WELCOME

Τούτο φαίνεται νά 'ναι μια gallery, τροφή για το πεινασμένο μάτι, αλλά είναι απάτη. Στην πραγματικότητα είναι τροφή για το μυαλό, ένα συμπόσιο ιδεών. Αριστοτέλικά "ψυχαγωγώ" σημαίνει "άγω την ψυχή".

Διασκεδάστε, αλλά περισσότερο, σκεφτείτε.

Thursday, May 15, 2008

Prisoned in his own dreams

You create a role (something you'd like to be but you are not) and you play it, you live with it. Some time later, the role acquires a life of its own and begins to make dreams. That's the turning point : you try to make these dreams come true but you cannot succed. After all, these dreams are not a real person's dreams. And suddenly, one day, you are prisoned in the dreams of a fictional character.
______________________________
Δημιουργείς ένα ρόλο (κάτι που θά 'θελες νά 'σαι αλλά δεν είσαι) και τον παίζεις, τον ζεις. Αργότερα, ο ρόλος αποκτά δική του ζωή κι αρχίζει να κάνει δικά του όνειρα. Αυτό είναι το σημείο καμπής : προσπαθείς να κάνεις τα όνειρα να βγουν αληθινά και δεν το καταφέρνεις. Στο κάτω-κάτω, αυτά τα όνειρα δεν είναι όνειρα ενός πραγματικού προσώπου. Και ξαφνικά, μια μέρα, φυλακίζεσαι στα όνειρα ενός φανταστικού χαρακτήρα.

54 comments:

Yannis Petsas said...

Ομολογώ ότι βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα αυτή την ανάρτηση. Άδραξα έτσι την ευκαιρία και ανέβασα κάτι σχετικό στο blog μου, κάτι που έχω γράψει από καιρό. Θα χαρώ ν’ ακούσω τη γνώμη σου, τη γνώμη ενός δάσκαλου.

Regina said...

Eίχες πει κάπου κάποτε για ένα μπλογκ όπου θα "τα βγάζουμε στη φόρα", κάτι τέτοιο..Τι έγινε τελικά;..

Spyros Vlahos said...

Reginella,
είμαι καλλιτέχνης κι οι καλλιτέχνες δε χαρακτηρίζονται για τις ... ηγεμονικές τους τάσεις.
Επιπλέον είμαι και δημόσιος υπάλληλος κι οι δημοσιοι υπάλληλοι χαρακτηρίζονται για το ... χεστιλίκι τους.
(όλα τα κακά έχω!!!)

Αν κάποιος έκανε ένα τέτοιο θά 'γραφα κι εγώ (έχω φλέμμα μέσα μου και πολύ χιούμορ, ιδανικός συνδυασμός). Δεν είναι όμως η δουλειά μου να ξεκινήσω ένα διότι δε θα ήμουνα συνεπής.

Το επιστρέφω το ... κομπλιμέντο : γιατί δεν ηγείσαι εσύ μιας τέτοιας ιστορίας και να σε στηρίξω;
(Εξάλλου δεν είμαι πολύ καλός στο να κάνω μπλογκ)

kelly alamanou said...

ΩΡΑΙΟΣ!!!!!!!!!!

Regina said...

Δημόσιος υπάλληλος;;; Ε όχι, δεν περίμενα να... πληκτρολογήσεις ποτέ κάτι τέτοιο!
Είσαι λειτουργός και επιστήμων! :D

Spyros Vlahos said...

Reginella,
σ' ευχαριστώ για το κομπλιμέντο αλλά αισθάνομαι σα σκατά (που είμαι καθηγητής) έτσι με κατάντησε το Υπουργείο και οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα.
Προσωπικά, βέβαια, μ' αρέσει (να διδάσκω), είναι το καλύτερο πράγμα που μού 'τυχε.

ΒΑΝΑ said...

Γιατί δεν είσαι καλός στο να κάνεις μπλογκ; Προσωπικά μια χαρά το βλέπω. Όσο για το θέμα, δεν μιλάει για τους "κακούς" που μας καταπιέζουν και μας αδικούν, όπως γίνεται συνήθως, αλλά για τους "καλούς" που δέχονται αδιαμαρτύρητα να αδικούνται και να καταπιέζονται. Απ' ό,τι φαίνεται λοιπόν και οι καλλιτέχνες μπορούν να πουν κάποια πράγματα και μάλλιστα με πιο... καλλιτεχνικό τρόπο από τους άλλους.

