He draws a circle on the sand, does he play or create a prison known only to himself? Now, he doesn't need the boat, where to go? Where he came from?__________________________________
Γράφει έναν κύκλο στην άμμο, παίζει ή δημιουργεί μια φυλακή γνωστή μόνο σ' αυτόν; Τώρα, δε χρειάζεται τη βάρκα, πού να πάει; Από πού ήρθε; (Αφιερωμένο στη Λου επειδή μου θύμισε τον Άη-Γόρδη)
106 comments:
Θ τον κλείσει τον κύκλο και μέσα του θα παγιδευτεί;Ή θα τον αφήσει μισάνοιχτο ώστε να μπορέσει να δραπετεύσει;
Θα σπάσει τα δεσμά του ή θα κάνει πως μπορέι να τα ελέγξει,δοκιμάζοντας τα όρια του;
Κι η βάρκα;Σημείο στάσιμο ή αφορμή για νέα ταξίδια;
Του μυαλού και της ψυχής;
Anima,
μήπως τον έχουμε ήδη κλείσει τον κύκλο;
Θα παλέψει, πάντως, αυτό είναι το μοναδικό του μεγαλείο.
Με τη βάρκα μπορεί να ήρθε και να μην μπορεί να φύγει.
Ποιος ξέρει; Όλα είναι ανοικτά, όλα παίζονται.
Η ζωή πάντα επιφυλάσσει εκπλήξεις
sas efxaristw polu...!! avrio to prwi grafw kai sigoura tha m xreiastei h kalh epityxia...!!!;)
Θα γράψεις πολύ καλά, είσαι έξυπνη.
Έρχομαι στο μπλογκ σου ν σου 'πω κι άλλα
σαν κύκλος από κιμωλία...
Φίλε μου είσαι ποιητής, το ξέρεις;
"Kαλό ταξίδι, αλαργινό καράβι μου, στου απείρου και στης νυχτός την αγκαλιά, με τα χρυσά σου φώτα!
Nα 'μουν στην πλώρη σου ήθελα, για να κοιτάζω γύρου σε λιτανεία να περνούν τα ονείρατα τα πρώτα.
H τρικυμία στο πέλαγος και στη ζωή να παύει, μακριά μαζί σου φεύγοντας πέτρα να ρίχνω πίσω,
να μου λικνίζεις την αιώνια θλίψη μου,καράβι,δίχως να ξέρω πού με πας και δίχως να γυρίσω!"
Σπύρο, θα πάρει τη βάρκα και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Εκει θα βρει την Ελευθερια, αυτό του χρειάζεται για να γίνει καλά, όχι τα παλάτια και οι κύκλοι-φυλακές της άμμου ;)
Καλό σου βράδυ
Γιάννη,
γιατί, εσύ δεν είσαι;
Και σαν κλείσει τούτον δω τον κύκλο,έτοιμος θα είναι άλλον,νέο να ανοίξει.Αφού τα κατάφερε με τον προηγούμενο,γιατί οχι και με τον επόμενο;
Σαν τους δεσμοφύλακες του μπορεί να δαμάσει και τα δεσμά του σπάσει΄σαν την βάρκα του τσακίσει για να αναζητήσει άλλη,πιο γερή,
τότε θα μπορέσει να κινήσει για νεες θάλασσες.
Για να βρεί,ίσως τούτη τη φορά τον τελικό του προορισμό...
Ερασιτέχνισα,
για τα ταξίδια, έχω 'πει πολλές φορές (και μια ακόμα δε βλάφτει μέχρι να το εμπεδώσουμε) ότι είναι δυο λογιών :
(α) "προς" επειδή ζητάς, λαχταράς να ζήσεις νέα πράγματα, να μάθεις.
(β) "από" επειδή θέλεις να φύγεις, δεν αντέχεις την ίδια επανάληψη αναπνοών.
Ή πρόθεση (όχι μόνο η γραμματική) χρωματίζει το ταξίδι ανεξίτηλα και ίσως και θανάσιμα.
Όσο γι' αυτόν τον ταλαίπωρο μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα φυλακιστεί σε μια κόλαση που ξέρει παρά θα ψάξει να 'βρει κάποια καινούρια.
Αυτό, βέβαια, ίσως είναι και αντίληψή μου, ποιος ξέρει τι τρέχει στο μυαλό και στην καρδιά του καθενός;
Επίσης, καλό σου βράδυ.
Diafwnw..
Opou ginetai logos gia psyxi, den yparxei "apo" kai "pros" mono orizontas mprosta.
Diakrinw mia itopatheia pantws sta legomena tis anartisis, isws egw den katanow tis "fylakes" sou, giati pote den fylakistika pouthena.
Anima,
κάποια στιγμή κουράζεσαι, όχι επειδή δεν υπάρχει ποίηση στη Φύση αλλά επειδή δεν είναι καλοί οι άνθρωποι (ή η αντίληψη πού 'χεςι γι' αυτούς).
Κάποια στιγμή οι αλυσίδες θα σπάσουν, όχι γιατί παλέψαμε πολύ αλλά γιατί σκούριασαν.
