Τούτο φαίνεται νά 'ναι μια gallery, τροφή για το πεινασμένο μάτι, αλλά είναι απάτη. Στην πραγματικότητα είναι τροφή για το μυαλό, ένα συμπόσιο ιδεών. Αριστοτέλικά "ψυχαγωγώ" σημαίνει "άγω την ψυχή".
Διασκεδάστε, αλλά περισσότερο, σκεφτείτε.
Tuesday, February 24, 2015
Επιτέλους, ήρθε η ώρα που περιμένατε : κυκλοφορεί το πρώτο μυθιστόρημά μου. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από το AMAZON στα παρακάτω links:
http://amzn.to/1MOvvW1
και για τους φίλους εκτός Ευρώπης:
http://amzn.to/1zCMfqg
4 comments:
Anonymous
said...
Το βιβλίο σας το γράψατε στα Αγγλικά και μετά το μεταφράσατε ο ίδιος στα Ελληνικά;
Σήμερα το μεσημέρι επισκέφθηκα ενα φίλο, που νοσηλεύται στο ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ και γνώρισα ενα τύπο, που ισχυρίσθηκε πως σας γνώρισε στο στρατό και πως είσαστε ενα πολύ καλό παιδί.
Του ανταπάντησα πως το ίδιο συνέβη και σε μένα.Κουβέντα στη κουβέντα αναδύθηκε μια βουβή βεβαιότητα για το οτι και σήμερα αυτή η εκλεπτυσμένη έκφανση ανθρωπιάς θα διατηρείται ακμαία.
Από που ανλείται αυτή η βεβαιότης αγνοώ να σας πω-μια που και οι δυό μας έχουμε πολλά χρόνια να σας συναντήσουμε και να μάθουμε νέα σας.
Θα προμηθευτώ λοιπόν αυτό το βιβλίο από το amazon,όπως λέτε,και εάν το ευνοήσει η διεργασία θα αναρτήσω τις απόψεις μου.
(α) Το έγραψα στα Ελληνικά ολοσχερώς (β) Αν είμαστε μαζί στο στρατό, ο πληθυντικός είναι περιττός (γ) Επειδή είμαι σε σύνταξη προσπαθώντας να ανασυντακτώ, πολύ θα ήθελα να είχαμε μια επικοινωνία. Ψάχνω, βλέπετε, το παρελθόν μου εναγωνίως (δ) Η δύναμη και ταυτόχρονα η αδυναμία των συνταξιούχων είναι τα "καλά συναισθήματα". Δεν ξέρω βέβαια τι έχει μείνει από το παρελθόν.
Γεια σου παλαιέ κι αγαπημένε φίλε. Εύχομαι νάχεις αίσια έκβαση σε αυτό που-τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά- αναζητάς. Εχεις δίκιο.Τα "καλά συναισθήματα" μπορεί νάναι η σχεδία, που θα σε πάει στην απέναντι όχθη για να εξερευνήσεις το δάσος που σε περιμένει,αλλά μπορεί και να καταστεί το βαρίδι, που θα σε πάει βαθειά στο πάτο.
Gone.Gone. To the crumblend fingers gone. Can never be recollected.
All pastness gone. To the crumbled dogma-ing past. Can never be recollected.
Οπως πριν καμμιά δεκαριά χρόνια τραγούδησε ο κύριος Brian Eno(Passing Over)
But can be reframed.
Οπως ανθρώπινα και ανελικτικά υπέδειξαν ο κύριος Γιώργος και η κυρία Βάσω Βασιλείου.
Γιατί ρε Γιώργο δε βγήκες αποξαρχής με τ' όνομά σου και δημιούργησες μυστήριο; Θα 'θελα να πιάσουμε την κουβέντα από κει που την είχαμε αφήσει σ' ένα εστιατόριο στην πλατεία της Κρεμαστής. Ακόμα θυμάμαι και τ' ανέκδοτο που είχες πει!
spyrosvlahos@gmail.com είναι το μέηλ μου και θέλω, πάρα πολύ θέλω, να μου στείλεις νέα σου. Πόσα χρόνια περάσανε; Μισός, ένας αιώνας, πόσο;
Εμπρός λοιπόν να δούμε τα καλά συναισθήματα τι ίχνος άφησαν.
