί να φέρεις, μην ξεμείνουμε.
Λενιώ,
καλημέρα σου. Έχουμε κταλήψεις, οι οποίες δε θα κρατήσουν μάλλον πολύ
Γιάννη,
μόλις ήρθα από Σαλονίκη κι είμι πτώμα. Σάββατο βράδυ τέλειωσα 5:30 και πήγα κατευθείαν στο ΚΤΕΛ
Σπύρο,
Καλημέρα.Έμαθα ότι στη Θεσσαλονίκη πηγαίνοντας,στάθηκες στην Αριστοτέλους που έχει και καλή ακουστική και παρίστανες τον Μητροπάνο φωνάζοντας στην φίλη σου την Ακανόνιστη:"σ αναζητώ,σ αναζητώ στη Σαλονίκη,ξημερώματα..."
:)
Κι αυτή απάντησε απο κάπου,σαν άλλη Αλεξίου:"όταν παίρνω φόρα,φόρα κατηφόρα κι ο Θεός ο ίδιος δε με σταματά"...
:)
Δικέ μου,αυτός κι αν είναι έρωτας!
:)
διάβασα καλά?
ήσουν Σαλλλλλονίκη και δεν είπες τίποτα?
ελπίζω, τουλάχιστον, να πέρασες καλά...να μην είσαι απλά και μόνο κουρασμένος...
Mtryfo,
κάθησα για μια μέρα. Την επόμενη φορά θα μου δώσεις το τηλέφωνό σου και θα επικοινωνήσουμε (promise). Τό 'χα σκεφτεί αλλά δε θα είχα χρόνο. Σίγουρα θα τα πούμε.
Όλα θα πάνε καλά,
λες; Λες να μ' ερωτεύτηκε και δεν ξέρει πώς να μου το 'πει; Ας είναι καλά, αλλά μακρυά από τούτο το μπλογκ.
Πετυχημένο το soundtrack!
@spyros vlahos:
Μπα,δε νομίζω,ρε συ,Σπύρο,αλλά ποτέ δεν ξέρεις!
Καλημέρα στην Κέρκυρα!
Όλα θα πάνε καλά,
έχει λιακάδες, έχουμε καταλήψεις, δεν είναι ιδανικά να σκεφτείς "τι είναι η ζωή";
Και, πάρε αυτά, τι είναι ο έρωτας;
Είσαι απελπιστικά μικρή, αλλά ίσως θυμάσαι ένα τραγούδι της Αρλέτας "τα παιδιά των 20 κι 21"
.... που ζητούν να μάθουνε, σε 5 λεπτά, πώς κερδίζεται η ζωή, πώς γεννιέται ο έρωτας.
Καλως σε βρηκα σε προσκαλω στο blog μου..
Λιακάδα κι εδώ,Πίπη.Όχι,δε θυμάμαι το τραγούδι που λες.Να σου πω όμως πάρε αυτά τι είναι ο έρωτας;Μεταξύ άλλων,είναι να νιώθεις ότι όλα όσα λέει ο άλλος/η άλλη,είναι ωραία και χαριτωμένα.Κι όλο να γελάς.
Όλα θα πάνε καλά,
(α) έχεις δίκιο για τον έρωτα
(β) να σου ΄πω κι εγώ, τώρα, τι είναι ο θεός: "η προσωποποίηση της ανάγκης που σου δημιουργείται να πεις σε κάποιον ευχαριστώ, όταν είσαι ευτυχισμένος"
Μάνο,
οσονούπω αφικνούμαι εις το υμέτερον μπλόγκιον (άμα τη περατώσει τινός εργασίας)
δεν ξερω γιατι αλλα δεν μπορω να δω τις εικονες απο τις 4 τελευταιες αναρτησεις...
γεια χαρα σπυρο! να σαι καλα!
Amelie,
δεν ξέρω ούτε κι εγώ τι συμβαίνει. Κλείστο και ξαναμπές.
Δεν ξέρω!
Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να είσαι καλά κι έτσι να παραμείνεις.
@spyros vlahos:
Μου άρεσε(ο ορισμός περί Θεού).Με καλύπτει.