Και, στο τέλος, ποιος είναι ο τελικός προορισμός παρά ένα όνειρο που ο καθένας βάζει και το οποίο δικαιώνεται από το αποτέλεσμα;
Σε βλέπω νέα και ρωμαλέα και δε θέλω να σε στενοχωρώ, αλλά, προϊόντος του χρόνου, κάτι κερδίζεται και κάτι χάνεται.
Στο τέλος, βέβαια, μόνο με κέρδος θα μείνουμε αφού, όμως, περάσουμε από μυριάδες χασούρες.
Ερασιτέχνισα,
κι αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα ότι "δε φυλακίστηκες πουθενά".
Ηττοπάθεια είναι η κατάσταση στην οποία πέφτεις όταν νομίζεις ότι ο συνάνθρωπός πιστεύει Α κι αυτός πιστεύει Β. Τη λαθεμένη αντίληψη, να! την πληρώνω επι τη εμφανίσει που λένε και τα χρήματα πάνω τους.
Σε διαβεβαιώ ότι θα ορθοποδήσω. Αν είσαι κάτω δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά προς τα πάνω
Γειά σου Σπύρο!
Μου άρεσαν πολύ οι πίνακες σου. Ο σουρρεαλισμός τυχαίνει να είναι το αγαπημένο μου ρεύμα και οι συνθέσεις σου μου θύμισαν πολύ από Dali και Magritte.
Όσον αφορά τον κύκλο στην άμμο, μου άρεσε ιδιαίτερα η ιδέα ότι τον δημιουργεί ο ίδιος, γιατί πιστεύω ότι πάντα εμείς χτίζουμε τις φυλακές μας και κλεινόμαστε μέσα. Γι' αυτό και οι φυλακές αυτές, στην ουσία, δεν είναι παρά μια επίφαση φυλακής, σαν έναν απλό κύκλο στην άμμο που εύκολα μπορεί να διαλυθεί. Αρκεί να γυρίσει και να δει τη βάρκα πίσω του και τότε θα καταλάβει ότι δεν είναι πραγματικά φυλακισμένος....
(Πιστεύω πως κατάλαβες ποια είμαι,ε;)
Σπύρο μου,
και επίτρεψε μου τον ενικό,
και οι χασούρες μας,όπως τις αποκαλείς,στο τέλος-τέλος κέρδος δεν είναι;
Αν δεν χάσεις,πως θα κερδίσεις;Σε γνώση και εμπειρία;
Που πολλές φορές μπορεί και να προέρχονται απο πόνο;
Και ξέρεις;Θαρρώ πως τα πιο σπουδαία μετά απο πόνο κερδίζονται...
Συναδέλφισα,
(α) λατρεύω και τους δυο αυτούς ντερμπεντέρηδες. Όμως τούτο το ταπεινό πόνημα θα το έλεγα περισσότερο "φανταστικό ρεαλισμό".
(β) τα 3/4 της ζωής μας είναι αντιλήψεις για τη ζωή κι όχι η ίδια η ζωή. Ναι, καρφόι στο στόχο, μόνοι μας δημιουργούμε τις αλυσίδες μας. Και, όχι, θέλει ψυχικό σθένος όχι μόνο να 'δει αλλά ν' αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τη βάρκα.
(γ) δεν κατάλαβα ποια είσαι
Anima,
ακριβώς η άποψή μου, ότι ο πόνος είναι διδακτικός. Μην το παρατραβάμε, όμως. Λέει ο βουδισμός ότι όλα τα έμβια θέλουν να περάσουν καλά αλλά η ζωή τους είναι μια ιllusion.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένας πόνος, όπως λες κι εσύ, σου δείχνει το δρόμο για ν' ανέβεις.
ΥΓ. Δε σου επιτρέπω τον ενικό, ΣΤΟΝ ΕΠΙΒΑΛΛΩ
Αρκεί να μπορείς να δεις τον δρόμο κι ο πόνος να μηνσε εγκλωβίζει και περιορίζει το οπτικό σου πεδίο,ναι;
ΥΓ.Δεκτή η επιβολή
Anima,
όταν ο πόνος σ' έχει ρίξει χαμηλά (που πιο κάτω δεν πάει) δεν έχεις άλλη επιλογή από το να ανεβείς.
Ο χρόνος (κι ενδεχόμενα και ένα Captain Morgan ρούμι) βοηθάει αφάνταστα.
Σωστό αυτό, ότι το δύσκολο δεν είναι να δει τη βάρκα αλλά να αποφασίσει να τη χρησιμοποιήσει. Συνήθως όμως δεν μπορεί να δει καν τη βάρκα...
Όσο για το ποια είμαι, η συνάδελφος στην επιτήρηση την Παρασκευή και ίσως και συνάδελφος...στην εσωτερική αναζήτηση(;)
Συμφωνούμε καλέ μου.
Να έχεις ενα υπέροχο βράδυ.
Συναδέλφισα,
σε θυμήθηκα, τι κάνεις ρε παιδί μου; Χρόνια έχω να σε 'δω!
