Τούτο φαίνεται νά 'ναι μια gallery, τροφή για το πεινασμένο μάτι, αλλά είναι απάτη. Στην πραγματικότητα είναι τροφή για το μυαλό, ένα συμπόσιο ιδεών. Αριστοτέλικά "ψυχαγωγώ" σημαίνει "άγω την ψυχή".
Διασκεδάστε, αλλά περισσότερο, σκεφτείτε.
Wednesday, March 12, 2008
Cerberus
He went for a stroll with his bicycle where he met that dog. Now, he is patting it. Little does he know!
____________________________________
Πήγε περίπατο με το ποδήλατό του όπου βρήκε αυτό το σκυλί. Τώρα, το χαϊδεύει. Πόσο λίγο ξέρει!
Αλλη μια ομορφη εικονα Σπυρο....Ωρες ωρες σκεφτομαι γιατι δεν εμπλουτιζεις το ιστολογιο σου με σκεψεις....λογια...προτασεις.....κι υστερα με μια εικονα σου απαντας. Να 'σαι καλα.
Λου, ταξίδια με εικόνες κι όλα αυτά "με χίλιες λέξεις κι έτσι". Δε θέλω να πέσω στην παγίδα να μεταφέρω το προσωπικό μου πρόβλημα χωρίς καλή συσκευασία. Οι λέξεις πιστεύω είναι μια προσσέγγιση των εννοιών, ΄για μένα τούτη είναι η καλύτερη.
Cynical, θέλω να περάσω και μια αδιόρατη σταγόνα χιούμορ, ή και τραγικότητας. Οι ίδιοι μύες του προσώπου συσπώνται, εξάλλου, με το γέλιο και το κλάμα.
υπεροχο... λοιπον, σπυρο, περιμενω την επανασταση σου για το κινημα πολιτων... σου εχω επμπιστοσυνη... με συνοδεια μια καλη εικονα, κανε ενα ποστ και να το δημοσιευσουν ολοι οι Bloggers...!
Amelie, μην απογοητεύεσαι απότομα. Να συζητήσουμε τι ακριβώς να κάνουμε για να αντισταθούμε. Τα προβλήματά σου πιθανόν να μην είναι ίδια με τα δικά μου, έτσι δε θά 'χουμε και τον ίδιο εχθρό. Εξάλλου για να στηθεί ένα project με αξιώσεις πρέπει να υπάρχει από πριν μια ζύμωση. Η cynical είχε βάλει αυτή την ιδέα αρχικά, αλλά κι αυτή δεν έλεγε τρόπους δράσης. Μια καλή αρχή θα ήταν να δημιουργούσαμε ένα blog όπου θα το διαχειρίζονταν πολλοί (εδώ οι γνώσεις μου είναι λιγοστές) και θα΄κατέθετε ο καθένας την άποψή του στο πιος είναι ο αμεσότερος εχθρός. Με αλλεπάλληλες ψηφοφορίες θα αποφασίζαμε. Ύστερα ίσως καταθέταμε στο Πρωτοδικείο αίτηση για δημιουργία συλλόγου (Bloggers Anonymous) και θα εκδίδαμε ψηφίσματα προς άπαντα ενδιαφερόμενο. Θα επικοινωνούσαμε (μέσω blogs) με όσους ήξερε ο καθένας κι έτσι ίσως ξεκινούσε κάτι. Χωρίς σχεδιασμό δεν πάει τίποτα. Από την άλλη μεριά πιστεύω ότι τα διάφορα που γράφουμε και λέμε μεταξύ μας ομορφαίνουν τον κόσμο και, κατά κάποιον τρόπο, αντιστεκόμαστε. Είναι, βέβαια, ανοργάνωτη αυτή η αντίσταση και άρα θνησιγενής. Περιμένω σκέψεις σου.
sou esteila pali "prosklisi" gia to blog. Gia na min sou to emfanizei meta opws tis proalles, tha pas sto profil sou -> epexergasia profil -> istologia pros emfanisi kai tha kseklikareis to diko mou.
