Τούτο φαίνεται νά 'ναι μια gallery, τροφή για το πεινασμένο μάτι, αλλά είναι απάτη. Στην πραγματικότητα είναι τροφή για το μυαλό, ένα συμπόσιο ιδεών. Αριστοτέλικά "ψυχαγωγώ" σημαίνει "άγω την ψυχή".
endiaferouses filosofikes apopseis.. Sxetika me to "all emotions are pain" na skeftw pws Pain may be in the brain... opote an to filosofisoume kai parapera isws anairesoume pws ola ta synaisthimata odigoun se pono. ti les kai esy? ;)
καθείς, όπως τον βολεύει βγάζει και μιαν αλήθεια. αυτό έχω να πώ εγώ για όλους τους -ισμούς του κόσμου, και τρέχουμε μετά εμείς να τους φιλοσοφήσουμε και άκρη δεν βρίσκουμε.εδώ και αιώνες.όμορφο δεν λέω.έχω αποφασίσει να ζήσω 14539 ζωές και να εφαρμόσω σε κάθε μια από αυτές και απο μία φιλοσοφία.Κι ύστερα στην ζωή Νο.14540 θα έχω βγάλει τα συμπεράσματα και τότε...ωχ...με τρομάζει το τότε...
η αλήθεια καθενός είναι το ψέμα του όπως λέει κι ο αγαπημένος στίχος
Αλήθεια κι Αγάπη στο κάθε τι , για το κάθε τι, για οτιδήποτε, για οποιονδήποτε. Αγάπη και Αλήθεια.Αλήθεια και Αγάπη.
:)καλημέρα
ΥΓ. Τις τέσσερις αλήθειες τις έζησα στην ζωή Νο.14532 κι έτσι τις έχω σχετικά πρόσφατες. Τώρα είμαι στην 14535 :)
Woman of my dreams, (α) όπως λέει κι ο λαός (κι ας μου επιτραπεί η κάπως αισχρή έκφραση) "κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει, το ζουμί για κέρδος". Αυτοί λένε (κι ίσως τ' αποδεικνύουν), εο ότι εμείς τα σκεφτόμαστε δεν κάνει κακό, ουδέποτε η σκέψη έκανε κακό. (β) καν΄νας δεν πι΄στηκε, τουλάχιστον από το Βουδισμό, ν' ακολουθήσει τα χνάρια του. Είναι η πιο ειρηνική φιλισοφία που υπάρχει. (γ) σε παραπέμπω στο στίχο του Σαββόπουλου "σ' αυτό τον τόπο όσοι αγαπάνε τρώνε βρώμικο ψωμί"
Σας ανακάλυψα μέσω του kafeneion-amelie και σταμάτησα να γράψω κάτι γιατί σας βρίσκω στατιστικά υπέροχους γιά μιά (πρώτη μου) κριτική της μπλογκόσγαιρας. Είστε η τυπική Μικρή Κοινότητα στο Λιβάδι που τυλίγει σε νέο διάκοσμο την δημιουργική υποκρισία της ελληνικής επαρχίας του 70 που θυμάμαι. Εφυγα τότε απο την νότια πελοπόννησο γιά σπουδές στην Πάτρα και νόμιζα ότι είχα τελειώσει με τις ταπεινές (και ταπεινωτικές) εξυπνάδες του ντοπαρισμένου καρυωτακισμού της μικρής πόλης. Μα νάμαστε πάλι εδώ, 40 χρόνια αργότερα, με μετα-μοντέρνες χαριτωμενιές και κυνικά νιρβάνα, να πολιτογραφούμε τον μικρό Σαρτρ μέσα μας. Ας πρόσέχουμε όλοι μας, και ιδιαίτερα εσείς που γράφετε καλά: Φτιάχνουμε ψεύτικα μητρώα και όταν η ζωή μας ειλικρινά δυσκολέψει δεν θα ξέρουμε πως να γράψουμε.