Κι όμως πάντα θα υπάρχει σωτηρία είτε τη 'δεις είτε δεν την 'δεις. Ο θεός φυλάει και τους ... μαλάκες.
Ετοιμάζω έναν πίνακα μ' αυτό το θέμα κι ελπίζω σύντομα να τον αναρτήσω (όχι με το θεό, πού να τον βρω να ... ποζάρει, αλλά με τη σωτηρία)
anima,
καληνύχτα σου και πάντα στα πόδια σου ορθή να ανεβαίνεις προς όποιο πολύχρωμο όνειρο έφτιαξες.
Κρατώ την ευχή σου και υψώνω το ποτήρι μου στην υγειά σου.
Anima,
κακούργα, τι πίνεις;
Με μέτρο, εντάξει;
Μπυρίτσα Σπύρο μου,
Μπυρίτσα...
Το μέτρο σχετικό δεν είναι;
"Παν μέτρον άριστον και μόνο στην αγάπη δεν αρμόζει"
Αρα;Με μέτρο.Για απόψε
νομιζει οτι παιζει αλλα στην ουσια δεν παιζει... το υποσεινηδειτο λειτουργει και ασυναισθητα δημιουργει τη φυλακη που του εχουν μαθει οι αλλοι να ζει...με τα πρεπει και τα μη...
γεια και χαρα
Anima,
κι εγώ έχω κάμει κοιλιά από τη μπύρα.
Το μέτρο είναι σχετικό, αν μετράμε πάτωμα δεν είναι πάνω από μισό πόντο, αν το βάλουμε να μετρήσουμε τοίχο γίνεται μέτρο.
Στην αγάπη δεν αρμόζει το μέτρο αν αγαπάνε κι οι δυο.
Amelie,
λες ότι πρώτα έβαλε τις αλυσίδες μέσα του κι ύστερα τις ... επισημοποιεί.
Κι όταν λες οι άλλοι εννοείς οι γονείς και οι ... καθηγητές.
Το τελευταίο τ' άκουσα βαθειά μέσα μου σα ... μαχαιριά.
Δε θα πάψω να λέω ότι υπάρχει λύση, στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Μα πάντα όμως ο ένας αγαπάει λίγο παραπάνω,ή κάνω λάθος;
Μακρυά απο μας μέτρα και σταθμά για την αγάπη.
Αγάπα και κάνε ό,τι θες...
Μόνο τότε είσαι ελεύθερος.Όταν θες την ελευθερία σου να την παραδώσεις στον άλλον.Να την θυσιάσεις.Για χάρη του/της...
anima,
δεν κάνεις λάθος, η αγάπη μοιράζεται ανισόμετρα κι έτσι γεννιώνται τα δράματα.
Από την άλλη μεριά υπάρχουν πολλές αγάπες, για διάφορα μέρη του σώματος πχ αγάπη για το μυαλό, αγάπη για το σώμα κλπ
Δεν παραδίνω την ελευθερία μου στον άλλο αν ξέρω ότι θα την κακομεταχειριστεί.
Αντίθετα, τη δανείζω.
Μα δεν το ξέρεις εξ αρχής καλέ μου αυτό.Ποιά μεταχείριση θα της επιφυλάξει.Ψήγματα της να χεις μόνο.
Ίσως λοιπόν να την παραδώσεις.
Και μετά να την διεκδικήσεις πάλι.
Χωρίς δάνεια αυτή τη φορά.
Για να την κρατήσεις μόνο για σένα.
Μέχρι την επόμενη φορά...
Anima, (σημαίνει "ψυχή")
τα παραπάνωψ μου θυμίζουν το δίπτυχο γάμος-διαζύγιο.
Σε κάθε φυλάκιση πονάνε, από τη υγρασία, περισσότερο οι κλειδώσεις μας.
Και η ψυχή μας,σαν δεν μπορεί στον ήλιο και το φως να σεργιανίσει και να πετάξει...
Anima,
τι εννοείς στο προφάϊλ σου Science;
Αν ντρέπεσαι να ... ομολογήσεις δημοσίως, στείλε μου μέηλ (όπως Yale)
Πολιτικές επιστήμες και διδακτορικό στη μεσαιωνική πολιτική φιλοσοφία.
(είναι που το άτιμο το μέηλ μου{όπως Yale} έχει πρόβλημα.Μα σαν "γιατρευτεί" θα πούμε περισσότερα)
Anima.
είσαι ένα μορφωμένο κορίτσι. Προίκα έχεις;
Όταν λες "πολιτικές επιστήμες" καθησύχασέ με ότι δεν έχεις σχέση με πολιτική!
Το μόνο αισιόδοξο είναι το διδακτορικό.
Για σκέψου : μήπως ένα διδακτορικό σε μια γυναίκα την κάνει πιο δικτατορική;
Προίκα έχω εμένα και τις αλήθειες μου....
Ουδεμία σχέση με πολιτική σε ό,τι αφορά ενασχόληση.
Όχι περισσότερο ή λιγότερο σε σχέση με έναν άνδρα,αν δεν τοχει μέσα της...