Ερασιτέχνη Άνθρωπε (παρόλο που όλοι τέτοιοι είμαστε) Δρόμοι ανοιχτοί υπάρχουν παντού (κυρίως μέσα μας). Μου θύμισες έναν πίνακα που έκανα μ' αυτό το θέμα, να τον βρω. Κάνε το εξής : πήγαινε (όταν διαβάσεις τούτο) στο παράθυρο και κάθησε ένα λεπτό με το βλέμμα σου καρφωμένο στον ουρανό. Μετά θα τα βλέπεις όλα καλύτερα.
To χάδι ακόμη και για τον κέρβερο παραμένει χάδι,δηλαδή κάτι όμορφο,αγαπησιάρικο θετικό. Ηξερε δεν ήξερε πολύ καλά έκανε! Ασε που ένα ζεστό χάδι έχει πιθανότητες να αλλάξει ακόμη και αυτή τη φύση του κέρβερου. Ωραία εικόνα.
Εγω θα έλεγα οτι βάζοντας τον Κέρβερο σαν τυχαία συνάντηση σε ένα απλό καθημερινό περίπατο ,είναι ο υποσυνείδητος φόβος για εισβολή στη καθημερινότητα σου του ..τέρατος και το χάδι στο κεφάλι του η ανάγκη σου να συμφιλιωθείς με κάθε τι εχθρικό και να το κάνεις φιλικά υποτακτικό σε σένα όπως ένας σκύλος.
24 comments:
Αλλη μια ομορφη εικονα Σπυρο....Ωρες ωρες σκεφτομαι γιατι δεν εμπλουτιζεις το ιστολογιο σου με σκεψεις....λογια...προτασεις.....κι υστερα με μια εικονα σου απαντας.
Να 'σαι καλα.
Σπύρο, καλημέρα. Με γεια τα καινούργια. Υποβλητικά όπως και τα περισσότερα. Μπράβο σου!
Λου,
ταξίδια με εικόνες κι όλα αυτά "με χίλιες λέξεις κι έτσι". Δε θέλω να πέσω στην παγίδα να μεταφέρω το προσωπικό μου πρόβλημα χωρίς καλή συσκευασία. Οι λέξεις πιστεύω είναι μια προσσέγγιση των εννοιών, ΄για μένα τούτη είναι η καλύτερη.
Cynical,
θέλω να περάσω και μια αδιόρατη σταγόνα χιούμορ, ή και τραγικότητας. Οι ίδιοι μύες του προσώπου συσπώνται, εξάλλου, με το γέλιο και το κλάμα.
υπεροχο... λοιπον, σπυρο, περιμενω την επανασταση σου για το κινημα πολιτων... σου εχω επμπιστοσυνη... με συνοδεια μια καλη εικονα, κανε ενα ποστ και να το δημοσιευσουν ολοι οι Bloggers...!
Amelie,
έλεος! δεν είμαι επαναστάτης, δημόσιος υπάλληλος είμαι! ούτε τον εαυτό μου δεν μπορώ ν' αλλάξω, πόσο μάλλον την κοινωνία!
αυτο που ειπες μου θυμιζει το "δε βαριεσαι" που λεγαμε... οκ , παω πασο, νομισα οτι το εννοουσες
Amelie,
μην απογοητεύεσαι απότομα. Να συζητήσουμε τι ακριβώς να κάνουμε για να αντισταθούμε. Τα προβλήματά σου πιθανόν να μην είναι ίδια με τα δικά μου, έτσι δε θά 'χουμε και τον ίδιο εχθρό.
Εξάλλου για να στηθεί ένα project με αξιώσεις πρέπει να υπάρχει από πριν μια ζύμωση.
Η cynical είχε βάλει αυτή την ιδέα αρχικά, αλλά κι αυτή δεν έλεγε τρόπους δράσης.
Μια καλή αρχή θα ήταν να δημιουργούσαμε ένα blog όπου θα το διαχειρίζονταν πολλοί (εδώ οι γνώσεις μου είναι λιγοστές) και θα΄κατέθετε ο καθένας την άποψή του στο πιος είναι ο αμεσότερος εχθρός. Με αλλεπάλληλες ψηφοφορίες θα αποφασίζαμε. Ύστερα ίσως καταθέταμε στο Πρωτοδικείο αίτηση για δημιουργία συλλόγου (Bloggers Anonymous) και θα εκδίδαμε ψηφίσματα προς άπαντα ενδιαφερόμενο.