Markos, (α) με βρίσκεις αλληλέγγυο. Δόθηκε η ελευθερία στο WEB σε κάθε πονεμένο να πραγματώσει το είναι του. Έτσι, αν περιδιάβαινες τα μπλογκ θα έβλεπες ότι στην Ελλάδα υπαρχουν 10.000.000 ποιητές. Από την άλλη μεριά, τσάμπα είναι, κανένας δε βγαίνει σαν ο εαυτός οτυ αλλά σαν ένας ρόλος. Virtual άνθρωποι, δέσμες από ηλεκτρόνια, ρόλοι που δεν τολμάμε να παίξουμε στην καθημερνότητά μας. (β) είναι όντως ενοχλητικές οι χαριτωμενιές, θυμίζουν κρυόκωλα περιοδικά τύπου ΚΛΙΚ. Όμως, πίσω απ' αυτά ενδεχόμενα να κρύβεται ο πόνος (που δεν θά 'ρθει αλλά είναι εδώ) μιας χαμένης ζωής που αγκομαχάει για το μεροκάματαο και θέλει μια σταλίτσα γκλαμουριά για να πιστέψει ότι κάτι αξίζει. (γ) πρέπει να το ψάξεις, πίσω από τον πολύ θόρυβο υπάρχει κάποια μικρή σπίθα ζωής. Έχω βρει και έντιμους ανθρώπους στα μπλογκ, αρκετούς μάλιστα. (δ) χάρηκα που σε γνώρισα γιατί περιδιάβαζα τα μπλογκ κι είχα συχαθεί την ύπαρξή μου με την προσποίηση. Κάπου έχω καταθέσει αυτές τις απόψεις. (ε) η ζωή μας έχει ήδη δυσκολέψει, δεν έρχεται το κακό από το μέλλον με δρασκελιές , είναι εδώ
Ελπίζω να με τιμάς με την παρουσία σου και την καλής ποιότητας κριτική σου. (Αλήθεια, πόσων χρονών είσαι;)
Αχ !!!! Χάθηκα κι΄εγώ η καΰμένη Σπύρο μου! Ευτυχώς που αρχίζουν και μας παίρνουν πρέφα σιγά-σιγά οι άνω των ετών πενήντα. Πρέπει να προσέχουμε Πίπη μου. Φιλάκια
Κα Τιμοξένη, οποία χαρά! Οποία λύτρωσις! Οποία παμμέγιστος ηδονή να σας έχωμεν πάλιν κοντά μας! (α) πού είχατε πάρει των ομματιών σας Τιμοξένη (ας μου επιτραπεί το δεύτερον ενικόν); Ίνα τι μας παρατήσατε σύξυλους να αρτώμεθα των εντοσθίων μας "μωρέ, μήπως είπα κάτι και την πείραξα;". Η ευαισθησία σας προσομοιάζει τοιαύτην παχυδέρμου ώστε να μη διέλθει από το μυαλό σας ότι μας γίνατε απαραιτήτως προσφιλής. (β) τι εννοείται με το "μας παίρνουν πρέφα" (διεξέρχομαι του βουλγαρισμού, τον αφίνω και πίπτει χαμαί) και μάλιστα οι άνω των πεντήκοντα ετών. Είμαι πεντήκοντα και άνω και, σας διαβεβαιώ ότι είναι η χρυσή ηλικία, ας ρίψει πυρ ίνα με κατακαύσει εάν έχω παράπονον. Το ζητούμενον, όμως, είναι τι εννοείτε εσείς Τιμαξένη (δεν απέφυγα, πάλιν, την τρυφερότητα εις τημ προσφώνησιν). Πράγματι με συγκλονίζετε συλλαμβάνουσά με αδιάβαστον. (γ) Το Πίπη μου, ως επωδόν, να το εκλάβω ως ευκαιρίαν για ηδυπαθή όνειρα; Ειδικώς δε τα φιλάκια εις το τέλος λίγας αμφιβολίας αφήνουν περί των προθέσεών σας. Πρέπει, οσονούπω, να σας εκμυστηρευθώ ότι διάγω έγγαμον βίον (γεγονός που περιπλέκει τα δρώμενα) αλλά πιθανόν να το γνωρίζετε ήδη. Τιμοξένη, μη με αφήσετε πάλι ν' αναρωτιέμαι πού χαθήκατε! Κάθε επίσκεψίς σας είναι και μια εορτή (ως αυτή του πολιούχου της μικρής μας πόλης) A tout aleur
Σπύρο κάποτε με γοήτευε η φιλοσοφία της ανατολής. Μελετώντας όμως καλύτερα την αρχαία ελληνική φιλοσοφία κατάλαβα οτι δεν μου ταιριάζει. Συστήματα οπου καλλιεργείται η ηρεμία και η υποταγή στον αυτοκράτορα δεν μου ταιριάζουν. Οι μάχες δίνονται εντός κοινωνίας και όχι στην απομόνωση. Γουστάρω και το απείθαρχο του Προμηθέα.