Spyros Vlahos said...

Βάνα,
Πραγματικά, είμαι χρήστης υπολογιστή, έφτυσα αίμα για να καταλάβω πώς να κάμω το μπλογκ κι ακόμα μου λείπουν πολλά.
Αν θυμάσαι (δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι) οι "καλοί" ήταν αυτοί που ξεκίνησαν επαναστάσεις όταν πια δεν πήγαινε άλλο. Σήμερα, βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τα ίδια, μπήκε στη ζωή μας το μεγάλο πλυντήριο μυαλού που λέγεται τηλεόραση κι ο καπιταλισμός είναι πιο οργανωμένος. Παρόλα αυτά κάτι βλέπω να ξυπνάει αργά-αργά στη Γη και μακάρι να μην είναι ευσεβείς πόθοι.
Αντιστέκομαι όσο μπορώ, έτσι που με καταντήσανε να μην έχω ούτε οράματα. Το μόνο όπλο μου είναι οι εικόνες. Προσδοκώ να δουν κάποιοι τις εικόνες μου και να σκεφτούν και να γίνουν λίγο καλύτεροι και να κουβεντιάσουμε για να νοιώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Απ' αυτή την άποψη απεχθάνομαι τα μπλογκοπαίγνιδα επειδή μας βουλιάζουν ακόμα πιο μέσα στην υποκρισία.
Τα λέμε.

Δινονόη said...

Εγω τελικα κατέληξα ότι δε μπορώ να αντισταθώ στη βλακεία

Yannis Petsas said...

Προσωπικά μεγάλωσα με την τηλεόραση, της οφείλω πολλά. Μετά εντάξει την κάνανε σαν τα μούτρα τους αλλά ήταν επόμενο, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη».
Είδα επίσης το τέλος των επαναστάσεων. Πιστεύω πως επαναστάσεις γέννιουνται όταν πια το μαχαίρι έχει βγει απ’ την άλλη στο κόκαλο και καμιά στιγμή δεν είναι καλή γι’ αυτά, ακόμα κι όταν δεν γίνεται αλλιώς. Το ζήτημα είναι πως άλλοι κρατούν το μαχαίρι κι οι ιδεολόγοι έχουν κάνει στην μπάντα.
Τα blogs είναι μια λύση, όχι γι’ αυτό που κάνουμε συνήθως να χαζολογάμε ή να επιδικνείουμε το εγώ μας αλλά για πληροφόρηση (πολύ καλή η κίνηση της Κέλλυ), μπορούμε να κάνουμε ωραία – ωραία μποϊκοτάζ ας πούμε, αλλά κι αυτά θα έχουν να κάνουν με τα λεφτά, να ζημιωθεί ας πούμε το σούπερ-μάρκετ, μια μέρα, δεν αλλάζει κάτι σε βάθος. Προσωπικά δεν πιστεύω στην πολιτική ή τους πολιτικούς και ξέρω να τα ξεχωρίζω, δυστυχώς θέλει μεγάλο κουράγιο να μην λαδώνεσαι και αυτό κάνουν όταν στριμώχνονται, σου πετάνε ένα κόκαλο.
Δεν τρέφω ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο αλλά όποιος έχει κάτι να πει ας το πει. Δεν ξέρω αν πιστεύω στον Πολιτισμό πια και βαρέθηκα να παίζω το παιχνίδι του ενός ή του άλλου, ίσως αν Σταθεί ο ένας κοντά στον άλλον... έτσι απλά...

Spyros Vlahos said...

Δινονόη,
Είμαι βλάκας, μη μου ... αντιστέκεσαι!

Spyros Vlahos said...

Γιάννη,
εγώ τρέφω ελπίδες για ένα καλύτερο παρόν. Απόψε ελπίζω να 'βγω με την παρέα μου και να γελάσω.
Αυριο είναι άλλη μέρα.
Μην είσαι τόσο βαρύς και πεσσιμιστής. Ωραία, είναι δύσκολη η ζωή αλλά υπάρχουν και χειρότερα.

Yannis Petsas said...

