They said he was a mere criminal and he had believed them. But when he saw the light coming out of the ground, he began to wonder._________________________________
Είχαν 'πει ότι είναι ένας κοινός εγκληματίας και τους είχε πιστέψει. Αλλά όταν είδε το φως να βγαίνει από το έδαφος, άρχισε ν' αναρωτιέται.
34 comments:
Kαλή Ανάσταση,καλό πέρασμα.
Όλα θα πάνε καλά.
ευχαριστώ, επίσης, νά 'σαι καλά
Η πίστη σε βγάζει από την άχαρη, καποιες φορές, όχι όλες, θέση να αναρωτιέσαι...
Είναι βάλσαμο στην ψυχή και όποιος πει πως δεν χρειάζεται την ελπίδα, είναι Ψεύτης..
Στην τελική, δεν πρόκειται για αγώνα με νικητή, κανείς δεν θα σε πει μαλ..., επειδή ήλπιζες..
Καλό Πάσχα με αγάπη και Ελευθερία Ψυχής.
Αυτό μένει..
Ερασιτέχνισα,
τα λόγια σου είναι βάλσαμο.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΠΥΡΟ ΜΟΥ κι'απ'εδώ.
θα τα πούμε το βραδι.
Σπύρο εύχομαι από καρδιάς υγεία και κάθε καλό.
Καλή Ανάσταση!
Καλή Ανάσταση και οι παρατηρήσεις θα ληφθούν σοβαρά υπ΄οψιν
Χρόνια πολλά και ό,τι ποθείς.
(Το μπλογκ σου είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον)
Καλή Ανάσταση γενικώς σε όλους μας και σε όλους τους τομείς.
Να περάσεις καλά.
Anima, σημαίνει ψυχή
Θα χαρώ να σας ξαναδώ στις ... πτησεις μας
Μικρέ πρίγκηπα,
πόσων χρονών είσαι;
Σ' ευχαριστώ και καλές γιορτές
Λάκωνα,
όι άνθρωποι που σκέφτονται περνάνε καλά;
Καλή Ανάσταση... μέσα μας πρωτίστως
ΑΘΛΙΕ (αν μου επιτραπεί η έκφραση)
σ' ευχαριστώ.
Να περάσεις καλά τις ... άγιες αυτές μέρες
Δεν ξέρω αν εδώ μπορώ να σου απαντήσω.
Μια συμβουλή:άφησε τον άλλον να σού απαντήσει,εφόσον τον ρωτάς,όπου μπορεί ή/και θέλει:στο δικό του blog ή στο δικό σου ή σε απάντηση με email.
Νομίζω πως έτσι είναι καλύτερα.
Αυτό το λέω χωρίς παρεξήγηση - οΚ;
Απαντώ στο ερώτημα αν και σίγουρα δεν είμαι ειδικός:
τι κάνει τον άνθρωπο να είναι άνθρωπος:φαντάζομαι η διακριτικότητα,ο σεβασμός στην ετερότητα,η προσφορά,η αλληλεγγύη.Για μένα απ όλα πιο σπουδαίο είναι η προσφορά.Όσες φορές μού δόθηκε ή την έδωσα ήταν στιγμές ανεκτίμητες.Ανθρώπινες.
Η στιγμή που ο άλλος,άρρωστος,κάνει εμετό πάνω μου κι εγώ δε σιχαίνομαι ή αγανακτώ,αλλά τον κουβαλάω στο κρεβάτι και του κρατάω το χέρι,με κάνει να νιώθω καλά.Ανθρώπινα.Το ίδιο και αντίστροφα.
Δεν ξέρω αν απάντησα στο ερώτημά σου.Προσπάθησα πάντως.
λα θα πάνε καλά,
(α) ευχαριστώ που ευαισθητοποιήθηκες αλλά όλες οι στιγμές δεν είναι ίδιες
(β) εκτιμώ και σέβομαι την απάντησή σου αλλά σου ξεφεύγει το γεγονός ότι ο άλλος κάνει εμετό πάνω σου και χαίρεται.
Δεν υπάρχουν άνθρωποι-καρκίνοι; Δεν υπάρχει κακία; Είμαι στο μάτι του κυκλώνα και σε πληροφορώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που, για δική τους ασφάλεια, θυσιάζουν τα ίδια τα παιδιά τους. Δηλαδή τα γεμίζουν ενοχές και τύψεις για να περάσουν καλά. Μέχρι εδώ το κάνει κάθε γονιός, το να ταλαιπωρείς παραπέρα τους απογόνους σου με μαλακίες είναι κακούργημα.