Θα επικοινωνούσαμε (μέσω blogs) με όσους ήξερε ο καθένας κι έτσι ίσως ξεκινούσε κάτι.
Χωρίς σχεδιασμό δεν πάει τίποτα.
Από την άλλη μεριά πιστεύω ότι τα διάφορα που γράφουμε και λέμε μεταξύ μας ομορφαίνουν τον κόσμο και, κατά κάποιον τρόπο, αντιστεκόμαστε. Είναι, βέβαια, ανοργάνωτη αυτή η αντίσταση και άρα θνησιγενής.
Περιμένω σκέψεις σου.
posa liga iksere....kai poso kathari eixe tin psyxi akoma...
o Anthrwpos me to podilato..
kalinyxta...
Ερασιτέχνη άνθρωπε,
για νά 'χει ποδήλατο τέτοιες εποχές, φαντάσου το βάθος της αθωότητάς του. Δεν είναι καθόλου άσχημη η ζωή έστω και με ποδήλατο
symfwnw mazi sou..
i zwi einai teleia me podilato
arkei na yparxoun anoixtoi dromoi na peraseis....
kalimera!
sou esteila pali "prosklisi" gia to blog.
Gia na min sou to emfanizei meta opws tis proalles, tha pas sto profil sou -> epexergasia profil -> istologia pros emfanisi kai tha kseklikareis to diko mou.
Ερασιτέχνη Άνθρωπε (παρόλο που όλοι τέτοιοι είμαστε)
Δρόμοι ανοιχτοί υπάρχουν παντού (κυρίως μέσα μας). Μου θύμισες έναν πίνακα που έκανα μ' αυτό το θέμα, να τον βρω.
Κάνε το εξής : πήγαινε (όταν διαβάσεις τούτο) στο παράθυρο και κάθησε ένα λεπτό με το βλέμμα σου καρφωμένο στον ουρανό. Μετά θα τα βλέπεις όλα καλύτερα.
Ερασιτέχνη Άνθρωπε,
κοίτα την εικόνα μου Τhe Inner Voyage και σκέψου
So long
Φαντασία...
Γιώργο,
είναι κι αυτό ένα δεκανίκι (που γεννάει πολλές φορές φόβο)
Spyro V:
eida tin eikona sou
(Τhe Inner Voyage) kai exw afisei sxolio.........
as skeftoume....
To χάδι ακόμη και για τον κέρβερο παραμένει χάδι,δηλαδή κάτι όμορφο,αγαπησιάρικο θετικό.
Ηξερε δεν ήξερε πολύ καλά έκανε!
Ασε που ένα ζεστό χάδι έχει πιθανότητες να αλλάξει ακόμη και αυτή τη φύση του κέρβερου.
Ωραία εικόνα.
Μπράβο ρε συ Κέλλυ,
δεν τό 'χα 'δει από αυτή τη σκοπιά !!!!
Φοβερή!!!
Εγω θα έλεγα οτι βάζοντας τον Κέρβερο σαν τυχαία συνάντηση σε ένα απλό καθημερινό περίπατο ,είναι ο υποσυνείδητος φόβος για εισβολή στη καθημερινότητα σου του ..τέρατος και το χάδι στο κεφάλι του η ανάγκη σου να συμφιλιωθείς με κάθε τι εχθρικό και να το κάνεις φιλικά υποτακτικό σε σένα όπως ένας σκύλος.
Αχτίδα,
σωστό κι αυτό που λες για τον ελλοχεύοντα φόβο!
Καλέ,αυτό δεν είναι σκυλί,την Λερναία Ύδρα μου θύμισε!Ή μάλλον την Σκύλλα(προς επίρρωσιν του ουσιαστικού),τη Χάρυβδη και μια τους φίλη μαζί!
λα θα πάνε καλά,
είναι ο Κέρβερος ο φύλακας του Άδη. Ο άλλος είναι ο μαλάκας που δεν ξέρει με τι έχει να κάνει και πού πάει!
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας καλό είναι να είμαστε επιφυλακτικοί...τα σκυλιά.
Regina,
τα σκυλιά που φυλάνε τις κακές πόρτες!
Post a Comment