Σπύρο μου, να περάσεις καλά.
Κι εγώ το ίδιο θα κάνω, όλη μέρα αυτό κάνω, η κατάσταση όμως είναι κατάσταση, τι να κάνουμε τώρα; Μην συνδυάζεις αυτό που είμαι μ’ αυτό που λέω, αν με ρωτήσεις για κάτι άλλο, κάτι άλλο θα πω.
Πεσιμιστής; Δεν ξέρω, μπορεί και να είμαι, πώς οι άλλοι είναι ΙΜΟ; Ε, εγώ είμαι Πεσιμιστής.
Πρώην διάφορα και νυν πεσιμιστής... δεν είναι κακό...

Spyros Vlahos said...

Γιάννη,
ελπίζω ότι αυτό που λές θα είναι κι αυτό που είσαι, ένα minimum ειλικρίνειας το γουστάρω.
Την επόμενη φορά θέλω να φέρεις (ως homework) κι ένα ανέκδοτο μαζί σου.
Πρώην τι και τώρα πεσσιμιστής;

amelie said...

ειναι αποτα καλυτερα εργα σου που εχω δει.. και που ειναι αψογα συνδεδεμενο με την περιγραφη απο κατω...
υγ: την προηγουμενη αναρτηση (15 μαιου) γιατι την εσβησες?
σου εκλεψα το διπλανο κειμενακι... ευχαριστω πολυ, αν και αγενεια μου που δεν ρωτησα...
γεια!

Spyros Vlahos said...

Amelie,
κλέψε ό,τι κείμενο θέλεις, την καρδιά μου άστην κάτω.
Έβγαλα την ανάρτηση γιατί δεν είναι η δουλειά μου, η δουλειά μου είναι οι εικόνες, μιλάω καλύτερα έτσι. Πιστεύω

Anonymous said...

Ελα Σπυράκη . Ολα ωραία. Θα σε παρακολουθώ από την Βιέννη, που θα βρίσκομαι για λίγο διάστημα. Δεν έχω χρόνο για γράψιμο. Είμαι κοριτσάκι της δράσης.
Μετά θα σε συναντήσω Κέρκυρα. Στο καφέ του οικολόγου ( αέρα κουβέντα οικολόγος για την πάρτι του κοιτάζει)
Αλλοιθωρίζει για ΣΥΝ και τα τοιαύτα .
Φιλάκια .Τιμ

Spyros Vlahos said...

ΤΙΜΟΞΕΝΗ (κατά κόσμον Τιμ)
(α) λερώνω ... σλιπάκια από τη χαρά μου που με θυμήθηκες. Δυσαναπλήρωτο το κενό της απουσίας σου.
(β) Leonard Cohen : Take this Waltz, Βιέννη. Κορίτσάκι της δράσης, όλα παραμυθένια, όλα υπέροχα. Το "κοριτσάκι" δεν κατάλαβα μόνο, εγώ πίστευα ότι είσαι κάπως ώριμη (και συνειρμοί για κότες και ζουμιά ούτε καν που μου πέρασαν από το μυαλό).
(γ) Θα με συναντήσεις Κέρκυρα; Αυτό είναι φανταστικό! Μόνο που, λόγω οικονομικής στενότητας, δε συχνάζω σε καφενεία. Εκτός κι αν με ... κεράσεςι.
(δ) πολλώ μάλλον στου οικολόγου (πού εννοείς;)(ο οποίος, σωστά λες, θα κοιτάζει σαφώς την πάρτι του)
(ε) αυτός αλλοιθωρίζει για ΣΥΝ, εγώ αλλοιθωρίζω πραγματικά. Αλλ' αυτό δεν πιστεύω να είναι και μεγάλο εμπόδιο στη γνωριμία μας, φαντάζομαι;
(στ) τα φιλάκια τα δέχομαι και τα επιστρέφω σε συγκεκριμένο σημείο του σώματός σου, δηλαδή, με τακτ, στο μάγουλο.
Μη χαθείς, μπαίνεις και λάμπει το μπλογκ

Yannis Petsas said...

Σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα φίλε μου, μέχρι και ραντεβουδάκι στου αλλήθωρου εξοικονόμησες.
Επίτρεψε μου, δεν φέρθηκες όμορφα στη βλακεία, επειδή είναι βλάκας δεν πάει να πει πως δεν καταλαβαίνει. Δεν έπρεπε να την πετάξεις έξω έτσι, δίχως μια κουβέντα, κάτι.
Έπειτα υπάρχουμε κι εμείς... εγώ συνέχιζα να ανεβάζω σχόλια σε λάθος ανάρτηση, πώς σου φαίνεται αυτό σαν ανέκδοτο;
Η καινούργια σου λοιπόν είναι εξαιρετική. Νόμιζα πως αναφερόσουν σε ‘μένα, σαν δίδαγμα.