Anima
(α) σοφή απάντηση
(β) αναπνέω με ανακούφιση (30 χρόνια κατάντια δεν την αντέχω άλλο)
(γ) είσαι παντρεμένη με δυο παιδιά (το ένα αγόρι και τ' άλλο αγόρι).Τα μαλλιά σου είναι καστανά και έχεις ύψος 1,80.
Σωστός;
γ)Λάθος(χε,χε,χε)
Σε όλα.
Anima,
είσαι ανύπαντρη, είσαι ξανθιά (και δε σε πειράζουν τα γνωστά ανέκδοτα, διδακτορικό είν' αυτό) κι έχεις ύψος 1,79
Ή
κάνεις μπλόφα κι είσαι αυτά που σκέφτηκα στην αρχή
α)κάπως έτσι,μα όχι ακριβώς
Anima,
θα παίζουμε με τα εκατοστά τώρα;
Ωραία, άλλη πρόβλεψη :
έχεις έναν ξάδερφο που τον λένε Νώντα (Επαμεινώντα), σου αρέσουν οι χορτόπιτες κι απεχθάνεσαι τα ψάρια.
Την Κυριακή πίνεις πάντα capuccino και ποτέ πριν τελειώσει η εκκλησία
Σωστός;
Μα και πάλι λάθος σε βρίσκω.
(και σιχαίνομαι τον capuccino)
Λέω να σε αποχωριστώ για σήμερα.
Μα θα σε ξαναβρώ σύντομα
(δεν είναι απειλή,υπόσχεση είναι καλέ μου)
Καλημέρα
Anima,
με ξέκαμες!
Πότε θα φτιαχτεί αυτό το μέηλ.
Αισθάνομαι σα να παίζω μαλακισμένα μπλογκοπαίγνιδα.
Κι οι προθέσεις μου, απ' την αρχή, ήταν αγνές (είπε ο λύκος στη ... κοκκινοσκουφίτσα)
Anima,
καλημέρα κι όνειρα γλυκά
Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό
στ' όνειρο που είδα χθες το βράδυ
κι ήμουν απ' τη μια του κύκλου εγώ
εγώ κι από την άλλη!
Κι ήμουν απ' τη μια του κύκλου εγώ
εγώ κι από την άλλη
έτοιμος να μου αποκριθώ
και να ρωτήσω πάλι
«Κι είδα ένα παιδί, μικρό παιδί
που έπαιζε, και μου 'ριχνε στα ζάρια»*
το ύστερο του πόθου μου φιλί
τα πρώτα παιδικά μου χάδια
Κι εκεί εκείνη τη στιγμή
άκουγα να τραγουδάν εντός μου
ο Ύπνος με το Θάνατο μαζί
τραγούδια του έρωτός μου!
Κι είδα τις ελπίδες μας σκιές
βάδιζαν αμίλητα εμπρός μου
σύμβολα, σημεία, και μυστικές μορφές
αυτού του μάταιου κόσμου
Και είκοσι αιώνες σκοτεινοί
έφταναν στο τέλος τους πια τώρα
κι από 'να κόσμο σ' άλλονε τελικά, εμείς
περνάμε, λέει, ώρα την ώρα
Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό
στ' όνειρο που είδα χτες το βράδυ
κι ήμουν απ' τη μια του κύκλου εγώ
κι εγώ από την άλλη
«Πες μου, τι ν' αυτά που βλέπω εδώ!»
Πρόφτασα να πω στον εαυτό μου
«Μη μιλάς, μόν' κοίτα και πέρνα»** λέει αυτός
και βγήκ' απ' τ' όνειρό μου!
Καλημερα Σπυρο....σ' ευχαριστω!!!
Γνωστός Αλγερινός παρουσιαστής δηλώνει στην Γαλλική τηλεόραση: «Εμείς οι Αλγερινοί» λέει, «όταν πιάσουμε πάτο σκάβουμε».
Θέλω να πω πως υπάρχουν και εναλλακτικές.
Το ξενύχτησες για τα καλά είδα χθες...
Γιάννη,
τό 'χω 'πει χιλιάδες φορές ότι αυτοί που έχουν χιούμορ είναι έξυπνοι.
Λου,
Εξαιρετικό, ό,τι και να 'πω περισσεύει.
Επί του θέματος, η μοίρα – αυτός ο κύκλος – έχει κάποιες συντεταγμένες. Μπορείς να φύγεις και να γυρίσεις, πάντα ωστόσο θα ‘χεις ένα στίγμα, το κέντρο αυτού του κύκλου, αναπόφευκτα.
Γιάννη,
παρατήρησε ότι το κέντρο του κύκλου είναι ο ίδιος.
Προφανώς μου διαφεύγει η εικόνα... σωστά.
Γιάννη,
είναι όλα θέμα interpratation
telika egrapsa polu kala!! apodeixthke oti h ligh prospatheia mporei na ferei megala apotelesmata...:)
Antzela,
αυτό είναι υπέροχο. Αφού τό 'χεις το μυαλό, γιατί δεν το χρησιμοποιείς;
Συνέχισε έτσι!
