In a breath's distance from flowers, she cannot live as she has to, because she is prisoned. It's something that happens everyday to everyone. And then philosophy starts : why me?
______________________________
Σε απόσταση αναπνοής από τα λουλούδια, δεν μπορεί να ζήσει όπως πρέπει, γιατί είναι φυλακισμένη. Είναι κάτι που συμβαίνει καθημερινά σε όλους μας. Κι ύστερα αρχίζει η φιλοσοφία : γιατί σε μένα;
16 comments:
Καλησπέρα Σπύρο. Μια πρόσκληση σε περιμένει στο ιστολόγιό μου.
εχετε το θαυμασμο μου, προς το καισνουριο σας εργο και την καλησπερα μου!
Amelie
Επιφανειακά θα το παίξω cool και δε θέλω το θαυμασμό σου. Κάθε καλλιτέχνης, όμωςς, ψοφάει για χειροκρότημα.
Και που λές Ευτυχία, ευτυχία δεν βρήκαμε..........
Εμπρός Σπύρο στο δρόμο που χάραξε η
Ευτυχία.
Σπύρο, γιατί μ΄έβαλες στο κλουβί;;
Ανοιξέ μου γρήγορα γιατί έχω κλειστοφοβία. Η μήπως δεν είμαι εγώ;;
Αν είσαι πεταλούδα, εσύ θα είσαι.
Είσαι ο ίδιος ανώνυμος με τον άλλο που έχει γραμματέα;
Εγώ θα ρωτήσω:"και γιατί όχι εμείς;".Σε κάποιον πάντα τυχαίνει ο κλήρος.
Καλημέρα.
Πολύ ωραίο Σπύρο, η φαντασία σου καλπάζει σαν άγριο άλογο σε ατέλειωτο λιβάδι.Πόσο χρόνο χρειάζεσαι γιά να κάνεις ένα τέτοιο έργο;
Σ' ευχαριστώ "αχτίδα".
Δεν ξέρω γιατί δεν το κάνω μια κι έξω. Τ' αφήνω, το ξαναμελετάω, κάνω κάτι άλλο κι αν μετά από κάποιον καιρό με ξανασυγκινεί, τότε το ολοκληρώνω.
Πολύ έξυπνο. Θα σταθώ σε ένα σημείο.
Το why me και η φιλοσοφία είναι σύμπτωση ή σχετίζεται λίγο και με το why me του αρχιεπισκόπυ;
Λάκωνα,
όχι, δεν τό 'ξερα ότι είχε 'πει ο Αρχιεπίσκοπος κάτι τέτοιο.
Όπου άρχιζε η φιλοσοφία κι η θρησκεία, τέλειωνε ο Αρχιεπίσκοπος.
Αυτή η ερώτηση (μπροστά στο θάνατο) είναι μια σκέτη μαλακία από την άποψη ότι όλοι αργά ή γρήγορα.
Γιατί πικράθηκε ο (ευτραφής) Αρχιεπίσκοπος παρατώντας τούτη τη ζωή, αφού ήξερε (δίδασκε από τον άμβωνα, με 'κείνη τη μακρόσυρτη, σπαστική φωνή) ότι η επόμενη έχει ... ζουμί.
καλημέρα νύχτα...
Σαν το συνδρομο του ευαγγελισμου της θεοτοκου μου ακουγεται αυτο.Ετσι ειπε κι εκεινη του ευαγγελισμου .''Γιατι σε μενα?''
Όπως έλεγε και ο Κάφκα, έν κλουβί πήγε να βρει ένα πουλί.
Regina,
το πρώτο βιβλίο που διάβασα σοβαρά ήταν η Δίκη, τον αγαπάω αυτόν το λογοτέχνη. Είχε γεμίσει τον κόσμο με μιζέρια κι ο ίδιος ήταν ένα πολύ πρόσχαρο άτομο και καλαμπουρτζής
Post a Comment