Spyros Vlahos said...

(α) έχω την ίσχυρή εντύπωση ότι η Τιμοξένη Τσότσου είναι κάποιος γνωστός μου που με δουλεύει, αλλά δεν ξέρω ποιος. Επεισή όμως έχει χιούμορ, γίνεται μεγάλη πλάκα μεταξύ μας. Κοίταξε παλιότερες αναρτήσεις μου και παρακολούθησέ την. Είναι χάρμα.
(β)΄προτιμάω τις εικόνες κι όχι τα λόγια σε post
(γ) Δεν έχει σημασία πού ανεβάζεις σχόλια, αρκεί νά 'ναι ειλικρινά
(δ) δεν ξέρω αν έπρεπε να αναφερθώ σε σένα. Απλώς μου την έχουν δώσει τα ... μπλογκοπαίγνιδα (ως παρακμιακά, μπορεί και να λανθάνω) κι έκανα κάτι για τους ρόλους. Σε κάποιο άλλο μπλογκ έχω αναπτύξει την ιδέα μου αυτή αλλά δε θυμάμαι πού

Συβίλλα said...

Spyros,
να 'μαι κι εδώ!

Και μη μου ξαναβρίσεις αλλού κι αλλού τα μάτια σου επειδή εμείς γουστάρουμε να ... στα βγάζουμε με τα κόκκινα τα πρόστυχα τα ... γραμμένα μας!

Φιλί

Spyros Vlahos said...

Αυτό με στενοχωρεί, ότι δε βλέπω τα ... πρόστυχα και βουρλίζομαι ολόκληρος γιατί χάνω συνέχειες.
Αν ήθελα νά 'βγανα τα μάτια μου θα ... ρωτούσα ένα μαύρο (για CD εννοώ)

Συβίλλα said...

...πάντως με τον τρόπο μας στα προπονούμε. Τα μάτια!!!!!!!!

Spyros Vlahos said...

Συβίλλα,
γιατί όταν ανφέρεσαι σε σένα μιλάς στον πληθυντικό; Της μεγαλοπρεπείας;
Και το τσαντόρ στο προφάϊλ σου τι θέλει;

kelly alamanou said...

Kι'εγώ είχα την εντύπωση ότι το προηγούμενο σχόλιο το είχα αφήσει σε ..άλλη ανάρτηση..

Anyway..
"Και ξαφνικά, μια μέρα, φυλακίζεσαι στα όνειρα ενός φανταστικού χαρακτήρα."
Aχ πολύ σωστή κουβέντα αυτή Σπύρο μου.
Και φυλακίζεσαι στα όνειρα ενός φανταστικού χαρακτήρα και χάνεις την ευκαιρία να γνωρίσεις ουσιαστικά το σημαντικό εργαλείο που έχεις για να κατανοήσεις το μυστήριο της ύπαρξης.
Τον εαυτό σου!

Spyros Vlahos said...

Κέλυ,
γι αυτό και η ειλικρίνεια είναι πιο ... οικονομική

Συβίλλα said...

Πρώτον: Και βέβαια δεν αναφέρομαι μόνο σε μένα όταν μιλάω σε πληθυντικό. Έχεις, βλέπεις, παραπονεθεί κι αλλού πονηρούλη και η Συβίλλα όλα τα βλέπει και όλα τα ξέρει!!!

Δεύτερον: Είπα να βάλω μια από τον αιώνα που είχα περάσει σε εκείνες τις χώρες. Τι να λέει... ο καθείς και η (υπεραιώνια) μοίρα του αγαπημένε...

Spyros Vlahos said...

Συβίλλα,
κοίτε,ρε, πού τραβάω το κουτσομπολιό πάνω μου!

Το τσαντόρ δεν έχει νόημα, άσε να δούμε το πρόσωπό σου!

kelly alamanou said...

οικονομική ε;
κο'ιτα να δεις που αυτό δεν το είχα σκεφτεί.
Γηράσκω αεί διδασκόμενη που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών...
καληνυχτοφιλιά
ρε μπας και η Τιμοξένη είναι..
Ασε θα στo πω live.

kelly alamanou said...