Διάβασα καλά σε ένα σου σχόλιο,Σπύρο,τη φράση "μαλακισμένα μπλογκοπαίχνιδα";
Σε βάζω λοιπόν τιμωρία να ανεβοκατεβείς τα σκαλάκια του Αη Γόρδη!
:)
Εντάξει,αστειεύομαι.
Γι αυτό που μου ζήτησες,δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω.Μήπως αν γινόσουν λίγο πιο συγκεκριμένος;ςΕννοείς πώς ανεβάζουμε φωτογραφίες στο blog μας;
Καλησπέρα δεν είπα όμως!
Καλησπέρα!(όλα θα πάνε καλά).
Αυτό με τον κύκλο στην άμμο μου άρεσε γιατί μου θύμισε τις αδυναμίες μας.Αν δε γυρίσει το κεφάλι του κατά το πέλαγος,θάλασσα δε θα δει παρά μόνο τον κύκλο...
Όλα θα πάνε καλά,
δεν είναι υπέροχος ο Άη-Γόρδης;
Αν θέλει να ξεπεράσει τον εαυτότου, γυρίζει το κεφάλι, βλέπει τη βάρκα και φεύγει, Διαφορετικά φυλακίζεται.
Αλλά να πάει πού;
Σε ρώτησα πώς μπορώ να βάλω στο μπλογκ μου animations, όχι από το UTube, δικές μου. Υπάρχει τρόπος;
Τα φιλιά μου.
Σχέδιο για ένα μπλογκοπαίγνιδο :
Απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις
(α) που δεν μπαίνει ποτέ ήλιος;
(β) μπορείς να βρεις αυτό το μέρος χωρίς χάρτη και πυξίδα;
Για μένα όλη η μαγεία είναι το φως που εκπέμπει από το βάθος.Σου δείχνει ότι ακόμη κι αν κλείσεις τον εαυτό σου σε μια φυλακή και εφοδιάσεις μια βάρκα με όλα αυτά που θέλεις να αφήσεις πίσω σου.Υπάρχει αρκετό φως για να ξεκινήσεις από την αρχή.
Υπάρχει ελπίδα!!!!
Όλα καλά, αυτή την ερμηνεία πραγματικά δεν την είχα σκεφτεί. Ότι δηλαδή δε φεύγεις εσύ αλλά τα προβλήματά σου.
Το φως είναι αυτό που δημιουργεί τα όνειρα. Το φως είναι που θα μας ξεπροβοδίσει.
Άρα τούτος ο κύκλος δεν είναι φυλακή αφού το φως μπορεί να μπει μέσα.
Το φως δεν μπαίνει μόνο σε ερμητικά κλειστές καρδιές.
Και αυτές οι ερμητικά κλειστέ καρδιές είναι δικό μας δημιούργημα.Οχι κατ΄ ανάγκην επειδή το θελήσαμe μα επειδή έτσι έπρεπε να γίνει....
Καλησπέρα(ακόμη)
anima νομίζω ότι τις καρδιές μας δεν τις κλείνουμε γιατί πρέπει αλλά επειδή φοβόμαστε!!
...να βρεθούμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας και τα πραγματικά του θέλω.
Συμφωνούμε νομίζω...
Φυλακή ή καταφύγιο τελικά;
σπυρο, δεν εννοω καθηγητες και γονεις , εννοω την κοινωνια, τον κυκλο που μας περιβαλει τα ασχημα σχολια που μας καταβαλουν...
βρε αφου εισαι αστερι στον τομεα σου γιατι να το ακουσεις σαν μαχαιρια...
anima,
οι κλειστές καρδιές οφείλονται εν μέρει κα ισε φόβο. Ο φόβος δημιουργείται από τα παραμύθια που ακούγαμε μικροί και, κυρίως, από τις ιστορίες που εσωτερικεύσαμε όταν ψάχναμε να δούμε τι είναι η ζωή (δηλαδή μικροί). Θέλω να καταλάβουμε ότι ένα μωρό δεν έχει απόψεις αλλά τις αποχτά. Άρα δεν είμαστε εμείς οι κύριοι υπεύθυνοι της κατάστασης.
Έχει δίκιο η "όλα καλά".
Τώρα, είναι μια άλλη ιστορία να βρεθούμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας κι τούτο συμβαίνει πολύ αργότερα, όταν αποχτάμε το κατάλληλο λεξιλόγιο. Αρκετοί είναι περαστικοί απ΄'ο τούτη τη ζωή γιατί δεν μπαίνουν στον κόπο ή ο φόβος τους είναι ιερός τρόμος.
Λάκωνα,
είναι θέμα αντίληψης. Αποφάσισε ότι είσαι ένα μοναδικό πράγμα σ' αυτό το Σύμπαν. Κι ακολούθως αποφάσισε ότι είσαι ένα τίποτα. Από την άποψη ότι είσαι συγκροτημένος από αντιλήψεις, ατταβιστικά ένστικτα, προβολές των άλλων και τέτοια.
Δε φαντάζεσαι πόσο βάρος θα φύγει από πάνω σου.