4 comments:
Το βιβλίο σας το γράψατε στα Αγγλικά και μετά το μεταφράσατε ο ίδιος στα Ελληνικά;
Σήμερα το μεσημέρι επισκέφθηκα ενα φίλο, που νοσηλεύται στο ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ και γνώρισα ενα τύπο, που ισχυρίσθηκε πως σας γνώρισε στο στρατό και πως είσαστε ενα πολύ καλό παιδί.
Του ανταπάντησα πως το ίδιο συνέβη και σε μένα.Κουβέντα στη κουβέντα αναδύθηκε μια βουβή βεβαιότητα για το οτι και σήμερα αυτή η εκλεπτυσμένη έκφανση ανθρωπιάς θα διατηρείται ακμαία.
Από που ανλείται αυτή η βεβαιότης αγνοώ να σας πω-μια που και οι δυό μας έχουμε πολλά χρόνια να σας συναντήσουμε και να μάθουμε νέα σας.
Θα προμηθευτώ λοιπόν αυτό το βιβλίο από το amazon,όπως λέτε,και εάν το ευνοήσει η διεργασία θα αναρτήσω τις απόψεις μου.
Νάσθε καλά!!!
G.R
(α) Το έγραψα στα Ελληνικά ολοσχερώς
(β) Αν είμαστε μαζί στο στρατό, ο πληθυντικός είναι περιττός
(γ) Επειδή είμαι σε σύνταξη προσπαθώντας να ανασυντακτώ, πολύ θα ήθελα να είχαμε μια επικοινωνία. Ψάχνω, βλέπετε, το παρελθόν μου εναγωνίως
(δ) Η δύναμη και ταυτόχρονα η αδυναμία των συνταξιούχων είναι τα "καλά συναισθήματα". Δεν ξέρω βέβαια τι έχει μείνει από το παρελθόν.
Γεια σου παλαιέ κι αγαπημένε φίλε.
Εύχομαι νάχεις αίσια έκβαση σε αυτό που-τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά- αναζητάς.
Εχεις δίκιο.Τα "καλά συναισθήματα" μπορεί νάναι η σχεδία, που θα σε πάει στην απέναντι όχθη για να εξερευνήσεις το δάσος που σε περιμένει,αλλά μπορεί και να καταστεί το βαρίδι, που θα σε πάει βαθειά στο πάτο.
Gone.Gone.
To the crumblend fingers gone.
Can never be recollected.
All pastness gone.
To the crumbled dogma-ing past.
Can never be recollected.
Οπως πριν καμμιά δεκαριά χρόνια τραγούδησε ο κύριος Brian Eno(Passing Over)
But can be reframed.
Οπως ανθρώπινα και ανελικτικά υπέδειξαν ο κύριος Γιώργος και η κυρία Βάσω Βασιλείου.
Νάσαι καλά.Γιώργος Ροζάκης
Γιατί ρε Γιώργο δε βγήκες αποξαρχής με τ' όνομά σου και δημιούργησες μυστήριο;
Θα 'θελα να πιάσουμε την κουβέντα από κει που την είχαμε αφήσει σ' ένα εστιατόριο στην πλατεία της Κρεμαστής. Ακόμα θυμάμαι και τ' ανέκδοτο που είχες πει!
spyrosvlahos@gmail.com είναι το μέηλ μου και θέλω, πάρα πολύ θέλω, να μου στείλεις νέα σου. Πόσα χρόνια περάσανε; Μισός, ένας αιώνας, πόσο;
Εμπρός λοιπόν να δούμε τα καλά συναισθήματα τι ίχνος άφησαν.
Post a Comment