A ναι επανέρχομαι για να πω πως μ'έρεσε αυτό του Gianni το 'να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον έτσι απλά"..

Spyros Vlahos said...

Κέλυ
(α) οικονομική από την άποψη ότι σπαταλάς λιγότερη ενέργεια για να θυμάσαι τα ψέματα του ρόλου σου και να τον διατηρείς ακμαίο. Σε επόμενα στάδια, α;ποκτά ζωή ο ρόλος σου κι απλώς τσουλάει μόνος του
(β) κι εμένα μ' άρεσε, να τον ξεκινήσουμε παρέα

kelly alamanou said...

Mωρέ τσουλάει ναι..
Ερχεται όμως και η στιγμή που δεν ξέρεις πιά ποιός είναι τι..
και χάνεις και τα αυγά και τα καλάθια.
Βέβαια μέσα στην όλη σύγχιση έχεις πιθανότητες να αναθεωρήσεις και να αλλάξεις γραμμή πλεύσης.
Να δεις το ρόλο σαν ρόλο και ίσως να πάψεις να θέλεις να σκηνοθετείς τον ίδιο σου τον εαυτό.
Αφήνεις τη ζωή να ζωγραφίσει το δικό της πίνακα.
Αποχωρείς από την παράσταση με ένα ουφ ανακούφισης.
Και πας για μία ωραιότατη ποδηλατάδα η βγάζεις βόλτα το σκύλο σου και άλλα παρόμοια ανακουφιστικά και χαρωπά.

Spyros Vlahos said...

Κέλυ, όταν χάσεις αυγά και πασχάλια, εμφιλοχωρεί ο πόνος. Ο οποίος πάντα είναι διδακτικός. Οπότε, έχοντας χάσει τα πάντα (πληγωμενοι εγωισμοί και τέτοια) κερδίζεις τα πάντα. Όπως λες πας μια βόλτα με ποδήλατο ή σκύλο κι είσαι ... βασιλιάς στα παλάτια τ΄ουρανού

Yannis Petsas said...

Παιδιά ήπια μια μπύρα χθες και τα τίναξα. Είπα να κρατήσω το λόγο μου αλλά δεν κάνω εγώ για διασκεδάσεις και τα τοιαύτα. Το λέω επειδή θέλετε να με κάνετε παρέα, μην πείτε μετά πως δεν σας προειδοποίησα...
Διάβαζα το πρωί τα σχόλια και σκέφτηκα πως τα blogs είναι σαν καφενείο, κάθεσαι σε μια γωνιά και παρατηρείς τους άλλους που επίσης σε παρατηρούν και ανταλλάσεις αποφθέγματα. Ανώδυνο, χρονοβόρο κι από σύστασης κόσμου.
Κλέβω λόγια τώρα, του ενός και του άλλου, ναι, η ζωή είναι κάτι σαν θέατρο και όλοι υπηρετούν ένα ρόλο, περνάμε ώρες στον καθρέφτη, φτιασιδωνόμαστε και βγαίνουμε στη σκηνή για ένα πέρασμα. Ακόμα κι οι θεατές κάνουν το ίδιο, είναι σε ετοιμότητα, πότε θα βγουν να πουν μια ατάκα.
Στο άλλο σκέλος, ακόμα κι αν είσαι ειλικρινής, πάλι υποδύεσαι κάτι, δηλαδή πάλι παίζεις, δεν νομίζω πως μπορείς να το αποφύγεις αυτό. Τώρα γιατί ένας άλλος χαρακτήρας που επιλέγεις δεν είναι επίσης ειλικρινής δεν το καταλαβαίνω. Δεν νομίζω πως είμαστε μονοδιάστατοι.
Έχω ακόμα πονοκέφαλο...

Spyros Vlahos said...