(γ) παρακαλάω το θεό να πεθάνει κάποιος άνθρωπος κια ας μου το χρεώσει. Τρεις ρετσίνες, δυο κόκα-κόλες και ένα θάνατο. Τουλάχιστο μπορώ να απολογηθώ για την άποψή μου
(γ) δεν είναι ο κόσμος χαρούμενος κι αγγελικά πλασμένος. Κύττα πίσω από τη βιτρίνα το ζώο που προσμένει την προσωπική του ευμάρεια με οποιοδήποτε τίμημα. Δεν ξέρω αν ε΄΄ισαι γονιός αλλά αν είσαι μην γεμίσεις ενοπχές την επόμενη γενιά, διάλεξε να πεθάνεις μόνος σου
Sπύρο,
Σε καταλαβαίνω πολύ και πολύ ανθρώπινα όσα λες.Έχω βρεθεί στη θέση του 'αδύναμου"(εκείνου που έκαναν εμετό πάνω του χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες) - ελπίζω όχι(τουλάχιστον ενσυνείδητα σίγουρα όχι)στη θέση εκείνου που αδικεί.
Δε νομίζω πάντως,ύστερα από σκέψη το λέω,πως ο άλλος "χαίρεται",όπως ακριβώς το γράφεις.Στην πραγματικότητα είναι περισσότερο δυστυχισμένος από σένα και σε μεγαλύτερο αδιέξοδο - τουλάχιστον τη δική σου αγανάκτηση στη δημιουργεί εκείνο το πρόσωπο ενώ τη δική του,ούτε αυτό ξέρει αυτός ποιος του την προκαλεί.Δε σημαίνει φυσικά αυτό ότι δικαιολογώ τη στάση του.Μάλλον προσπαθώ να την εξηγήσω.Και φυσικά εδώ μπαίνουμε σε μονοπάτια για την προέλευση του κακού,βλέπε Hannah Arendt.
Δεν ξέρω αν γίνεται να αποφύγεις αυτόν τον άνθρωπο ή είσαι αναγκασμένος να επικοινωνείς μαζί του καθημερινά.
Μού έχει τύχει.
Δεν είμαι γονιός για συγκεκριμένους λόγους/φόβους.Αυτοί δεν είναι δικαιολογία για να μην κάνει κανείς ποτέ παιδί,αν θέλει,αλλά σίγουρα πρέπει καλά να το σκεφτεί.Θα μου πεις,αν το σκεφτεί τόσο καλά,ίσως δεν κάνει και ποτέ!
Εν πάση περιπτώσει,αν και φαντάζομαι πως σού είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή,συνιστώ ψυχραιμία(du sang froid)μήπως και δεις φως στο τούνελ - και δεν εννοώ τη γνωστή εκπομπή.
και ξαφνικά βρέθηκα εδώ. θα το πω απλοϊκά. μ' αγγίξανε μερικές εικόνες. και άνθρωπος γίνεται πιο άνθρωπος όταν μοιράζει την ψυχή του. να αλαφρώσει άλλες ψυχές. να αλαφρώσει και η δική του. έτσι απλά
Νομίζω ότι η ερώτηση είναι παραπλανητική. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος? Επειδή ίσως στην ερώτηση ο πρώτος άνθρωπος είναι φυσικός ενώ ο δεύτερος ηθικός. Μπορεί να γίνει η ίδια ερώτηση για σκύλους? Οχι, ασφαλώς. Οι σκύλοι δεν έχουν ορίσει ηθικούς κώδικες σε καμμία περίοδο της ιστορίας τους, εξ όσων γνωρίζω. Ο άνθρωπος λοιπόν κατά τη φτωχή μου γνώμη, βασανίζεται από το ερώτημα αυτό, επειδή από ένα βίτσιο της φύσης έχει αποκτήσει αυτοσυνείδηση της ανθρωπινότητάς του, την οποία και προσπαθεί να υπερβεί κατασκευάζοντας την ηθική του αντανάκλαση. Η οποία και εξελίσσεται μέσα στους αιώνες. Με τάση τελευταίως να αποδομείται πλήρως. Ο άνθρωπος αποανθρωποιείται καθώς οι ηθικές του ανακλάσεις διαψεύδονται, μέσα από την ίδια τη δική του προσπάθεια για τελείωση.
Όλα θα πάνε καλα,
(α) πραγματικό βάλσαμο τα λόγια σου και μου κάμανε καλό και σ' ευχαριστώ
(β) δεν είχε καμμιά σχέση με τα παιδιά μου η χτεσινή σύρραξη. Κι ακολουθώ τη συμβουλή σου για ψυχραιμία
(γ) ήδη έχω μετανοιώσει και ψιλοντρέπομαι για τη δημοσιοποίηση ενός προσωπικού μου προβλήματος
Νά 'σαι καλά
b|a|s|n\i/a
Σ' ευχαριστώ, τι άλλο να 'πω; Κι ας ακούγεται μπανάλ.