Λάκωνα, κάνεις ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ λάθος. Σε παραπέμπω στη Μπούρμα (πρόσφατα) και στο Θιβέτ (στις μέρες μας) όπου οι Βουδιστές μοναχοί (σύσσωμοι) ήταν δίπλα στο λαό εναντίον (θα μου ξέφευγε το "ενάντια") δικτατορίας και στρατευμα΄των κατοχής, αντίστοιχα. Στη δικτατορία, εν Ελλάδι, ελάχιστους μοναχούς είδα να βγαίνουν στους δρόμους κι αν υπήρχαν ήταν δακτυλοδεικτούκμενοι. Κι ο Βουδισμός δεν είναι καν θρησκεία, οπότε να το ρίξουμε σε φανατισμό. Εδώ θα πρέπει να ανατρέξεις σε πηγές της καθημενότητας. Χαιρετώ
Δεν διαφωνούμε ουσιαστικά πουθενά. Για τους δικούς μας μοναχούς ακόμα χειρότερα τα πράγματα αφού το μόνο που ουσιαστικά κάνουν είναι να συσσωρεύουν δυστυχώς πλόύτο.Για τους μοναχούς στη Βιρμανία κτλ έχεις απόλυτο δίκιο και καλά έκανες και με διόρθωσες. Δεν είμαι θρήσκος υπόψιν. Γενικότερα δεν μου αρέσει το πολύ ήσυχο και η αποχώρηση απο τα εγκόσμια σε κάθε είδος μοναχισμού. Ο Βουδισμός μάλλον δεν είναι θρησκεία αλλά φιλοσοφικό σύστημα.
Λάκωνα και όποιος άλλος θέλει να ακούσει, δεν αναχωρούμε απ' τον κόσμο, απλώς θέλουμε να αγαπήσουμε τον κόσμο. Απόψε μου δόθηκε η σπάνια ευκαιρία, με τη βοήθεια μιας κιθάρας, πολλής αλκοόλης και καλής παρέας, να μπορέσω να αισθανθώ άνθρωπος. Όλες οι μικρές κι ασήμαντες ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν κανένα, εξελίχτηκαν. Και ξαφνικά έζησα με τη Φρόσω, πεθαμένη χρόνια, αλλά εγώ έζησα, με τη Λένη, με την Όλγα. Χεστήκατε για την προϊστορία μου αλλά για μένα είναι αυτό που θα δείξω στην Αχερουσία λίμνη, εκτός από τον οβολό. Θεέ σ' ευχαριστώ! Τα λέμε αύριο, πιο ξενέρωτα και κουλαριστά, απόψε ζω, έστω στον κόσμο μου, έστω στο επέκεινα, αλλά ζω Γεια σας, σας αγαπάω.
Anonymous, OK, I'm sorry to have offended you with my irresponsibility (that meaning beeing happy with a lot of booze under my belt). "Al cohol" means (in Arabic) "The Spirit". Thank you for your kind words for my work. What do you mean "enjoying YOU" (in capital letters)? All you see is my work. And, by the way, are you male or female?
Eννοώ τα σχόλια σου που είναι αληθινά, χαρούμενα, γεμάτα ορμονική ποίηση (είναι όντως "ο"!). Νομίζω πώς είσαι συγγραφέας που μεθάει κι όχι εικαστικός που γράφει. Και είμαι female που έζησε χρόνια με males με πολύ cohol και καθόλου cohones!!