Γιάννη,
με μια μπύρα; Αυτό είναι σκάνδαλο!!
(α)δίκιο για τα καφενεία, άδικο για τα ανώδυνα. Αν το μάτι του άλλου κόβει, είσαι γυμνός εκε΄που εκτίθεσαι.
(β)ειλικρίνεια σημαίνει να παρατηρείς τον εαυτό σου πολλύν καιρό, να συμφιλιωθείς με το τι μαλάκας είναι και να βγεις να 'πεις ό,τι γουστάρεις έτοιμος να φας το μπινελίκι. Φυσικά αυτό δε δεσμεύει όλους. Πέρα από το στόμα που μιλάει, υπάρχει και το αυτί που ακούει. Και, σίγουρα, δεν είμαστε ειλικρινείς, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ να είμαστε ειλικρινείς. Όλα ακόμα παίζονται. Οι διαπροσωπικές σχέσεις έχουν αυτή την αγωνία, αυτό το απαιτούμενο : προσπαθούν να είναι όσο πιο αληθινές γίνεται

Yannis Petsas said...

Η μπύρα ήταν κάπως, κάτι έγραφε το μπουκάλι... αλλά ποιος κάθεται να σκανάρει τώρα ετικέτες;
Λίγο πολύ όμως αυτά είναι όλα ετικέτες, μήπως πρέπει να πάρω κι ένα μικρό scanner;
Παλιά έκανα και γυμνισμό – για τους γνωστούς λόγους – εντάξει, δεν τρέχει και τίποτα με το να εκτίθεσαι, τι τον νοιάζει τον άλλον; Ξέρω επίσης τι ακριβώς είμαι, τα ‘χω ζυγίσει κι έτσι κι αλλιώς... θέλω να πω μ’ αυτό και με ‘κείνο, μήπως δίνεις μεγαλύτερη σημασία απ’ όση πρέπει στα πράγματα; Δεν μεγαλώνεις τον ρόλο τους έτσι;

Spyros Vlahos said...

Γιάννη,
καλά όλα

thesikaleon said...

σωστός ο καλλιτέχνης

καλησπέρες

Spyros Vlahos said...

Thesikaleon,
ευχαριστώ, τι να σας ... κεράσουμε;

kelly alamanou said...

Εγώ πάλι μεσημεράκι σαββάτου σήμερα και "κτύπησα' δύο ουζάκια'
ε και είπα να πω και μία κουβέντα παραπάνω.
Λοιπόν περί ρόλων συνέχεια.
Φυσικά και μονοδιάστατοι δεν είμαστε.Οσο για το ρόλο που κάποιος επιλέγει μπορεί να τον παίζει πολύ καλά και με ειλικρίνεια,και να τον φχαριστιέται κιόλας.
Ως εδώ niente da dire.
Eγώ ως παρατηρητής,ως κοινό,αν μ'αρέσει η παράσταση και η υποκριτική τέχνη του παίζοντος παρακολουθώ αν όχι αποχωρώ.
Η συγκίνηση που μπορεί να σου προκαλέσει όμως, ένας άνθρωπος που δεν 'παίζει' που απλώς ΕΙΝΑΙ.
Εχει μία εντελώς διαφορετική ποιότητα .
Στο τρίτο ούζο γράφω σεντόνια όπως καταλαβαίνετε

Spyros Vlahos said...

Κέλυ,
άλλο πράγμα ένας καλός, έστω, ρόλος΄κι άλλο η ουσία των πραγμάτων.
Ωραία, δεν είμαστε απόλυτα ειλικρινείς (κι ίσως κι οι άλλοι δεν το χρειάζονται) αλλά με εμάς (ή ό,τι τελοσπάντων είναι το μέσα μας-που μπορεί και να μην είναι τίποτα από στιγμή σε στιγμή) παλεύουμε για μια ειλικρίνεια, δηλαδή αυτογνωσία.

kelly alamanou said...

A οπωσδήποτε ..
καλός η μη ο ρόλος καλή η μη η υποκριτική τέχνη του παίζοντος.ο ηθοποιός ξέρει πάντα ότι μετά το τέλος της παράστασης μένει με τον εαυτό του.
Με δυό λόγια το να έχω επίγνωση του πότε και τι παίζω είναι πολύ σημαντικό νομίζω.

Yannis Petsas said...

Όσο τα πίνατε και τα λέγατε εγώ έριξα έναν υπνάκο να στανιάρω γιατί έχω και να βγω. Νομίζω πως λέμε αυτονόητα πράγματα και μοιάζει σαν να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε, ενώ επί της ουσίας μάλλον προσπαθούμε να συνεννοηθούμε.
Επιπλέον το κάναμε και μονοπώλιο.
Πάω να κάνω ομοιοπαθητική με τη μπύρα, να δω αν έφταιγε το μπουκάλι... αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις...