Here comes a sun,
συμφωνούμε στο διαχωρισμό ηθικού και φυσικού ανθρώπου.
Για να αποδομηθεί χρειάζεται γνώση και θέληση. Μ' αυτό το σκεφτικό ένας κουτός μπορεί να κάνει ευκολότερα το κακό γιατί ούτε γνώση έχει μα ούτε και θέλει.
Είσαι από την Ελλάδα (αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα) τόσα χρόνια πώς κατάντησε τόσο φτηνή η ηθική μας; Αρπαχτές, δολοπλοκίες, καταναλωτισμός.
Άσε, βαρέθηκα.
Νά 'σαι καλά
"Για να αποδομηθεί χρειάζεται γνώση και θέληση. Μ' αυτό το σκεφτικό ένας κουτός μπορεί να κάνει ευκολότερα το κακό γιατί ούτε γνώση έχει μα ούτε και θέλει."
Οντως η θέληση και η γνώση παράγουν την αποδόμηση. Αλλά το κακό είναι και αυτό κομμάτι του ηθικού - και μόνο αυτού - ανθρώπου, ως έκδοχο της γνώσης και της θέλησης. Το κακό υπάρχει μόνο δηλαδή, ως αντίθετο του καλού, ο κουτός παράγει κακό εν αγνοία του ή μάλλον συμμετέχει στο περιρρέον κακό λόγω απλά παρουσίας του στο τρέχον γίγνεσθαι. Το κακό όπως το περιγράφεις για τη χώρα αυτή είναι το έλασσον, σε σχέση με την τάση και τον εθισμό όχι σε ένα κακό γενικό και αόριστο, αλλά σε ένα κακό που δημιουργείται, περιγράφεται και εν τέλει επιτελείται σε μία συγκεκριμένη ιστορική (κοινωνική?) κατάσταση, αυτή στην οποία ζούμε και -δυστυχώς- συμμετέχουμε. Βαρέθηκες? Ευχομαι να μπορείς στ' αλήθεια να βιώσεις αυτή τη βαρεμάρα, δηλαδή την αποστασιοποίηση από το κακό, αλλά μάλλον αυτό είναι αδύνατο. Φοβάμαι ότι είτε δια θετικής (συμμετοχικής) είτε διά αποθετικής δράσης υπάρχουμε μέσα στο γενικό κακό, όπως άλλωστε και - ευτυχώς - στο ελάχιστο γενικό καλό.
Σπύρο όποιος σκέφτεται βασανίζεται μέρα νύχτα για τον άνθρωπο.
Το χαρακτηριστικότερο όμως της ανθρώπινης φύσης είναι η γνώση θανάτου που έχουμε.
Ξέρουμε οτι θα πεθάνουμε.
Είμαστε τραγικό ον και αυτό μας κάνει να ξεχωρίζουμε.
To τέλος μας εκτός απο τελειώσαμε θα πρέπει να σημαίνει για τον άνθρωπο και σκοπός. Όπως οι τελικές προτάσεις της γραμματικής που δηλώνουν σκοπό.
Κάποτε ρωτήθηκε ένας ηλικιωμένος αρχαίος Σπαρτιάτης γιατί διατηρεί τόσο μακριά γενειάδα και απάντησε : "για να βλέπω τις λευκές τρίχες και να μην κάνω ανάξια πράγματα για αυτές."
Όταν έρθει η ώρα που θα εξοφλήσουμε την επιταγή της ζωής θα πρέπει να κοιτάξουμε την πορεία μας και να πούμε πως δεν σπαταλήσαμε τις μέρες μας έτσι.
Λάκωνα,
εν ολίγοις αυτό που κάνει τον άνθρωπο άνθρωπο, λες, είναι η γνώση της φθαρτότητάς μας και ηπροετοιμασία να αποτιμήσουμε αυτό που κάναμε. (Για το όποιοο "επέκεινα" ο καθένας πιστύέι ότι υπάρχει)
Απόλυτα σύμφωνος.
Με αυτό το σκεφτικό όμως βγάζουμε απέξω (πόσο πήραν τα δυο μεγλάλα κόμματα;) το περίπου 70 % του ελληνικού πληθυσμού. Προσθέτοντας και τις μεγάλες ομάδες (αν και αλληλοκαλύπτονται αυτά) φτάνουμε στο περίπου 98,7% (το 0,7 τό 'βαλα για να δείχνει πιο ακριβής η υπόθεσή μου).
Ρε Λάκωνα, δε νομίζεις ότι μείναμε εμείς κι εμείς;
(Γι' αυτό τέτοια σχόλια, σαν τα δικά σου, είναι διαμάντια)
Here comes a sun,
(α) να ξεκαθαρίσουμε ότι με το "γνώση" μιλάω για αυτογνωσία κι όχι για ... Κβαντική Φυσική.