Καλησπέρα,Σπύρο,καλό απόγευμα από Αθήνα.
Όλα θα πάνε καλά,
το αστείο είναι ότι είναι (ο ορισμός) και σωστός. Είμαι άθρησκος αλλά όχι άθεος.
@spyros vlahos:
Το θυμάμαι αυτό.Καλό μεσημέρι,χθες μιλούσα με Κέρκυρα,ωραίες μέρες,λέει...
Όλα θα πάνε καλά,
βάζοντας moderation άρχισα να αναρωτιέμαι για διάφορα πράγματα (μέσα σ' όλα κι ο φόβος).
Άρχισα να κουράζομαι από τούτη την κατάσταση να κρύβομαι από τη φτήνεια και την κακία του κόσμου. Δεν έχω τίποτα να κρύψω αλλά και πάλι δεν μ' αρέσει να μ' αντιμετωπίζουν με τρόπο που δεν αντιμετωπίζω εγώ τους άλλους.
Μέσα στις πιθανότητες είναι και να τα κλείσω όλα, να περατώσω το μπλογκ. Ήταν ένα πείραμα που έδειξε ότι τα καλά αισθήματα βρίσκονται μόνο στη λογοτεχνία. Κέρδισα δυο (τουλάχιστον) ανθρώπους που τους θεωρώ φίλους (εσένα και το Γιάννη) κι ένα σωρό άλλους που συμπεριφέρθηκαν σαν πραγματικοί άνθρωποι. Για τούτα είμαι ευτυχισμένος.
Θα σκεφτώ κι άλλο.
Δεν είμαι σε ηλικία πια να αμύνομαι ενάντια στην κακία του κόσμου, απλώς την ησυχία μου θέλω. Και, σίγουρα, δεν πρόκειται το γουέμπ να γίνει καλύτερο από μια φωνή παραπάνω.
Θα σκεφτώ κι άλλο.
Σπύρο, χαίρομαι με τα μισά απ' όσα ακούω. Θα συνεχίσεις να κάνεις το κέφι σου, αυτός ήταν ο στόχος της από πριν, να σε φέρει σε το΄τη τη θέση... αλλά εμείς, εδώ, συνεχίζουμε. Γιατί έχουμε κάτι να πούμε βρε αδελφέ...
Σου έστειλα κι ένα μήνυμα, skype έβαλες; Θα βρεις τη διεύθυνσή μου εκεί.
Ρε συ Γιάννη,
δε λειτουργεί τίποτα απ' όταν μπήκα στην tellas. Έχω να πάρω μέηλ μέρες. Κάποια μέρα θα πάω να ρωτήσω ξανά να μπω στον ΟΤΕ.
Τι είναι το skype; Εξήγησέ μου αλλά για begginers mind, δεν ξέρω τίποτα.
Ούτε κι αν θα συνεχίσω. Έχουμε μπροστά μας Σαββατοκύριακο. Ή θα κλείσω ή θα βάλω νέα ανάρτηση. Δεν ξέρω. Θα με φωτίσει, μάλλον, ο θεός (αν υπάρχει).
Οχι... βρε.... μη το κλείνεις το μπλογκ...
Με τι θα γελάμε???
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Να το κρατήσεις ανοικτό ως μνημείο μαλακίας και ψευδοκουλτούρας...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Περπατάει το σύστημα; Περπατάει. Και πού πάει;
Γιάννη,
στο χαμό του!
Ακανόνιστη,
ίσως να γελάτε στον καθρέφτη;
Πιστεύω ότι έχεις επιλέξει αυτό που ταιριάζει σε σένα και όχι σε άλλους...
Λενιώ,
όχι, απλώς βαρέθηκα να κρατάω την πόρτα του σπιτιού μου κλειστή μήπως και μπουν σκουπίδια. Δεν είχα μάθει μ' αυτό τον τρόπο να ζω.
Θα μου επιτρέψεις..να σε καταλαβαίνω...αλλά μην ξεχνάς ότι ζούμε την εποχή της ανακλήκωσης...
Λενιώ,
οπότε παραμένω σε λειτουργία κι απλώς αδειάζω, κάθε λίγο, το σκουπιδοτενεκέ!
Post a Comment