ΒΑΝΑ said...

Για κοίτα... Μετά από δυο μέρες που έχω να μπω στο διαδίκτυο, γέμισε το ποστάκι με σχόλια. Και μετά λες πως δεν σου αρέσουν οι κουβέντες! Δεν θα σου απαντήσω σχετικά με τη γνώμη σου περί μπλογκοπαιχνίων, η απάντηση βρίσκεται στο ιστολόγιο που ανέπτυξες τη θεωρία σου και μετά ξέχασες ποιο είναι. Ούτε θα σου απαντήσω σχετικά με την ηλικία μου, όχι γιατί δεν είμαι ειλικρινής. Η ειλικρίνεια είναι ένα από τα στοιχεία του χαρακτήρα μου εξαιτίας του οποίου έχω βρει κακό μπελά πάρα πολλές φορές και μυαλό δεν βάζω. Νομίζω πως μπορεί κάποιος να καταλάβει την ηλικία κάποιου με τον οποίο μιλάει, άσχετα αν δεν τον βλέπει.

Θα σου απαντήσω στο σχόλιο που έκανες σχετικά με το ότι είσαι άσχετος με ένα ιστολόγιο και ότι παιδεύτηκες να το φτιάξεις και ακόμη είναι ατελές. Μήπως έχεις την εντύπωση πως όλοι όσοι έχουν ιστολόγιο γεννήθηκαν ξέροντας πώς να το φτιάξουν; Ή μήπως νομίζεις πως δεν παιδεύτηκαν μέχρι να το κάνουν όπως θέλουν; Σε βρίσκω λίγο πεσιμιστή ή κάνω λάθος; Καλή η αυτοκριτική, μην το παραξηλώνουμε όμως. Σε κάποιο σημείο αναφέρθηκες περί Ύβρεως. Πρόσεξε, γιατί το να βρίζουμε συνέχεια τον εαυτό μας και να μην του δίνουμε την αξία που πρέπει, αυτό είναι Ύβρις. Και σίγουρα δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στη γη που να είναι τελείως άχρηστος και να μην αξίζει τίποτα και η ύπαρξή του να μην υπηρετεί κάποιο σκοπό. Πόσο μάλλον εσύ που είσαι ένας άνθρωπος ο οποίος κρατάει στα χέρια του το μέλλον της επερχόμενης γενεάς. Για να βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση σημαίνει ότι κάποιος λόγος υπάρχει και πρέπει να την αξιοποιήσεις και όχι να κάθεσαι να αναλώνεσαι με αυτοκριτική χωρίς νόημα.

Όσο για την παρουσία της αγαπητής ανώνυμης, εσύ μπορεί να τη βρίσκεις διασκεδαστική, εγώ πάλι τη βρίσκω τελείως κακόγουστη. Και αν υπάρχει ένα πράγμα που απεχθάνομαι σε αυτή τη ζωή, αυτό είναι η κακογουστιά με την ευρύτερη έννοια της λέξης.

ΥΓ. Για ψάξτο λίγο, μήπως η υπερβολική αυτοκριτική σου είναι ένας ρόλος που κι εσύ παίζεις, προκειμένου να αντιμετωπίσεις διάφορες επιθέσεις που σε πληγώνουν; Και μη μου πείς ότι δεν σε πληγώνει τίποτα, γιατί αυτό που πιστεύω είναι ότι είσαι ένας πάρα πολύ ευαίσθητος άνθρωπος ο οποίος φροντίζει να προστατεύει τις ευαισθησίες του χρησιμοποιώντας λάθος τρόπο.

spyros1000 said...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΠΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ......................................................
................................................

Spyros Vlahos said...

Spyro1000

Καλησπέρα και σε 'σένα.
Να περνάς καλά

Spyros Vlahos said...