Anonymous, (α) ορμονική; Στα 55 μου; Κανένα άλλο ανέκδοτο σίγουρα θα ξέρεις (β) δεν έπιασα, ομολογουμένως, τη λεπτή υφή ανάμεσα σε "συγγραφέα που μεθάει" και "εικαστικό που γράφει". Δεν μπορούν να γίνουν και τα δύο ταυτόχρονα; (Το "μεθάει", σε πληροφορώ το αντέχω, δε γίνομαι γουρούνι και μου βγαίνουν όλα τα καλά συναισθήματα) (γ) το ότι είσαι female είναι τα καλά μαντάτα. (δ) λυπάμαι που δεν βρήκες παρά μόνο males without cohones (έχω την εντύπωση πως γράφεται cojones) αλλά και πάλι δεν πιάνω σε τι έννοια παραπέμπουν τα cohones
ΜΟΝΟΛΟΓΩΝ : ρε μπας και δεν είναι "αυτή" αλλά "αυτός" και με δουλεύει! Διότι, γιατί δεν γράφει τ' όνομα του;
Λάκωνα και όποιος άλλος θέλει να ακούσει, δεν αναχωρούμε απ' τον κόσμο, απλώς θέλουμε να αγαπήσουμε τον κόσμο.....
........... Ολο αυτό το σχόλιο με συγκίνησε πολύ,κατέθεσες κάτι από την ανθρώπινη ουσία σου πολύτιμο. Δεν είναι καθόλου κακό, το διαδικτυο τελικά,μα καθόλου.... Πολλά φιλιά.
The four noble truths of Buddhism
23 comments:
endiaferouses filosofikes apopseis..
Sxetika me to "all emotions are pain" na skeftw pws Pain may be in the brain...
opote an to filosofisoume kai parapera isws anairesoume pws ola ta synaisthimata odigoun se pono.
ti les kai esy? ;)
καθείς, όπως τον βολεύει βγάζει και μιαν αλήθεια. αυτό έχω να πώ εγώ για όλους τους -ισμούς του κόσμου, και τρέχουμε μετά εμείς να τους φιλοσοφήσουμε και άκρη δεν βρίσκουμε.εδώ και αιώνες.όμορφο δεν λέω.έχω αποφασίσει να ζήσω 14539 ζωές και να εφαρμόσω σε κάθε μια από αυτές
και απο μία φιλοσοφία.Κι ύστερα στην ζωή Νο.14540 θα έχω βγάλει τα συμπεράσματα και τότε...ωχ...με τρομάζει το τότε...
η αλήθεια καθενός είναι το ψέμα του όπως λέει κι ο αγαπημένος στίχος
Αλήθεια κι Αγάπη στο κάθε τι , για το κάθε τι, για οτιδήποτε, για οποιονδήποτε. Αγάπη και Αλήθεια.Αλήθεια και Αγάπη.
:)καλημέρα
ΥΓ. Τις τέσσερις αλήθειες τις έζησα στην ζωή Νο.14532 κι έτσι τις έχω σχετικά πρόσφατες. Τώρα είμαι στην 14535 :)
Woman of my dreams,
(α) όπως λέει κι ο λαός (κι ας μου επιτραπεί η κάπως αισχρή έκφραση) "κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει, το ζουμί για κέρδος". Αυτοί λένε (κι ίσως τ' αποδεικνύουν), εο ότι εμείς τα σκεφτόμαστε δεν κάνει κακό, ουδέποτε η σκέψη έκανε κακό.
(β) καν΄νας δεν πι΄στηκε, τουλάχιστον από το Βουδισμό, ν' ακολουθήσει τα χνάρια του. Είναι η πιο ειρηνική φιλισοφία που υπάρχει.
(γ) σε παραπέμπω στο στίχο του Σαββόπουλου "σ' αυτό τον τόπο όσοι αγαπάνε τρώνε βρώμικο ψωμί"
Για την ώρα
Ομμμμμμμμ!