Amelie,
όλοι οι άνθρωποι πρέπει ν' αναρωτιώνται για τον εαυτό τους, σε μόνιμη βάση. Ο διάολος, ξέρεις, περνάει σε κάθε έκφραση σαν ο καλύτερος φίλος μας.
Κι όπως λέει κι Terry Pratchett "ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις".
-Γιατί δέν βραδιάζει?
-κοίταξε άν θέλεις, κάπου θα βγήκε το νέο φεγγάρι.
-Ολοι κοιτάζουν τι θα κανεις
κι εσύ κοιτάζεις τα πλήθη πού σε κοιτάζουν
οι ματιές γράφουν ένα κύκλο στενό
πού δεν μπορεί να σπάσει.
Αν γεννηθεί κάποιος ο κύκλος θα πλατύνει
αν πεθάνει κάποιος ο κύκλος θα στενέψει
αλλα τόσο λίγο,για τόσο λίγο
Κι οι τέσσερεις άλλες αισθήσεις ακολουθούνε την ίδια γεωμετρια.
Αν αγαπούσαμε θα έσπαζε ο κύκλος,
θα κλείναμε τα βλέφαρα μιά στιγμή.
Αλλά δεν μπορούμε να αγαπήσουμε.
............
Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ
Κόκκινη κίσσα,
άφωνος, παρ' όλο που είναι μια εκδοχή.
Kατ'αρχήν μ'άρεσε η εικόνα.
Είναι και ο Αη γόρδης που υπήρξε η παραλία των παιδικών-εφηβικών καλοκαιριών,παράξενο.. γράφοντας τούτα παρατήρησα την 'ελλειψη της όποιας νοσταλγικής διάθεσης ουφ! τα δεσμά λογοστεύουν..
Λοιπόν συνήθως τις φυλακές μας τις δημιουργούμε παίζοντας ,και μετά..
Σε προσωπικό επίπεδο όταν κλεινόμουν σε μία φυλακή στο πίσω μέρος του μυαλού μου το ήξερα, αλλά για κάποιο λόγο που αγνοώ δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Η φυλακή έπαψε να με π΄νιγει όταν έπαψα κι'εγώ να ταυτίζομαι με το πως με λένε,τι σπουδές έκανα,την οικονομική και οικογενειακή μου κατάσταση καί όλα τα συναφή.
Οταν άρχισα να κοιτώ τη ζωή μου σα να βλέπω κινηματογραφική ταινία.
Από που έρχομαι,δεν ειναι δυνατόν να γνωρίζω και που πάω θα το ξέρω μόνον όταν θα φτάσω όπου είναι να φτάσω.
Θα δείξει...
Φιλιά Σπύρο μου.
Κέλυ,
τις φυλακές τις δημιουργούμε παίζοντας ρόλους;
Όταν γίναμε "περιρρέοντες" (δε βρίσκω άλλη λέξη για το floating), όταν πάψαμε να αναρωτιώμαστε γι' αυτό το εγώ, τότε έσπασε σιγά-σιγά η φυλακή;
Γιατί όχι; Το "εγώ" μας είναι μια φάλτσα αντίληψη, 2500 χρόνια βουδισμού δεν το ξεκαθάρισαν;
Γύρισε την πλάτη στην βάρκα που τον οδήγησε σ' εκείνη την παραλία.
Δεν θέλει να θυμάται... πόσο μάλλον να βλέπει...
Όταν κι αν ποτέ χρειαστεί να φύγει από κει, θα βρει τον τρόπο και το μέσον.
Κλείνει μόνος του τον κύκλο. Δίνει ένα τέλος!
Το κάνει μόνος του γιατί έτσι νιώθει πως θα ανακουφιστεί.
Όχι...όχι...δεν αυτοεγκλωβίζεται...
θα ήταν πολύ αφελής έστω κι αν νόμιζε πως θα το καταφέρει.
Δεν μπορεί ένας σκεπτόμενος άνθρωπος να θεωρεί μόνιμο και αύθαρτο έναν κύκλο στην άμμο, μόλις δυο βήματα απ' το κύμα...
Ζήτημα χρόνου είναι η διάρκεια ζωής του κύκλου...
Έτσι γίνεται πάντα...
Πάμε γι' άλλους κύκλους σε νέες παραλίες.
Την καλησπέρα μου Σπύρο.
Eternal Dreamer,
(α) γυρίζοντας την πλάτη στη βάρκα, δε θέλει να βλέπει το παρελθόν του. Πώς όμως θα το εξωραίσει;
(β) Κλείνεται,λες, σημαίνει συσπειρώνεται σ' αυτά που ξέρει, στα δικά του. Αμύνεται. Η πολιορκία του έξω δε θα οδηγήσει σε μια πείνα τον εγκλωβισμένο;
(γ) Ό,τι κι αν βλέπεις σ' αυτή την εικόνα, τελειώνεις μέσα σε παραλήρημα αισιοδοξίας : "πάμε γι' άλλους κύκλους σε νέες παραλίες".
That's the spirit, (wo)man!!!!