Βάνα,
με ... ξέκαμες. Πρέπει να γράφω για δυο ώρες τώρα. Παρατήρηση : είσαι μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Αναλυτικά (ανέβα πάνω διάβασε, κατέβα κάτω γράψε)
(α) την ηλικία σου την ήθελα για να καταλάβω από ποια δεκαετία μου μιλάς. Μην την 'επις δε χάθηκε ο κόσμος! Στο κάτω-κάτω γυναίκα είσαι (καλόπιστη μπηχτή)
(β) αν ξέρεις, μου λες πώς μπορώ να βάλω animation που να κάνει loop (όχι από το Utube)
(γ) δεν είπα που είμαι άχρηστος αλλά δε θέλω, από την άλλη, να πάρει αέρα ο κώλος μου (κοινώς αλλαζονεία). Επειδή παλιότερα τό 'κανα το σπορ και γύρισε αναντίον μου θέλω νά 'μαι στην ... ασφαλή πλευρά.
(δ) σε διαβεβαιώνω ότι στο σχολείο παίζω ρόλους και στα παιδιά δίνω ό,τι νομίζω ότι είναι καλύτερο. Κι αυτά, με τη σειρά τους, (ελπίζω) μ 'αγαπάνε (αλλά όχι όλα, όπως είναι φυσικό). Όχι, δε σπείρω ηττοπάθεια στα παιδιά, ίσα-ίσα.
(ε) πιθανόν να είμαι ευαίσθητος. Αλλά δεν αμύνομαι με την αυτοκριτική, έχω άλλους τρόπους. Το ότι παίζω ρόλους, μπορεί και νά 'χεςι δίκιο. Δεν είμαι πάντα ειλικρινής (τώρα είμαι) αλλά παλεύω να πετάξω από πάνω μου τους ρόλους. Δεν είμαι Μεσσίας αλλά είμαι εργάτης. Δεν έφτασα αλλά ξέρω ποιο είναι το κακό και το παλεύω. Δεν είμαι γιατρός των άλλων, τον εαυτό μου θέλω να θεραπεύσω (Humanotherapy) μέσω των άλλων, στους οποίους καθρεφτίζομαι.

Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου και θέλω σε αυτό το μοτίβο να κινείσαι. Γινόμαστε όλοι καλύτεροι, και οι΄... χέζοντες και οι ... χεζόμενοι
Καληνύχτα σου

ΒΑΝΑ said...
This comment has been removed by the author.
ΒΑΝΑ said...

Συνηθίζω να μιλάω από την τρέχουσα δεκαετία. Όταν θα μιλάω από προηγούμενες δεκαετίες, τότε θα αρχίσω να ανησυχώ σοβαρά για την πνευματική μου ισορροπία.

Εκτός από το YouTube υπάρχει και το www.greektube.org Δεν έχω υπόψη μου κάτι άλλο.

Spyros Vlahos said...

Βάνα,
(α) εννοώ ότι μπορεί κάποιος να μιλάει για την τρέχουσα δεκαετία αλλά η παιδική του ηλικία (με όλα τα βιώματα και τέτοια) είναι αυτή που χρωματίζει τις εκφορές του.
(β) όχι, δε θέλω έτοιμα. Θέλω να βάλω δικά μου nimations

ολα θα πανε καλα... said...

Ενδιαφέρουσα πολύ η ανάρτηση και αφορά πολλούς.Έτσι είναι.Δεν έχω κάτι να συμπληρώσω.Στο κυνήγι των ονείρων του άλλου εαυτού,χάσαμε τον δικό μας,τον πιο κοντινό σε μάς.

Spyros Vlahos said...

Όλα θα πάνε καλά,
αν μιλήσω, τώρα, για ρόλους και μπλογκοπαίγνιδα, θα με ... φάτε!

ola kala said...

Ola kala!Και πώς παίρνεις εξιτήριο από αυτήν τη φυλακή?Πώς τα όνειρα γίνονται δικά σου και αν πραγματοποιήσεις το όνειρα σου τελικά ποιανού είναι,δικά σου ή του φανταστικού χαρακτήρα?Σημείωση υπέροχο το blog σου!

Spyros Vlahos said...

Ola kala,
Με το ν ααποδομήσεις σιγά-σιγά το ρόλο που έφτιαξες. Να καταλάβεις μέχρι που εκτείνεσαι εσύ και πού ο ρόλος. Θέλει ειλικρίνεια και, προπάντων, τόλμη. Εύκολο είναι να 'δεις ότι κάπου μέσα σου κρύβεται ένα φοβισμένο ακόμα παιδί;
Αποδομούνται έτσι και τα όνειρα του ρόλου που δε θα πραγματοποιούνταν και θα μιζεριαζόσουνα.
Μένουν τα καινούρια (δικά σου) όνειρα που θά 'ναι πραγματοποιήσιμα.