Αγαπητοί μου,
Σας ανακάλυψα μέσω του kafeneion-amelie και σταμάτησα να γράψω κάτι γιατί
σας βρίσκω στατιστικά υπέροχους γιά μιά (πρώτη μου) κριτική της μπλογκόσγαιρας.
Είστε η τυπική Μικρή Κοινότητα στο Λιβάδι που τυλίγει σε νέο διάκοσμο την δημιουργική
υποκρισία της ελληνικής επαρχίας του 70 που θυμάμαι.
Εφυγα τότε απο την νότια πελοπόννησο γιά σπουδές στην Πάτρα και νόμιζα ότι είχα τελειώσει
με τις ταπεινές (και ταπεινωτικές) εξυπνάδες του ντοπαρισμένου καρυωτακισμού της μικρής
πόλης. Μα νάμαστε πάλι εδώ, 40 χρόνια αργότερα, με μετα-μοντέρνες χαριτωμενιές και
κυνικά νιρβάνα, να πολιτογραφούμε τον μικρό Σαρτρ μέσα μας.
Ας πρόσέχουμε όλοι μας, και ιδιαίτερα εσείς που γράφετε καλά: Φτιάχνουμε ψεύτικα μητρώα
και όταν η ζωή μας ειλικρινά δυσκολέψει δεν θα ξέρουμε πως να γράψουμε.
Markos,
(α) με βρίσκεις αλληλέγγυο. Δόθηκε η ελευθερία στο WEB σε κάθε πονεμένο να πραγματώσει το είναι του. Έτσι, αν περιδιάβαινες τα μπλογκ θα έβλεπες ότι στην Ελλάδα υπαρχουν 10.000.000 ποιητές. Από την άλλη μεριά, τσάμπα είναι, κανένας δε βγαίνει σαν ο εαυτός οτυ αλλά σαν ένας ρόλος. Virtual άνθρωποι, δέσμες από ηλεκτρόνια, ρόλοι που δεν τολμάμε να παίξουμε στην καθημερνότητά μας.
(β) είναι όντως ενοχλητικές οι χαριτωμενιές, θυμίζουν κρυόκωλα περιοδικά τύπου ΚΛΙΚ. Όμως, πίσω απ' αυτά ενδεχόμενα να κρύβεται ο πόνος (που δεν θά 'ρθει αλλά είναι εδώ) μιας χαμένης ζωής που αγκομαχάει για το μεροκάματαο και θέλει μια σταλίτσα γκλαμουριά για να πιστέψει ότι κάτι αξίζει.
(γ) πρέπει να το ψάξεις, πίσω από τον πολύ θόρυβο υπάρχει κάποια μικρή σπίθα ζωής. Έχω βρει και έντιμους ανθρώπους στα μπλογκ, αρκετούς μάλιστα.
(δ) χάρηκα που σε γνώρισα γιατί περιδιάβαζα τα μπλογκ κι είχα συχαθεί την ύπαρξή μου με την προσποίηση. Κάπου έχω καταθέσει αυτές τις απόψεις.
(ε) η ζωή μας έχει ήδη δυσκολέψει, δεν έρχεται το κακό από το μέλλον με δρασκελιές , είναι εδώ
Ελπίζω να με τιμάς με την παρουσία σου και την καλής ποιότητας κριτική σου.
(Αλήθεια, πόσων χρονών είσαι;)
Αχ !!!! Χάθηκα κι΄εγώ η καΰμένη Σπύρο μου! Ευτυχώς που αρχίζουν και μας παίρνουν πρέφα σιγά-σιγά οι άνω των ετών πενήντα.
Πρέπει να προσέχουμε Πίπη μου.
Φιλάκια
Κα Τιμοξένη,
οποία χαρά! Οποία λύτρωσις! Οποία παμμέγιστος ηδονή να σας έχωμεν πάλιν κοντά μας!