(β) λες ότι το κακό είναι ενσωματωμένο στο είναι μας (ή τελοσπάντων στην αναζήτησή μας) επειδή είναι και το καλό. Η στάση, όμως ζωής, το τι θα επιστρέψεις πίσω στον κόσμο είναι προϊόν επιλογής. Με το δικό σου σκεφτικό ο κουτός δεν έχει καν αρχίσει ν' αναρωτιέται. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που ν' αναρωτήθηκαν και να επιστρέφουν κακό στην κοινωνία ενσυνείδητα;
(γ) οπότε η αρχή του βουδισμού "κάθε συναίσθημα είναι πόνος" παίρνει ιδιαίτερη αξία σε τούτο 'δω το συμβάν. Δεν αγαπάς, δε μισείς, δεν πονάς. Διότι συναίσθημα είναι η εσωτερική κατάσταση που σου δημιουργείται όταν πρέπει να πάρεις (ηθική ή όχι) στάση απέναντι σε άλλους ή και γενικότερα στον κόσμο.
(δ) βλέπεις τη βαριμάρα σαν μια (υγιεινή) αποστασιοποίηση κι ίσως έχεις δίκιο. Αλλά δε μιλάμε για αναχωρητές αλλά για καθημερινά άτομα που πρέπει νά 'ρθουν (δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς) μούτρο με μούτρο με τις καθημερνές πραγματικότηταες.
(ε) αυτό το "ευτυχώς" δε μ' άρεσε, θά 'θελα το καλό νά 'ταν πιο πολύ (οπότε, όπως είπα και στο Λάκωνα, τούτα τα σχόλια είναι σπάνια διαμάντια στη ζωή μας)
Ευχαριστώ όλους
Σπύρο ο άνθρωπος που βασανίζεται στην κυριολεξία είναι ο ένας για τους χίλιους ή όπως είπες ο "μη ψηφίσας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ΕΠΕ".
Φυσικά ο άνθρωπος αυτός συνήθως αισθάνεται μοναξιά ακόμα και αν έχει πολλούς γύρω του.
Συνήθως οι λοιποί βολεύονται στις προβολές των σκιών ή του θεάτρου σκιών στα βάθη του σπηλαίου. (βλέπε παραβολή Πλάτωνα με το σπήλαιο)
Αυτό που με απογοητεύει περισσότερο είναι οι συνάδελφοι σου διδακτικοί όλων των βαθμίδων..
Λάκωνα,
μιλάς την αλήθεια, lingua franca.
Μόνο που δν σ' ακούει κανείς παρά μόνο εμείς που φυλακιστήκαμε σε virtual reality.
Παρόλα αυτά, ξαναέλα γιατί θα βάλω μια ζωγραφιά με τη σπηλιά του Πλάτωνα.
Την οποία μου τη θύμισες.
Νά 'σαι καλά
@spyros vlahos:
α)χαίρομαι αν βοήθησα ελάχιστα
γ)μη ντρέπεσαι για τον αυθορμητισμό σου - δε νομίζω να αδίκησες κανέναν με αυτό.Ανθρώπινη στιγμή και θέλησες να τη μοιραστείς.
Όλα θα πάνε καλά,
ναι, όντως, ανθρώπινη στιγμή. Αλλά αδίκησα την ανθρωπιά
Σ' ευχαριστώ
Υπάρχει εκεί έξω κάποιος;
Δεν ξέρω αν είναι κανείς εκεί έξω, εγώ πάντως κατάφερα και μπήκα επιτέλους εδώ μέσα. Τρεις μέρες τώρα μπαίνω και αναρωτιέμαι πού γράφει κάποιος εδώ πέρα αν θέλει να πει κάτι. Και εντελώς ξαφνικά απόψε ανακαλύπτω πως αυτό το μπλογκ δεν είναι αυτό που δείχνει όταν μπαίνει κάποιος για πρώτη φορά. Είναι έτσι κατασκευασμένο που δεν φαίνεται παρά μόνο το καλλιτεχνικό μέρος του. Το πραγματικό μπλογκ είναι πίσω από αυτή τη βιτρίνα και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που φαντάζεται κανείς μπαίνοντας. Η ουσία του είναι τα ενδότερα, τα σχόλια δηλαδή, και όχι η βιτρίνα, όπως συνηθίζεται σε ένα μπλογκ. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να φτιάξεις άλλο, όπως σου προτείνουν στο τελευταίο ποστ, αφού ό,τι θέλεις να πεις το λες και εδώ χωρίς κανένα πρόβλημα. Το θέμα μάλλον είναι αν και πότε θέλεις κάτι να πεις και τι θα είναι αυτό, παρά η κατασκευή του χώρου.
Βάνα,
τό 'πιασες το νόημα! Μ' αρέσουν οι έξυπνοι άνθρωποι.
Post a Comment