Keep your guns loaded!!!
Σπύρο παρακαλώ πολύ να ετοιμάσεις πίνακα για το ευτυχές γεγονός της Τήλου. Να πάρουνε θέση οι μπλόγκερς
και να συζητηθεί το θέμα. Μην νομίζεις πως δεν άπτεται των ενδιαφερόντων σου . Είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μας καίει όλους. Οχι μόνο τους ομοφυλ.
Φιλάκια
Τιμ .
See you .......
Δράττομαι της ευκαιρίας, αγαπητή Τιμοξένη, πότε θα περάσετε για έναν καφέ; Τι είναι για ‘σας οι αποστάσεις;
Γοητευμένος.
Τιμοξένη,
πραγματικά είναι θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Σε κάποι μπλογκ είδα, όμως, την εξής κουβέντα : "Πώς αυτοί που αψηφούν τις μικροαστικές συνήθειες, τρέχουν σαν τρελοί να νομιμοποιηθούν από τους μικροαστικούς θεσμούς". Δηλαδή γιατί πρέπει να πάρουν το ΟΚ από την Εκκλησία, στο μέτρο που ξέρουν εκ των προτέρων ότι την έχουν γραμμένη. Μου είναι μυστήριο.
Από 'κει και πέρα, επειδή νομίζω ότι μάλλον υποκρισία είναι όλο αυτό, δε θα ασχοληθώ με αλλότριες (εξόδους) πεπτικών συστημάτων. Το δικό μου μου φτάνει.
Γιάννη,
υποκλίνομαι, είσαι ιππότης άνευ χαρτοφυλακίου. Αβρός, ευγενικός κι, εντέλει, αυτό που ονειρεύεται κάθε ... Τιμοξένη. Με συναρπάζεις με την ταχύτητα να αίρεσαι στο ύψος των περιστάσεων.
Long live Tim!
Σπύρο μου σ' ευχαριστώ για τις συστάσεις, το εκτιμώ, ότι λέω όμως για την Τιμοξένη είναι αλήθεια, έχω εκφραστεί γι' αυτή και ιδιωτικά αν θυμάσαι. Καλό μεσημέρι σε όλους.
Ναι συνήθως παίζοντας ρόλους,από τους οποίους κρατιόμαστε και εξαρτιόμαστε,για να αισθανόμαστε ασφαλείς,για να αισθανόμαστε ότι είμαστε κάτι,κυρίως γιατί αδυνατούμε να υπάρξουμε χωρίς να έχουμε μία εικόνα για τον εαυτό μας.
Ασφαλείς και φυλακισμένοι.
Οταν η εικόνα του εαυτού παύει να μας ενδιαφέρει,όταν ο φόβος να μην αρέσεις η να μην είσαι αποδεκτός υποχωρεί,οι ανάσες ελευθερίας πληθαίνουν.
Οσα ανάφερα είναι στοιχεία 'περιρρέοντος' εαυτού οπως ευστοχα είπες.
Καλησπέρες σε όλους.
ΥΓ. Και μιά και τέθηκε το θέμα δηλώσω πως θεωρώ ΣΩΣΤΟΤΑΤΗ την πράξη του δημάρχου Τήλου τελεία.
Παιδιά, έχω την εντύπωση πως καρφί δεν καίγεται σε κανέναν δήμαρχο για τα ανθρώπινα δικαιώματα του ενός ή του άλλου. Βρήκαν τρόπο να κουβαλήσουν κόσμο στο νησί και μπράβο τους... αυτά πιστεύω εγώ ως καχύποπτος, εκτός των άλλων.
Τώρα γι’ αυτό καθαυτό το θέμα, σαφώς είμαι υπέρ αν και κατά του γάμου γενικώς... αλλά αν εξυπηρετεί σε κάτι , εντάξει, να μην σταθώ εμπόδιο.
Ακόμη, είμαι υπέρ αυτού του συμβολαίου, λύνει πολλά απ’ αυτά τα προβλήματα των θρησκειών και των θεσμών – δεσμών.
Καλησπέρα και πάλι.
Κέλυ,
αν το τραβήξουμε μέχρι τα όρια θραύσης, άσχημη είναι μια φυλακή κατασκευασμένη από 'σενα;
Γιάννη,
πρακτικότατος και περιεκτικότατος.
Δεν ξέρω Σπυρο ειλικρινά δεν ξέρω..
Στη δική μου, την από μένα κατασκευασμένη ,όπως το λες είναι στιγμές που απλά εχω συνείδηση του ότι ΔΕΝ ζω.....
Εσύ τι λες είναι άσχημη;
Κέλυ,
πιθανόν να ζεις αλλά σε άλλη διάσταση. Δεν είναι πάντα συνειδητοποιημένη η κάθε στιγμή μας.
Δεν έχω τρομαχτικά μεγάλη αντίρηση για μια self-made φυλακή παρά μια φυλακή που μου φτιάξαν οι άλλοι.
Να το πούμε καλύτερα : μέσα στη φυλακή που μου φτιάξαν οι άλλοι, εγώ φτιάχνω μια μικρότερη. Αλλά είναι δική μου. Και την αγαπάω.