(α) πού είχατε πάρει των ομματιών σας Τιμοξένη (ας μου επιτραπεί το δεύτερον ενικόν); Ίνα τι μας παρατήσατε σύξυλους να αρτώμεθα των εντοσθίων μας "μωρέ, μήπως είπα κάτι και την πείραξα;". Η ευαισθησία σας προσομοιάζει τοιαύτην παχυδέρμου ώστε να μη διέλθει από το μυαλό σας ότι μας γίνατε απαραιτήτως προσφιλής.
(β) τι εννοείται με το "μας παίρνουν πρέφα" (διεξέρχομαι του βουλγαρισμού, τον αφίνω και πίπτει χαμαί) και μάλιστα οι άνω των πεντήκοντα ετών. Είμαι πεντήκοντα και άνω και, σας διαβεβαιώ ότι είναι η χρυσή ηλικία, ας ρίψει πυρ ίνα με κατακαύσει εάν έχω παράπονον. Το ζητούμενον, όμως, είναι τι εννοείτε εσείς Τιμαξένη (δεν απέφυγα, πάλιν, την τρυφερότητα εις τημ προσφώνησιν).
Πράγματι με συγκλονίζετε συλλαμβάνουσά με αδιάβαστον.
(γ) Το Πίπη μου, ως επωδόν, να το εκλάβω ως ευκαιρίαν για ηδυπαθή όνειρα; Ειδικώς δε τα φιλάκια εις το τέλος λίγας αμφιβολίας αφήνουν περί των προθέσεών σας. Πρέπει, οσονούπω, να σας εκμυστηρευθώ ότι διάγω έγγαμον βίον (γεγονός που περιπλέκει τα δρώμενα) αλλά πιθανόν να το γνωρίζετε ήδη.
Τιμοξένη, μη με αφήσετε πάλι ν' αναρωτιέμαι πού χαθήκατε!
Κάθε επίσκεψίς σας είναι και μια εορτή (ως αυτή του πολιούχου της μικρής μας πόλης)
A tout aleur
Kαλημέρα.
Σου έχω απάντηση σε αυτό που με ρώτησες στο blog μου.
Μία αδυναμία στην τέταρτη την έχω..
Nirvana is beyond concepts.
Να'σαι καλά Σπυρο μου.
Κέλυ,
το παλεύουμε
Σπύρο κάποτε με γοήτευε η φιλοσοφία της ανατολής.
Μελετώντας όμως καλύτερα την αρχαία ελληνική φιλοσοφία κατάλαβα οτι δεν μου ταιριάζει.
Συστήματα οπου καλλιεργείται η ηρεμία και η υποταγή στον αυτοκράτορα δεν μου ταιριάζουν.
Οι μάχες δίνονται εντός κοινωνίας και όχι στην απομόνωση.
Γουστάρω και το απείθαρχο του Προμηθέα.
Λάκωνα, κάνεις ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ λάθος.
Σε παραπέμπω στη Μπούρμα (πρόσφατα) και στο Θιβέτ (στις μέρες μας) όπου οι Βουδιστές μοναχοί (σύσσωμοι) ήταν δίπλα στο λαό εναντίον (θα μου ξέφευγε το "ενάντια") δικτατορίας και στρατευμα΄των κατοχής, αντίστοιχα. Στη δικτατορία, εν Ελλάδι, ελάχιστους μοναχούς είδα να βγαίνουν στους δρόμους κι αν υπήρχαν ήταν δακτυλοδεικτούκμενοι.
Κι ο Βουδισμός δεν είναι καν θρησκεία, οπότε να το ρίξουμε σε φανατισμό.
Εδώ θα πρέπει να ανατρέξεις σε πηγές της καθημενότητας.
Χαιρετώ
Δεν διαφωνούμε ουσιαστικά πουθενά.
Για τους δικούς μας μοναχούς ακόμα χειρότερα τα πράγματα αφού το μόνο που ουσιαστικά κάνουν είναι να συσσωρεύουν δυστυχώς πλόύτο.Για τους μοναχούς στη Βιρμανία κτλ έχεις απόλυτο δίκιο και καλά έκανες και με διόρθωσες.
Δεν είμαι θρήσκος υπόψιν.
Γενικότερα δεν μου αρέσει το πολύ ήσυχο και η αποχώρηση απο τα εγκόσμια σε κάθε είδος μοναχισμού.
