There is nowhere else to stand and speak with the fire. So he does the impossible. After all, dreams are not a pack of impossibilities?
______________________________
Δεν υπάρχει πού αλλού να σταθεί για να μιλήσει με τη φωτιά. Κι έτσι κάνει το απίθανο. Στο κάτω-κάτω, τα όνειρα δεν είναι πακέτα από απίθανότητες;
11 comments:
Kαλή Χρονιά κύριε Σπύρο!
Με υγεία και δημιουργικότητα.
Hiii my friend!!!!
i know they are sad images, but i liked a lot the upstairs upping to heaven!!!! beautiful and i love ninfas a lot!!!!!
why i tried crying, i don´t know exatly.... but i feel atractcion!!
A lot of kisses!!!!!
Την καλησπέρα μου!
Καλή χρονιά Σπύρο,ολα τα καλά του Θεού νάχεις....
Δεν σε ξέχασα, αλλά απουσίαζα απο την εδρα μου....
Πολλές ευχές, υγεία και χαρά!!!Θα τα πούμε...
Bonito blog!
Feliz 2008
Καλησπέρα Σπύρο.
Μπράβο για την καλή δουλειά που έχεις κάνει.
Ωραία ιδέα η φωτιά πάνω στη θάλασσα... Ονειρικό σκηνικό. Μακάρι να μπορούσαμε να οπτικοποιήσουμε τόσα και τόσα όνειρα που μας στέλνει το υποσυνείδητό μας στον ύπνο μας ή και στον ξύπνιο μας....
Τα ονειρα οταν ειναι απιθανοτητες ειναι ουτοπιες ,δεν ειναι ονειρα.
Ονειρο ανθρωπινο (φυσικα οχι την ωρα του υπνου εννοηται)
μπορουμε να πουμε οτι ειναι αυτο που φανταζομαστε με την πιθανοτητα του εφικτου.Αλλιως μπορει να κοιμηθουμε κι ορθιοι.
Faraona,
εννοούσα τα όνειρα του πυπνου (που έχουνα κάποια ώσμωση στην καθημερνότητά μας).
Τώρα, αν ήταν όλα τα όνειρα εφικτά θα ήταν προγραμματισμός και τίποτ' άλλο.
Μην είσαι τόσο ... ωμή!
Σπύρο, δεν είχα τι να κάνω κι είπα να πιάσω την ιστορία σου απ' την αρχή... είσαι κάπως σκληρός στο πρώτο σου σχόλιο Σπύρο, δεν είσαι; Θέλω να πω δεν το μετανιώνεις μετά;
Πάντως, είναι εντυπωσιακό πόσο πολύ μοιάζουν τα ερωτήματά σου απ' την αρχή... αυτά, άσχετα με την ανάρτηση... εγώ τα έχω μπλέξει τα όνειρα, δεν ξέρω πότε μου συμβαίνει το κάθε τι... και να σου πω την αλήθεια, προτιμώ να μην ξέρω.
Γιάννη,
για τι να μετανοιώσω;
Σκληρότητα το λες εσύ αυτό;
Πού να σταθεί για να μιλήσει με κάτι το οποίο είναι σύνθετο και δυναμικό (τη φωτιά);
Μέσα στη βουή του κόσμου που είναι διασπαρτική της συνείδησης;
Κι έτσι καταφεύγει έξω απ' τον κόσμο και η φωτιά του παραδίνεται σε μια απιθανότητα : ανάβει φωτιά πάνω στη θάλασσα!
Όμως, επειδή αυτό είναι λογικά απίθανο, μάλλον πρέπει να βρίσκεται σε ονειρικούς χώρους που όλα συμβαίνουν.
Μόνο, λοιπόν, στο όνειρό σου μπορεί το μυαλό απερίσπαστα νά 'ρθει σε συζήτηση με το δυναμικό και σοβαρό.
Ίσως, λοιπόν, είναι καλύτερα που ζεις σ' ένα διαρκές όνειρο, είναι πιο γνήσια η ζωή σου.
Post a Comment