Δεν ξέρω ούτε κι εγώ.
Η παρατήσηση σου Σπύρο σε άλλη διάσταση
είναι καίρια.
Ανοιξες πεδίο έρευνας για μένα.
Να'σαι καλά
και πολλά φιλιά.
Μια καλησπέρα σου αφήνω
Καυτή
Σαν την πατάτα μου...
Anima,
μια καλησπέρα είν' αυτή πες την κι ας πέσει χάμω......
Η πατάτα σου ήταν τηγανιτή;
Οχι χάμω Σπύρο μου.Οχι
Σε σένα να πέσει..
Πρωινή και ψητή!!!
Μα καυτή...
Πες μου λίγα.
Συμπόνεσες κάποιον κι αυτός αποδείχτηκε μαλάκας;
kserete prospathsa na vrw ton eafto m.. telika pote de ton vrhka.. de kserw.. isws epsaxna se lathos merh.. nomizw omws oti pio poly exei shmasia na veltiwneis kai na dhmiourgeis ton eafto sou... toulaxiston etsi ksereis poios eisai..
Ρε συ Σπύρο, τι γίνεται εδώ;
Δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω, άρα ούτε θα σχολιάσω για να μην επαναλάβω κάτι που είπε κάποιος άλλος. Πέρασα για ένα γεια.
Γειααα!
@spyros vlahos:
Αγαπητέ Σπύρο,
Ενδιαφέρον βρίσκω το προ-σχέδιο για μπλογκοπαίχνιδο και σε καλώ να σκεφτείς και άλλα,ευρηματικά.
Σχετικά με animations - δεν το ξέχασα - αλλά δηλώνω άσχετη με το θέμα,όσο κι αν προσπάθησα να βγάλω μια άκρη.
Καλησπέρα!
Antzela,
ένας συνάδελφος που πέθανε μού 'χε 'πει αυτό μια φορά (και σκέψου το καλά) "οδοιπόρε, δεν υπάρχει δρόμος, το δρόμο τον ανοίγεις περπατώντας". Μου φαίνεται έχω κάνει και μια εικόνα στο μπλογκ. Πιο κάτω. Λέγεται "The inner voyage"
Γιώργο,
νά 'σαι πάντα καλά. Κι όταν έρθεις Κέρκυρα, ένα κρασί θα το πιούμε.
Όλα θα πάνε καλά,
να μη σου 'πω ποια είναι η απάντηση γιατί θα με φτύσεις. Ήμουν πάλι σε μια απο τις ... παιγνιώδεις καταστάσεις μου.
Όλα θα πάνε καλά.
(ΜΟΝΟΛΟΓΩΝ : πώς κατάφερα να τελειώσω το σχόλιο όπως τ' άρχισα!)
Na pou vrika to blog sou. Diavasa arketa apo to post sou. Mou aresei auti i "filosofizein" diathesi sou dioti opos eida sto profil sou eisai fysikos. Kapote mporei fysiki kai filosofia na pigenan mazi alla simera dyskola vriskeis fysikous na kinountai sta xorafia tis anazitisis.
Kalo vrady.
Γιουσουρούμ,
το μυστικό είναι να προσπαθείς πάντα να μαθαίνεις, τίποτ' άλλο.
ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ
Ανώνυμε,
τα κεφαλαία μού 'δωσαν την εντύπωση ότι ήρθε ο Χάρος να με πάρει και μού 'πε αυτή τη φράση.
Είμαι το 100ο σχόλιο.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Τί κερδίζει το 101 ?
Ο μοναχικός βράχος μήπως είναι το μισοβυθισμένο άγαλμα της ελευθερίας στο τέλος του έργου «The Age of Apes» ???
Μιά ερώτηση κάνω.
Πάντως αν σκεφτείς και κάποιο ψέμμα για τον κατάλογό μου ...προλαβαίνεις ως την Κυριακή.
Καλό ΠΣΚ.
Το ρολόϊ σου πάντως πάει δέκα ώρες πίσω.
Στην Καλιφόρνια είσαι;
Γιώργο,
αλήθεια τι κερδίζεις σαν 100ό σχόλιο;
Ψέμμα με ουρά
(α) δεν ξέρω τι να κερδίσεις, ανάλογα τι θέλεις.
(β) όχι, οι ντόπιοι εκεί τον λένε "Ορθολίθι" (πρωτότυπο ε!)
(γ) θά 'ρθω να 'δω τα ψέμματά σου
(δ) πώς μπορώ ν' αλλάξω την ώρα;
Σπύρο μου εξαιρετικό σκόρ, νομίζω πως το δώρο - ό,τι και να 'ναι αυτό - το αξίζεις εσύ, δικαιωματικά.
Την καλησπέρα μου.
Ρε συ Γιάννη,
αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βάλω καινούριο ποστ.
Αυτό προσπαθώ να σου πω, είναι σαν να κολλήσαμε όλοι μαζί σ' αυτόν τον κύκλο.
Σ' αφήνω να το σκεφτείς.
Post a Comment