Ο Βουδισμός μάλλον δεν είναι θρησκεία αλλά φιλοσοφικό σύστημα.
Λάκωνα και όποιος άλλος θέλει να ακούσει,
δεν αναχωρούμε απ' τον κόσμο, απλώς θέλουμε να αγαπήσουμε τον κόσμο. Απόψε μου δόθηκε η σπάνια ευκαιρία, με τη βοήθεια μιας κιθάρας, πολλής αλκοόλης και καλής παρέας, να μπορέσω να αισθανθώ άνθρωπος. Όλες οι μικρές κι ασήμαντες ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν κανένα, εξελίχτηκαν. Και ξαφνικά έζησα με τη Φρόσω, πεθαμένη χρόνια, αλλά εγώ έζησα, με τη Λένη, με την Όλγα. Χεστήκατε για την προϊστορία μου αλλά για μένα είναι αυτό που θα δείξω στην Αχερουσία λίμνη, εκτός από τον οβολό. Θεέ σ' ευχαριστώ!
Τα λέμε αύριο, πιο ξενέρωτα και κουλαριστά, απόψε ζω, έστω στον κόσμο μου, έστω στο επέκεινα, αλλά ζω
Γεια σας, σας αγαπάω.
Buddhism and Alcohol
http://www.purifymind.com/BuddhismAlcohol.htm
Anonymous,
so what? We came here to enjoy!
We came here to enjoy YOU and your good work!
Be responsible!!
Anonymous,
OK, I'm sorry to have offended you with my irresponsibility (that meaning beeing happy with a lot of booze under my belt). "Al cohol" means (in Arabic) "The Spirit".
Thank you for your kind words for my work.
What do you mean "enjoying YOU" (in capital letters)? All you see is my work.
And, by the way, are you male or female?
Eννοώ τα σχόλια σου που είναι αληθινά, χαρούμενα,
γεμάτα ορμονική ποίηση (είναι όντως "ο"!).
Νομίζω πώς είσαι συγγραφέας που μεθάει κι όχι
εικαστικός που γράφει.
Και είμαι female που έζησε χρόνια με males με πολύ
cohol και καθόλου cohones!!
Anonymous,
(α) ορμονική; Στα 55 μου; Κανένα άλλο ανέκδοτο σίγουρα θα ξέρεις
(β) δεν έπιασα, ομολογουμένως, τη λεπτή υφή ανάμεσα σε "συγγραφέα που μεθάει" και "εικαστικό που γράφει". Δεν μπορούν να γίνουν και τα δύο ταυτόχρονα; (Το "μεθάει", σε πληροφορώ το αντέχω, δε γίνομαι γουρούνι και μου βγαίνουν όλα τα καλά συναισθήματα)
(γ) το ότι είσαι female είναι τα καλά μαντάτα.
(δ) λυπάμαι που δεν βρήκες παρά μόνο males without cohones (έχω την εντύπωση πως γράφεται cojones)
αλλά και πάλι δεν πιάνω σε τι έννοια παραπέμπουν τα cohones
ΜΟΝΟΛΟΓΩΝ : ρε μπας και δεν είναι "αυτή" αλλά "αυτός" και με δουλεύει! Διότι, γιατί δεν γράφει τ' όνομα του;
Λάκωνα και όποιος άλλος θέλει να ακούσει,
δεν αναχωρούμε απ' τον κόσμο, απλώς θέλουμε να αγαπήσουμε τον κόσμο.....
...........
Ολο αυτό το σχόλιο με συγκίνησε πολύ,κατέθεσες κάτι από την ανθρώπινη ουσία σου πολύτιμο.
Δεν είναι καθόλου κακό, το διαδικτυο τελικά,μα καθόλου....
Πολλά φιλιά.
Κέλυ,
πώς αλλιώς;
H ύπαρξη ειναι πόνος.
Αιτία του πόνου η επιθυμία
Η κατάπαυση του πόνου
το Μονοπάτι που οδηγει στη κατάπαυση του πόνου.
Post a Comment